Που την είδαν την υπερβολή στην οργισμένη παρέμβαση του ΠΑΜΕ για το θέατρο του παραλόγου... των δήθεν κοινωνικών εταίρων που ξεκίνησαν κουβέντα πάνω σε προεκλογικές φαντασιώσεις... του ΣΥΡΙΖΑ στα εργασιακά.
Δηλαδή τι; 
Οι περίπου 1.000.000 ανασφάλιστοι με 4ωρα και 5μηνα θα ασφαλιστούν και θα πληρωθούν κανονικά, οι δε 1.500.000 άνεργοι θα βρουν δουλειά με 751 ευρώ γιατί το απαιτεί... ο ΣΥΡΙΖΑ;
Τον ξέρω και τον χρησιμοποιώ και εγώ τον αντίλογο για τις πολιτικές σκοπιμότητες και τις αντιπαραθέσεις ΚΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ ή και για τα διαχρονικά ιστορικά λάθη του ΠΑΜΕ όπως και το τελευταίο με την χαλυβουργία στον Ασπρόπυργο.
Ο αντίλογος όμως αυτός δεν αλλάζει την ουσία στο άθλιο θέατρο που παίχθηκε προχθές σε βάρος των εργαζόμενων, στο υπουργείο Εργασίας, με πρόσχημα νομοθετικές πρωτοβουλίες για διόρθωση των μισθών και επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ.
Τον έπιασε ο πόνος δηλαδή τον σύντροφο Σκουρλέτη για το δίκιο του εργάτη... όταν ούτε ο ίδιος ξέρει αν την άλλη εβδομάδα η χώρα θα βρεθεί και σε επίσημη πτώχευση;
Και τι έκανε το ΠΑΜΕ. Αποκάλυψε την κωμωδία των κοινωνικών εταίρων ξεσκεπάζοντας με απλά λόγια το καραγκιοζιλίκι ενός διαλόγου παρωδία στημένου μόνο για τις τηλεοράσεις.
Τι διάλογο και κουραφέξαλα τους είπαν. Διάλογο κάνετε χρόνια τώρα. Αν σας παίρνει καταθέστε στην Βουλή ένα νομοσχέδιο για τα 751 ευρώ και τελειώσαμε. Όλα τα άλλα είναι για να λέμε...
Τι άλλο να πουν όταν βλέπουν τους κοινωνικούς εταίρους να συναντιόνται για να διαπιστώσουν ότι διαφωνούνε...αφού, το κράτος, δεν σταματάει να βάζει φόρους, να φοράει φέσια στις επιχειρήσεις και να αυξάνει τα τιμολόγια των κρατικών μονοπωλίων ενέργειας.
Τι να πουν όταν οι επιχειρήσεις, είναι με το λουκέτο στο χέρι και ο τρίτος κοινωνικός εταίρος, οι εργαζόμενοι, είναι όμηροι στην ανασφάλιστη εργασία και τα 4ωρα...
Οι σύντροφοι Λαπαβίτσας, Φλαμπουράρης, Στρατούλης, Δρίτσας, Λαφαζάνης αφήνουν ανοικτά σενάρια για ρήξη, για επιστροφή στην δραχμή, για δημοψήφισμα, και για εκλογές ακόμη και μέσα στον Ιούνιο.
Και ο σύντροφος Σκουρλέτης πραγματοποιεί (έστω και προγραμματισμένη) σύσκεψη για νομοθετήματα του τύπου αποφασίζουμε και διατάσσουμε... πώς έτσι θα πληρώνονται οι εργάτες!!!
Αφήνει βέβαια στον αέρα...το ποιος θα τα δώσει τα λεφτά και ποιος θα εξασφαλίσει κανονική δουλειά και ασφάλιση αλλά πετάει... στους ιθαγενείς εργαζόμενους ένα... ο ΣΥΡΙΖΑ θα φτιάξει τον μισθό και το μεροκάματο αλλά βγάλτε εσείς τα μάτια σας να βρείτε δουλειά...
Ό,τι συνέβαινε πάντα δηλαδή. Φτιάχνουμε στα χαρτιά τους μισθούς που είναι το εύκολο αλλά όχι επενδύσεις με θέσεις εργασίας στην χώρα που είναι το δύσκολο...
Συνεπώς όσοι εργαζόμενοι τα έχουν βρει με τις επιχειρήσεις (ευτυχώς είναι πολλοί) έχει καλώς. Για τους άλλους άσε να λένε...
Ούτε σχέδιο, ούτε επιχειρηματικά κίνητρα, ούτε πολιτική για επενδύσεις. Γιατί , απλούστατα, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ιδέα τι σημαίνει επένδυση...
Αν είχε θα καταλάβαινε ότι το κόστος των υποσχέσεων καφενείου... για αυξήσεις και παροχές σε ιδιωτικούς υπαλλήλους το πληρώνει η παραγωγή και όχι ο κρατικός κορβανάς...
Αν είχε θα τα έβρισκε με τους δανειστές και θα απέφευγε την συνέχεια στο πάγωμα 4 δισ. ευρώ χρεών του κράτους στους επιχειρηματίες και τους προμηθευτές και τις επιστροφές ΦΠΑ από εξαγωγές στα 3 χρόνια!!
Αν είχε θα ανησυχούσε για την τραγική έλλειψη ρευστότητας που σε συνδυασμό με την αδυναμία των Τραπεζών να την αποκαταστήσουν κάνουν μαύρο το μέλλον και των επιχειρήσεων που ακόμη λειτουργούν.
Θα ανησυχούσε για την ραγδαία αυξανόμενη άρνηση των προμηθευτών εξωτερικού να δεχθούν ελληνικές τραπεζικές εγγυήσεις για αγορά πρώτων και ενδιάμεσων υλών που σε συνδυασμό με την έλλειψη ρευστότητας φέρνει άλλα 6-8.000 λουκέτα εντός του 2015.
Εντελώς αντίθετα όμως προς όλα αυτά και μέσα στο σκοτάδι που επικρατεί για την τύχη της χώρας (εντός ή εκτός ευρώ) η κυβέρνηση βρήκε να δείξει ότι απτόητη... εφαρμόζει τις υποσχέσεις της στα εργασιακά.
Ο αντίλογος όμως αυτός δεν αλλάζει την ουσία στο άθλιο θέατρο που παίχθηκε προχθές σε βάρος των εργαζόμενων, στο υπουργείο Εργασίας, με πρόσχημα νομοθετικές πρωτοβουλίες για διόρθωση των μισθών και επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ.
Τον έπιασε ο πόνος δηλαδή τον σύντροφο Σκουρλέτη για το δίκιο του εργάτη... όταν ούτε ο ίδιος ξέρει αν την άλλη εβδομάδα η χώρα θα βρεθεί και σε επίσημη πτώχευση;
Και τι έκανε το ΠΑΜΕ. Αποκάλυψε την κωμωδία των κοινωνικών εταίρων ξεσκεπάζοντας με απλά λόγια το καραγκιοζιλίκι ενός διαλόγου παρωδία στημένου μόνο για τις τηλεοράσεις.
Τι διάλογο και κουραφέξαλα τους είπαν. Διάλογο κάνετε χρόνια τώρα. Αν σας παίρνει καταθέστε στην Βουλή ένα νομοσχέδιο για τα 751 ευρώ και τελειώσαμε. Όλα τα άλλα είναι για να λέμε...
Τι άλλο να πουν όταν βλέπουν τους κοινωνικούς εταίρους να συναντιόνται για να διαπιστώσουν ότι διαφωνούνε...αφού, το κράτος, δεν σταματάει να βάζει φόρους, να φοράει φέσια στις επιχειρήσεις και να αυξάνει τα τιμολόγια των κρατικών μονοπωλίων ενέργειας.
Τι να πουν όταν οι επιχειρήσεις, είναι με το λουκέτο στο χέρι και ο τρίτος κοινωνικός εταίρος, οι εργαζόμενοι, είναι όμηροι στην ανασφάλιστη εργασία και τα 4ωρα...
Οι σύντροφοι Λαπαβίτσας, Φλαμπουράρης, Στρατούλης, Δρίτσας, Λαφαζάνης αφήνουν ανοικτά σενάρια για ρήξη, για επιστροφή στην δραχμή, για δημοψήφισμα, και για εκλογές ακόμη και μέσα στον Ιούνιο.
Και ο σύντροφος Σκουρλέτης πραγματοποιεί (έστω και προγραμματισμένη) σύσκεψη για νομοθετήματα του τύπου αποφασίζουμε και διατάσσουμε... πώς έτσι θα πληρώνονται οι εργάτες!!!
Αφήνει βέβαια στον αέρα...το ποιος θα τα δώσει τα λεφτά και ποιος θα εξασφαλίσει κανονική δουλειά και ασφάλιση αλλά πετάει... στους ιθαγενείς εργαζόμενους ένα... ο ΣΥΡΙΖΑ θα φτιάξει τον μισθό και το μεροκάματο αλλά βγάλτε εσείς τα μάτια σας να βρείτε δουλειά...
Ό,τι συνέβαινε πάντα δηλαδή. Φτιάχνουμε στα χαρτιά τους μισθούς που είναι το εύκολο αλλά όχι επενδύσεις με θέσεις εργασίας στην χώρα που είναι το δύσκολο...
Συνεπώς όσοι εργαζόμενοι τα έχουν βρει με τις επιχειρήσεις (ευτυχώς είναι πολλοί) έχει καλώς. Για τους άλλους άσε να λένε...
Ούτε σχέδιο, ούτε επιχειρηματικά κίνητρα, ούτε πολιτική για επενδύσεις. Γιατί , απλούστατα, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ιδέα τι σημαίνει επένδυση...
Αν είχε θα καταλάβαινε ότι το κόστος των υποσχέσεων καφενείου... για αυξήσεις και παροχές σε ιδιωτικούς υπαλλήλους το πληρώνει η παραγωγή και όχι ο κρατικός κορβανάς...
Αν είχε θα τα έβρισκε με τους δανειστές και θα απέφευγε την συνέχεια στο πάγωμα 4 δισ. ευρώ χρεών του κράτους στους επιχειρηματίες και τους προμηθευτές και τις επιστροφές ΦΠΑ από εξαγωγές στα 3 χρόνια!!
Αν είχε θα ανησυχούσε για την τραγική έλλειψη ρευστότητας που σε συνδυασμό με την αδυναμία των Τραπεζών να την αποκαταστήσουν κάνουν μαύρο το μέλλον και των επιχειρήσεων που ακόμη λειτουργούν.
Θα ανησυχούσε για την ραγδαία αυξανόμενη άρνηση των προμηθευτών εξωτερικού να δεχθούν ελληνικές τραπεζικές εγγυήσεις για αγορά πρώτων και ενδιάμεσων υλών που σε συνδυασμό με την έλλειψη ρευστότητας φέρνει άλλα 6-8.000 λουκέτα εντός του 2015.
Εντελώς αντίθετα όμως προς όλα αυτά και μέσα στο σκοτάδι που επικρατεί για την τύχη της χώρας (εντός ή εκτός ευρώ) η κυβέρνηση βρήκε να δείξει ότι απτόητη... εφαρμόζει τις υποσχέσεις της στα εργασιακά.
Χωρίς βέβαια να εξηγεί σε ποιανού ιδιώτη την πλάτη χτίζονται τα παραμύθια για αυξήσεις.
Άριστα λοιπόν έκανε ΠΑΜΕ και τράβηξε έξυπνα την ουρά του...
Του Γιώργου Κράλογλου
george.kraloglou@capital.gr
Του Γιώργου Κράλογλου
george.kraloglou@capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου