Οι μόνοι που δεν έχουν λόγο να ανησυχούν είναι οι κρατικοί υπάλληλοι.
Γι΄ αυτούς λεφτά θα υπάρχουν. Θα πληρώνονται κανονικά (ακόμη και με δραχμές) αν κάνουμε την κατά Λαφαζάνη «ηρωική έξοδο» ή πούμε το κατά Στρατούλη «μεγάλο όχι».
Στον ιδιωτικό τομέα όμως οι άνεργοι, οι εργαζόμενοι και οι επιχειρήσεις θα δούνε μαύρες μέρες.
Τα πρώτα μαντάτα θα ακουσθούν μέσα στον Μάιο...
στις Γενικές Συνελεύσεις των Οργανώσεων.
Τυχεροί από την μαυρίλα που έρχεται θα είναι επίσης οι 10.000 κρατικοί υπάλληλοι του Κατρούγκαλου και ίσως 4-6.000 του κομματικού στρατού του ΣΥΡΙΖΑ που θα προσληφθούν όπως κάνει κάθε νέα κυβέρνηση.
Οι εκατοσταριές χιλιάδες προσλήψεις των κυβερνήσεων της ΝΔ. και του ΠΑΣΟΚ πριν την κρίση δεν θα ξαναγίνουν όχι γιατί δεν χωράνε στο κράτος αλλά γιατί όσο χρωστάμε τα δανεικά οι προσλήψεις κρατικών υπαλλήλων θα περνάνε από τις Βρυξέλλες.
Πως γίνεται όμως να βολευτούν και χιλιάδες νέες προσλήψεις όπως και η επαναφορά των 10.000 του Κατρούγκαλου.
Γίνεται και παραγίνεται με ισοδύναμα μέτρα, όπως θα γίνουν και κάτι διορθώσεις επιδομάτων (με καμουφλάζ).
Με φόρους, με αυξήσεις ΦΠΑ, με ένα ΕΝΦΙΑ έκπληξη... με φέσια επιστροφών φόρων και πάγωμα των χρεών του κράτους σε επιχειρήσεις και ιδιώτες. Και με ειδικές εισφορές... αν τρως δύο κουλούρια την ημέρα ή αν έχεις την πολυτέλεια να πίνεις δύο καφέδες.
Έτσι (όπως υπολογίζουν) θα εξασφαλίζουν την έγκριση των «θεσμών» για τις σπατάλες και τους μισθούς του κράτους που, όπως επιδιώκουν, θα ελέγχει κατά 80% την οικονομία της χώρας.
Πριν φθάσουμε όμως στα κανόνια που θα ακούγονται (αρχικά) από την Θεσσαλονίκη μέχρι την Αθήνα. Και στην συνέχεια από την υπόλοιπη Βόρεια Ελλάδα και την Ήπειρο ως την Αθήνα για να φθάσουν μέχρι εκεί και οι κανονιές της Αθήνας ας δούμε τι μας περιμένει όλους μέχρι το 2020.
Αποφεύγω το πιθανό σενάριο επιστροφής της δραχμής γιατί η καταστροφή δεν θα επανορθώνεται και μένω στο ευρώ αν και ως ρευστό κοντεύει να χαθεί τελείως από την αγορά.
Βασικά οι επιχειρήσεις και οι επιχειρηματίες αισθάνονται ότι επιστρέψαμε ήδη στο 2010 με όλα τα ενδεχόμενα καταστροφής ανοικτά.
Οι περισσότερες βαδίζουν ήδη με τα δεδομένα του 2010 καθώς οι σχέσεις με τους προμηθευτές τους (ειδικά των πρώτων υλών) είναι αξεπέραστο βουνό λόγω του φόβου πιστωτικού γεγονότος, η δε ανταγωνιστικότητα των προϊόντων στην Ε.Ε. είναι σχεδόν στο σημείο μηδέν.
Διακρίνοντας δε στις πρώτες επαφές (πίσω από τα χαμόγελα και τις δημόσιες σχέσεις) ότι η κυβέρνηση ούτε θέλει ούτε μπορεί (λόγω αρνήσεως των σκληροπυρηνικών αριστερών) να ανοίξει την οικονομία συρρικνώνουν οι ίδιοι τις δικές τους δράσεις και τα δικά τους σχέδια.
Οι επενδύσεις με την μορφή επεκτάσεων και, πολύ περισσότερο, ίδρυσης νέων παραγωγικών επιχειρηματικών μονάδων (όσες δεν συνδέονται με το κράτος-πελάτη) αποκλείονται παντελώς μέχρι το 2020.
Τούτο γιατί έχουν ορόσημο την ολοκλήρωση της θητείας της σημερινής κυβέρνησης σε συνδυασμό με την προοπτική εκλογών στο 2019.
Ταυτόχρονα από την μια μεριά διακόπτουν συζητήσεις επενδυτικών συνεργασιών με Ομίλους εκτός Ελλάδος. Και από την άλλη συρρικνώνουν την παραγωγή και τον κύκλο δραστηριοτήτων σε βαθμό που θα οδηγεί σε απολύσεις αντίστοιχες του επιχειρηματικού συμμαζέματος.
Μπήκαν μάλιστα στα συρτάρια ακόμη και σχέδια επιχειρηματικής μετανάστευσης σε διπλανές ή ευρωπαϊκές χώρες.
Στα νέα ενδιαφέροντά τους κυριαρχούν μόνο οι πωλήσεις της πλειοψηφίας ή και του συνόλου των επιχειρήσεων τους συμπεριλαμβανομένων και των παγίων στοιχείων.
Συζητήσεις (με αντικείμενο εκτιμήσεις για την πορεία της οικονομίας) στα πηγαδάκια εκδηλώσεων και στα γραφεία των Οργανώσεων των παραγωγικών τάξεων κάνουν λόγο για λουκέτα 6-10.000 μικρομεσαίων και γενικών ή μερικών λουκέτων (σε τμήματα παραγωγής) από 200-300 μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις επίσης μέσα στο 2015.
Σε ό,τι αφορά την απασχόληση (αν εξαιρέσουμε τις ευκαιριακές τετράωρες εργασιακές θέσεις της τουριστικής περιόδου) οι επιχειρηματικές Οργανώσεις βλέπουν στο 2015-2016 αύξηση του αριθμού ανέργων πάνω από τα 2.000.000 καθώς και αύξηση της μετανάστευσης.
Οι προβλέψεις έχουν ως βάση ότι το επιχειρηματικό κλίμα και ιδίως το επενδυτικό θα συνεχίσει να το επιβαρύνει η ιδεολογική αδυναμία της κυβέρνησης να ανοίξει την οικονομία προς την ιδιωτική πρωτοβουλία.
Σε ό,τι αφορά δε τις περιβόητες συμπράξεις η απάντηση είναι πως θα δυναμιτίσουν ακόμη και τα πιθανά προγράμματα ΕΣΠΑ αν η κυβέρνηση καταφέρει να τα μετουσιώσει σε πράξη.
Το αστείο είναι ότι στη λίστα των μεταρρυθμίσεων που δόθηκε από την κυβέρνηση στους δανειστές περιλαμβάνεται μεταξύ άλλων απραγματοποίητων στόχων και η εφαρμογή της απλοποίησης των αδειοδοτήσων στις επενδύσεις!!!
Είναι τουλάχιστον αστείο αν όχι αναίδεια προς την δυστυχία των ανέργων του ιδιωτικού τομέα να τους πετάς φούμαρα για επενδύσεις όταν ετοιμάζεις φορολογική καταιγίδα μέσα σε μια οικονομική πολιτική χωρίς σχέδιο και προσανατολισμό όταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ήδη δρομολογημένη (βιομηχανική και εκσυγχρονιστική) η νέα πορεία της οικονομίας της με την Ιρλανδία να παίρνει κεφάλι. Περισσότερα όμως θα ακουσθούν σε ένα μήνα.
Του Γιώργου Κράλογλου
george.kraloglou@capital.gr
στις Γενικές Συνελεύσεις των Οργανώσεων.
Τυχεροί από την μαυρίλα που έρχεται θα είναι επίσης οι 10.000 κρατικοί υπάλληλοι του Κατρούγκαλου και ίσως 4-6.000 του κομματικού στρατού του ΣΥΡΙΖΑ που θα προσληφθούν όπως κάνει κάθε νέα κυβέρνηση.
Οι εκατοσταριές χιλιάδες προσλήψεις των κυβερνήσεων της ΝΔ. και του ΠΑΣΟΚ πριν την κρίση δεν θα ξαναγίνουν όχι γιατί δεν χωράνε στο κράτος αλλά γιατί όσο χρωστάμε τα δανεικά οι προσλήψεις κρατικών υπαλλήλων θα περνάνε από τις Βρυξέλλες.
Πως γίνεται όμως να βολευτούν και χιλιάδες νέες προσλήψεις όπως και η επαναφορά των 10.000 του Κατρούγκαλου.
Γίνεται και παραγίνεται με ισοδύναμα μέτρα, όπως θα γίνουν και κάτι διορθώσεις επιδομάτων (με καμουφλάζ).
Με φόρους, με αυξήσεις ΦΠΑ, με ένα ΕΝΦΙΑ έκπληξη... με φέσια επιστροφών φόρων και πάγωμα των χρεών του κράτους σε επιχειρήσεις και ιδιώτες. Και με ειδικές εισφορές... αν τρως δύο κουλούρια την ημέρα ή αν έχεις την πολυτέλεια να πίνεις δύο καφέδες.
Έτσι (όπως υπολογίζουν) θα εξασφαλίζουν την έγκριση των «θεσμών» για τις σπατάλες και τους μισθούς του κράτους που, όπως επιδιώκουν, θα ελέγχει κατά 80% την οικονομία της χώρας.
Πριν φθάσουμε όμως στα κανόνια που θα ακούγονται (αρχικά) από την Θεσσαλονίκη μέχρι την Αθήνα. Και στην συνέχεια από την υπόλοιπη Βόρεια Ελλάδα και την Ήπειρο ως την Αθήνα για να φθάσουν μέχρι εκεί και οι κανονιές της Αθήνας ας δούμε τι μας περιμένει όλους μέχρι το 2020.
Αποφεύγω το πιθανό σενάριο επιστροφής της δραχμής γιατί η καταστροφή δεν θα επανορθώνεται και μένω στο ευρώ αν και ως ρευστό κοντεύει να χαθεί τελείως από την αγορά.
Βασικά οι επιχειρήσεις και οι επιχειρηματίες αισθάνονται ότι επιστρέψαμε ήδη στο 2010 με όλα τα ενδεχόμενα καταστροφής ανοικτά.
Οι περισσότερες βαδίζουν ήδη με τα δεδομένα του 2010 καθώς οι σχέσεις με τους προμηθευτές τους (ειδικά των πρώτων υλών) είναι αξεπέραστο βουνό λόγω του φόβου πιστωτικού γεγονότος, η δε ανταγωνιστικότητα των προϊόντων στην Ε.Ε. είναι σχεδόν στο σημείο μηδέν.
Διακρίνοντας δε στις πρώτες επαφές (πίσω από τα χαμόγελα και τις δημόσιες σχέσεις) ότι η κυβέρνηση ούτε θέλει ούτε μπορεί (λόγω αρνήσεως των σκληροπυρηνικών αριστερών) να ανοίξει την οικονομία συρρικνώνουν οι ίδιοι τις δικές τους δράσεις και τα δικά τους σχέδια.
Οι επενδύσεις με την μορφή επεκτάσεων και, πολύ περισσότερο, ίδρυσης νέων παραγωγικών επιχειρηματικών μονάδων (όσες δεν συνδέονται με το κράτος-πελάτη) αποκλείονται παντελώς μέχρι το 2020.
Τούτο γιατί έχουν ορόσημο την ολοκλήρωση της θητείας της σημερινής κυβέρνησης σε συνδυασμό με την προοπτική εκλογών στο 2019.
Ταυτόχρονα από την μια μεριά διακόπτουν συζητήσεις επενδυτικών συνεργασιών με Ομίλους εκτός Ελλάδος. Και από την άλλη συρρικνώνουν την παραγωγή και τον κύκλο δραστηριοτήτων σε βαθμό που θα οδηγεί σε απολύσεις αντίστοιχες του επιχειρηματικού συμμαζέματος.
Μπήκαν μάλιστα στα συρτάρια ακόμη και σχέδια επιχειρηματικής μετανάστευσης σε διπλανές ή ευρωπαϊκές χώρες.
Στα νέα ενδιαφέροντά τους κυριαρχούν μόνο οι πωλήσεις της πλειοψηφίας ή και του συνόλου των επιχειρήσεων τους συμπεριλαμβανομένων και των παγίων στοιχείων.
Συζητήσεις (με αντικείμενο εκτιμήσεις για την πορεία της οικονομίας) στα πηγαδάκια εκδηλώσεων και στα γραφεία των Οργανώσεων των παραγωγικών τάξεων κάνουν λόγο για λουκέτα 6-10.000 μικρομεσαίων και γενικών ή μερικών λουκέτων (σε τμήματα παραγωγής) από 200-300 μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις επίσης μέσα στο 2015.
Σε ό,τι αφορά την απασχόληση (αν εξαιρέσουμε τις ευκαιριακές τετράωρες εργασιακές θέσεις της τουριστικής περιόδου) οι επιχειρηματικές Οργανώσεις βλέπουν στο 2015-2016 αύξηση του αριθμού ανέργων πάνω από τα 2.000.000 καθώς και αύξηση της μετανάστευσης.
Οι προβλέψεις έχουν ως βάση ότι το επιχειρηματικό κλίμα και ιδίως το επενδυτικό θα συνεχίσει να το επιβαρύνει η ιδεολογική αδυναμία της κυβέρνησης να ανοίξει την οικονομία προς την ιδιωτική πρωτοβουλία.
Σε ό,τι αφορά δε τις περιβόητες συμπράξεις η απάντηση είναι πως θα δυναμιτίσουν ακόμη και τα πιθανά προγράμματα ΕΣΠΑ αν η κυβέρνηση καταφέρει να τα μετουσιώσει σε πράξη.
Το αστείο είναι ότι στη λίστα των μεταρρυθμίσεων που δόθηκε από την κυβέρνηση στους δανειστές περιλαμβάνεται μεταξύ άλλων απραγματοποίητων στόχων και η εφαρμογή της απλοποίησης των αδειοδοτήσων στις επενδύσεις!!!
Είναι τουλάχιστον αστείο αν όχι αναίδεια προς την δυστυχία των ανέργων του ιδιωτικού τομέα να τους πετάς φούμαρα για επενδύσεις όταν ετοιμάζεις φορολογική καταιγίδα μέσα σε μια οικονομική πολιτική χωρίς σχέδιο και προσανατολισμό όταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ήδη δρομολογημένη (βιομηχανική και εκσυγχρονιστική) η νέα πορεία της οικονομίας της με την Ιρλανδία να παίρνει κεφάλι. Περισσότερα όμως θα ακουσθούν σε ένα μήνα.
Του Γιώργου Κράλογλου
george.kraloglou@capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου