Υπήρξε το εξευτελιστικό «ναι» μετά το αποθεωτικό «όχι» στο παράλογο δημοψήφισμα,
υπήρξε η υπογραφή του Τρίτου Μνημονίου,
υπήρξε ο σχολαστικός έλεγχος των εκπροσώπων των δανειστών, έστω και αν… τραβολογούνταν (δανειστές και υπουργοί), σε πολυτελή ξενοδοχεία, μακράν από τη θέαση του πόπολου, στο οποίο υπερηφάνως έλεγαν πως δεν τους δέχονται στα γραφεία τους, εν αντιθέσει με τους προηγούμενους, τους προδότες γερμανοτσολιάδες.
Παρόλα αυτά τα συμβιβαστικά, και με όλα αυτά, ακόμη έδιναν την εντύπωση μιας-κάποιας «αντίστασης»...