Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί την τελευταία ευκαιρία...

Αντιθέτως με την υφέρπουσα βεβαιότητα, η στήλη πιστεύει πως ο κίνδυνος αποπομπής της Ελλάδας από το ευρώ μέσω του εξαναγκασμού της σε οικειοθελή αποχώρηση είναι υπαρκτός. 

Η αποπομπή της Ελλάδας αναδεικνύεται σε ένα από τα ελάχιστα όπλα που έχουν απομείνει στις πολιτικές και οικονομικές  ελίτ της Ευρωζώνης για να τιθασεύσουν τα κινήματα διαμαρτυρίας του νότου που έχουν λάβει πολιτική σάρκα και οστά και προηγούνται στις δημοσκοπήσεις.
Η θέα ουρών στις τράπεζες, άδειων ραφιών στα σούπερ μάρκετ και χάους στους δρόμους, αποτελεί αυτή τη στιγμή ένα από τα λίγα διαθέσιμα όπλα αναστολής του ξηλώματος της Ευρωζώνης που έχει...
ξεκινήσει στη συνείδηση των κατοίκων πολλών χωρών της περιοχής.
Μια διάλυση της Ευρωζώνης θα είχε συνέπειες στην παγκόσμια οικονομία. Κατά συνέπεια και η Κίνα και οι ΗΠΑ έχουν συμφέρον να στηρίξουν την ηγεσία της Ευρωζώνης στην προσπάθεια της περαιτέρω ενοποίησης.
Στο εξωτερικό και ειδικά στην Ευρωζώνη υπάρχουν αντικειμενικά συμφέροντα που θα μπορούσαν να επιδιώξουν ή επιδιώκουν ήδη μια αποπομπή έστω και με προσωρινό χαρακτήρα προκειμένου να καταδειχτούν οι τραγικές συνέπειες και να αλλάξουν τα δεδομένα προς την κατεύθυνση της περαιτέρω ενοποίησης.

Στην Ευρώπη διατυπώνεται και η άποψη πως η αποχώρηση ενός μέλους από την Ευρωζώνη αντί να συσπειρώσει τους υπολοίπους θα εντείνει τις φυγόκεντρες δυνάμεις. 

Η εκτίμηση της στήλης είναι πως είναι η πρώτη που υπερισχύει τους τελευταίους μήνες. 
Τα δημοσιεύματα που βλέπουμε να αυξάνονται τις τελευταίες μέρες στο διεθνή τύπο και τα οποία εκφράζουν τα θετικά ή τα αρνητικά μιας αποπομπής της Ελλάδας από το ευρώ έχουν σαν αφετηρία τη διαπάλη μεταξύ αυτών των δυο επιδιώξεων διαφορετικών κέντρων αποφάσεων.
Η εκτίμηση της στήλης κλίνει υπέρ της άποψης πως η Ελλάδα εκτός από τη σκοπιμότητα συνετισμού των απείθαρχων ευρωσκεπτικιστών που κερδίζουν έδαφος, με την αποπομπή της εξυπηρετεί και άλλη μια αλήθεια. Εξυπηρετεί την πραγματικότητα της αδυναμίας της Ελλάδας θεσμικά να συγκλίνει με το μέσο όρο της Ευρωζώνης και να ενταχθεί στην κανονικότητα μιας φυσιολογικής δυτικοευρωπαϊκής κοινωνίας. 

Πουθενά στην Ευρώπη δεν κυβερνούν ουσιαστικά κομματοκρατούμενα κρατικά συνδικάτα και κρατικοδίαιτοι ολιγάρχες. Στο βαθμό που η Ελλάδα δεν δέχεται να προσαρμοστεί σε αυτά τα δεδομένα δύσκολα θα γίνει αποδεκτή σε ένα από τα ισχυρότερα κλαμπ χωρών της Δύσης, αυτό της Ευρωζώνης. 

Το πολιτικό σύστημα της χώρας τα τελευταία πέντε χρόνια της χρεοκοπίας, επί της ουσίας εξαπατά τους Ευρωπαίους που απαιτούν μεταρρυθμίσεις εξορθολογισμού, είτε με τις κόκκινες γραμμές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, είτε με τις τριτοκοσμικές αρλούμπες του ΣΥΡΙΖΑ...

Για να λάβουν σάρκα και οστά όμως οι συνθήκες αποπομπής χρειάζεται και στο εσωτερικό να υπάρξουν ευνοϊκές συνθήκες γι’ αυτό το σενάριο. 

Οι δημοσκοπήσεις της κοινής γνώμης στην Ελλάδα συγκλίνουν πως αυτοί που επιθυμούν την πάση θυσία παραμονή στο Ευρώ αντιπροσωπεύουν περίπου το 60-70% της κοινής γνώμης και αυτοί που επιθυμούν επιστροφή στη δραχμή περίπου το 30-40%. 

Η συντριπτική πλειοψηφία ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Ποτάμι, ΔΗΜΑΡ είναι υπέρ της παραμονής στο ευρώ πάση θυσία ενώ ΚΚΕ, Χρυσή Αυγή είναι αναφανδόν κατά. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί μια διχασμένη περίπτωση καθώς επίσημα είναι υπέρ αλλά οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ένα διχασμό της εκλογικής του βάσης. 
Ο σκληρός πυρήνας του κομματικού μηχανισμού που εκφράζεται από το Αριστερό Ρεύμα του παλαιού στελέχους της φιλοσοβιετικής, αντιδυτικής και αντιδημοκρατικής αριστεράς Π. Λαφαζάνη, είναι αναφανδόν υπέρ της εξόδου από το Ευρώ και την ΕΕ. Αυτή η τάση εκφράζει ένα 30-40% της κομματικής βάσης.

Η οργάνωση και η δραστηριότητά της όμως στα μέσα ενημέρωσης συνήθως «καπελώνει» την πλειοψηφούσα τάση που εκφράζεται από τον κ. Τσίπρα.
 

Για όσους αντιλαμβάνονται στοιχειωδώς τις λενινιστικές τακτικές και πρακτικές, η πτέρυγα του κ. Λαφαζάνη  περιμένει την ανάληψη της εξουσίας από τον κ. Τσίπρα και την κατάλληλη στιγμή της «κωλοτούμπας» σε σχέση με αυτά που έχει υποσχεθεί, να τον παραμερίσει από την ηγεσία και να επιχειρήσει την έξοδο της χώρας από την Ευρώπη των μονοπωλίων και της εκμετάλλευσης. 

Ο κ. Τσίπρας είναι από αυτούς που τρέφουν την ψευδαίσθηση πως η Ευρωζώνη τρέμει τον κίνδυνο από μια έξοδο της Ελλάδας, γιατί θα δρομολογήσει τη διάλυση της ευρωζώνης και θα επιχειρήσει να χρησιμοποιήσει την εσωκομματική τους αντιπολίτευση σαν κίνητρο να λάβει στήριξη από την Ευρώπη.

Δεν θα είναι η πρώτη φορά που η ελληνική αριστερά θα έχει αναγνώσει λάθος τους διεθνείς συσχετισμούς και επιδιώξεις. 

Στην πραγματικότητα σπάνια τους διαβάζει σωστά. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποτελέσει την αφορμή για τη δρομολόγηση της αποπομπής και τίποτα παραπάνω ή παρακάτω. 
Ήδη στα μάτια της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης έχει αποτυπωθεί αυτός ο ρόλος.

Υπό αυτήν τη έννοια ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί την τελευταία ευκαιρία για να επιχειρήσουν κάποιοι συντηρητικοί κύκλοι  τη σωτηρία του ευρώ μέσω της παραδειγματικής τιμωρίας της Ελλάδας. 
Όσοι επιδιώκουν την αποπομπή της Ελλάδας δεν μπλοφάρουν, όπως δεν μπλόφαραν το ’22 οι σύμμαχοι όταν μετά την εκλογή των αντιβενιζελικών εγκατέλειψαν την Ελλάδα της Ιωνίας στις ορδές του Κεμάλ.

Κώστας Στούπας
Πηγή:www.capital.gr