Στην εποχή των δορυφόρων ο κ. Νίκος Παππάς επιλέγει τον επίγειο δρόμο για τις τηλεοπτικές άδειες.
Υπό μία έννοια αποφεύγει τα δεινά της τεχνολογίας.
Φανταστείτε κάποιον Μαρούδα του μέλλοντος να ρίχνει τον δορυφόρο και να μένουμε άπαντες δίχως Λάκη Λαζόπουλο!
Από την άλλη είναι αλήθεια ότι ήταν προκλητικός επί τόσα χρόνια ο...
τρόπος λειτουργίας των καναλιών.
Για να μην κοροϊδεύουμε ο ένας τον άλλον! Οι τηλεοπτικές άδειες δόθηκαν στο παρελθόν με όρους διαπλοκής. Το ίδιο ακριβώς επιχειρείται και σήμερα.
τρόπος λειτουργίας των καναλιών.
Για να μην κοροϊδεύουμε ο ένας τον άλλον! Οι τηλεοπτικές άδειες δόθηκαν στο παρελθόν με όρους διαπλοκής. Το ίδιο ακριβώς επιχειρείται και σήμερα.
Η διαφορά του τότε με το τώρα είναι ότι τότε δόθηκαν άδειες σε... όλους!
Μέχρι και το ΚΚΕ και ο Βασίλης Λεβέντης είχαν πάρει κανάλι! Τώρα το σχέδιο προβλέπει μέχρι 5 άδειες και πιθανότατα μόλις 4.
Τι κρύβεται πίσω από αυτό;
Είναι απλό! Τέσσερα κανάλια μπορούν να επιβιώσουν με την υπάρχουσα κρίση στην αγορά. Η διαφημιστική πίτα είναι αρκετή!
Είναι αλήθεια ότι στο παρελθόν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε τηρήσει μία σκληρή γραμμή έναντι των ιδιοκτητών των καναλιών και κυρίως για τον τρόπο λειτουργίας τους και για τον τρόπο που αποκτήθηκαν οι άδειες. Κι είναι αλήθεια ότι υπήρχε (και εξακολουθεί να υπάρχει) κάτι σάπιο στην κήπο της Ελεύθερης Τηλεόρασης. Μιας Τηλεόρασης που είναι αμφίβολο πόσο ελεύθερη είναι και τι τελικά προσφέρει στον Έλληνα πολίτη...
Αν θέλουμε λοιπόν να είμαστε δίκαιοι, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι δεν είναι ευθύνη του κ. Παππά ότι δεν ασχολήθηκε κανείς άλλος με τη ραδιοτηλεοπτική ζούγκλα. Μια χαρά ήσαν όλοι βολεμένοι τόσο καιρό. Αν για κάτι αμφιβάλλουμε, είναι για την επόμενη ημέρα της Ραδιοτηλεόρασης. Ζούγκλα ήταν και ζούγκλα θα παραμείνει. Πιθανότατα να έχουμε και νέα ζώα στον ζωολογικό κήπο, αλλά η ουσία θα παραμείνει η ίδια.
Αν ήθελαν να ανοίξουν την αγορά, θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν την τεχνολογία και να δώσουν άπειρες άδειες. Όποιος θέλει ας ανοίξει τηλεόραση κι ας δοκιμάσει τις δυνάμεις του στην αγορά. Υπάρχει για παράδειγμα η δυνατότητα της δορυφορικής ή της καλωδιακής τηλεόρασης. Θα πει κάποιος ότι αυτή η δυνατότητα δεν αναιρείται. Είναι η μισή αλήθεια. Ότι δηλαδή μπορεί κάποιος να συμφωνήσει με μια πλατφόρμα και να σηκώσει εκεί το δικό του κανάλι. Αρκεί φυσικά να μπορεί να σηκώσει το κόστος.
Η άλλη μισή αλήθεια είναι ότι με τις επίγειες άδειες δημιουργείται αυτόματα μία αγορά που είναι βούτυρο στο ψωμί της διαπλοκής και των διαφημιστικών εταιρειών. Φανταστείτε μία τεράστια πίτα της τάξης των 170 εκατομμυρίων (σε κανονικές συνθήκες η αντίστοιχη πίτα ήταν 500 εκατομμύρια) που θα μοιράζεται μεταξύ πέντε πελατών. Δηλαδή, πέντε ραντεβού για την κάθε διαφημιστική και «καθάρισε» με το μεγαλύτερο μέρος της δουλειά της. Πού να ψάχνει τώρα ανάμεσα σε 20 η 30 κανάλια για να βρει το καλύτερο για τον πελάτη; Πολλή δουλειά και μεγάλα κόστη...
Κατά τα λοιπά, υπάρχουν ορισμένες ενστάσεις για κανάλια που ήδη λειτουργούν στην περίπτωση που τους γίνει «κούρεμα» στα δάνειά τους. Αυτός ο σκόπελος, όμως, ξεπερνιέται εύκολα, εφόσον υπάρχει εξασφαλισμένος τζίρος. Είναι σαν να έχει μοιραστεί ένα κρατικό μονοπώλιο στα τέσσερα. Ανεξάρτητα από το αν οι παίκτες είναι ένας ή περισσότεροι, η ουσία είναι ότι υπάρχει μία μονοπωλιακή αγορά! Υπήρχε και χτες. Αναμφίβολα. Προσέξτε όμως μία διαφορά: Η προηγούμενη κυβέρνηση άλλαξε τον ρόλο των media shops και ψήφισε την απευθείας τιμολόγηση των πελατών από τα μέσα. Δίχως, δηλαδή, τη μεσολάβηση των media shops στην υπόθεση των τιμολογίων. Δίχως δηλαδή το αγκάθι των επιστροφών! Η σημερινή κυβέρνηση έδωσε παράταση ακόμη έξι μηνών στην εφαρμογή του νόμου, ακόμη και για την περίπτωση των κρατικών διαφημίσεων! Ένα νέο... ξεκίνημα στην τηλεοπτική αγορά δεν μπορεί να σημειωθεί, δίχως να λειτουργεί το σύστημα όπως ακριβώς λειτουργούσε.
Να μην φτάσουμε και στο σημείο να κατηγορούμε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι αυτός έκτισε τη διαπλοκή! Την βρήκε, του άρεσε και είπε να εκμεταλλευτεί την εμπειρία των προηγούμενων. Γι' αυτό και στα νομοθετικά περί των τηλεοπτικών βοηθάνε και κάποιοι από τις παλιές δεξιές κυβερνήσεις που το κατέχουν το έργο, αυτοί που θα τους λέγαμε «ειδικούς». Επειδή ακριβώς το έχουν κάνει το ίδιο πράγμα και μάλιστα με επιτυχία. Ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιεί την τεχνογνωσία των παλαιότερων. Και την χρησιμοποιεί σωστά. Χρησιμοποιεί τα αυθεντικά συστατικά και τους καλύτερους «μαγείρους». Ή να κάνεις μία δουλειά ή να μην την κάνεις.
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr
Είναι αλήθεια ότι στο παρελθόν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε τηρήσει μία σκληρή γραμμή έναντι των ιδιοκτητών των καναλιών και κυρίως για τον τρόπο λειτουργίας τους και για τον τρόπο που αποκτήθηκαν οι άδειες. Κι είναι αλήθεια ότι υπήρχε (και εξακολουθεί να υπάρχει) κάτι σάπιο στην κήπο της Ελεύθερης Τηλεόρασης. Μιας Τηλεόρασης που είναι αμφίβολο πόσο ελεύθερη είναι και τι τελικά προσφέρει στον Έλληνα πολίτη...
Αν θέλουμε λοιπόν να είμαστε δίκαιοι, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι δεν είναι ευθύνη του κ. Παππά ότι δεν ασχολήθηκε κανείς άλλος με τη ραδιοτηλεοπτική ζούγκλα. Μια χαρά ήσαν όλοι βολεμένοι τόσο καιρό. Αν για κάτι αμφιβάλλουμε, είναι για την επόμενη ημέρα της Ραδιοτηλεόρασης. Ζούγκλα ήταν και ζούγκλα θα παραμείνει. Πιθανότατα να έχουμε και νέα ζώα στον ζωολογικό κήπο, αλλά η ουσία θα παραμείνει η ίδια.
Αν ήθελαν να ανοίξουν την αγορά, θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν την τεχνολογία και να δώσουν άπειρες άδειες. Όποιος θέλει ας ανοίξει τηλεόραση κι ας δοκιμάσει τις δυνάμεις του στην αγορά. Υπάρχει για παράδειγμα η δυνατότητα της δορυφορικής ή της καλωδιακής τηλεόρασης. Θα πει κάποιος ότι αυτή η δυνατότητα δεν αναιρείται. Είναι η μισή αλήθεια. Ότι δηλαδή μπορεί κάποιος να συμφωνήσει με μια πλατφόρμα και να σηκώσει εκεί το δικό του κανάλι. Αρκεί φυσικά να μπορεί να σηκώσει το κόστος.
Η άλλη μισή αλήθεια είναι ότι με τις επίγειες άδειες δημιουργείται αυτόματα μία αγορά που είναι βούτυρο στο ψωμί της διαπλοκής και των διαφημιστικών εταιρειών. Φανταστείτε μία τεράστια πίτα της τάξης των 170 εκατομμυρίων (σε κανονικές συνθήκες η αντίστοιχη πίτα ήταν 500 εκατομμύρια) που θα μοιράζεται μεταξύ πέντε πελατών. Δηλαδή, πέντε ραντεβού για την κάθε διαφημιστική και «καθάρισε» με το μεγαλύτερο μέρος της δουλειά της. Πού να ψάχνει τώρα ανάμεσα σε 20 η 30 κανάλια για να βρει το καλύτερο για τον πελάτη; Πολλή δουλειά και μεγάλα κόστη...
Κατά τα λοιπά, υπάρχουν ορισμένες ενστάσεις για κανάλια που ήδη λειτουργούν στην περίπτωση που τους γίνει «κούρεμα» στα δάνειά τους. Αυτός ο σκόπελος, όμως, ξεπερνιέται εύκολα, εφόσον υπάρχει εξασφαλισμένος τζίρος. Είναι σαν να έχει μοιραστεί ένα κρατικό μονοπώλιο στα τέσσερα. Ανεξάρτητα από το αν οι παίκτες είναι ένας ή περισσότεροι, η ουσία είναι ότι υπάρχει μία μονοπωλιακή αγορά! Υπήρχε και χτες. Αναμφίβολα. Προσέξτε όμως μία διαφορά: Η προηγούμενη κυβέρνηση άλλαξε τον ρόλο των media shops και ψήφισε την απευθείας τιμολόγηση των πελατών από τα μέσα. Δίχως, δηλαδή, τη μεσολάβηση των media shops στην υπόθεση των τιμολογίων. Δίχως δηλαδή το αγκάθι των επιστροφών! Η σημερινή κυβέρνηση έδωσε παράταση ακόμη έξι μηνών στην εφαρμογή του νόμου, ακόμη και για την περίπτωση των κρατικών διαφημίσεων! Ένα νέο... ξεκίνημα στην τηλεοπτική αγορά δεν μπορεί να σημειωθεί, δίχως να λειτουργεί το σύστημα όπως ακριβώς λειτουργούσε.
Να μην φτάσουμε και στο σημείο να κατηγορούμε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι αυτός έκτισε τη διαπλοκή! Την βρήκε, του άρεσε και είπε να εκμεταλλευτεί την εμπειρία των προηγούμενων. Γι' αυτό και στα νομοθετικά περί των τηλεοπτικών βοηθάνε και κάποιοι από τις παλιές δεξιές κυβερνήσεις που το κατέχουν το έργο, αυτοί που θα τους λέγαμε «ειδικούς». Επειδή ακριβώς το έχουν κάνει το ίδιο πράγμα και μάλιστα με επιτυχία. Ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιεί την τεχνογνωσία των παλαιότερων. Και την χρησιμοποιεί σωστά. Χρησιμοποιεί τα αυθεντικά συστατικά και τους καλύτερους «μαγείρους». Ή να κάνεις μία δουλειά ή να μην την κάνεις.
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου