Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2014

Αρχισε κυνηγετική περίοδος... βουλευτών

Το κομματικό τουφέκι είναι οπλισμένο, και οι αδέσποτοι πολιτευτές τριγυρνούν εκεί έξω.


Οι λαθροθήρες βγήκαν από νωρίς στο δάσος. 
Τι και αν η κυνηγετική περίοδος βουλευτών άλλων κομμάτων δεν έχει ξεκινήσει επίσημα; 
Το κομματικό τουφέκι είναι οπλισμένο, και οι αδέσποτοι πολιτευτές τριγυρνούν εκεί έξω. 
Αν στα γενέθλια της Ν.Δ. είχαν στηθεί οι πρώτες ξόβεργες για τα πουλάκια της δεξιάς, τώρα πλέον το δάσος της Βουλής έχει γεμίσει δόκανα. 
Αλλά οι βουλευτές είναι αλεπούδες: ξέρουν πώς να πιαστούν χωρίς να γεμίσει ράμματα η γούνα τους.
Την ευχή «Καλό βόλι!» που λένε οι ψηφοφόροι, τώρα μπορούν να την ανταλλάσσουν και οι αρχηγοί των κομμάτων. Η κυνηγετική περίοδος βουλευτών άλλων κομμάτων άρχισε, και τα θηράματα μοιάζουν εξαιρετικά πρόθυμα να πιαστούν στο δόκανο. Υπάρχουν, φυσικά, και εξαιρέσεις. Ο παλαιός υπουργός Θ. Γιαννόπουλος, φέρ’ ειπείν, μπορεί να είναι εξαίρετος κυνηγός, αλλά ως θήραμα δεν τα πάει σπουδαία: σαν το κουφό λιοντάρι του ανεκδότου εντάχθηκε μόνος του στο «Τρελό Θηριοτροφείο» του Π. Καμμένου, τον οποίο παρατούν ο ένας μετά τον άλλο οι βουλευτές του! 
Το τελευταίο μπεκατσίνι που ξέφυγε από το κλουβί, ο Π. Μελάς ψάχνει τώρα καναβούρι σε άλλα μπαλκόνια της γαλάζιας πολυκατοικίας, και τα σκόπευτρα γυρνούν προς το μέρος του. Δεν είναι μόνο στη Συγγρού που ειδικεύονται στο birdwatching. Είναι και ο Τ. Μπαλτάκος που παραμονεύει με την απόχη του στον φωταγωγό. Και αν κρατά σφεντόνα αντί για καραμπίνα, ο ερασιτέχνης κυνηγός αναπληρώνει την τεχνογνωσία με τον ενθουσιασμό, και λέει πως θα πιάσει αγριοπερίστερα σαν τον Χ. Ζώη και τον Β. Καπερνάρο, παρ’ ότι εκείνα τον ακούν και τιτιβίζουν σκωπτικά.
Πάντως, μέχρι να ακουστεί η τουφεκιά, τίποτε δεν αποκλείεται. Ούτε καν το πάθημα των κυνηγών, που πατάνε τη σκανδάλη, και έντρομοι διαπιστώνουν πως πυροβόλησαν τον φίλο τους πίσω από τη θημωνιά. Ο Βύρων Πολύδωρας, ας πούμε, ενώ ήταν θηρευτής, δηλαδή κομματάρχης, αποφάσισε να γίνει θήραμα. Εσειε τη φτέρη σαν τον λαγό της παροιμίας, και έλεγε πως «μπορεί εγώ να είμαι ο 180ος βουλευτής που θα ψηφίσει για πρόεδρο». Αλλά καθώς υποδυόταν το πολύφερνο ψαρόνι μήπως και του πετάξει δίχτυ ο Αντώνης Σαμαράς, τον βρήκαν στο δόξα πατρί τα φίλια πυρά του Χ. Ζώη. Εκείνος παλεύοντας να επιβιώσει πολιτικά στο δάσος με τα δόκανα, αναγκάστηκε να κόψει σαν τη γράνα τη συνεργασία με τον κ. Πολύδωρα, και να τρέξει προς το ξέφωτο όπου μυρίστηκε τους κυνηγούς του ΣΥΡΙΖΑ. Μπρος στη μικρή αυτή προδοσία, ο Βύρων απέμεινε αμίλητος σαν το πυροβολημένο ψάρι της ταινίας, ενώ ο Χ. Ζώης λαλίστατος, διατύπωνε την πρόθεσή του να συνεργαστεί «με τον Αλέξη Τσίπρα για συγκρότηση κυβέρνησης εθνικού σκοπού». Στο δάσος, που κανείς δεν είχε ξαναδεί τέτοιο άλμα από τη λαϊκή δεξιά στον ΣΥΡΙΖΑ, οι κυνηγοί άρχισαν να ανησυχούν μήπως εκτός από τις τρελές αγελάδες κυκλοφορούν και άλλα θηράματα στα πρόθυρα της παράκρουσης. Η πραγματικότητα, όμως, ήταν πολύ διαφορετική.
Βλέπετε, μετά που ο ΣΥΡΙΖΑ χάιδεψε τη Θ. Τζάκρη και εξημέρωσε τη Ραχήλ Μακρή, η πανίδα του δάσους σχημάτισε την εντύπωση πως αυτό το κόμμα δεν έχει κυνηγετικές διαθέσεις, αλλά φιλοζωικούς σκοπούς. Εκτοτε ο Αλ. Τσίπρας αντιμετωπίζεται περίπου όπως ο Νώε με την κιβωτό, που μαζεύει ό,τι ζώο βρει μπροστά του, ανεξαρτήτως ράτσας και προέλευσης. Ακόμα και τα πιο ηλικιωμένα αγρίμια, όπως ο Φ. Κουβέλης, μοιάζουν να έχουν πιθανότητες να φωλιάσουν στην Κουμουνδούρου. Και έτσι, όσο και αν οι θηροφύλακες των άλλων κομμάτων προειδοποιούν πως το πείραμα του ΣΥΡΙΖΑ τελικώς θα καταλήξει σε κοινοβουλευτικό τσίρκο, τα πλάσματα του δάσους αδημονούν να τους περάσουν το κολάρο που γράφει «Τσίπρας» στη θέση του ιδιοκτήτη, μήπως και σωθούν όταν ξεσπάσει ο κατακλυσμός των εκλογών.
Ενδεικτική είναι η περίπτωση της Χρυσούλας Γιαταγάνα: όταν ο Γιάννης Ιωαννίδης είπε μπροστά της στον Αντ. Σαμαρά «αυτή είναι καθαρόαιμη δική μας!», εκείνη πέταξε μακριά φωνάζοντας «εγώ δεν είμαι με κανέναν!». Αλλά λίγες μέρες μετά, όταν είδε την πόρτα της Κουμουνδούρου να μισανοίγει, κάθισε σαν την πέρδικα που τη φέρμαρε ο σκύλος, και καθόλου δεν πετούρισε για ν’ αποφύγει το συριζίτικο κλουβί. Οσο για το αν τελικά θα καταφέρει να τρυπώσει στο καταφύγιο άγριας κοινοβουλευτικής ζωής του ΣΥΡΙΖΑ... αυτό μένει να φανεί ώς τη μέρα των εκλογών, που ξεκινά και η κυνηγετική περίοδος για τους ψηφοφόρους. Και το μόνο βέβαιον είναι πως εκείνοι όταν βγουν στο δάσος, δεν θα έχουν άσφαιρα στη θαλάμη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου