Η επανίδρυση της Κεντροδεξιάς είναι ο μεγάλος στόχος

Ας γυρίσει σελίδα η φιλελεύθερη παράταξη

Aύριο είναι μια μεγάλη μέρα, όχι μόνο για την κεντροδεξιά παράταξη, αλλά και για την ίδια την Ελλάδα. Οι εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας αποτελούν τον πρώτο σταθμό σε μια σειρά από πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις που θα δρομολογηθούν το αμέσως επόμενο διάστημα και θα οδηγήσουν σε μια νέα σελίδα τη χώρα. Η μαραθώνια προεκλογική περίοδος, που κράτησε τρεις ολόκληρους μήνες, έφερε...

ωστόσο στην επιφάνεια όλα αυτά που έχουμε ουκ ολίγες φορές επισημάνει ως παθογένειες της Κεντροδεξιάς και εμφανίστηκαν για μία ακόμα φορά με ιδιαίτερη έμφαση. Οι ίντριγκες, οι δολοπλοκίες, η νοοτροπία του κλειστού κλαμπ και η επιμονή ελέγχου ενός κόμματος που έχει μείνει μόνο με τη στάμπα του μεγάλου πρέπει να εκλείψουν ήδη από την επομένη των εκλογών. Η αυριανή μέρα πρέπει να αποτελέσει την αρχή του τέλους όλων αυτών των φαινομένων και, με τη δύναμη που θα δώσει ο κόσμος της παράταξης στον νέο πρόεδρο, εκείνος να τα αλλάξει όλα.

Πρώτο και κυριότερο είναι να βάλει τέλος στην εσωστρέφεια και τη νοοτροπία «παρέας» που χαρακτηρίζει την άλλοτε μεγάλη Κεντροδεξιά, «άγοντας και φέροντας» το ιστορικό κόμμα. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως το αμέσως επόμενο διάστημα η Νέα Δημοκρατία πρέπει να σταθεί απέναντι στην εξουσία του Αλέξη Τσίπρα. Χωρίς φόβο, αλλά με πάθος. Με ευθύνη και αξιοπρέπεια. Και ως μια πραγματικά μεγάλη Κεντροδεξιά, που αγκαλιάζει το σύνολο του ελληνικού λαού και όχι ένα μέρος του, να βάλει τέλος στον κατήφορο στον οποίο έχει καταδικάσει τη χώρα ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η αυγή του 2016 δεν θα είναι καθόλου εύκολη, αλλά πρέπει οπωσδήποτε να υπάρξει εναλλακτική λύση. Και αυτή δεν μπορεί να είναι άλλη από μια νέα, μεγάλη, ισχυρή και σοβαρή Κεντροδεξιά. Μια παράταξη που θα σέβεται τις ιστορικές της καταβολές, αλλά θα ατενίζει κυρίως το μέλλον με τη βεβαιότητα ότι πάντα ήταν εκείνη που έπαιρνε πάνω της τις μεγάλες εθνικές ευθύνες και τις ιστορικές αποφάσεις.

Μόλις προχθές η κυβέρνηση με απαίτηση των δανειστών απέσυρε το λεγόμενο «παράλληλο πρόγραμμα», το οποίο είχε παρουσιάσει παραμονές των εκλογών του Σεπτεμβρίου. Για όποιον δεν κατάλαβε, αυτό ήταν το οριστικό τέλος των ψευδαισθήσεων. Εκλεισε και το τελευταίο παραθυράκι «ελπίδας» που είχε ανοίξει τον Ιανουάριο ο κ. Τσίπρας και το κόμμα του, πριν καν συμπληρωθεί ένας χρόνος. Και οι εξελίξεις προχωρούν πλέον με τόσο ραγδαίο ρυθμό, που η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να μην έχει αξιωματική αντιπολίτευση.

Το καθήκον της Νέας Δημοκρατίας από αυτή τη Δευτέρα είναι πρώτιστα εθνικό και όχι κομματικό.Αυτός είναι και ο λόγος που πρέπει να αποκοπεί, με γενναίες κινήσεις του νέου αρχηγού, από ό,τι την κρατάει στο παρελθόν. Και δεν αναφέρομαι μόνο σε πρόσωπα, αλλά κυρίως σε περιθωριακές νοοτροπίες, που έχουν εισβάλει βίαια στο κόμμα τα τελευταία χρόνια και το έχουν μικρύνει.

Κομβικό για τη νέα αυτή πορεία είναι το επόμενο διάστημα η Νέα Δημοκρατία να παρουσιάσει ένα συγκροτημένο πρόγραμμα της «μεταμνημονιακής Ελλάδας». Η νυν κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα είναι η τελευταία μνημονιακή της χώρας και, όπως έχει συμβεί με όλους τους προκατόχους της, ο χρόνος από τη στιγμή της υπογραφής του Μνημονίου μετράει αντίστροφα. Το πόσο θα αντέξει στην εξουσία ο Αλέξης Τσίπρας θα εξαρτηθεί από μια σειρά δεδομένων, που δεν έχουν πλέον την πιο μεγάλη αξία. Το μείζον για την Ελλάδα είναι να μπει σε μια τροχιά αναδιάρθρωσης, μιλώντας για την επόμενη ημέρα στη χώρα. Αυτός πρέπει να είναι ο εθνικός στόχος της νέας Κεντροδεξιάς, που από την επομένη κιόλας των εκλογών χρειάζεται να σταθεί όρθια, καθώς πολύ σύντομα θα κληθεί να παίξει πάλι ρόλο. Τον τρόπο τον ξέρει, καθώς το έχει κάνει ξανά όλες τις κρίσιμες στιγμές για την πατρίδα, εκφράζοντας όχι ένα κόμμα, αλλά μια πλατιά και ευρεία μάζα. Αυτό θα κληθεί να κάνει και πάλι το αμέσως επόμενο διάστημα. Και μαζί με τον ελληνικό λαό να χτίσει τη νέα, μεταμνημονιακή Ελλάδα.

ΥΓ: Η Κεντροδεξιά σύντομα θα διαδραματίσει ξανά τον ιστορικό της ρόλο.