Μα καλά… γι’ αυτό ψηφίσαμε Πάντζα;

Άμα ο λαός έχει κέφια και τσαγανό κάνει θαύματα.

Δεν μασάει και δεν καταλαβαίνει ούτε από τοκογλύφους, ούτε από διεθνή μασονικά συμφέροντα, ούτε από τίποτα.

Πάνω απ’ όλα το όνειρο (και η αξιοπρέπεια)!

Ξεσηκώνεται λοιπόν, και ή τα γκρεμίζει όλα με μιας, ή πάει στη κάλπη για να αλλάξει τη μοίρα του με δημοκρατικές διαδικασίες...

Έτσι λοιπόν δημοκρατικά αποφάσισε και έδρασε και ο αγανακτισμένος ελληνικός λαός, που έδωσε σαφή λαϊκή εντολή στην παρέα του Σύριζα να τα αλλάξει όλα.
Να μην αφήσει τίποτα από αυτά που τον γονάτιζαν όρθιο.
Μια παρόμοια εντολή με κείνη που είχαν δώσει κάποτε και οι εξίσου μελανιασμένοι Γερμανοί στον Αδόλφο…
Που πράγματι τα άλλαξε όλα, όχι σαν τους δικούς μας που τρεις μήνες τώρα κι ακόμη να ξεδιπλώσουν το όραμά τους…
Ακόμη να μας επιστρέψουν στη περήφανη δραχμή και στην πατροπαράδοτη ελληνική (βαλκανικής κοπής) πενία, που χιλιάδες χρόνια μας χαρακτηρίζει ως χώρα.
Πενία μαζί με δανεικά. Αυτό είναι το μυστικό της ελληνικής επιβίωσης τουλάχιστον από τότε που αποφασίσαμε να διώξουμε τον Τούρκο.
Διότι χωρίς δανεικά δεν νοείται περήφανη και ανεξάρτητη Ελλάδα… να τα λέμε αυτά.
Έτσι λοιπόν πορευτήκαμε κουτσά στραβά επί δυο σχεδόν αιώνες, πτωχοί μεν γενικώς, περήφανοι δε ειδικώς, διότι πάνω απ όλα είμεθα Έλληνες και απόγονοι απαξάπαντες του Περικλή και του Λεωνίδα (κανείς μας δεν κατάγεται από τις εκατοντάδες χιλιάδες δούλων κ.ά.).
Με μυστικό μας όπλο τα δανεικά, που λέγαμε, από τους χαχόλους βελανιδοφάγους και από τα αμερικανάκια.
Μέχρι που ήρθε η εποχή που οι κακοί τοκογλύφοι βαρέθηκαν πια να μας δίνουν δανεικά κι αγύριστα, και τα κατέστησαν απαιτητά. Βάζοντάς μας το μαχαίρι στο λαιμό, και επιμένοντας να κάνουμε μεταρρυθμίσεις μπας και γίνουμε και μεις σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος (λέμε τώρα). Διότι καλές οι Καγιέν, αλλά αν δεν παράγεις ούτε καρφίτσες, κάτι δεν πάει καλά.
Εξάλλου, τις εποχές που όπου κοιτούσες έβλεπες Καγιέν και Χάμερ, αυτοί που τα οδηγούσαν ήταν είτε νυχτόβιοι «επιχειρηματίες», είτε δημόσιοι υπάλληλοι, κυρίως τελωνειακοί που «υπηρετούσαν» στα σύνορα… να τα λέμε και αυτά.
Κάποιες παραγωγικές τάξεις (βλ. βιοτεχνίες) τα είχαν ήδη μαζέψει προ πολλού και μετακόμισαν στη Βουλγαρία όπου τα μεροκάματα ήταν πολύ πιο χαμηλά. Μιλάμε για πατριωτικές καταστάσεις όχι αστεία.
Τέλος πάντων, μόλις πήγαν οι ξένοι να μας το παίξουν μαγκιά εμείς γίναμε πιο μάγκες και ανεβάσαμε στην εξουσία την ντριμ τιμ… την αφρόκρεμα της σύγχρονης ελληνικής πολιτικής σκηνής: Τον Αλέξη, τον Σκουρλέτη, τον Στρατούλη, τον Φλαμπουράρη, τη Τασία, και όλα αυτά τα ακονισμένα πολιτικά και οικονομικά μυαλά, που έχοντας τριφτεί δεκαετίες τώρα στον μόχθο και στον αγώνα για κοινωνική αλληλεγγύη, υπό την ηγεσία του μάγου της οικονομικής επιστήμης Δρα Μπαρουφάκη, και σε αγαστή συνεργασία με τους περήφανους Έλληνες του Καμένου (π.χ. Κούικ, Χαϊκάλης, Κουντουρά, κλπ) εξουσιοδοτήθηκαν από τον λαό να πουν το μεγάλο όχι στους ξένους κοτζαμπάσηδες που μας πίνουν το αίμα αφού!
Και να βάλουν σε εφαρμογή τα καλομελετημένα σχέδια τους για απαγκίστρωση από μνημόνια και λοιπές σαχλαμάρες. Εξάλλου, λεφτά υπάρχουν κι αλλού. Π.χ. στη Ρωσία, στη Κίνα… κάτι ακούστηκε και για το Πακιστάν, αλλά δεν επεκτείνομαι μη τυχόν και το γρουσουζέψω.
Και έτσι, αφού διώξαμε τους ντόπιους σύγχρονους δοσίλογους από το Μαξίμου, η Ελλάδα άνοιξε επιτέλους πανιά για νέα πελάγη. Ανεξαρτησίας και περηφάνιας…
Με τον λαό από κάτω να στηρίζει αναφανδόν την νέα κυβέρνηση (συνεπικουρούμενος και από τα πάντα έγκυρα ΜΜΕ μας).
Μόνο που τρεις μήνες τώρα κι ακόμη να δούμε στεριά. Ακόμη να δούμε το φως…
Διότι όπως μου έλεγε χθες βράδυ στα ούζα η φίλη μου η κυρά Σούλα, που δουλεύει στο πρωτόκολλο μεγάλης δημόσιας υπηρεσίας, ακόμη να δει αύξηση στο δεκαπενθήμερό της.
«Εντάξει», λέει, «αισθάνομαι πιο σίγουρη τώρα ως δημόσιος λειτουργός, που δεν υπάρχουν αξιολογήσεις και τέτοια πράγματα, αισθάνομαι πιο Ελληνίδα που κοιτάμε στα μάτια και στα ίσα τους γερμαναράδες, αλλά… που είναι οι αυξήσεις; Που είναι οι καταργήσεις των εισφορών και των φόρων;
Που στο καλό είναι οι μειώσεις των διοδίων, που πήγα προχτές στο χωριό για να γιορτάσω το Πάσχα, και πλήρωσα 15 ευρώ πάνε έλα μόνο σε διόδια; Μήπως μας κορόιδεψαν κι αυτοί; Γιατί δεν κάνουν κάτι για την ανθρωπιστική κρίση που μας γονάτισε;
Μόνο οι Δεητζήδες και οι καθαρίστριες έχουν ψυχή;
Αν το’ ξερα δεν θα έκανα μετάταξη από καθαρίστρια που ήμουν όταν με προσέλαβε το Πασόκ»…
Εύλογες οι ανησυχίες της κυράς Σούλας, που εκφράζει το κοινό περί δικαίου αίσθημα, και που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά των πατριωτών ψηφοφόρων του Σύριζα, αυτών δηλαδή που οραματίζονται μια νέα πιο αριστερή Ελλάδα, χωρίς φόρους, χωρίς χαράτσια, χωρίς αστυνομοκρατία, χωρίς αφεντικά βρε αδερφέ, χωρίς εισιτήρια στα ΜΜΜ, και πάνω απ’ όλα χωρίς σαμαροβενιζέλους, που τα έπαιρναν από τους ξένους και τα έδιναν στους κολλητούς τους, ρουφώντας το αίμα και τον ιδρώτα του απλού κοσμάκη με διπλό μπουρί.
Γι’ αυτό και οι αγωνίες της κυράς Σούλας έχουν διπλή αξία.
Διότι άλλο να κατακρίνω εγώ το κυβερνητικό «έργο», αφού είμαι γνωστό μνημονιακό παπαγαλάκι, άλλο να μας φτύνουν άπαντα τα διεθνή ΜΜΕ που άλλωστε είναι όργανα του παγκόσμιου σιωνισμού και των μασόνων, και άλλο να αγαναΧτεί εκ νέου η κυρά Σούλα, το άλας της γης, ο απλός λαός, η βάση δηλαδή της λαϊκής στήριξης της ριζοσπαστικής μας κυβέρνησης (και του Μιχελογιαννάκη).
Που μπορεί εγώ και δυο τρεις άλλοι να μην την θεωρούσαμε σοβαρή εκ των προτέρων, όμως η σοφή και έμφυτη διαίσθηση του απλού λαού (η κυρά Σούλα που λέγαμε) πίστεψε σε αυτήν, και τώρα φτάσαμε στο σημείο οι πολίτες να μιλούν για δούλεμα και για γδάρσιμο των ονείρων τους.

Φτάσαμε στο σημείο καθημερινοί άνθρωποι, μακριά από διαπλοκές,  που πίστεψαν στην ελπίδα, να αναρωτιούνται μεγαλόφωνα: «μα καλά… που είναι επιτέλους το όνειρο; Γιατί αργεί; Για αυτό ψηφίσαμε Πάντζα»;

Δεν έχω τίποτα να απαντήσω σε αυτούς τους προδομένους ανθρώπους. Σε αυτούς τους απεγνωσμένους συνέλληνες…

Ένα έχω μόνο να πω, κι ας το πάρει το ποτάμι: Υπομονή αδέρφια… θα τα λύσει όλα ο Στρατούλης (μπορεί και η Βαλαβάνη, που ξέρεις καμιά φορά)…

Μπορεί εξάλλου να ξυπνήσει και ο Πάντζας, να κινητοποιήσει τις κρυφές έντιμες δυνάμεις που υπάρχουν μέσα στις συνιστώσες, να ρίξει τον κωλοτούμπα Αλέξη, να αφυπνίσει τον λαό, και τότε να πάμε στα σίγουρα σε έναν πραγματικά σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας μας…

Και να τρέμει ο Σόιμπλε!

Strange Attractor

ΥΓ- Πάντως, μέσα στον γενικό ζόφο υπάρχει και μια αχτίδα φωτός.

Έτσι ξαφνικά, σαν από σύμπτωση, εδώ και δυο τρεις μήνες αυξήθηκε κατακόρυφα ο τουρισμός μας, ειδικά στα νησιά, με δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες από το πουθενά!

Τι έγινε άραγε αυτούς τους τελευταίους μήνες και συνέβη αυτή η έκρηξη αφιχθέντων;

Αναρωτιέμαι…