Μια αιρετική ιδέα για το πώς ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν θα μπορούσε να λύσει το πρόβλημα των κυρώσεων προς τη Ρωσία και άλλα σημαντικά διεθνή θέματα παρουσιάζει ο αναλυτής Guru Ramakrishnan, ο διευθύνων σύμβουλος της Meru Capital Group...
Σύμφωνα με αυτή την άποψη, ο Πούτιν θα μπορούσε να βρεθεί σε πλεονεκτική θέση αν ηγηθεί, ενός συνασπισμού χωρών, με την σφραγίδα του ΟΗΕ για την καταπολέμηση της απειλής των ισλαμιστών στη Μέση Ανατολή. Κάτι τέτοιο θα βελτιώσει το προφίλ του στον δυτικό κόσμο, οι πολίτες του οποίου είναι σοκαρισμένοι από τις αγριότητες που διαδραματίζονται στο Ιράκ και τη Συρία. Σε μια τέτοια κίνηση ο Ρώσος πρόεδρος θα υποστηριχθεί από το σύνολο του μουσουλμανικού κόσμου αλλά και γειτόνων της Ρωσίας ενώ θα απαλλάξει και τη Ρωσία από την δική της ισλαμιστική απειλή στον βόρειο Καύκασο.
Σύμφωνα με τον αναλυτή, μια συνεργασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες αυτή την ιστορική στιγμή θα μπορούσε να παρομοιαστεί με εκείνη όταν, κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, ΗΠΑ και Ρωσία συνεργάστηκαν για τη συντριβή των Ναζί. Επίσης θα τονώσει τον ρόλο και την αξιοπιστία των Ηνωμένων Εθνών ως θεσμού και θα αναζωογονήσει τη ροή κεφαλαίων σε όλο τον κόσμο.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα South China Morning Post ο κόσμος χρειάζεται λύση για τα δύο τρέχοντα γεωπολιτικά προβλήματα που έχουν επιφέρει πλήγματα στο παγκόσμιο εμπόριο και την ανάπτυξη. Η απειλή του Ισλαμικού Κράτους στη Μέση Ανατολή και η κλιμάκωση της ρωσο-ουκρανικής διαμάχης χρειάζεται ταχεία δράση και αποφασιστικότητα. Και οι δύο αυτές εξελίξεις έχουν θέσει ενώπιον των ηγετών της Δύσης ένα δίλημμα για τους χειρισμούς στην εξωτερική πολιτική που για να επιλυθεί απαιτεί ασυνήθιστη επιδεξιότητα και πρωτότυπη σκέψη από τις χώρες του ΝΑΤΟ.
Σε αυτό το στάδιο του παιχνιδιού της ρώσικης ρουλέτας, σημειώνει η εφημερίδα, ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα πρέπει να επικεντρωθεί στην κληρονομιά που θα αφήσει και στο πώς η ιστορία θα τον κρίνει ως ηγέτη της Ρωσίας.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 12 μηνών, η οικονομία της Ρωσίας επιδεινώθηκε σταθερά. Όμως, μόλις πριν από λίγο καιρό υπό την ηγεσία του Πούτιν, τα πράγματα ήταν πιο ρόδινα. Η ρωσική οικονομία είχε σημειώσει βελτιώσεις σε όλους τους τομείς. Είχαν εφαρμοστεί μεταρρυθμίσεις της ελεύθερης αγοράς, άρχισε να αναπτύσσεται το ανοιχτό εμπόριο και επετεύχθη οικονομική ανάπτυξη για τους πολίτες. Κατά τη διάρκεια όλης της προηγούμενης περιόδου, το πραγματικό κατά κεφαλήν εισόδημα για τους Ρώσους διπλασιάστηκε. Ο μέσος όρος ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος έτρεξε σε ρυθμούς ανάπτυξης 4,5% και η ανεργία στη χώρα κατέβηκε από το 14% του 1998 σε 5,2% το 2013. Με τη βοήθεια της κεντρικής τράπεζας, ο πληθωρισμός περιορίστηκε γρήγορα από το 80% το 1998 σε ένα πιο αντιμετωπίσιμο 6.5% τον Δεκέμβριο του 2013.
Όλη αυτή η σκληρή δουλειά από τον Πούτιν και την οικονομική του ομάδα του άρχισε να παίρνει στραβό δρόμο το 2014, λόγω της απόφασης της Ρωσίας να προσαρτήσει την Κριμαία, αλλά και του πρόσφατου πολέμου στην Ανατολική Ουκρανία. Προς πικρία του Ρώσου προέδρου, οι οικονομικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τη Δύση έχουν πλέον ακρωτηριάσει τη ρωσική οικονομία, σε αντίθεση με τα όσα πιστεύουν οι Ρώσοι πολίτες.
Υπάρχει βιώσιμη στρατηγική εξόδου από την κρίση για τη Ρωσία;
Ένας από τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να εξέλθει η Ρωσία από τα σημερινά αδιέξοδα είναι μέσω μιας συνεργασίας με τα Ηνωμένα Έθνη στην οποία η Ρωσία θα ηγηθεί στο Ιράκ και τη Συρία για να πολεμήσουν τους μαχητές του Ισλαμικού Κράτους. Αυτή η λύση θα απαιτήσει από τη Ρωσία να χρησιμοποιήσει στρατεύματα εδάφους. Αντί λοιπόν να προβεί σε πόλεμο στο έδαφος με την Ουκρανία – τον κοντινότερο εμπορικό εταίρο της – η Ρωσία θα πρέπει να επικεντρώσει εκ νέου τις προσπάθειές της για να ηγηθεί ενός συνασπισμού του ΟΗΕ, του Ιράν, της Συρίας και των εκπαιδευμένων από τις ΗΠΑ ιρακινών δυνάμεων για να βάλει ένα τέλος στην παγκόσμια τρομοκρατική απειλή του ισλαμικού κράτους.
Η Συρία και το Ιράν θα συμφωνήσουν σε ένα τέτοιο συνασπισμό λόγω της μακροχρόνιας σχέσης τους με τη Ρωσία και την άμεση ανάγκη τους να θέσουν υπό έλεγχο το Ισλαμικό Κράτος στα εδάφη τους. Όταν εξαλειφθεί η απειλή του ισλαμικού κράτους, ένας συνασπισμός υπό την ηγεσία του ΟΗΕ θα μπορεί να διασφαλίσει την ομαλή αποχώρηση της Ρωσίας από τη Μέση Ανατολή.
Ένας τέτοιος συνασπισμός παγκόσμιας ισχύος υπό την ηγεσία του στρατού της Ρωσίας, επαρκώς ενισχυμένος από την υψηλή τεχνολογία των ΗΠΑ, θα δώσει σε αυτή την αποστολή την υψηλότερη πιθανότητα επιτυχίας (χωρίς τη συμμετοχή των ΗΠΑ). Αξίζει να θυμηθούμε ότι την τελευταία φορά που συνεργάστηκαν ΗΠΑ και Ρωσία, κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, για να αντιμετωπίσουν έναν κοινό εχθρό, αυτό οδήγησε σε νίκη των Συμμάχων. Επειδή αυτή είναι μια παγκόσμια μάχη, ο υπόλοιπος κόσμος θα πρέπει να κάνει ένα βήμα προς τα εμπρός και να βοηθήσει στη χρηματοδότηση της. Σε αντάλλαγμα για τη δέσμευση της Ρωσίας, η Ευρώπη και οι ΗΠΑ θα πρέπει να συμφωνήσουν στην άρση των οικονομικών κυρώσεων προς τη Ρωσία.
Μία από τις προϋποθέσεις για να πάρει σάρκα και οστά το σχέδιο αυτό, θα πρέπει να είναι η απτή εφαρμογή της μόνιμης κατάπαυσης του πυρός στην Ουκρανία, η οποία έχει συμφωνηθεί στο Μινσκ IIαλλά δεν έγινε σεβαστή από τις δύο χώρες. Η κατάπαυση του πυρός θα πρέπει να εφαρμοστεί αυστηρά από τις ειρηνευτικές δυνάμεις του ΟΗΕ, οι οποίες θα πρέπει να βρίσκονται στην Ανατολική Ουκρανία για τουλάχιστον πέντε χρόνια.
Το να δοθεί η ηγεσία αυτής της μάχης σε ΟΗΕ και Ρωσία λύνει το πρόβλημα του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα να δεσμευτούν αμερικανικά στρατεύματα και να συμμετάσχουν σε έναν ακόμη ακριβό πόλεμο. Ακόμα και η Γερουσία και οι Ρεπουμπλικάνοι είναι απρόθυμοι να γ να πατήσουν πάλι αμερικανικές μπότες σε έδαφος της Μέσης Ανατολής. Ωστόσο, φαίνεται να υπάρχει μεγαλύτερη διάθεση μεταξύ των αμερικανών ψηφοφόρων για την αποστολή συμβούλων για την ενίσχυση της μάχης ενάντια στον ισλαμικό κράτος.
Η άρση των οικονομικών κυρώσεων θα δώσει στις ρωσικές τράπεζες και τις επιχειρήσεις την ευελιξία να αποκτήσουν πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές και σε ασφαλή χρηματοδότηση σε δολάρια. Επίσης, θα ανοίξει τις εισαγωγές εξοπλισμού υψηλής τεχνολογίας φέρνοντας κεφάλαιο πίσω στη Ρωσία. Η εξάλειψη των κυρώσεων θα βοηθήσει επίσης με διάφορους άλλους τρόπους: θα μειωθούν τα ασφάλιστρα κινδύνου της Ρωσίας στις χρηματοπιστωτικές αγορές, θα σταθεροποιηθεί το νόμισμα, θα σταματήσουν οι εκροές κεφαλαίων από τη χώρα, ίσως ακόμη και να υπάρξουν εισροές που θα επιτρέψουν στην κεντρική τράπεζα να μειώσει τα επιτόκια, τονώνοντας έτσι την οικονομική ανάπτυξη.Οι δράσεις αυτές θα βοηθήσουν τελικά τον ρώσο καταναλωτή λόγω της μείωσης του πληθωρισμού.
Η επιτυχής εφαρμογή της αντισυμβατικής αυτής λύσης θα μπορούσε να ανυψώσει το προφίλ του Πούτιν ως παγκόσμιου ηγέτη και να αποκαταστήσει τον ρόλο της Ρωσίας στο πλαίσιο της G8, που αυτή την στιγμή αντιμετωπίζεται ως παρίας.
Αν ο Πούτιν έπαιρνε τον χρόνο του για να το σκεφθεί, θα αναγνώριζε γρήγορα ότι η Ρωσία έχει καταφέρει μεγαλύτερη οικονομική πρόοδο υπό την ηγεσία του παρά υπό εκείνη οποιουδήποτε άλλου σοβιετικού ηγέτη του παρελθόντος. Και ο ίδιος θα ήθελε σίγουρα να του αναγνωριστεί αυτό από τον ιστορικό του μέλλοντος. Μια επιλογή σαν αυτή που προτείνεται θα βοηθούσε να αναιρέσει την αντίληψη ότι οδηγείται από το εγώ του και να αποδείξει ότι εστιάζει στο τι είναι σωστό για τη Ρωσία.
Αυτή η λύση, καταλήγει ο αναλυτής, είναι ένας κομψός τρόπος να ξαναγράψει τα βιβλία της ιστορίας και να εξασφαλίσει μια σταθερή θέση στο πάνθεον των παγκόσμιων ηγετών που έκαναν τη διαφορά σε μια κρίσιμη συγκυρία για τον κόσμο.
Πηγή: YourNewsWire.com,
Επιμέλεια: Γ. Αναγνώστου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου