Η χειρονομία του κ. Βαρουφάκη κι ο ανόητος γίγαντας...

Μια απρεπή χειρονομία μπορεί να κάνει ο καθένας, όπως επίσης και να εκστομίσει μια απρεπή ή λάθος φράση. 

Πόσω μάλλον όταν ο κάποιος δεν είναι πολιτικός που σημαίνει πως δεν εκπροσωπεί άλλους ή δεν εκπροσωπεί μια χώρα και έναν ολόκληρο λαό...

Ακόμη και αν κάποιος που έγινε μετά πολιτικός, είχε παρασυρθεί στον ιδιωτικό του βίο και είχε εκστομίσει φράσεις ή είχε επιδείξει χειρονομίες προσβλητικές, κανείς δεν δικαιούται...
να δίνει συνέχεια, αν ο ίδιος λήξει το θέμα ζητώντας δημόσια συγγνώμη. 
Η χειρονομία του κ. Βαρουφάκη σε κάποια ομιλία του σε νεαρής ηλικίας κοινό στο Ζάγκρεμπ κυκλοφορεί πολύ καιρό στο διαδίκτυο και κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν είχε δώσει περισσότερη σημασία απ’ όση της άξιζε. 

Ο κ. Βαρουφάκης ήταν ιδιώτης και η χειρονομία θα μπορούσε να εκληφθεί σαν απάντηση στα ίσα, μιας ανάλογης που εμφάνιζε το εξώφυλλο του Focus στην αρχή αυτής της κρίσης εναντίον της Ελλάδας. Κανείς δεν μπορεί να θέσει ανάλογους φραγμούς σε ιδιώτες και μέσα ενημέρωσης πέραν των ακροατών ή των αναγνωστών τους.

Όταν είσαι όμως πολιτικός ή υπουργός τα πράγματα αλλάζουν. 

Ο κ. Βαρουφάκης έπεσε στην παγίδα ενός Γερμανού δημοσιογράφου στη γερμανική τηλεόραση μπροστά σε εκατομμύρια τηλεθεατές. 

Όταν του ζήτησε εξηγήσεις για το επίμαχο βίντεο με τη χειρονομία, απάντησε πως το βίντεο ήταν πλαστό. Στη συνέχεια μια ντουζίνα ειδικοί, μερικοί εκ των οποίων και από την Ελλάδα, απεφάνθησαν πως το βίντεο δεν είναι πλαστό αλλά αυθεντικό. Μέχρι στιγμής δεν έχω διαβάσει για κάποιον ειδικό από την Ελλάδα ή το εξωτερικό να ισχυρίζεται πως το βίντεο είναι πλαστό. Νομίζω πως και για τον μη ειδικό η διαπίστωση είναι εύκολη καθώς η χειρονομία συνοδεύεται από την περιγραφή της με λέξεις.

Στη συνέχεια επιχείρησε να το «μαζέψει» με εννοιολογικές δικολαβίες που έχουν να κάνουν με τη σύνταξη των φράσεων και των χρόνων αναφοράς της επίμαχης ομιλίας. Το βίντεο υπάρχει στη συνέχεια για να μπορέσει να βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του.

Αν ένας Έλληνας Υπουργός είπε ψέματα μπροστά σε εκατομμύρια ανθρώπους υπάρχει πρόβλημα. Αν συμβαίνει αυτό, τότε το παράπτωμα είναι πολύ πιο σοβαρό από μια χειρονομία που είχε κάνει σαν ιδιώτης πριν γίνει πολιτικός και υπουργός.

Πρόκειται για ένα λάθος που εκθέτει τον ίδιο, την κυβέρνηση και τη χώρα στη διεθνή κοινότητα. Τους εκθέτει επίσης στην εγχώρια κοινή γνώμη.

Το ψέμα
Ένας πολιτικός που ψεύδεται μπροστά στο φακό τόσο εύκολα για ζητήματα που μπορούν να αποδειχτούν επίσης εύκολα, είναι σχεδόν βέβαιο πως θα το κάνει και για ζητήματα που μπορούν να αποδειχτούν δυσκολότερα.

Υπό αυτό το πρίσμα, γιατί να πιστέψει κάποιος πως οι «Θεσμοί» ή η «Ομάδα των Βρυξελλών» δεν είναι ακριβώς ό,τι ήταν η «Τρόικα» και το «Πρόγραμμα» το μνημόνιο με άλλο εξώφυλλο...

Γιατί να πιστεύει πως οι μισθοί και οι συντάξεις θα συνεχίσουν να καταβάλλονται και πως οι καταθέσεις δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα;

Ο πρόεδρος Μπιλ Κλίντον είχε προσαχθεί στη δικαιοσύνη για το σκάνδαλο Λεβίνσκι. Η κατηγορία δεν αφορούσε την ανάρμοστη σχέση με την υπάλληλο του Λευκού Οίκου, αλλά το γεγονός πως αρχικά είχε διαψεύσει αυτή τη σχέση, η οποία στη συνέχεια αποδείχτηκε. Το πρόβλημα προέκυψε όταν διαπιστώθηκε πως είχε πει ψέματα δημόσια.

Και η «μυλωνού τον άντρα της με τους πραματευτάδες...» θα πει κάποιος σε σχέση με τη σύγκριση των δυο δημοκρατιών και των θεσμών ελέγχου της εξουσίας. Όμως, μέσω της ανηλεούς κριτικής βελτιώνονται οι θεσμοί και συμμορφώνονται οι πολιτικοί προς όφελος του συνόλου της κοινωνίας.

Γι’ αυτό οι κοινωνίες που έχουν ελευθεροτυπία και ελεύθερη οικονομία που στηρίζει την ελευθεροτυπία, προοδεύουν καλύτερα από τις υπόλοιπες. 

Η ικανότητα διαχείρισης...
Αν όντως ο υπουργός αναγκάστηκε να ομολογήσει ένα οφθαλμοφανές ψέμα για ένα βίντεο που είναι καιρό αναρτημένο στο διαδίκτυο και το έχουν δει χιλιάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες πριν το δουν (μετά την εκπομπή) δεκάδες εκατομμύρια σε όλον τον κόσμο, τότε αποκαλύπτεται και άλλο ένα πρόβλημα ακόμη οξύτερο...

Αποκαλύπτει ένα πρόβλημα ικανότητας στοιχειώδους διαχείρισης μέτριας δυσκολίας καταστάσεων. Αν ένας υπουργός που δίνει πάνω από δέκα συνεντεύξεις την ημέρα, δεν έχει μετρήσει όλες τις παραμέτρους και δεν είχε προετοιμάσει μια επαρκή απάντηση για την περίπτωση που τεθεί ένα ερώτημα για την επίμαχη σκηνή, γιατί να είναι επαρκώς προετοιμασμένος για άλλα ζητήματα, στις διαπραγματεύσεις με εταίρους για την τύχη της χώρας ή με τους συνεργάτες του στην κυβέρνηση για την οικονομική πολιτική;

Πόσο μάλλον όταν διάγουμε μια περίοδο ιδιαίτερα δύσκολη κατά την οποία κυριολεκτικά κρεμόμαστε από μια κλωστή για το αν οι τράπεζες θα συνεχίσουν να είναι ανοιχτές και οι συντάξεις-μισθοί θα συνεχίσουν να καταβάλλονται στο σύνολό τους στην ώρα τους...

Το θέμα της χειρονομίας από μόνο του δεν αποτελεί σημαντικό λάθος ή παράπτωμα. Με μια δημόσια συγνώμη όλοι θα το είχαν ξεχάσει. Ο χειρισμός αυτής της κατάστασης όμως δημιουργεί ανησυχίες.

Εκρηκτικό δίδυμο...
Επιπλέον περισσότερες ανησυχίες προκαλούν οι ανάλογες αντιδράσεις της Γερμανίας δια του κ. Σόιμπλε ιδίως στις απανωτές επιθετικές δηλώσεις από την Ελλάδα που γίνονται κυρίως για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης.

Οι επιθετικές απαντήσεις ή προκλήσεις του κ. Σόιμπλε είναι ακόμη πιο ανησυχητικές για την ικανότητα της Γερμανίας να διαχειρίζεται με μεγάλη βαρύτητα λόγω της ισχύος, τις κοινές υποθέσεις εντός ΕΕ και Ευρωζώνης με υπευθυνότητα και αποδοτικότητα.

Οι αλλεπάλληλες προκλήσεις από τον κ. Σόιμπλε κυρίως, αλλά και άλλους Γερμανούς πολιτικούς για ένα θέμα που δεν χρήζει αντιπαράθεσης, (η διαφορά ισχύος και επιρροής μεταξύ των χωρών είναι ιλιγγιώδης) επιβεβαιώνει την ανωριμότητα της Γερμανίας να ηγείται και να βρίσκει κοινώς αποδεκτές λύσεις. Η διαπίστωση αυτή ενισχύει τα σενάρια απαισιοδοξίας για το μέλλον του Ευρώ και της Ε.Ε. 

Επιβεβαιώνει παλιότερη φράση του κ. Πάγκαλου, περί ενός γίγαντος με μυαλού παιδιού...

Κώστας Στούπας
Πηγή:www.capital.gr