Η Σύνοδος στον τελευταίο όροφο του κτιρίου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες συμπλήρωνε έξι ώρες και ήδη στα χέρια του Αλέξη Τσίπρα ήταν ένας ατελείωτος κατάλογος με απαιτήσεις — από τα φορολογικά μέχρι νέος κώδικας δημόσιας διοίκησης.
Αυτό τον κατάλογο έπρεπε να αποδεχθεί η Ελλάδα ως προαπαιτούμενο για να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις...
γράφει το Politico, περιγράφοντας τα παρασκήνια από τις συνομιλίες στις Βρυξέλλες.
Νωρίτερα, ο Πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου, Μάρτιν Σούλτς τους υπενθύμισε το διακύβευμα: το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Όμως, ο ποιητικός τόνος του Σούλτς δεν είχε χώρο στις διαπραγματεύσεις, γράφει το Politico. Τα ξημερώματα βρήκαν καμιά δωδεκαριά από τους πιο ισχυρούς ηγέτες του κόσμου να είναι κλεισμένοι στο κτίριο αυτό.
Αντάλλασσαν απειλές και τελεσίγραφα, έμπαιναν και έβγαιναν από δωμάτια, γύρναγαν με κόκκινα μάτια και τις γραβάτες λυμένες στους διαδρόμους. Κάποιοι έπαιρναν και έναν υπνάκο προκειμένου ν’ αντέξουν.
Κατά την διάρκεια 17 ωρών εξαντλητικών συνομιλιών, όλοι οι κεντρικοί παίκτες προσπαθούσαν να εξυπηρετήσουν αυτό που αποκάλεσε αργότερα η Μέρκελ «αποκλίνοντα συμφέροντα».
Η ύστατη προσπάθεια διάσωσης της Ελλάδας είχε μετατραπεί σε μια μάχη ανάμεσα στην Κομισιόν και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στην Γαλλία και την Γερμανία ανάμεσα στον Βορρά και το Νότο. Όλοι ήθελαν να φύγουν από το κτίριο νικητές.
Ο Τσίπρας, ο οποίος έφτασε αργά την Κυριακή στις Βρυξέλλες δηλώνοντας έτοιμος για να συμβιβαστεί, είχε ήδη συμφωνήσει με τις μισές απαιτήσεις των δανειστών χωρίς μάλιστα να προβάλλει και πολλές αντιστάσεις και χωρίς να δείχνει το πρόσωπο του μαχητή που τον έκανε το πρόσωπο της Αριστεράς στην Ευρώπη.
Τα προβλήματα άρχισαν γύρω στις 10 το βράδυ όταν οι εταίροι έφτασαν στην σελίδα 2. Αφορούσε την μεταφορά περιουσιακών στοιχείων 50 δισ στο Λουξεμβούργο.
Η ευρωζώνη, γράφει το άρθρο του Politico, ζητούσε λοιπόν από τον Τσίπρα να βάλει υποθήκη ό,τι είχε μείνει από την κρατική περιουσία στο Λουξεμβούργο.
Τότε ήταν που κάποιος από την ελληνική αντιπροσωπεία, χαρακτήρισε την απαίτηση ως απαίτηση από άλλο πλανήτη.
Έξαλλος ο Τσίπρας και οι σύμβουλοί του παρέπεμψαν στην ανάλυση του ΔΝΤ ότι η Ελλάδα από ιδιωτικοποιήσεις θα μπορούσε να κερδίσει το πολύ 500 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Παρόλα αυτά οι εταίροι ήταν αμετακίνητοι.
Κανείς τους δεν πίστεψε τους υπολογισμούς των ελλήνων. Η τακτική που ακολούθησε το προηγούμενο διάστημα η Αθήνα της κόστισε την αξιοπιστία της. Μια ώρα μπαινόβγαιναν στο δωμάτιο και τελικά ο Τσίπρας το δέχθηκε.
Το επόμενο αγκάθι ήταν να πάει πίσω η Αθήνα ότι είχε νομοθετήσει “μονομερώς”. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα, ο Ντόναλντ Τούσκ ζήτησε να γίνει ένα διάλλειμα. Όταν επέστρεψαν υπήρξαν νέες εμπλοκές. Ο Τσίπρας ήθελε περισσότερο χρόνο για τα νομοσχέδια τα οποία του ζητούσαν να ψηφιστούν άμεσα. Το σχέδιο ζητούσε από την Αθήνα να ψηφίσει 6 νομοσχέδια έως την Τετάρτη.
Οι ελπίδες που είχαν κάποιοι για γρήγορη επίλυση των διαφορών και συμφωνία, άρχισαν να ξεθωριάζουν…
Ο Τούσκ έπαιζε τον ρόλο του διαπραγματευτή παίρνοντας την Μέρκελ τον Τσίπρα και τον Ολάντ στο γραφείο του για διαβουλεύσεις. Το προηγούμενο διάστημα η Γαλλία είχε σταθεί ξεκάθαρα στο πλευρό της Ελλάδας. Ο Ολάντ φοβόταν ότι μια αποτυχία της συνόδου θα οδηγούσε σε καταστροφικές συνέπειες την Ευρώπη. Έτσι, πίεζε την Μέρκελ να μαλακώσει.
Τα ανέκδοτα
Την ίδια ώρα οι υπόλοιποι ηγέτες περίμεναν με τις αντιπροσωπείες τους δυο ορόφους πιο πάνω. Ο Φινλανδός πρωθυπουργός, έλεγε ανέκδοτα, ο Μάριο Ντράγκι τα έλεγε σε πηγαδάκι με τον Ιταλό συμπατριώτη του πρωθυπουργό Ρέντσι και πολλοί υπουργοί Οικονομικών είχαν σκορπίσει στους διαδρόμους.
Ο Σόιμπλε είχε αποσυρθεί στο ξενοδοχείο του για ύπνο, ενώ άλλοι την έβγαζαν σε καναπέδες και πολυθρόνες όπου υπήρχαν στο κτίριο.
Ο Πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλωντ Γιούνκερ ήταν αισθητά απών από τις διαβουλεύσεις. Ευρωπαίος αξιωματούχος προσπαθώντας να τον δικαιολογήσει είπε ότι ασχολιόταν με τις λεπτομέρειες της τελικής συμφωνίας και σχεδίαζε το δάνειο γέφυρα για να μπορέσει να σταθεί οικονομικά η Ελλάδα.
Έξοδος
Έως τις 4 τα ξημερώματα τα περισσότερα θέματα είχαν επιλυθεί. Με την βοήθεια της Γαλλίας είχε φύγει από το τραπέζι το σχέδιο Σόιμπλε για 5ετες time out της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Όμως άλυτο ήταν ακόμα το θέμα της μεταφοράς της κρατικής περιουσίας στο Λουξεμβούργο. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, ο Τσίπρας απαιτούσε να είναι η έδρα στην Ελλάδα και να το διοικούν έλληνες.
Ζήτησε διακοπή της διαδικασίας για να διαβουλευθεί με την ελληνική αντιπροσωπεία. Ο κ. Τσίπρας βγήκε από την αίθουσα εμφανώς εκνευρισμένος.
Όπως διηγούνται μέλη της γαλλικής αντιπροσωπείας, νόμιζαν ότι όσα είχαν συμφωνηθεί θα γίνονταν κομμάτια.
Ο Τούσκ ζήτησε πεντάλεπτη διακοπή λέγοντας ότι αν δεν υπήρχε πρόοδος μετά την διακοπή οι συνομιλίες θα κατέρρεαν και θα το ανακοίνωνε και επίσημα.
Ο Ολάντ, πήρε στο κατόπι του Τσίπρα διαβεβαιώνοντάς τον ότι θα έβρισκαν μια λύση με την Μέρκελ.
Στον τελευταίο όροφο του κτιρίου, οι τρείς του συναντήθηκαν ξανά μαζί με τον Τουσκ. Ηταν σχεδόν 5 το πρωί. Τρείς ώρες συζητούσαν και τελικά τα βρήκαν.
Αφού μίλησε με τον Σόιμπλε, η Μέρκελ συμφώνησε να μείνει στην Ελλάδα το ταμείο αλλά να είναι ανεξάρτητο.
Τα μισά από τα κέρδη θα πήγαιναν για αποπληρωμή των δανείων και τα άλλα μισά για επενδύσεις στην ελληνική οικονομία.
Η Σύνοδος ξανάρχισε και γύρω στις 7 το πρωί ο Τσίπρας είπε ότι δεν δέχεται την συνεχή παρουσία και εμπλοκή του ΔΝΤ.
Οι αντιρρήσεις του Τσίπρα πιθανότατα έγιναν περισσότερο για να μεταφερθούν στο εσωτερικό.
Λίγο πριν τις 9 το πρωί ο Τσίπρας έκανε πίσω. Η συμφωνία είχε κλείσει….
γράφει το Politico, περιγράφοντας τα παρασκήνια από τις συνομιλίες στις Βρυξέλλες.
Νωρίτερα, ο Πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου, Μάρτιν Σούλτς τους υπενθύμισε το διακύβευμα: το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Όμως, ο ποιητικός τόνος του Σούλτς δεν είχε χώρο στις διαπραγματεύσεις, γράφει το Politico. Τα ξημερώματα βρήκαν καμιά δωδεκαριά από τους πιο ισχυρούς ηγέτες του κόσμου να είναι κλεισμένοι στο κτίριο αυτό.
Αντάλλασσαν απειλές και τελεσίγραφα, έμπαιναν και έβγαιναν από δωμάτια, γύρναγαν με κόκκινα μάτια και τις γραβάτες λυμένες στους διαδρόμους. Κάποιοι έπαιρναν και έναν υπνάκο προκειμένου ν’ αντέξουν.
Κατά την διάρκεια 17 ωρών εξαντλητικών συνομιλιών, όλοι οι κεντρικοί παίκτες προσπαθούσαν να εξυπηρετήσουν αυτό που αποκάλεσε αργότερα η Μέρκελ «αποκλίνοντα συμφέροντα».
Η ύστατη προσπάθεια διάσωσης της Ελλάδας είχε μετατραπεί σε μια μάχη ανάμεσα στην Κομισιόν και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στην Γαλλία και την Γερμανία ανάμεσα στον Βορρά και το Νότο. Όλοι ήθελαν να φύγουν από το κτίριο νικητές.
Ο Τσίπρας, ο οποίος έφτασε αργά την Κυριακή στις Βρυξέλλες δηλώνοντας έτοιμος για να συμβιβαστεί, είχε ήδη συμφωνήσει με τις μισές απαιτήσεις των δανειστών χωρίς μάλιστα να προβάλλει και πολλές αντιστάσεις και χωρίς να δείχνει το πρόσωπο του μαχητή που τον έκανε το πρόσωπο της Αριστεράς στην Ευρώπη.
Τα προβλήματα άρχισαν γύρω στις 10 το βράδυ όταν οι εταίροι έφτασαν στην σελίδα 2. Αφορούσε την μεταφορά περιουσιακών στοιχείων 50 δισ στο Λουξεμβούργο.
Η ευρωζώνη, γράφει το άρθρο του Politico, ζητούσε λοιπόν από τον Τσίπρα να βάλει υποθήκη ό,τι είχε μείνει από την κρατική περιουσία στο Λουξεμβούργο.
Τότε ήταν που κάποιος από την ελληνική αντιπροσωπεία, χαρακτήρισε την απαίτηση ως απαίτηση από άλλο πλανήτη.
Έξαλλος ο Τσίπρας και οι σύμβουλοί του παρέπεμψαν στην ανάλυση του ΔΝΤ ότι η Ελλάδα από ιδιωτικοποιήσεις θα μπορούσε να κερδίσει το πολύ 500 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Παρόλα αυτά οι εταίροι ήταν αμετακίνητοι.
Κανείς τους δεν πίστεψε τους υπολογισμούς των ελλήνων. Η τακτική που ακολούθησε το προηγούμενο διάστημα η Αθήνα της κόστισε την αξιοπιστία της. Μια ώρα μπαινόβγαιναν στο δωμάτιο και τελικά ο Τσίπρας το δέχθηκε.
Το επόμενο αγκάθι ήταν να πάει πίσω η Αθήνα ότι είχε νομοθετήσει “μονομερώς”. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα, ο Ντόναλντ Τούσκ ζήτησε να γίνει ένα διάλλειμα. Όταν επέστρεψαν υπήρξαν νέες εμπλοκές. Ο Τσίπρας ήθελε περισσότερο χρόνο για τα νομοσχέδια τα οποία του ζητούσαν να ψηφιστούν άμεσα. Το σχέδιο ζητούσε από την Αθήνα να ψηφίσει 6 νομοσχέδια έως την Τετάρτη.
Οι ελπίδες που είχαν κάποιοι για γρήγορη επίλυση των διαφορών και συμφωνία, άρχισαν να ξεθωριάζουν…
Ο Τούσκ έπαιζε τον ρόλο του διαπραγματευτή παίρνοντας την Μέρκελ τον Τσίπρα και τον Ολάντ στο γραφείο του για διαβουλεύσεις. Το προηγούμενο διάστημα η Γαλλία είχε σταθεί ξεκάθαρα στο πλευρό της Ελλάδας. Ο Ολάντ φοβόταν ότι μια αποτυχία της συνόδου θα οδηγούσε σε καταστροφικές συνέπειες την Ευρώπη. Έτσι, πίεζε την Μέρκελ να μαλακώσει.
Τα ανέκδοτα
Την ίδια ώρα οι υπόλοιποι ηγέτες περίμεναν με τις αντιπροσωπείες τους δυο ορόφους πιο πάνω. Ο Φινλανδός πρωθυπουργός, έλεγε ανέκδοτα, ο Μάριο Ντράγκι τα έλεγε σε πηγαδάκι με τον Ιταλό συμπατριώτη του πρωθυπουργό Ρέντσι και πολλοί υπουργοί Οικονομικών είχαν σκορπίσει στους διαδρόμους.
Ο Σόιμπλε είχε αποσυρθεί στο ξενοδοχείο του για ύπνο, ενώ άλλοι την έβγαζαν σε καναπέδες και πολυθρόνες όπου υπήρχαν στο κτίριο.
Ο Πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλωντ Γιούνκερ ήταν αισθητά απών από τις διαβουλεύσεις. Ευρωπαίος αξιωματούχος προσπαθώντας να τον δικαιολογήσει είπε ότι ασχολιόταν με τις λεπτομέρειες της τελικής συμφωνίας και σχεδίαζε το δάνειο γέφυρα για να μπορέσει να σταθεί οικονομικά η Ελλάδα.
Έξοδος
Έως τις 4 τα ξημερώματα τα περισσότερα θέματα είχαν επιλυθεί. Με την βοήθεια της Γαλλίας είχε φύγει από το τραπέζι το σχέδιο Σόιμπλε για 5ετες time out της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Όμως άλυτο ήταν ακόμα το θέμα της μεταφοράς της κρατικής περιουσίας στο Λουξεμβούργο. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, ο Τσίπρας απαιτούσε να είναι η έδρα στην Ελλάδα και να το διοικούν έλληνες.
Ζήτησε διακοπή της διαδικασίας για να διαβουλευθεί με την ελληνική αντιπροσωπεία. Ο κ. Τσίπρας βγήκε από την αίθουσα εμφανώς εκνευρισμένος.
Όπως διηγούνται μέλη της γαλλικής αντιπροσωπείας, νόμιζαν ότι όσα είχαν συμφωνηθεί θα γίνονταν κομμάτια.
Ο Τούσκ ζήτησε πεντάλεπτη διακοπή λέγοντας ότι αν δεν υπήρχε πρόοδος μετά την διακοπή οι συνομιλίες θα κατέρρεαν και θα το ανακοίνωνε και επίσημα.
Ο Ολάντ, πήρε στο κατόπι του Τσίπρα διαβεβαιώνοντάς τον ότι θα έβρισκαν μια λύση με την Μέρκελ.
Στον τελευταίο όροφο του κτιρίου, οι τρείς του συναντήθηκαν ξανά μαζί με τον Τουσκ. Ηταν σχεδόν 5 το πρωί. Τρείς ώρες συζητούσαν και τελικά τα βρήκαν.
Αφού μίλησε με τον Σόιμπλε, η Μέρκελ συμφώνησε να μείνει στην Ελλάδα το ταμείο αλλά να είναι ανεξάρτητο.
Τα μισά από τα κέρδη θα πήγαιναν για αποπληρωμή των δανείων και τα άλλα μισά για επενδύσεις στην ελληνική οικονομία.
Η Σύνοδος ξανάρχισε και γύρω στις 7 το πρωί ο Τσίπρας είπε ότι δεν δέχεται την συνεχή παρουσία και εμπλοκή του ΔΝΤ.
Οι αντιρρήσεις του Τσίπρα πιθανότατα έγιναν περισσότερο για να μεταφερθούν στο εσωτερικό.
Λίγο πριν τις 9 το πρωί ο Τσίπρας έκανε πίσω. Η συμφωνία είχε κλείσει….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου