Πέμπτη 28 Αυγούστου 2014

Για έναν τάφο αδειανό ή για μια Ελλάδα...

Δεν είναι μικρή υπόθεση.

Αυτά που η κυβέρνηση που εδρεύει στα γειτονικά Σκόπια πληρώνει για να αποκτήσει σαν απομιμήσεις προκειμένου να στολίσει την φτωχή της επικράτεια, στην προσπάθεια να αποκτήσει ιστορία και μέσω αυτής ταυτότητα (ίσως αν η συγκυρία το επιτρέψει και πρόσβαση στο Αιγαίο), στην Ελλάδα τα ξεθάβουμε στην αυθεντική τους μορφή...

Το ερώτημα είναι, αν ο τάφος της Αμφίπολης ήταν 100 χιλιόμετρα βορειότερα, εντός της επικράτειας της FYROM θα είχε μικρότερη αρχαιολογική και ιστορική αξία για τον ελληνισμό;
Ας μην έχουμε αυταπάτες, την ιστορία ως πολιτικό ανάγνωσμα την γράφουν οι νικητές πρωτίστως και μετά οι αρχαιολόγοι...


Αν π.χ. είχαν νικήσει οι Ναζί στον τελευταίο πόλεμο και τμήμα της ελληνικής Μακεδονίας είχε παραχωρηθεί στους Βούλγαρους, ο Αλέξανδρος θα ήταν πρόγονος των Βούλγαρων...
Το ίδιο ενδεχομένως θα είχε συμβεί παλιότερα αν είχε παρακουστεί ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο αρχιστράτηγος Κωνσταντίνος δεν είχε εισέλθει πρώτος στη Θεσσαλονίκη...
Ποια θα ήταν η εθνότητα του μεγάλου στρατηλάτη αν μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο ο Τσώρτσιλ με τον Στάλιν μοίραζαν την Ευρώπη με την Ελλάδα στο Ανατολικό Στρατόπεδο; 

Αν όπως επιθυμούσε τότε το ΚΚ εντός της Κομιντέρν η Μακεδονία οριζόταν σαν ανεξάρτητο κράτος;
Ο επίτιμος Α/ΓΕΝ Αντώνης Ξ. Αντωνιάδης έγραψε παλιότερα σε ένα άρθρο του τα εξής: «...Στην Ελλάδα έχω την εντύπωση ότι από όλους όσους σήμερα αναλίσκονται σε στρατηγικές αναλύσεις (είτε τα ΜΜΕ, είτε η Βουλή, είτε τα καφενεία) ελάχιστοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος, με την προοπτική του οποίου έχουν γαλουχηθεί πολλές γενεές νεοελλήνων, έχει τελειώσει και ότι είμαστε  αναμφισβήτητα οι ηττημένοι. 
Το ότι ακόμα δεν έχουμε παραχωρήσει κυριαρχικά δικαιώματα οφείλεται σε ευνοϊκή για εμάς, επί του παρόντος, διεθνή πολιτικό-οικονομική συγκυρία των εμπλεκομένων ισχυρών οικονομικά Χωρών και Οργανισμών, του ΔΝΤ και της ΕΕ καθώς και των όποιων προθέσεων τους για την στήριξη ή μη του ευρώ στη "μάχη" του έναντι του δολαρίου.
Εάν δεν αντιληφθούμε έγκαιρα ότι το ουσιαστικό αμυντικό μας οπλοστάσιο  δεν είναι οι ναύσταθμοι, τα αεροδρόμια και τα στρατόπεδα, αλλά οι δείκτες της οικονομικής μας ευμάρειας και ανάπτυξης και όσο η Ελλάδα παραμείνει καθηλωμένη σε πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές αντιλήψεις τριτοκοσμικών χωρών, τότε φοβάμαι ότι επίκειται να χαθεί και ο Ελληνοαλβανικός και ο Ελληνοβουλγαρικός και γιατί όχι και ο Ελληνοσκοπιανός πόλεμος...». 
Το πρόβλημα είναι ποιος θα μπορέσει στην περίβολο του ταφικού μνημείου της Αμφίπολης να αδειοδοτήσει τα σουβλατζίδικα που θα τρέξουν να κερδίσουν από την πρόσκαιρη πείνα των επισκεπτών;
Όχι. 

Το πρόβλημα είναι αν η Ελλάδα τα προσεχή χρόνια θα καταφέρει να διατηρήσει το σύνολο της εθνικής της επικράτειας ή θα αποκτήσει την οικονομική και άρα και πολιτική και στρατιωτική ισχύ να επιβάλει διεθνώς και στην περιοχή τη δική της εκδοχή για την ιστορία και την καταγωγή των Ελλήνων.
Από αυτή τη σκοπιά έχει μεγαλύτερη σημασία από το τι θα βρεθεί στον τάφο της Αμφίπολης, η διάλυση της μη ανατάξιμης δημόσιας διοίκησης και η δημιουργία ενός δημοσίου μικρότερου που θα λειτουργεί ανταποδοτικά προς την κοινωνία με αξιοκρατία μακριά από την κομματοκρατία. 
Η μείωση των δαπανών λειτουργίας του δημοσίου και των δαπανών για συντάξεις (πάνω από 800.000 συνταξιούχοι σε σύνολο 2,7 εκατ. είναι κάτω του γενικού ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης) προκειμένου να πάρει ανάσα από τους φόρους η ιδιωτική οικονομία και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας.
Την πολιτική ισχύ της χώρας εκτός από τη συμμετοχή σε διεθνείς οργανισμούς και συμμαχίες μπορεί να την εξασφαλίσει η οικονομική ισχύς και την τελευταία η απελευθέρωση της ιδιωτικής οικονομίας από τα βάρη του παρασιτικού μέρους του κράτους.
Κατ’ αυτήν την έννοια σήμερα δεν θα ΄πρεπε να συζητάμε τι θα βρεθεί στην Αμφίπολη και τι σημαίνει αυτό για την «κοκορομαχία» με τους ανιστόρητους σκοπιανούς αρχαιολόγους, αλλά η πρόταση του κ. Ντέιβιντ Ο΄ Μπράιαν της Ryanair ο οποίος μιλώντας στα «Χανιώτικα Νέα» τόνισε χαρακτηριστικά 

«αυτή τη στιγμή το χειμώνα δεν υπάρχουν πτήσεις από το εξωτερικό. Άρα τα έσοδα για την Ελλάδα είναι μηδαμινά. Αν λοιπόν καταργηθούν οι φόροι τότε θα υπάρξουν πτήσεις που θα φέρουν επισκέπτες. Τα έσοδα λοιπόν θα είναι άμεσα για τις τοπικές επιχειρήσεις και έμμεσα για το ελληνικό κράτος, από την φορολόγηση των παρεχόμενων υπηρεσιών». 
Στην Ελλάδα ο τουρισμός αποτελεί την ισχυρότερη «βιομηχανία» και το πρόβλημα είναι η μικρή τουριστική περίοδος σε ένα δίμηνο-τρίμηνο τους καλοκαιρινούς μήνες. 
Η τουριστική υποδομή της χώρας δουλεύει στο φουλ για τρεις μήνες και τους υπόλοιπους 9 κάθεται ανενεργή.

Η μείωση των φόρων τους χειμερινούς μήνες θα έφερνε αύξηση των κρατικών εσόδων μακροπρόθεσμα. Μείωση των φόρων όμως σημαίνει μείωση της φοροδιαφυγής από την κάλυψη της οποίας τρέφεται ο διεφθαρμένος φοροεισπρακτικός μηχανισμός και η κομματοκρατία που τον δημιούργησε και τον συντηρεί...
Κυβέρνηση, αντιπολίτευση, κόμματα και κοινωνία αντί να αναδείξουν σε πρώτη είδηση την πρόταση Ο’ Μπραϊαν ερίζουν για το αν έχει συληθεί ή όχι ο τάφος και το τι επιπτώσεις θα έχει αυτό στο προφίλ της κυβέρνησης.
Στην Ελλάδα δυστυχώς έχουν κληρονομήσει τα πέτρινα μνημεία ενός λαμπρού πολιτισμού που κυριάρχησε στην περιοχή και στο απόγειο μια εκδοχή του έφτασε μέχρι τον Ινδό ποταμό, αλλά ελάχιστες από τις αξίες του και τις μεθόδους ανάδειξης της ισχύος.
Ως κοινωνία έχουμε κληρονομήσει ελάχιστα από τον ορθό λόγο και τις αξίες των αρχαίων τα οποία ανακάλυψαν οι δυτικοί και προχώρησαν στο διαφωτισμό που αποτελεί τη βάση της δυτικής εξέλιξης και  κυριαρχίας στον κόσμο.

Στην Ελλάδα ακόμη κυριαρχεί η άποψη πως ο συναισθηματικός ανορθολογισμός είναι πλεονέκτημα της φυλής ενώ ο διαφωτισμός και ο ορθολογισμός είναι μειονέκτημα των «κουτόφραγκων». 

Χαρακτηριστικό δείγμα το σύνθημα: «Οι άνθρωποι πάνω από τους αριθμούς» κλπ. Άλλο χαρακτηριστικό δείγμα ανορθολογισμού είναι η εστίαση στην απώλεια μερικών δεκάδων εκατ. ευρώ από τις εξαγωγές φρούτων λόγω της γεωπολιτικής αναστάτωσης στην ευρύτερη περιοχή και όχι στο γεγονός πως τα δυο τελευταία χρόνια η αναταραχή έχει γίνει αφορμή να «βουλιάξει» η Ελλάδα από τουρίστες και να εισρεύσουν μερικά δισ. ευρώ περισσότερα στην ελληνική οικονομία. 

Αν ο ανορθολογισμός ή η βλακεία είναι ανίκητος, δεν μας σώζει ο τάφος της Αμφίπολης αλλά ούτε η ανάσταση του μεγάλου στρατηλάτη που διέδωσε το ελληνικό φως στα βάθη της ανατολής και διέσωσε τη Δύση από το δεσποτικό σκότος της Ασίας.



Κώστας Στούπας
Πηγή:www.capital.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου