Φτάσαμε αισίως στα τέλη Νοεμβρίου κι όμως η διαπραγμάτευση της Αθήνας με την Τρόικα και η αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής δεν λέει να κλείσει.
Η Τρόικα πιέζει αφόρητα την Αθήνα, δεν κάνει βήμα πίσω στις απαιτήσεις της και δεν παραχωρεί το παραμικρό στην κυβέρνηση Σαμαρά.Έτσι, από κει που θα βγαίναμε από το Μνημόνιο στο τέλος του έτους, βρισκόμαστε αίφνης να συζητάμε μία...
μικρή παράτασή του, επικαλούμενοι «τεχνικούς λόγους».
Οκ, κατανοητό το επικοινωνιακό παιχνίδι και ποιους σκοπούς εξυπηρετεί, όμως θα πρέπει κάποια στιγμή οι κυβερνώντες να μας πουν την αλήθεια…
Ποια είναι αυτή;
Ότι, ο λόγος, ακριβώς, για τον οποίο οι δανειστές δεν δείχνουν πια διατεθειμένοι να συναινέσουν έστω και σε ένα ελληνικό αίτημα, είναι επειδή θεωρούν δεδομένη την απομάκρυνση της συγκυβέρνησης από την εξουσία, μέσω των εθνικών εκλογών.
Ούτως ειπείν, ο Σαμαράς είναι «dead man walking» -τον «τέλειωσαν» οι εταίροι ήδη από πέρυσι, όταν από το βήμα της ΔΕΘ άρχισε τις κοινωνικές παροχές και τη διανομή ενός πλεονάσματος, που μόνο λογιστικά είχε επιτευχθεί.
Και του το... φύλαγαν, φέτος, όταν και πάλι βγήκε και μίλησε για το τέλος της εποχής των Μνημονίων και την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές.
Από την άλλη, ο Τσίπρας είναι ο πρωθυπουργός εν αναμονή.
Αν είναι, λοιπόν, να κάνουν την οποιαδήποτε παραχώρηση οι δανειστές, δεν θα την κάνουν σε μια κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά, αλλά σε μία με «κορμό» τον ΣΥΡΙΖΑ και πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα.
Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι θα υποδεχτούν τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ με... ανοιχτές αγκάλες.
Τουναντίον, θα του απευθύνουν ένα πολύ σαφές τελεσίγραφο: «Ή προχωράς στις μεταρρυθμίσεις που δεν έκανε ο Σαμαράς ή δεν θα λάβεις καμία βοήθεια από μας».
Με άλλα λόγια, το δίλημμα θα διατυπώνεται κάπως έτσι: «Μεταρρυθμίσεις ή Grexit».
Διότι, ουσιαστικά, μια άρνηση των Ευρωπαίων να παραχωρήσουν στη χώρα την περίφημη «ECCL» (προληπτική γραμμή στήριξης), θα οδηγήσει σε στάση πληρωμών και, ακολούθως, σε έξοδο από το ευρώ και επιστροφή στη δραχμή.
Κι αυτή τη φορά, η ευρωζώνη έχει ετοιμάσει τους μηχανισμούς, για να αντιμετωπίσει τους κραδασμούς από μια τέτοια εξέλιξη και να αποτρέψει τη διάχυση της κρίσης.
Τέσσερα χρόνια τώρα, αυτό κάνει... Προετοιμάζεται και περιμένει.
Εν αντιθέσει με την Ελλάδα, όπου ούτε η κυβέρνηση ούτε η αντιπολίτευση έχουν να παρουσιάσουν, ακόμα και σήμερα, ένα αξιόπιστο «plan B».
Υπό αυτό το πρίσμα, όσο η... Βούλτεψη και ο Άδωνις τσακώνονται στα «τηλεπαράθυρα» με τον Στρατούλη και τον Λαφαζάνη, η συγκυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ θα φέρουν εξίσου το μερίδιο ευθύνης για την κατάρρευση της χώρας.
Όσο επιμένουν να συνδιαλέγονται μεταξύ τους, αλλά και με την κοινωνία, με όρους μικροκομματικούς, επιλέγοντας να βλέπουν το δέντρο -και όχι το δάσος-, τόσο η καταστροφή θα μοιάζει και πιο αδύνατο να αποφευχθεί.
Εν προκειμένω, το «δέντρο» είναι η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και οι επικείμενες εθνικές εκλογές.
Το «δάσος» είναι η επερχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας.
Γι' αυτό και είναι άμεση ανάγκη η συγκρότηση μιας ισχυρής διαπραγματευτικής ομάδας με τα καλύτερα μυαλά της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ -αν υπάρχουν.
Τι σημαίνει αυτό; Φυσικά, κυβέρνηση εθνικής ενότητας και ομοψυχία, για να ανακοπεί η φρενήρης κούρσα προς το γκρεμό.
Οι αγορές δεν πείθονται, οι δανειστές το ίδιο, άρα δεν έχει κανένα απολύτως νόημα να «κουνάει το δάχτυλο» η μία πλευρά στην άλλη, αντί να αναζητούν ένα μίνιμουμ, έστω, συναίνεσης και συνεννόησης.
Αντίθετα, θα πρέπει τώρα, από χθες, να καθίσουν κάτω και να εκπονήσουν ένα σχέδιο, που θα προβλέπει πρώτα και πάνω από κάθε τι άλλο, την απρόσκοπτη εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων εκείνων, που πραγματικά θα ωφελήσουν τη χώρα και θα επανεκκινήσουν την οικονομία.
Όσο θα εξακολουθούν η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση να επιδίδονται σε «λεονταρισμούς» εκτός Ελλάδος από τη μία, και από την άλλη να αποφεύγουν να... στενοχωρήσουν το εγχώριο ακροατήριο και την «πελατεία» τους, τόσο θα χάνεται πολύτιμος χρόνος.
Ας δουν, επιτέλους, τι και πώς προλαβαίνουν να σώσουν...
Βασ. Αναστασόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου