Αν είσαι αριστερό ή αριστερίζον κόμμα και βρίσκεσαι κατόπιν εκλογών να κυβερνάς σε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία η οποία έχει τον καπιταλισμό σαν οικονομικό μοντέλο (θεωρητικά γιατί ούτε αυτό λειτουργεί εδώ) και συνεργάζεσαι με άλλες χώρες, της ίδιας Ένωσης, επίσης καπιταλιστικές τότε έχεις γίνει ήδη σοσιαλδημοκρατικό κόμμα και δεν το έχεις αντιληφθεί. Όσο πιο γρήγορα το αντιληφθείς τόσο το καλύτερο για όλους. Αριστερό κόμμα και ευρώ δε γίνεται.
Κλοπιμαίος πρόλογος από τον...(πάντα αξιοπρόσεκτο) σχολιαστή panost για το ερέθισμα που δίνει με την επισήμανση ότι αριστερό κόμμα και ευρώ δεν γίνεται.
Και επειδή πράγματι δεν γίνεται, ας δούμε τι άλλο (πέραν της λίστας) μπορεί να κάνει η κυβέρνηση και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ για να προσφέρει στην πράξη χωρίς ιδεολογίες άνευ αντικρύσματος.
Να ξεκινήσει με έναν ευρύ ανασχηματισμό για να αλλάξει τους υπουργούς και αναπληρωτές που αδυνατούν να προσαρμοστούν στην ιδέα ότι (στην ουσία) αποδεικνύεται άλλο πράγμα η κυβέρνηση και άλλο πράγμα ο ΣΥΡΙΖΑ με ό,τι έλεγε στις πρόσφατες εκλογές.
Τώρα τι είναι ή τι θα απογίνει ο ΣΥΡΙΖΑ, ως φερόμενο αριστερό κόμμα, μένει να το δούμε τον Ιούνιο που τελειώνει το τετράμηνο της παράτασης.
Και επειδή (όπως λέει ο σοφός λαός) δεν μπορείς να είσαι «...και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ...» η κυβέρνηση έχει μπροστά της 120 ημέρες να βάλει και γραβάτα...
Από εκεί και πέρα ουδείς στις Βρυξέλλες, στις ΗΠΑ αλλά και στην Ελλάδα θα παρεξηγηθεί... αν την Τρόικα την αποκαλούμε Θεσμοτρόικα... ή αν πούμε Γέφυρα την παράταση της συμφωνίας που λήγει την Παρασκευή ή Συμβόλαιο αυτό που θα υπογράψουμε τον Ιούνιο.
Αν βεβαίως το υπογράψουμε. Γιατί τελικά δεν ξέρουμε αν θα επικρατήσει η κυβερνητική βούληση ή ο ΣΥΡΙΖΑ.
Εάν επικρατήσει η κυβέρνηση και υπογράψουμε το Συμβόλαιο, ή όπως το πούμε τον Ιούνιο, καλό είναι να γνωρίζει ο κ. Τσίπρας και το σημερινό οικονομικό του επιτελείο ότι σε εμάς (το 80%) είναι εντελώς αδιάφορο αν οι χειρισμοί συνεχίσουν να έχουν φιλελεύθερα ή καπιταλιστικά ή και σοσιαλδημοκρατικά χαρακτηριστικά.
Καλοδεχούμενη θα είναι ακόμη και τυχόν κυβερνητική εξήγηση ότι αυτός ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ από την αρχή αλλά εμείς δεν τον καταλάβαμε και τον παρεξηγήσαμε... Να είναι βέβαιος ο κ. Τσίπρας ότι θα την δεχθούμε και δεν θα αντιδράσουμε.
Στο κάτω-κάτω και το ΠΑΣΟΚ του Τσοβόλα δώστα όλα ήταν σοσιαλιστικό;
Η Ν.Δ. με όλους τους αρχηγούς της κατά την αντιπολίτευση είχε σχέση με φιλελεύθερο κόμμα και ανοικτή οικονομία;
Η ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είχε πολιτική ταυτότητα που να ανταποκρίνεται σε σχηματισμούς της Ευρώπης ή είχε κάποιο όραμα που εμείς δεν το βλέπαμε;
Εάν λοιπόν ο κ. Τσίπρας αντικαταστήσει αυτούς που παριστάνουν τους επαναστάτες στα πρωϊνάδικα της τηλεόρασης και των ραδιοφώνων, τα γυρίζουν στις μεσημεριανές ειδήσεις και τα καταπίνουν στις βραδινές θα είναι σε θέση να εφαρμόσει στην πράξη ότι υποσχέθηκε στην «Θεσμοτρόικα» και στο Eurogroup και για τα οποία είπαμε μπράβο στον πρωθυπουργό που πήρε το μήνυμα...
Γιατί η πάταξη της διαφθοράς, του λαθρεμπορίου, της φοροδιαφυγής, ο εκσυγχρονισμός του κράτους και η αποκρατικοποίηση είναι πάνω απ όλα αίτημα και ευχή του 80% του ελληνικού λαού που θέλει να μείνει στον τόπο του και να μην ξενιτευτεί.
Και επειδή η πάταξη της διαφθοράς, του λαθρεμπορίου και της φοροδιαφυγής δεν είναι εύκολα αθλήματα αλλά μακρόχρονα και επίπονα η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, είναι βέβαιο, ότι θα δώσει (αναγκαστικά) το πρώτο δείγμα γραφής με τις αποκρατικοποιήσεις.
Η στήλη έχει προβλέψει (εδώ και ένα χρόνο) και επιμένει στην πρόβλεψή της ότι το κράτος για να πουληθεί στην Ελλάδα θέλει απαραίτητα αριστερή κυβέρνηση που μπορεί να εμφανίσει τις ιδιωτικοποιήσεις ως αξιοποίηση της περιουσίας του λαού για τον λαό.
Θυμηθείτε τις κοινωνικοποιήσεις... των περιόδων Παπανδρέου και Σημίτη.
Να λοιπόν τι μπορεί να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ για να συμπαρασταθεί και να βοηθήσει την κυβέρνηση που (ορθότατα) βλέπει μόνο προς τις Βρυξέλλες για να μην χάσει και αυτά που μας μένουν να την βγάλουμε μέχρι το καλοκαίρι του 2015.
Να ξεκινήσει σε συνεργασία με τους κομματικούς εργατοπατέρες την διαμόρφωση νέων σχημάτων λειτουργίας κράτους και ΔΕΚΟ μέσα στα οποία θα χωράνε, ας πούμε, στρατηγικοί επενδυτές, κεφαλαιούχοι μέτοχοι, μορφές κοινωνικοποιήσεων με συμμετοχή ιδιωτών και άλλα παρόμοια ώστε η κυβέρνηση να βρει έτοιμη την φόρμουλα για τις ιδιωτικοποιήσεις του 2015-2016. Για το 2017 βλέπουμε. Μπορεί τότε να πουλάμε χωρίς σχήματα. Μια κι έξω.
Του Γιώργου Κράλογλου
george.kraloglou@capital.gr
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου