Η ώρα της αλήθειας

Του Πάσχου Μανδραβέλη

Καλά, τι σόι success story ήταν αυτό που κατέρρευσε επειδή θα γίνει μια προεδρική εκλογή; Τόσο «θωρακισμένη» ήταν η ελληνική οικονομία που μια πολιτική κίνηση οδήγησε σε τέτοια πτώση του Χρηματιστηρίου και άνοδο των ομολόγων σε δυσθεώρητα ύψη; Τι στην ευχή έγιναν «πέντε χρόνια θυσιών» και «μεταρρυθμίσεων» που θα ’λεγε και ο πρωθυπουργός;

Σιγά σιγά και με περισσή αφροσύνη η Ελλάδα μπαίνει και πάλι στο μάτι του κυκλώνα. 
Οι λεονταρισμοί της κυβέρνησης, οι κουτσαβακισμοί του ΣΥΡΙΖΑ, οι μικροπολιτικές τακτικές και κυρίως το έλλειμμα πραγματικής θέλησης για μεταρρυθμίσεις εκ μέρους ολόκληρου του πολιτικού συστήματος οδηγούν και πάλι την ελληνική οικονομία στα βράχια...


Μετά έξι χρόνια ύφεσης και τέσσερα Μνημονίου, το πολιτικό σύστημα εξακολουθεί να λειτουργεί όπως παλιά. Και στα μεγάλα και στα μικρά. Αντί να υπάρξει εθνική συνεννόηση για συντεταγμένη έξοδο από το Μνημόνιο, κυβέρνηση και αντιπολίτευση ανταγωνίζονται για το ποιος θα το σχίσει καλύτερα. Αντί να συνεννοηθούν για τις πολιτικές εξελίξεις που θα έχουν τον μικρότερο δυνατό οικονομικό αντίκτυπο, δεν μιλιούνται! Πρέπει να ζούμε στη μοναδική χώρα του κόσμου που ο πρωθυπουργός αρνείται να δει τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και η αξιωματική αντιπολίτευση «ποινικοποιεί» την ψήφο των βουλευτών με ανιστόρητους παραλληλισμούς.

Αλλά και στα μικρά δεν αλλάζει η χώρα. Κάθε χρόνο έχουμε το ίδιο σκηνικό στις πορείες του Πολυτεχνείου και της 6ης Δεκεμβρίου. Κάθε φθινόπωρο έχουμε την ιεροτελεστία των καταλήψεων. Μία φορά προσπάθησε να κάνει κάτι διαφορετικό ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών και είχαμε την παλιά ρητορική περί «αυταρχισμού», αυτή που ακούμε κάθε χρόνο όποτε πάει να γίνει κάτι διαφορετικό στα πανεπιστήμια.

Και οι υπουργοί συνεχίζουν τα ρουσφέτια. Οπως αποκάλυψε προχθές το Capital.gr (9.12.2014) «Ο υφυπουργός Ανταγωνιστικότητας Γεράσιμος Γιακουμάτος κατέθεσε σχέδιο νόμου στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής με την παράγραφο 1 του άρθρου 27 του οποίου “με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται ύστερα από πρόταση του υπουργού Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, έπειτα από έκθεση της αρμόδιας υπηρεσίας του υπουργείου Εξωτερικών, επιτρέπεται να συνιστώνται ελληνικά επιμελητήρια με έδρα πόλεις του εξωτερικού. Διευθυντής των επιμελητηρίων αυτών ορίζεται με απόφαση του υπουργού Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας Ελληνας υπήκοος για τετραετή θητεία δυνάμενη να ανανεωθεί”».

Να προσέξουμε τις προτεραιότητες της κυβέρνησης: σε μια χώρα που η κυβέρνηση προτείνει κατάργηση του ΕΚΑΣ για τους χαμηλοσυνταξιούχους, η ίδια κυβέρνηση αποφασίζει να δημιουργήσει επιμελητήρια με έδρα πόλεις του εξωτερικού! Επιπλέον: εντελώς «αξιοκρατικά», ο διευθυντής θα ορίζεται με μια απλή απόφαση του υπουργού Ανάπτυξης. Προφανώς κάποια κομματικά στελέχη περίσσεψαν από τη διανομή Γενικών Γραμματειών και διοικήσεων οργανισμών και αποφάσισαν να τα βολέψουν σε θέσεις εξωτερικού.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, με χίμαιρες περί success story και θρίλερ περί διαπραγματεύσεων, η Ελλάδα έχασε τα προηγούμενα δύο χρόνια τον μόνο δρόμο ανάκαμψης που είχε. Οι μεταρρυθμίσεις που θα μπορούσαν πραγματικά να θωρακίσουν τη χώρα -ώστε να μπορεί να κάνει ήρεμα μια προεδρική εκλογή- αναβλήθηκαν και τώρα απλώς ήρθε η ώρα της αλήθειας.


Καθημερινή