 |
| (EUROKINISSI/ ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ) |
Την εκτίμηση ότι το τρίτο πρόγραμμα για την Ελλάδα μπορεί να ξεπεράσει κατά πολύ την αρχική εκτίμηση των 85 δισ. ευρώ και να υπερβεί ακόμη και τα 100 δισ. ευρώ κάνει η Telegraph.
Σε ανάλυση του Αντριου Λιλίκο, της Europe Economics, τονίζεται ότι από τη στιγμή που οι ηγέτες της ευρωζώνης κατέληξαν στη συγκεκριμένη συμφωνία, πριν από περίπου ένα μήνα, άλλαξαν πολλά. Το βασικότερο από αυτά, είναι... η ξεκάθαρη απροθυμία του ΔΝΤ να εμπλακεί στο νέο πρόγραμμα, δίχως τους δικούς του όρους. Και από την άλλη, η επιδείνωση της ελληνικής οικονομίας. Αμφότερες οι εξελίξεις ανεβάζουν πολύ ψηλά το «λογαριασμό» για τις χώρες της νομισματικής ένωσης, που θα κληθούν να δώσουν στην Ελλάδα περισσότερα χρήματα από ότι πίστευαν όταν κατέληξαν σε συμφωνία.
«Οταν συμφωνήθηκε στα μέσα Ιουλίου ένα τρίτο ελληνικό πρόγραμμα, αυτό αναμενόταν να φτάσει τα 86 δισεκατομμύρια αυτό. Αυτό το ποσό όμως βασιζόταν σε δύο σημαντικές υποθέσεις, που από τότε ανατράπηκαν δραματικά. Πρώτα από όλα, θεωρούνταν ότι τουλάχιστον από το Μάρτιο του 2016, θα συμμετείχε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Το ακριβές ποσό των όποιων νέων δανείων του Ταμείου προς την Ελλάδα θα έπρεπε να συμφωνηθεί στην πορεία, αλλά αν τα προηγούμενα προγράμματα αποτελούν οδηγό, θα μπορούσε να περιμένει κάποιος ότι η συμμετοχή του ΔΝΤ θα ήταν της τάξεως του 10-20% επί του συνόλου. Οπότε, το ΔΝΤ θα παρείχε 8-15 δισ., με τις χώρες της ευρωζώνης να δίνουν τα άλλα 70 δισ., ή και περισσότερα», γράφει η Telegraph.
«Στη συνέχεια, το ΔΝΤ ξεκαθάρισε ότι δεν θα συμμετάσχει, εκτός αν υπάρξει διαγραφή χρέους και η Ελλάδα αποδείξει μεγαλύτερη ότι είναι πιο αφοσιωμένη σε σύγκριση με τα προηγούμενα προγράμματα, για να υλοποιήσει στην πραγματικότητα τις μεταρρυθμίσεις. Αυτό κατά συνέπεια σημαίνει ότι το ΔΝΤ δεν θα συμμετάσχει καθόλου. Υπάρχει ελάχιστη έως μηδαμινή πιθανότητα οι βασικοί δανειστές της ευρωζώνης, όπως η Γερμανία, να συμφωνήσουν σε περαιτέρω μειώσεις του ελληνικού χρέους. Επίσης, υπάρχει μικρή πιθανότητα η Ελλάδα να μπορέσει να δείξει την απαραίτητη επιπλέον δέσμευση ότι θα προχωρήσει στις μεταρρυθμίσεις, με δεδομένο ότι η κυβέρνησή της έχει διασπαστεί, είναι πιθανό να γίνουν νέες εκλογές και ο ΣΥΡΙΖΑ- που λέει ότι δεν πιστεύει στο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που είναι αναπόσπαστο κομμάτι των μεταρρυθμίσεων- είναι πιθανό να κερδίσει αυτές τις εκλογές με ακόμη μεγαλύτερη πλειοψηφία- αν και ίσως στη συνέχεια θα αντιμετωπίσει μεγαλύτερη αντιευρωπαϊκή αντιπολίτευση από ό,τι πριν».
Από τη στιγμή που το ΔΝΤ είναι de facto εκτός, αυτό σημαίνει ότι οι χώρες της ευρωζώνης θα πρέπει να βρουν επιπλέον 8-15 δισ., πέρα από αυτά που περίμεναν, συνεχίζει την ανάλυση ο οικονομολόγος. Αυτό όμως δεν είναι το τέλος των επιπλέον χρημάτων που θα χρειαστούν. Η εκτιμώμενη έκταση του τρίτου προγράμματος ήταν βασισμένη στις υποθέσεις για τις επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας τα επόμενα χρόνια. Ιδιαίτερα στο πόσοι φόροι θα συγκεντρώνονταν και πόσα θα ήταν απαραίτητο να δανειστούν για να καλυφθεί ο προϋπολογισμός της κυβέρνησης. Επίσης, υπήρχαν σημαντικές υποθέσεις για το πόσα χρήματα θα χρειάζονταν οι τράπεζες για την ανακεφαλαιοποίηση.
«Αυτές οι οικονομικές υποθέσεις πρέπει τώρα να αναθεωρηθούν σημαντικά. Οι τελευταίες εκτιμήσεις για τις επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας τον Ιούλιο ήταν κάτι ανάμεσα στο «πρωτοφανές» και το «απίστευτο». Η παραγωγή στον ελληνικό μήνα μεταποίησης κατέρρευσε τον προηγούμενο μήνα, σε επίπεδο που δεν έχει υπάρξει ξανά για ανεπτυγμένη χώρα. Η ελληνική οικονομική παραγωγή στο σύνολό της μπορεί να συρρικνωθεί κατά ένα επιπλέον 5% το 2015 και αυτό αν τον υπόλοιπο χρόνο τα πράγματα είναι σχετικά σταθερά και τίποτα άλλο δεν πάει στραβά», τονίζει.
Πράγμα που σημαίνει ότι οι δημοσιονομικές υποθέσεις στις οποίες στηρίχθηκε το ότι θα χρειαστεί ένα πρόγραμμα 86 δισ. ευρώ, θα πρέπει να αναθεωρηθούν ουσιαστικά και το συνολικό ποσό που θα χρειαστεί για να καλυφθεί ο ελληνικός προϋπολογισμός αναμφίβολα θα αυξηθεί. Δεν σταματούν εκεί οι αναθεωρήσεις. Με την οικονομία να πηγαίνει ακόμη χειρότερα, οι τράπεζες θα δυσκολευτούν να δουν τα χρέη τους να αποπληρώνονται. Με περαιτέρω συρρίκνωση της οικονομίας, η μαζική αθέτηση υποχρεώσεων θα αφήσει τις τράπεζες αφερέγγυες. Στο Χρηματιστήριο, που άνοιξε ξανά τη Δευτέρα, οι τραπεζικές μετοχές έπεσαν περίπου 30% κάθε μία από τις δύο ημέρες. Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών τώρα θα είναι σημαντικά πιο δαπανηρή από ότι αναμενόταν, τονίζει η Telegraph.
Τώρα, το τελικό ποσό για το τρίτο πρόγραμμα μπορεί να ξεπεράσει τα 100 δισ. ευρώ και θα πρέπει ολόκληρο να καλυφθεί από τα μέλη της ευρωζώνης, χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ. Το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι ότι οι χώρες θα πρέπει να παρέχουν το μισό πάνω από αυτό στο οποίο νόμιζαν ότι συμφωνούσαν τον Ιούλιο. Αυτό μπορεί να αποτελέσει την τελευταία σταγόνα για συγκεκριμένες χώρες. Ισως όμως αρκετά από τα μέλη της ευρωζώνης θα συνεχίσουν να επιθυμούν να δουν τη συμφωνία να προχωρά, ακόμη και με μεγαλύτερο κόστος, για να μείνει η Ελλάδα στη νομισματική ένωση.
Ο οικονομολόγος πάντως έχει αντίθετη άποψη. «Εγώ, αντιθέτως, πιστεύω ότι η ελληνική αποχώρηση θα ενδυνάμωνε την ευρωζώνη. Οι Γάλλοι έχουν γίνει ακόμη περισσότερο σαφείς, στις εκκλήσεις τους για την καθιέρωση της ευρωζώνης ως μία πλήρως ανεπτυγμένη πολιτική ένωση, με αρμοδιότητες φοροεισπρακτικές και δαπανών, με ένα κοινοβούλιο και όλα τα απαραίτητα. Αυτός πρέπει να είναι ο σωστός δρόμος, τόσο για λόγους πολιτικού πεπρωμένου της Ευρώπης, όσο και για την οικονομική ακεραιότητα της ευρωζώνης».
Ενα βασικό εμπόδιο σε μία τέτοια πολιτική ένωση είναι η Ελλάδα, τονίζει. «Θα συμφωνήσουν η Φινλανδία, η Γερμανία και άλλοι σε έναν κοινό προϋπολογισμό της ευρωζώνης, αν φαίνετσαι ως ένας καλυμμένος τρόπος για να σταλούν ακόμη περισσότερα χρήματα στην Ελλάδα; Δεν νομίζω. Ευτυχώς, η εκτίμησή μου παραμένει ότι το τρίτο ελληνικό πρόγραμμα δεν θα υπάρξει ποτέ. Οι λεπτομερείς όροι πιθανότατα θα απορριφθιύν τόσο από την Ελλάδα, όσο και από μέλη- κλειδιά της ευρωζώνης. Και τότε θα ανακαλύψουμε αν το Grexit πράγματι ενέχει τον τρόμο που πολλοί ισχυρίζονται», καταλήγει το άρθρο.
Από τη στιγμή που το ΔΝΤ είναι de facto εκτός, αυτό σημαίνει ότι οι χώρες της ευρωζώνης θα πρέπει να βρουν επιπλέον 8-15 δισ., πέρα από αυτά που περίμεναν, συνεχίζει την ανάλυση ο οικονομολόγος. Αυτό όμως δεν είναι το τέλος των επιπλέον χρημάτων που θα χρειαστούν. Η εκτιμώμενη έκταση του τρίτου προγράμματος ήταν βασισμένη στις υποθέσεις για τις επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας τα επόμενα χρόνια. Ιδιαίτερα στο πόσοι φόροι θα συγκεντρώνονταν και πόσα θα ήταν απαραίτητο να δανειστούν για να καλυφθεί ο προϋπολογισμός της κυβέρνησης. Επίσης, υπήρχαν σημαντικές υποθέσεις για το πόσα χρήματα θα χρειάζονταν οι τράπεζες για την ανακεφαλαιοποίηση.
«Αυτές οι οικονομικές υποθέσεις πρέπει τώρα να αναθεωρηθούν σημαντικά. Οι τελευταίες εκτιμήσεις για τις επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας τον Ιούλιο ήταν κάτι ανάμεσα στο «πρωτοφανές» και το «απίστευτο». Η παραγωγή στον ελληνικό μήνα μεταποίησης κατέρρευσε τον προηγούμενο μήνα, σε επίπεδο που δεν έχει υπάρξει ξανά για ανεπτυγμένη χώρα. Η ελληνική οικονομική παραγωγή στο σύνολό της μπορεί να συρρικνωθεί κατά ένα επιπλέον 5% το 2015 και αυτό αν τον υπόλοιπο χρόνο τα πράγματα είναι σχετικά σταθερά και τίποτα άλλο δεν πάει στραβά», τονίζει.
Πράγμα που σημαίνει ότι οι δημοσιονομικές υποθέσεις στις οποίες στηρίχθηκε το ότι θα χρειαστεί ένα πρόγραμμα 86 δισ. ευρώ, θα πρέπει να αναθεωρηθούν ουσιαστικά και το συνολικό ποσό που θα χρειαστεί για να καλυφθεί ο ελληνικός προϋπολογισμός αναμφίβολα θα αυξηθεί. Δεν σταματούν εκεί οι αναθεωρήσεις. Με την οικονομία να πηγαίνει ακόμη χειρότερα, οι τράπεζες θα δυσκολευτούν να δουν τα χρέη τους να αποπληρώνονται. Με περαιτέρω συρρίκνωση της οικονομίας, η μαζική αθέτηση υποχρεώσεων θα αφήσει τις τράπεζες αφερέγγυες. Στο Χρηματιστήριο, που άνοιξε ξανά τη Δευτέρα, οι τραπεζικές μετοχές έπεσαν περίπου 30% κάθε μία από τις δύο ημέρες. Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών τώρα θα είναι σημαντικά πιο δαπανηρή από ότι αναμενόταν, τονίζει η Telegraph.
Τώρα, το τελικό ποσό για το τρίτο πρόγραμμα μπορεί να ξεπεράσει τα 100 δισ. ευρώ και θα πρέπει ολόκληρο να καλυφθεί από τα μέλη της ευρωζώνης, χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ. Το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι ότι οι χώρες θα πρέπει να παρέχουν το μισό πάνω από αυτό στο οποίο νόμιζαν ότι συμφωνούσαν τον Ιούλιο. Αυτό μπορεί να αποτελέσει την τελευταία σταγόνα για συγκεκριμένες χώρες. Ισως όμως αρκετά από τα μέλη της ευρωζώνης θα συνεχίσουν να επιθυμούν να δουν τη συμφωνία να προχωρά, ακόμη και με μεγαλύτερο κόστος, για να μείνει η Ελλάδα στη νομισματική ένωση.
Ο οικονομολόγος πάντως έχει αντίθετη άποψη. «Εγώ, αντιθέτως, πιστεύω ότι η ελληνική αποχώρηση θα ενδυνάμωνε την ευρωζώνη. Οι Γάλλοι έχουν γίνει ακόμη περισσότερο σαφείς, στις εκκλήσεις τους για την καθιέρωση της ευρωζώνης ως μία πλήρως ανεπτυγμένη πολιτική ένωση, με αρμοδιότητες φοροεισπρακτικές και δαπανών, με ένα κοινοβούλιο και όλα τα απαραίτητα. Αυτός πρέπει να είναι ο σωστός δρόμος, τόσο για λόγους πολιτικού πεπρωμένου της Ευρώπης, όσο και για την οικονομική ακεραιότητα της ευρωζώνης».
Ενα βασικό εμπόδιο σε μία τέτοια πολιτική ένωση είναι η Ελλάδα, τονίζει. «Θα συμφωνήσουν η Φινλανδία, η Γερμανία και άλλοι σε έναν κοινό προϋπολογισμό της ευρωζώνης, αν φαίνετσαι ως ένας καλυμμένος τρόπος για να σταλούν ακόμη περισσότερα χρήματα στην Ελλάδα; Δεν νομίζω. Ευτυχώς, η εκτίμησή μου παραμένει ότι το τρίτο ελληνικό πρόγραμμα δεν θα υπάρξει ποτέ. Οι λεπτομερείς όροι πιθανότατα θα απορριφθιύν τόσο από την Ελλάδα, όσο και από μέλη- κλειδιά της ευρωζώνης. Και τότε θα ανακαλύψουμε αν το Grexit πράγματι ενέχει τον τρόμο που πολλοί ισχυρίζονται», καταλήγει το άρθρο.
Πηγή:iefimerida.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου