Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2014

Η μεγάλη ηθική και πολιτική δικαίωση του Θοδωρή Ρουσόπουλου

-K. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΤΕ ΓΙΟΣ ΙΣΧΥΡΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ, 

Κ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΓΙΟΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ

Ήταν Παρασκευή 9 Ιουνίου του 2009, όταν ο κ. Θοδωρής Ρουσόπουλος γνωστοποιούσε αιφνιδιαστικά στον τότε πρωθυπουργό την πρόθεσή του να  να μην είναι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές. Στην επιστολή του σημείωνε ότι δεν τον ενδιέφερε πλέον η πολιτική λόγω των συνθηκών "ισοπέδωσης που επικρατούν στο πολιτικό σκηνικό"...
«Αγαπητέ πρόεδρε, με αυτή την επιστολή σου γνωστοποιώ την απόφασή μου να μην διεκδικήσω θέση στο ψηφοδέλτιο του κόμματός μας, στις επόμενες εκλογές, όποτε αυτές και αν γίνουν. Με ενδιέφερε η συμμετοχή μου, δεν το κρύβω. Δεν με ενδιαφέρει πια. Οι συνθήκες ισοπέδωσης που επικρατούν στο πολιτικό σκηνικό, δεν μου επιτρέπουν να υπερασπιστώ τον εαυτό μου από την συκοφαντία, είτε αυτή προέρχεται από αντιπάλους, είτε δυστυχώς από φίλους. Θα συνεχίσω με όλες μου τις δυνάμεις να στηρίζω το έργο της κυβέρνησης. Αγαπητέ πρόεδρε, εισήλθα στην πολιτική επιτυχημένος επαγγελματίας και αξιοπρεπής, αξιοπρεπής αποχωρώ. Καμία πικρία για πρόσωπα. Σε ευχαριστώ για την τιμή που μου έκανες. Προσπάθησα πάντοτε να ανταποκριθώ στις υποχρεώσεις μου με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, πιστεύω ότι από τη θέση μου συνέβαλα -έστω και στο ελάχιστο- στις νικηφόρες εκλογές του 2004 και του 2007. Ανταποκρίθηκα υπηρετώντας αρχές και αξίες. Δεν διαπραγματεύθηκα και δεν διαπραγματεύομαι την πολιτική μου επιβίωση σε βάρος της αξιοπρέπειάς μου. Πεποίθησή μου πάντοτε παραμένει ότι οι πολίτες δεν θέλουν πολιτικούς που είναι έτοιμοι να κάνουν τα πάντα για να επιβιώσουν σε όλες τις καταστάσεις, αλλά πολιτικούς που όταν έρχεται η ώρα είναι έτοιμοι να πουν το μεγάλο όχι- το σωστό..."
Με την αξιοπρέπεια και την πραότητα που τον διακρίνει, ο πρώην υπουργός και βουλευτής Επικρατείας ζούσε όλο αυτό το διάστημα  μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. 
Η πρώτη του μεγάλη δικαίωση ήρθε όταν 30 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ψήφισαν κατά της παραπομπής του μια και δεν υπήρχαν ενοχοποιητικά στοιχεία σε βάρος του. Μιλάμε για μια εποχή που το ΠΑΣΟΚ ήταν στα ντουζένια του και θα είχε κάθε λόγο να τον χτυπήσει. 
Πριν λίγες ώρες ήρθε η δικαίωση και από το ίδιο του το κόμμα, την ΝΔ. Ο κ. Ρουσόπουλος μετά από πρόσκληση της ηγεσίας της ΝΔ θα δώσει το παρόν στην εκδήλωση για τα 40 χρόνια της ΝΔ. Το τελευταίο διάστημα υπήρχαν επαφές ανάμεσα στον πρώην υπουργό και ανθρώπους από το περιβάλλον του πρωθυπουργού. Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία πιστώνεται στα υπέρ του Αντώνη Σαμαρά, ταυτόχρονα είναι και μια ηθική δικαίωση από το ίδιο του το κόμμα την οποία η ΝΔ όφειλε και ο κ. Ρουσόπουλος την επιθυμούσε, όχι τόσο σε πολιτικό αλλά σε ανθρώπινο επίπεδο. Ενας από τους ανθρώπους που υπερασπίσθηκαν με σθένος την επιστροφή του κ. Ρουσόπουλου στην ΝΔ είναι ο σημερινός Γραμματέας του κόμματος κ. Ανδρέας Παπαμιμίκος ο οποίος με την στάση του έδειξε πολιτική ωριμότητα και ήθος.
Μία από τις πιο δυνατές στιγμές του κ. Ρουσόπουλου στον πολιτικό βίο της χώρας  ήταν η συγκλονιστική τελευταία του ομιλία στη Βουλή των Ελλήνων.
«...κ. Παπανδρέου γεννηθήκατε γιος ισχυρού πολιτικού, κ. Παπανδρέου γεννήθηκα γιος ταχυδρόμου. Άφησαν την δημοσιογραφία μετά από 20 χρόνια για να είμαι στην πολιτική. Έκανα λάθη αλλά ποτέ παράνομη πράξη, γιατί σέβομαι το κόμμα την κυβέρνηση, την λαϊκή εντολή και τους δρόμους. Οι προσωπικές δοκιμασίες έχουν μικρή σημασία στο κοινό καλό. Η ανοχή δεν σημαίνει και ενοχή. Σημαίνει ευπρέπεια και διαφορετική φιλοσοφία ζωής. Σημαίνει σεβασμός στον ρόλο που μου ανέθεσε ο... πρωθυπουργός. Δεν μετέτρεψα ούτε για μια στιγμή το βήμα της κυβέρνησης σε προσωπικό μου βήμα. Δεν ανησυχώ για τίποτα. Ότι έχω πετύχει στην ζωή μου είναι καρπός της εργασίας μου και μόνο. Δεν ανησυχώ απέναντι σε κάθε κατασκευή και δολιότητα. Δεν ανησυχώ γιατί στηρίζω την ζωή μου σε πραγματικές αξίες και όχι όπως εσείς. Δεν ανησύχησα όταν βρέθηκε η οικογένεια μου στο στόχαστρο από άθλιους και ανόητους και τότε δε μιλήσατε. Σας ζητάω την υπερψήφιση για την πρόταση της εξεταστικής επιτροπής»
Με συνδέει το ΠΑΣΟΚ ως ηθικό αυτουργό. Είμαι στόχος μια πρωτοφανούς πολιτικής επίθεσης και κανιβαλισμού. δεν μπορεί να ποινικοποιεί τις ανθρώπινες σχέσεις χωρίς ούτε μια απόδειξη. Ουδέποτε μέχρι σήμερα δεν παραπέμφθηκε υπουργός από το 1847 με μοναδικό στοιχείο την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Η αόριστη κατηγορία μετατρέπει την πολιτική ζωή του τόπου σε ζούγκλα. Ο νόμος απαιτεί παραλείψεις και ποιες μου καταλογίζουν; Το μόνο που μου είναι η σχέση μου με τον ηγούμενο Εφραίμ που υπήρχε πριν μπω στην πολιτική. Και να μην τους γνώριζα πάλι θα τους μιλούσα όπως κάνω και με άλλους μοναχούς μονών. Σημασία έχει τι απαντώ εγώ και όχι τι μου λένε. Πόσοι είπατε ότι δεν δέχομαι συνάντηση με μοναχό, πόσοι υπουργοί σας έγιναν ευεργέτες τις μονής και πόσοι πήγαν στον Βατοπέδι; Πόσοι είπατε όχι σε οποιοδήποτε ραντεβού σας ζήτησαν;....»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου