Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2015

Ο πόλεμος κυβέρνησης - αντιπολίτευσης, τώρα αρχίζει…

Δεν διαθέτουμε …κληρονομικό χάρισμα, αλλά χθες το πρωί γράφαμε για την πολυδιαφημισμένη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών 
(Το … «σπασμένο τηλέφωνο» των αρχηγών και ο κοινωνικός θυμός των αντιπάλων) :
«Σήμερα θα είναι μια σύσκεψη για το «θεαθήναι», επειδή η κυβέρνηση βρέθηκε προ αδιεξόδου στη δεκάμηνη πολιτική της. 
Ο πρωθυπουργός θα εμφανισθεί, μετά την ατυχή περαίωσή της, ως ο διαλλακτικός ηγέτης που προσπαθεί να συσπειρώσει τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου, σε ένα ενιαίο μέτωπο, για...
την απόκρουση των προβλημάτων που καταδυναστεύουν τον έλληνα πολίτη και το μέλλον της χώρας…».
Ολως… τυχαίως μετά την προβλεφθείσα αποτυχία, στο Κρατικό Πρακτορείο Ειδήσεων δημοσιεύτηκε διαρροή συνεργατών του πρωθυπουργού, στην οποία αναφερόταν: «Η αντιπολίτευση εμφανίστηκε σήμερα κατώτερη των περιστάσεων και δεν διστάζει για μικροκομματικό όφελος να μειώσει τη διαπραγματευτική δυνατότητα της κυβέρνησης».
Και δεν ήταν μόνο οι συνεργάτες, αλλά και η μετέπειτα δήλωση του πρωθυπουργού που δικαίωσε την αυτονόητη πρόβλεψή μας :
«Τους ζήτησα - λέει- τουλάχιστον να συνταχθούν σε μια κοινή εθνική κόκκινη γραμμή, για μια ασφαλιστική μεταρρύθμιση που θα διασφαλίζει τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος χωρίς περαιτέρω μειώσεις συντάξεων. Αρνήθηκαν. Ίσως πιστεύουν ότι έτσι αδυνατίζουν τη διαπραγματευτική γραμμή της κυβέρνησης. Αυτό είναι το αίσθημα ευθύνης τους. Βάζουν τη κομματική τους επιβίωση πάνω από τα συμφέροντα εργαζομένων και συνταξιούχων»!

Είναι αναμφίβολο, για όσους δεν ατενίζουν τον ορίζοντα μέσα στο στενό πλαίσιο των πολιτικών παρωπίδων τους, ότι η σύσκεψη ήταν ένα κακότεχνο παιχνίδι εντυπώσεων, αναντίστοιχο των καιρών και των αναγκών της χώρας, με πρωταρχικό θύμα τον άτυπο θεσμό των συσκέψεων αρχηγών.

Η σύσκεψη αρχηγών είναι - πρέπει να είναι - μια κορυφαία εθνική διαδικασία, στην οποία θα αποφασίζονται μέγιστα εθνικά μας θέματα τα οποία ορίζουν την ύπαρξη της χώρας, και όχι να εκφυλίζεται, εντασσόμενη στις μικροπρεπείς στοχεύσεις διαχείρισης τρεχουσών επικοινωνιακών αναγκών.

Η συνάντηση των αρχηγών είχε σασπένς, για όσους αρέσκονται στο πολιτικό κους κους! Με την έναρξη, σε ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα, στον προθάλαμο της αίθουσας των αρχηγών, ο Γιώργος Κουμουτσάκος της ΝΔ «την έπεσε» στην κυβερνητική εκπρόσωπο Ολγα Γεροβασίλη γιατί χειραγωγούσε λέει τους δημοσιογράφους που την ρώτησαν - και αυτή «τόλμησε» να τους ενημερώσει - για την ατζέντα της συνάντησης. Ο Τέρενς Κουίκ των ΑΝΕΛ, αρωγός της κας Γεροβασίλη, έψεξε τον κ. Κουμουτσάκο γιατί επιχειρούσε, λέει, να λογοκρίνει τους δημοσιογράφους!. 
Τα καλύτερα πάντως, έγιναν στην αίθουσα των αρχηγών!
Ο Πρωθυπουργός τεχνηέντως , προσπάθησε να διαστρεβλώσει την άρνηση της αντιπολίτευσης να υπογράψει το αφελές κείμενο, περί μη μείωσης των συντάξεων, ως θέληση της αντιπολίτευσης να μειωθούν οι συντάξεις! «τι θα πείτε έξω, ότι δεν συμφωνείτε με την μη μείωση των συντάξεων;», φέρεται να ρώτησε τον μεταβατικό πρόεδρο της ΝΔ κ. Πλακιωτάκη.
Ακρως ενδεικτικός, της έντασης υπό την οποία διεξαγόταν η σύσκεψη, ήταν ο διάλογος Τσίπρα - Γεννηματά:

Τσίπρας: «τα έχετε κάνει όλα, κάνατε 11 μειώσεις στις συντάξεις, PSI, και σήμερα έχετε το θράσος εναντιώνεστε στην πρόταση αυτή;».

Γεννηματά, έντονα: «οι περικοπές που έγιναν στο παρελθόν ήταν σε συνθήκες ύφεσης και ελλειμμάτων. Εσύ έχεις το θράσος και την παγκόσμια πρωτοτυπία να πάρεις τη χώρα με πρωτογενή πλεονάσματα και να τη φτάσεις σε αυτά τα χάλια φέρνοντας το τρίτο και χειρότερο μνημόνιο».

Κέρδη-ζημίες, και παραχωρήσεις του Μαξίμου

Σε ένα σύντομο απολογισμό επί όσων διημείφθησαν στην σύσκεψη, αλλά και κατόπιν αυτής, παρατηρούμε:

Πρώτον: Ο πρωθυπουργός έχασε στον βασικό στόχο για τον οποίο οργάνωσε την σύσκεψη, το ασφαλιστικό. Επιχείρησε την διάχυση της ευθύνης των επαχθών μειώσεων στις συντάξεις, στους ώμους της αντιπολίτευσης. Όμως οι συντάξεις είναι θέμα εσωτερικής διοίκησης και κυβερνητικής πολιτικής ευθύνης. Αποτελούν ένα από τα κορυφαία πολιτικά και κοινωνικά, θέματα, αλλά δεν εντάσσονται στην δέσμη των εθνικών θεμάτων, ούτε η ευθύνη τους δύναται να κατανεμηθεί ισομερώς στην αντιπολίτευση.

Αλλωστε ο λαός δεν ψήφισε την αντιπολίτευση για να κυβερνήσει. Ειδικά το ΠΑΣΟΚ, παρά τις αναμφισβήτητες παρελθοντικές ευθύνες του, ούτως ή άλλως αποδεκατίστηκε σε διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις, κατασπαράχτηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, πλήρωσε δικαίως την όποια ευθύνη του. Είναι πλέον πολιτικώς ελέγξιμο το επιχείρημα που εξακόντισε εμμέσως ο κ. Τσίπρας προς την κα Γεννηματά, ότι αν δεν συμφωνήσει θα ταυτιστεί ( θα την ταυτίσει) με τη ΝΔ.

Αυτοί που, μέσα στην αχαλίνωτη υποσχεσιολογία τους, υποσχέθηκαν ισοδύναμες λύσεις επί παντός, υποχρεούνται να τις ανακαλύψουν, ή να επωμισθούν με πολιτική γενναιοδωρία, το βάρος της αδυναμίας τους.

Απέχει και της κοινής λογικής, το να υπογράψουν οι πολιτικοί αρχηγοί την μη περεταίρω μείωση των συντάξεων. Δυστυχώς, αν αυτές ήταν αποτέλεσμα πολιτικής απόφασης, θα το είχε λύσει ήδη η κυβέρνηση. Όμως άπτονται της οικονομικής απίσχνανσης της χώρας, για την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ, με τα καμώματα του Γιάνη, δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Αλλωστε οι δανειστές δεν θα διστάσουν μπροστά σε όποια υπογραφή τους πει μην κόψετε συντάξεις. Ο κ. Τσίπρας θα έπρεπε να το γνωρίζει, «τόσο σοφός που έγινε με τόσες γνώσεις», αφού παρά το λεόντειο 62% που πήρε στο δημοψήφισμα, υποτάχτηκε στους δανειστές,.

Επίσης είναι υπεράνω κοινής λογικής και η εκβιαστική απειλή του συγκυβερνήτη Πάνου, για την δημιουργία Εξεταστικής Επιτροπής για το PSI, που κόστισε στα ταμεία 17 δις, όπως είπε. Δεν στέκει λογικά για τον απλούστατο λόγο: Ναι μεν είναι δυσάρεστο που με το PSI χάθηκαν 17 δις (ο αριθμός ελέγχεται), αλλά το ίδιο το κράτος έχει δώσει στα ταμεία πάνω από 100 δις την τελευταία δεκαετία. Είναι βάσιμο το επιχείρημα ότι από τα δικά του λεφτά πήρε!

Δεύτερον: Ο πρωθυπουργός κέρδισε την στήριξη των υπολοίπων αρχηγών στο προσφυγικό, παρά τις επιφυλάξεις της ΝΔ. Υποτίθεται θωρακισμένος με την στήριξη αυτή θα παραστεί σήμερα στη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε.

Φυσικά το ελληνικό αίτημα επεκτείνεται και στην παύση του πολέμου στην Συρία, στις σχέσεις Ευρωπαϊκής Ενωσης -Τουρκίας, κλπ. Αλλά το πιο χειροπιαστό αίτημα στο οποίο βασίμως μπορεί να ελπίζει η ελληνική πλευρά, είναι η οικονομική συνδρομή.

Ετσι οι αρχηγοί ζητούν από την Ε.Ε : «Να παράσχει την απαιτούμενη συνδρομή της προς τη Χώρα μας, ιδίως ως προς την οικονομική και υλικοτεχνική της ενίσχυση για την υπό όρους ανθρωπισμού περίθαλψη των προσφύγων, αναγνωρίζοντας, ταυτοχρόνως, ότι τα σύνορα της Ελλάδας είναι και σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Τρίτον: Ο πρωθυπουργός παραχώρησε, μετά από την πρόταση του Σταύρου Θεοδωράκη, την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Διαβάζουμε στην προεδρική ανακοίνωση ότι αναγνωρίσθηκε η ανάγκη αλλαγής του εκλογικού νόμου, από αυτή την Βουλή, επί το αναλογικότερον, δίχως όμως να θίγεται η ουσία της από το Σύνταγμα επιβαλλόμενης κυβερνητικής σταθερότητας».

Οπότε η αλλαγή θα γίνει, αλλά κατά τη γνωστή ρήση –κλισέ, ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες. Η λογική της «επιβαλλόμενης κυβερνητικής σταθερότητας» ήταν διαχρονικά το στοιχείο που νομιμοποιούσε την κατίσχυση της ενισχυμένης αναλογικής, η οποία παραχάραζε τη λαϊκή θέληση. Ο κ. Θεοδωράκης που το πρότεινε, και το αποδέχτηκαν οι υπόλοιποι (εκτός ΝΔ), έχει την υποχρέωση να παρουσιάσει εμπεριστατωμένη την σχετική νομοθετική πρόταση.

Και ενώ γράφονταν αυτές οι γραμμές ήρθε η απάντηση του ΠΑΣΟΚ-Δημοκρατική Συμπαράταξη, όπου μεταξύ άλλων καταλογίζει στον κ. Τσίπρα ότι ψεύδεται, έχει χάσει την ψυχραιμία του και ολισθαίνει σε επικίνδυνα μονοπάτια, και τελειώνει «Η σπέκουλα κατά της Δημοκρατικής Συμπαράταξης δεν περνά».

Μάλλον τελειώνουν ο εχθροπραξίες και ο πραγματικός πόλεμος της κυβέρνησης με την αντιπολίτευση, τώρα αρχίζει!
Του Γιάννη Σιδέρη
www.liberal.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου