Το βαρέλι δεν έχει πάτο...

Αν πιστεύετε ότι κάπου εδώ είναι ο πάτος, ότι δεν έχει παρακάτω, θα πρέπει να αναθεωρήσετε τις απόψεις σας. 

Μέχρι χτες λέγαμε ότι η ύφεση μπορεί να διαρκέσει τρία - τέσσερα χρόνια, δανειζόμενοι από την εμπειρία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Εδώ στην Ελλάδα γράφουμε ιστορία, έχοντας ανατρέψει όλα τα αρνητικά ρεκόρ! 
Η ανάκαμψη είναι μία μακρινή μουσική, όσο οι πολιτικοί επιμένουν στις αρετές του κρατισμού και δεν επιτρέπουν στην μεσαία τάξη να αναπνεύσει...
Οι Έλληνες ξεχωρίζαμε πάντα για το εμπορικό μας πνεύμα. 
Σε όποια χώρα βρεθήκαμε, σε όποια περίοδο, κατορθώσαμε γρήγορα να ξεχωρίσουμε και να βγάλουμε πλούτο εκεί που οι άλλοι δεν μπορούσαν. Κι ερχόμαστε τώρα να στραγγαλίσουμε αυτό το πνεύμα, κυνηγώντας την επιχειρηματικότητα σε κάθε ευκαιρία και έχοντας κηρύξει πογκρόμ κατά της μεσαίας τάξης.
Η πραγματική δύναμη της ελληνικής οικονομίας δεν είναι ούτε τα κρυμμένα πετρέλαια, ούτε οι σπάνιες γαίες της. Είναι οι άνθρωποι! Άνθρωποι που στο παρελθόν έχουν πετύχει σπουδαία πράγματα με ελάχιστα μέσα...
Θέλουν να βοηθήσουν αυτή την χώρα; Χρειάζεται να στηρίξουν τους ανθρώπους της. Να βοηθήσουν την μεσαία τάξη να σταθεί και πάλι στα πόδια της για να δημιουργήσει.

Την στιγμή αυτή εκφράζουμε περισσότερο αυτό που θέλουμε να δούμε και λιγότερο αυτό που πιστεύουμε ότι θα συμβεί. Η ανοικοδόμηση μιας χώρας από τα συντρίμμια προϋποθέτει δύο πράγματα: Κεφάλαια και πολιτική βούληση. Στην περίπτωσή μας δεν υπάρχει ούτε το ένα ούτε το άλλο...

Επί πέντε χρόνια τώρα βλέπουμε τους ανθρώπους να χωρίζονται σε στρατόπεδα με κάθε ευκαιρία και κατά τα ποδοσφαιρικά πρότυπα. Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός, Μνημόνιο - Αντιμνημόνιο. Ειδικά τους τελευταίους μήνες η αντιπαράθεση αυτή έγινε διαρκής και με αφορμή τα γεγονότα στην Ουκρανία, στο Ισραήλ και στην Αργεντινή. Είναι μία σκέτη τρέλα. Είμαστε έτοιμοι να διαδηλώσουμε για οποιονδήποτε άλλο λαό, όχι όμως για τους Έλληνες! Ψάχνουμε να βρούμε αφορμές να βρεθούμε απέναντι και να μαλώσουμε και όχι να βρεθούμε μαζί και να δημιουργήσουμε. Μία καταστροφική δύναμη μας έχει υποτάξει...

Θα περίμενε κανείς ότι μία τόσο μεγάλη κρίση θα είχε γεννήσει νέα πράγματα και κυρίως ότι θα αναδείκνυε νέες προτάσεις. Τίποτα απ΄ αυτά δεν έγινε! Ούτε νέα πρόσωπα ούτε νέες προτάσεις. Είναι εξοργιστικό να βλέπεις έξυπνους ανθρώπους να σπαταλούν την όποια ενέργειά τους σε ανούσιες διαμάχες. Ενδιαφέρει τώρα τον άνεργο στην Ελλάδα το τι ακριβώς συμβαίνει στην Αργεντινή! Τρίχες! Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι πως θα βρει εργασία. Ακούσατε κάποια σχετική πρόταση;

Να μην είμαστε άδικοι! Κάποιοι ονειρεύονται έναν δημόσιο τομέα που θα μπορέσει να δημιουργήσει "νέες θέσεις εργασίας". 
Ξεχνούν ότι η συνταγή αυτή μας οδήγησε στην καταστροφή. 
Επιμένουν σε πρακτικές και συνταγές που δεν ταιριάζουν στην νοοτροπία του λαού μας και γι αυτό ακριβώς έχουν αρνητικές συνέπειες. Και πρόκειται για δυνάμεις που βρίσκονται στην αριστερά αλλά και στην δεξιά. Αυτή είναι η μόνη τους πρόταση, επειδή αυτό πρεσβεύουν. Αυτό ξέρουν.

Το κλειδί της χώρας βρίσκεται στην μεσαία τάξη. 
Όποιος το καταλάβει και το αξιοποιήσει θα είναι εκείνος που για πολλές δεκαετίες θα θεωρείται ο νέος εθνάρχης της χώρας. 
Aντίθετα, όσο επιμένουν να πυροβολούν την μεσαία τάξη, τόσο θα βυθιζόμαστε όλο και πιο βαθιά στην ύφεση. 
Θα ψάχνουμε τον πάτο και πάτο δεν θα βρίσκουμε. Επειδή ακριβώς δεν υπάρχει πάτος...

Θανάσης Μαυρίδης

thanasis.mavridis@capital.gr

Πηγή:www.capital.gr