Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

Το επερχόμενο δράμα του Αλέξη!


Τα δεδομένα (κατ εμέ) έχουν ως εξής: 

Χρεοκοπήσαμε για πολλούς και διάφορους λόγους, και ήρθε το μνημόνιο να μας δώσει ανάσα ζωής, μπας και διατηρηθούμε στον «πολιτισμένο» κόσμο και δεν γίνουμε Αλβανία των 70’ς.

Αυτό όμως δεν άρεσε στη μεγάλη πλειονότητα των συνελλήνων μας, οι οποίοι άλλοι από άγνοια, άλλοι από υστεροβουλία και ιδιοτέλεια, έριξαν όλο το φταίξιμο στους ξένους δανειστές (εταίρους), σε πολλά σημεία όχι άδικα, και φούσκωσαν τις τάξεις των αντιμνημονιακών κομμάτων ή και μορφωμάτων, που χάιδεψαν τα αφτιά τους.
Να μη ξεχνάμε πως από ιδρύσεως του νεοελληνικού κράτους, η φοροαποφυγή θεωρείται το μεγαλύτερο κατόρθωμα, και ο φοροφυγάς μάγκας και καπάτσος.
Έτσι, φυσικό και επόμενο ήταν ο Σαμαράς και η συγκυβέρνησή του να πληρώσουν το μάρμαρο…


Εξ ου  και ένα κόμμα του 3%, αποτελούμενο από 12 ή 13 συνιστώσες, που εκπροσωπούν την κάθε παλαβομάρα, μέσα σε ελάχιστα χρόνια να γίνει κυβέρνηση.
Ή μια παντελώς άγνωστη γραφική και ημιμαθής καραδεξιά κοπελιά από την επαρχία, που πρωτοεξελέγη το 2012, σήμερα, τρία μόλις χρόνια μετά,  να είναι μια από τις πιο αναγνωρίσιμες πολιτικές φυσιογνωμίες, και να εκπροσωπεί σε πάνελ και αλλού την… αριστερή κυβέρνηση! Και τα κόμματα να σφάζονται στη ποδιά της για να την πάρουν μεταγραφή.
Με αυτά και με αυτά φτάσαμε στο να έχουμε συγκυβέρνηση αποτελούμενη από κάθε καρυδιάς καρύδι… από Μαοϊκούς, Τροτσκιστές, επιτήδειους  πρώην Πασόκους, ψεκασμένους, δραχμολάγνους, λαθρολάγνους, ρατσιστές, κλπ κλπ.
Στη πιο δύσκολη περίοδο της νεότερης ιστορίας μας, όπου η άβυσσος απέχει από τη σωτηρία όσο ένα κασκόλ μπέρμπερι του Μπαρουφάκη.
Πριν από τις εκλογές όλοι γνωρίζαμε λίγο πολύ ότι σε περίπτωση νίκης του Σύριζα, τα ενδεχόμενα ήταν δυο: Ή τηρεί όλες τις προεκλογικές υποσχέσεις και πάμε κατά διάολου, ή κάνει την απαραίτητη κωλοτούμπα, και τουλάχιστον σώζεται η χώρα.
Μέχρι στιγμής, παρά τις υποσχέσεις για ζουρνάδες και νταούλια, παρά τα τραγούδια του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ τη νύχτα των εκλογών, παρά τις ψευτομαγκιές στον Ντάισεμπλουμ, και παρά τους λεονταρισμούς, όλα δείχνουν πως οι συριζαίοι επέλεξαν τη κωλοτούμπα.
Και πως όχι μόνο δεν υπήρχε πλαν Α, πλαν Β, κλπ, αλλά ούτε καν μια προσυμφωνημένη πρόταση σχέδιο με την οποία να αντιμετωπίσουν τους τεχνοκράτες και τους βλοσυρούς πολιτικούς της Ευρώπης. Στους οποίους πήγανε σαν ρεμπετ ασκέρ, χωρίς νούμερα, αριθμούς, και διαγράμματα, αλλά ως γνήσιοι επαναστάτες,  τους μιλήσανε με τη καρδιά, και μάλιστα  χωρίς γραβάτες
Τους οποίους «τοκογλύφους» παρεμπιπτόντως, έγλειψε πατόκορφα ο αντισυμβατικός Μπαρουφάκης, αλλά στα καθ ημάς ΜΜΕ ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Η κωλοτούμπα άλλωστε είναι σύμφυτη με την ελληνική «δημοσιογραφία».
Συγκεκριμένα, στο δια ταύτα, οι οικονομικοί εγκέφαλοι του Αλέξη φάγανε πόρτα από παντού… ακόμη και από τη Κύπρο, ακόμη και από τους Ποντέμος, οι οποίοι έμμεσα δήλωσαν ότι αυτοί είναι σοβαροί, και πολιτεύονται σε μια χώρα πολύ πιο σοβαρή και πιο σημαντική από την Ελλάδα του Αλέξη, που να θυμόμαστε ότι ακόμη και στα ντουζένια της απλά εκπροσωπούσε το 2% περίπου του συνολικού ΑΕΠ της ΕΕ.
Τρίχες κατσαρές και ασήμαντες δηλαδή, άσχετα αν τα χιλιάδες Καγιέν στους δρόμους (αγορασμένα με 72 άτοκες δόσεις) μας έδιναν τη ψευδαίσθηση ότι ζούμε στο … Λεβερκούζεν.
Έτσι, η συνέχεια θα είναι άκρως ενδιαφέρουσα.
Αν συνεχίσει να ισχύει η κωλοτούμπα, παραμένουμε στο ευρώ, και συνεχίζουμε από την αρχή ένα νέο μνημόνιο, βαφτισμένο όπως θέλουν οι συριζαίοι, με τον λαό αρχικά να τους χειροκροτεί μανιωδώς. Άσχετα αν θα είναι ακόμη πιο σκληρό και πιο μακροπρόθεσμο από αυτό που είχαμε. Αυτά είναι ψιλά γράμματα για το σεληνιασμένο πόπολο.
Αν όχι, τότε όλοι μαζί πάμε για την βουτιά στο κενό, και όποιος επιβιώσει.
Σε περίπτωση τώρα που ισχύσει το πρώτο ενδεχόμενο, και που το εύχομαι ολόκαρδα, ο Αλέξης θα έχει σοβαρά προβλήματα στο εσωτερικό.
Τα χρήματα για γέφυρες κλπ οι ξένοι τα δίνουν υπό προϋποθέσεις. Να γίνουν σοβαρές τομές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στη χώρα.
Αλλιώς, όπως λένε ξεκάθαρα, αν θέλετε επανάσταση…υπάρχει και η δραχμή…
Οπότε, μόλις κατακάτσει ο κουρνιαχτός των διαπραγματεύσεων για το μνημόνιο, μόλις κοπάσει ο αρχικός ενθουσιασμός για την Πρώτη Φορά Αριστερά, και μόλις ο μελανιασμένος κόσμος ξαναβρεθεί ενώπιος ενωπίω με την σκληρή καθημερινότητα,  ο Αλέξης και η τρελοπαρέα του θα βρεθούν προ εκπλήξεων.





Διότι οι από κάτω θα αρχίσουν επιτέλους να ζητάνε τα υπεσχημένα: Αυξήσεις μισθών και συντάξεων, εφάπαξ,  κατάργηση φόρων, κατάργηση διοδίων, προσλήψεις στο δημόσιο, άνοιγμα των συνόρων, κατάργηση των ΜΑΤ, αφοπλισμό της ΕΛ ΑΣ, απαγόρευση απολύσεων, 751 ευρώ βασικό μισθό, δωρεάν ρεύμα, κρατικοποιήσεις, επανίδρυση της Ολυμπιακής (χα χα), κλπ κλπ, όλα αυτά δηλαδή πάνω στα οποία πάτησε ο Αλέξης για να ζήσει το όνειρο της πρωθυπουργίας…
Ναι αλλά… πρώτον δεν μπορεί να τα κάνει διότι δεν θα υπάρχουν χρήματα, και δεύτερον αν πει να τα κάνει θα βρει απέναντί  του τους δανειστές που αντί για φύκια και μεταξωτές κορδέλες, θέλουν είπαμε μεταρρυθμίσεις.
Αν παρόλα αυτά, επιλέξει σωφροσύνη, και πάρει πίσω τις υποσχέσεις μπαρμπούτσαλα, τότε θα βρει αντιμέτωπους  τους πούρους αριστερούς του κόμματος (βλ. Λαφαζάνη και σια) αλλά και τον απρόβλεπτο Ελληναρά Πάνο Καμένο, που ήδη έχει θέσει κόκκινες γραμμές σε ζητήματα όπως π.χ. η ιθαγένεια.
Χώρια οι δημόσιοι υπάλληλοι με τους εργατοπατέρες συνδικαλιστές τους, που περιμένουν πως και πώς να απασφαλίσουν, περιμένοντας αυξήσεις, χώρια οι χίλιες δυο συντεχνίες του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα που μόλις τελειώσει ο μήνας του μέλιτος θα βγουν στα κάγκελα, με ή χωρίς τη Ζωζώκα και τον  Τσε Ντουντούκα της.
Εν ολίγοις προβλέπεται ο κακός χαμός.
Με τον Αλέξη να αντιμετωπίζει μια lose lose κατάσταση. Ένα ανείπωτο δράμα.
Και τον Μπαρουφάκη να κυνηγιέται στους δρόμους (αν μείνει Ελλάδα), μόλις περάσει η περίοδος χάριτος, εκπνεύσει η πανταχόθεν ασυλία του, τελειώσει η Μπαρουφιάδα, και οι μπαρουφίτσες και μπαρουθείτσες συνειδητοποιήσουν ότι ο βασιλιάς τους ήταν γυμνός…
Θα ζήσουμε σε ενδιαφέροντες καιρούς… δεν λέω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου