Μας μισούν…

Υπάρχει μια λογική πίσω από τους στόχους που επιλέχτηκαν από τους τζιχαντιστές: τα μπαράκια, ο συναυλιακός χώρος, το στάδιο… Μάλιστα, αναλαμβάνοντας την ευθύνη, το Ισλαμικό Κράτος χαρακτήρισε αυτά μέρη «προσεκτικά επιλεγμένους στόχους», σύμβολα του Παρισιού, της «πρωτεύουσας της πορνείας και της ακολασίας»!
Δεν υπήρχε όμως καμιά λογική στη διασταύρωση των οδών Rue Alibert με Rue Bichat, εκεί όπου ξεκίνησαν οι επιθέσεις της Παρασκευής. Το παραδοσιακό καφέ Le Carillon που λειτουργεί εδώ και 41 χρόνια, με ιδιοκτήτες την...
οικογένεια Kabyle από την Αλγερία, ήταν κι αυτό στόχος. Όπως στόχος ήταν και το μοδάτο ρεστοράν Le Petit Cambodge, όπου δύσκολα μπορεί κανείς να βρει τραπέζι. Σε αυτά τα δυο εστιατόρια, 15 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Στην απέναντι γωνία, η πιτσαρία Maria Luisa, δεν στοχοποιήθηκε...
Η γειτονιά αυτή ίσως επιλέχθηκε εξαιτίας της φήμης της για ανοχή και πολυπολιτισμικότητα. Αυτό πιστεύουν εδώ. Όμως οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις μάλλον υπήρξαν τυχαία θύματα, εύκολοι στόχοι για κάποιους ένοπλους που περνάνε με αυτοκίνητο, πυροβολώντας εναντίον των θαμώνων που βρίσκονταν στις αυλές τους. Η ταυτότητα των ιδιοκτητών τους μάλλον δεν έπαιξε κανένα ρόλο.
«Δεν μπορώ να το εξηγήσω…» λέει η 40χρονη Dalila Boukerna ανηψιά του ιδιοκτήτη του Le Carillon. Επισκέφτηκε το σημείο την Κυριακή, την ώρα που εκατοντάδες Παριζιάνοι περνούσαν αποτίνοντας τιμή στους νεκρούς, και αφήνοντας λουλούδια στο πρόχειρο μνημείο που δημιουργήθηκε την Παρασκευή το βράδυ…
Η πολιτική της συγκεκριμένης γειτονιάς είναι προοδευτική, και μάλιστα πολλοί κάτοικοι της περιοχής αντιδρούν στη γαλλική επέμβαση στη Συρία. Αυτό την καθιστά παράλογο στόχο για τους τρομοκράτες που επίσης αντιδρούν στην ευρωπαϊκή ανάμιξη στη Μέση Ανατολή. Οι στόχοι όμως αυτοί, όπως υπονόησε η ανακοίνωση της ISIS, είναι μισητοί στους τζιχαντιστές για την κουλτούρα τους και όχι για την πολιτική τους. Πρόκειται για χώρους όπου σερβίρεται μπύρα, όπου άνδρες και γυναίκες χορεύουν παρέα, όπου θρησκείες και πολιτισμοί αναμιγνύονται σε ένα…
«Είμαστε όλα όσα αυτοί μισούν» λέει η Claude Dibiase που κατοικεί απέναντι από το Le Carillon. «Είναι όλα συμβολικά, τρία είδη… το Bataclan σημαίνει μουσική, το στάδιο αθλητισμό, και εδώ έχουμε διασκέδαση», λέει.
Για τους ειδικούς, οι συγκεκριμένοι στόχοι επιλέχτηκαν μάλλον επειδή πρόσφεραν στους ένοπλους μια καλή ευκαιρία να μεγιστοποιήσουν τις απώλειες αλλά και τον τρόμο.
«Διάλεξαν μια εύκολη διασταύρωση καθημερινότητας» υπογραμμίζει ο Patrick M. Skinner που παλιότερα ήταν πράκτορας της CIA, και που σήμερα είναι επικεφαλής της νεοϋρκέζικης εταιρίας πληροφοριών Soufan Group. «Θέλουν να τρομοκρατήσουν την καθημερινότητα» καταλήγει.
Τα γραφεία του σατιρικού περιοδικού Charlie Hebdo, που επίσης δέχθηκαν επίθεση τον περασμένο Ιανουάριο, είναι κι αυτά πολύ κοντά. Βέβαια το περιοδικό αποτέλεσε διαφορετικό είδος στόχου. «Θέλουν να φοβίσουν τον κόσμο, δεν θέλουν ομαλότητα αλλά ταραχές. Επιδιώκουν μια σύγκρουση πολιτισμών» αναφέρει ο Skinner.
Η γειτονιά αυτή, όπως και τα ρεστοράν της, είναι πάντα γεμάτη από τουρίστες και ξένους. Ίσως αυτό να έπαιξε κάποιο ρόλο στο να γίνει στόχος. Όπως λέει ο J.M. Berger ειδικός σε θέματα τρομοκρατίας και συγγραφέας του βιβλίου “ISIS: The State of Terror”, «ίσως οι τρομοκράτες να ήθελαν να εμπλέξουν όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες… αν μπορούν να πλήξουν στόχο που έχει θύματα Αμερικάνους, Βρετανούς και Γερμανούς, τότε αυξάνεται η εμβέλεια του χτυπήματος», λέει.
Μερικά τετράγωνα πιο πέρα, έξω από το μικρό ιταλικό ρεστοράν La Casa Nostra, που επίσης δέχθηκε επίθεση, ο 69χρονος Bertrand Peguillan είναι πιο ωμός. «Το Bataclan σημαίνει ροκ εν ρολ» λέει… «σημαίνει ελευθερία, ανηθικότητα, και βλασφημία…». Βγάζει από τη τσέπη του ένα χάρτη που έκοψε από την Le Monde, που δείχνει τα σημεία των επιθέσεων. Σκοπεύει, λέει, να τα επισκεφτεί ένα ένα, όπως έκανε και πριν από μήνες μετά την επίθεση στο Charlie Hebdo.


Washington Post
Απόδοση: S.A.