Είναι απίστευτο, αλλά από ό,τι φαίνεται ακόμα είμαστε στο πλαίσιο της θεωρίας των παιγνίων...
Στην κυβέρνηση συνεχίζουν τις ακροβασίες σα να μην έχει συμβεί τίποτα,
σα να μην έχει μεσολαβήσει καμία ζημιά,
σα να μπορούν να υπαχθούν τα πάντα σε μια διεστραμμένη διαπραγματευτική στρατηγική!
Στο βωμό του πολιτικού τυχοδιωκτισμού τσαλακώνονται και κουρελιάζονται κορυφαίες θεσμικές διαδικασίες όπως είναι ένα δημοψήφισμα το οποίο τώρα βαφτίζεται διαπραγματευτικό όπλο...
Εχουν καταφέρει να διαιρέσουν έναν λαό, έχουν δημιουργήσει συνθήκες πόλωσης -συγγνώμη, ξέχασα, γι' αυτό φταίει η... διαπλοκή- έχουν προκαλέσει ανεπανόρθωτη καταστροφή στην οικονομία, αλλά εκείνοι βγαίνουν ανερυθρίαστα στα κανάλια και σχεδόν πανηγυρίζουν για όλα αυτά! Ονομάζοντάς τα διαπραγματευτικούς ελιγμούς...
Μόνο που ξεχνούν ότι το κακό έχει ήδη συντελεστεί. Οτι οι τράπεζες είναι ήδη κλειστές και δεν προβλέπεται να ανοίξουν σύντομα, τα capital controls ήλθαν για να μείνουν, αλλά δεν βαριέστε... Το χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι για να υπηρετεί τους πλούσιους... Με τα 60 ευρώ την ημέρα άλλωστε σε μία οικονομία τύπου σοβιέτ, όλοι μπορούν να ζήσουν...
Η χώρα είναι πλέον εκτός προγράμματος. Αλλά δεν βαριέσαι... Και αυτό διαπραγματευτικός ελιγμός είναι... Δεν αντιλαμβάνονται ότι η όποια επόμενη σχέση υπάρξει με τους εταίρους θα είναι πολύ σκληρότερη από την προηγούμενη; Εξακολουθούν να κάνουν τα ίδια λάθη. Εξακολουθούν να πιστεύουν ότι αυτοί χτυπούν τους ζουρνάδες και τα νταούλια και οι άλλοι χορεύουν. Πλανώνται. Στην κυβέρνηση ή δεν καταλαβαίνουν ή δεν νοιάζονται για την ανυπολόγιστη ζημιά που έχουν ήδη προκαλέσει στην οικονομία και την επιχειρηματικότητα. Δεν αντιλαμβάνονται ότι έφεραν τη χώρα όχι στο χείλος της καταστροφής αλλά ήδη στην καταστροφή.
Μήπως όμως τα πάντα γίνονται για τις καρέκλες;
Μόνο που ξεχνούν ότι το κακό έχει ήδη συντελεστεί. Οτι οι τράπεζες είναι ήδη κλειστές και δεν προβλέπεται να ανοίξουν σύντομα, τα capital controls ήλθαν για να μείνουν, αλλά δεν βαριέστε... Το χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι για να υπηρετεί τους πλούσιους... Με τα 60 ευρώ την ημέρα άλλωστε σε μία οικονομία τύπου σοβιέτ, όλοι μπορούν να ζήσουν...
Η χώρα είναι πλέον εκτός προγράμματος. Αλλά δεν βαριέσαι... Και αυτό διαπραγματευτικός ελιγμός είναι... Δεν αντιλαμβάνονται ότι η όποια επόμενη σχέση υπάρξει με τους εταίρους θα είναι πολύ σκληρότερη από την προηγούμενη; Εξακολουθούν να κάνουν τα ίδια λάθη. Εξακολουθούν να πιστεύουν ότι αυτοί χτυπούν τους ζουρνάδες και τα νταούλια και οι άλλοι χορεύουν. Πλανώνται. Στην κυβέρνηση ή δεν καταλαβαίνουν ή δεν νοιάζονται για την ανυπολόγιστη ζημιά που έχουν ήδη προκαλέσει στην οικονομία και την επιχειρηματικότητα. Δεν αντιλαμβάνονται ότι έφεραν τη χώρα όχι στο χείλος της καταστροφής αλλά ήδη στην καταστροφή.
Μήπως όμως τα πάντα γίνονται για τις καρέκλες;
Μήπως η κυβέρνηση επιδιώκει νέες συνομιλίες και επίτευξη συμφωνίας καθώς αντιλαμβάνεται πλέον ότι η ρητορική του ΌΧΙ αρχίζει να χάνει οπαδούς με γεωμετρική πρόοδο;
Μήπως όλα γίνονται για να γαντζωθούν στην εξουσία; Πόση αξιοπιστία έχουν οι νέες προτάσεις;
Μακάρι φυσικά να υπάρξει μια εξέλιξη που θα αποτρέψει την ολοκληρωτική κατάρρευση. Και να μην αφορούν οι όποιες συνομιλίες από την πλευρά των εταίρων απλώς άλλοθι στην ΕΚΤ να καθυστερήσει μέχρι και το δημοψήφισμα τις δραματικές αποφάσεις που επρόκειτο να λάβει από τη στιγμή που η χώρα θα έβγαινε εκτός προγράμματος. Και που μεταξύ άλλων θα οδηγούσαν και σε bail in των ελληνικών τραπεζών. Μακάρι να υπάρχει ειλικρίνεια και να υπάρξουν θετικές εξελίξεις.
Ωστόσο, δεν ξέρω αν για αρκετούς από τους κυβερνητικούς λειτουργούς το γεγονός ότι τα πράγματα έφτασαν ως εδώ, είναι προϊόν ανικανότητας ή ιδεοληψίας. Στο τέλος δεν έχει και μεγάλη σημασία. Οταν όμως ακούς τον κ. Βαρουφάκη, που θεωρητικά είναι ένας διαπρεπής οικονομολόγος, να αλλάζει θέσεις πιο συχνά και από εκκρεμές, να δυναμιτίζει διαπραγματεύσεις και να μας περνά όλους στην Ελλάδα για αφελείς δηλώνοντας ότι από τη Δευτέρα και μετά θα υπάρξει συμφωνία και όλα θα ομαλοποιηθούν στο τραπεζικό σύστημα, δεν μπορείς παρά να αναρωτηθείς τι στο καλό συμβαίνει με αυτόν τον τύπο. Είναι sui generis; είναι μία "φούσκα"; Η μήπως είναι πολύ πιο έξυπνος και έχει απλώς μια διαφορετική προσωπική ατζέντα; Και ποια είναι αυτή; Και γιατί τον υπερασπίστηκε με τόση εμμονή ο πρωθυπουργός;Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου
dimitris.papakonstantinou@capital.gr
Ωστόσο, δεν ξέρω αν για αρκετούς από τους κυβερνητικούς λειτουργούς το γεγονός ότι τα πράγματα έφτασαν ως εδώ, είναι προϊόν ανικανότητας ή ιδεοληψίας. Στο τέλος δεν έχει και μεγάλη σημασία. Οταν όμως ακούς τον κ. Βαρουφάκη, που θεωρητικά είναι ένας διαπρεπής οικονομολόγος, να αλλάζει θέσεις πιο συχνά και από εκκρεμές, να δυναμιτίζει διαπραγματεύσεις και να μας περνά όλους στην Ελλάδα για αφελείς δηλώνοντας ότι από τη Δευτέρα και μετά θα υπάρξει συμφωνία και όλα θα ομαλοποιηθούν στο τραπεζικό σύστημα, δεν μπορείς παρά να αναρωτηθείς τι στο καλό συμβαίνει με αυτόν τον τύπο. Είναι sui generis; είναι μία "φούσκα"; Η μήπως είναι πολύ πιο έξυπνος και έχει απλώς μια διαφορετική προσωπική ατζέντα; Και ποια είναι αυτή; Και γιατί τον υπερασπίστηκε με τόση εμμονή ο πρωθυπουργός;Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου
dimitris.papakonstantinou@capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου