To beach volleyball είναι ένα παιχνίδι που παίζεται από δύο ομάδες των δύο ατόμων σε ένα γήπεδο με άμμο χωρισμένο από ένα φιλέ.
Αν και παίζεται από τη δεκαετία του 1920, η παγκοσμιοποίησή του ήρθε στη δεκαετία του 1990 και ειδικότερα το 1996 οπότε έγινε Ολυμπιακό άθλημα.
Σκοπός του παιχνιδιού είναι η κάθε ομάδα να στείλει τη μπάλα πάνω από το φιλέ στο έδαφος του αντιπάλου και να εμποδίσει τη μπάλα να χτυπήσει στο δικό της γήπεδο.
Η μπάλα μπορεί να χτυπηθεί με κάθε μέρος του σώματος. Η άμμος θα πρέπει να έχει βάθος τουλάχιστον 40εκ, ενώ οι διαστάσεις του γηπέδου είναι 8 επί 8. Το ύψος του φιλέ είναι για τους άνδρες 243εκ. και για τις γυναίκες 224εκ.
Από τη 1/1/2001 στο Παγκόσμιο και Ελληνικό Πρωτάθλημα ισχύουν ότι νικήτρια ομάδα ορίζεται εκείνη που θα έχει...
δύο νικηφόρα σετ στους 21 πόντους ενώ αν χρειαστεί και τρίτο σετ το παιχνίδι λήγει στους 15 πόντους.
Είναι ένα άθλημα που παίζεται στην παραλία σε γήπεδο με άμμο, το οποίο έχει διαστάσεις 12,0 μ. μήκος και 7,0 μ. πλάτος. Το γήπεδο χωρίζεται στη μέση από μία λωρίδα πλάτους 1,80 μ., περιορίζοντας τον χώρο που κινούνται οι παίκτες σε 7,0 μ. πλάτος με 5,10 μ. μήκος. Το παιχνίδι παίζεται με δύο παίκτες (δυάδα – ένας απέναντι στον άλλον) και με τέσσερις (τετράδα – δύο απέναντι σε δύο). Και η δυάδα και η τετράδα θεωρούνται ομάδες, δηλαδή οι παίκτες δεν είναι αντίπαλοι αλλά όλοι παίζουν για την ομάδα.
δύο νικηφόρα σετ στους 21 πόντους ενώ αν χρειαστεί και τρίτο σετ το παιχνίδι λήγει στους 15 πόντους.
Είναι ένα άθλημα που παίζεται στην παραλία σε γήπεδο με άμμο, το οποίο έχει διαστάσεις 12,0 μ. μήκος και 7,0 μ. πλάτος. Το γήπεδο χωρίζεται στη μέση από μία λωρίδα πλάτους 1,80 μ., περιορίζοντας τον χώρο που κινούνται οι παίκτες σε 7,0 μ. πλάτος με 5,10 μ. μήκος. Το παιχνίδι παίζεται με δύο παίκτες (δυάδα – ένας απέναντι στον άλλον) και με τέσσερις (τετράδα – δύο απέναντι σε δύο). Και η δυάδα και η τετράδα θεωρούνται ομάδες, δηλαδή οι παίκτες δεν είναι αντίπαλοι αλλά όλοι παίζουν για την ομάδα.
Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Αντισφαίρισης Ξυλορακέτας (ναι, υπάρχει) έχει δημιουργήσει ένα σύστημα καταμέτρησης πόντων για να κρίνεται κάθε αγώνας. Η κάθε ομάδα παίζει συνεργατικά. Δεν παίζουν δηλαδή αντίπαλοι μεταξύ τους μιας και οι πόντοι κερδίζονται από την καλή συνεργασία δύο ή τεσσάρων παικτών μεταξύ τους. Οι θετικοί πόντοι κερδίζονται με βάση την ταχύτητα των δυνατών χτυπημάτων (καρφιά), η οποία καταγράφεται από ηλεκτρονικά μέσα και είναι μεγαλύτερη από μία ταχύτητα βάσης η οποία ορίζεται εκ των προτέρων (π.χ. 60 χλμ/ώρα). Οι αρνητικοί πόντοι καταγράφονται όταν υπάρξει πτώση της μπάλας.
Το beach tennis, το οποίο από το 2007 έγινε επίσημο άθλημα της ITF, είναι ένας συνδυασμός τένις και βόλεϊ καθώς είναι μεν παρόμοιο με το κλασσικό τένις, με την διαφορά ότι παίζεται σε γήπεδο του Beach Volley με το δίχτυ να διαμορφώνεται στο 1,70m. To παιχνίδι διεξάγεται με δύο ή με τέσσερα άτομα, και οι δύο ομάδες χτυπούν ένα μπαλάκι χαμηλής πίεσης (orange ball I.T.F stage 2) πάνω από το δίχτυ με βολέ χωρίς να αφήνουν την μπάλα να αγγίξει το έδαφος -και μόνο με ένα βολέ για κάθε ομάδα, καθώς απαγορεύεται οι παίκτες να δώσουν ο ένας πάσα στον άλλο. Έχουμε κερδισμένο πόντο κάθε φορά που ο αντίπαλος δεν πετυχαίνει τα όρια του γηπέδου μας ή που αφήσει την μπάλα να σκάσει στο γήπεδο του. Οι πόντοι μετράνε όπως στο κλασσικό τένις χωρίς να υπάρχει πλεονέκτημα (15, 30, 40, game). Ένας αγώνας μπορεί να παιχτεί best of 3 sets (μια ομάδα χρειάζεται να κερδίσει 2 σετ) ή best of 5 set (μια ομάδα πρέπει να κερδίσει 3 σετ). Η επιλεγμένη μορφή πρέπει να ανακοινωθεί εκ των προτέρων.
Το παιχνίδι γεννήθηκε περισσότερο από τέσσερις δεκαετίες πριν, και η εν λόγω τροποποιημένη έκδοση του μπάσκετ, αποτελεί ιδέα του Filip Bryant. Παίζεται 3 με 3, με εως 2 αναπληρωματικούς. Οι μπασκέτες βρίσκονται σε απόσταση 12-15 μέτρα η μία από την άλλη και το παιχνίδι διαρκεί 2Χ5 λεπτά συνεχόμενα. Οι κανόνες είναι βασικά αυτοί του μπάσκετ ή του streetball με εξαίρεση ότι δεν επιτρέπεται το χτύπημα της μπάλας στα γήπεδα και δεν υπάρχει άουτ (το γήπεδο δεν έχει πλαίσια). Το ότι δεν επιτρέπεται το χτύπημα της μπάλας, καθώς δεν είναι εφικτό λόγω άμμου, το κάνει πιο ομαδικό άθλημα σε σχέση με τα κανονικά μπάσκετ ή το streetball, διότι απαιτεί πάσες και τρέξιμο, άρα περισσότερη συνεργασία.
Είναι ένα νέο στιλ πάλης που υιοθετήθηκε από την FILA μετά από απόφαση του Συνεδρίου της το 2004. Η επιφάνεια όπου διεξάγονται οι αγώνες αποτελείται από ένα κύκλο διαμέτρου 6 μέτρων οριοθετημένο από μία κόκκινη κορδέλα πάχους 10 εκατ. η οποία δεν περιλαμβάνει μεταλλικά τμήματα, ενώ πρέπει να είναι γεμισμένη με λεπτή άμμο τουλάχιστον 30 εκ. Η διάρκεια των αγώνων είναι 3 λεπτά για όλες τις κατηγορίες ηλικίας και βάρους ανδρών και γυναικών. Η πάλη στην άμμο διεξάγεται μόνο σε όρθια θέση ενώ νίκη μπορεί να κατοχυρωθεί με έναν από τους παρακάτω 4 τρόπους: *Με πτώση εφόσον ένας παλαιστής κρατήσει τους δύο ώμους του αντιπάλου του στο έδαφος. *Με προβολή, εφόσον ένας παλαιστής επιτύχει να θέσει τον αντίπαλό του στο έδαφος δύο φορές κατά τη διάρκεια του ματς (οποιοδήποτε μέρος του σώματος του) *Με έξοδο, εφόσον ένας παλαιστής επιτύχει να βγάλει δύο φορές τον αντίπαλό του από τον αγωνιστικό χώρο *Με απόφαση διαιτησίας, εάν στο τέλος των 3 λεπτών δεν έχει εκτελεστεί καμία ενέργεια, ο διαιτητής καθορίζει τον νικητή βάσει της εμφανούς δραστηριότητας των δύο παλαιστών
Το Ποδοβόλεϊ γεννήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 60’ όταν ένας Καριόκα, θέλοντας να διασκεδάσει με τους φίλους του στην παραλία της Copacabana, εμπνεύστηκε ένα νέο παιχνίδι που συνδυάζει το μπιτς βόλεϊ και το ποδόσφαιρο. Παίζεται με τα πόδια σε γήπεδο του βόλεϊ στην άμμο και η κάθε ομάδα αποτελείται από δυο παίκτες. Οι επαφές που έχει ο κάθε παίκτης είναι απεριόριστες αρκεί η μπάλα να είναι στον αέρα, και η ‘’πάσα’’ που μπορούν να κάνουν εντός γηπέδου είναι μία και αυτή στον αέρα! Ο αγώνας τελειώνει στα 2 νικηφόρα σετ των 21 πόντων, ενώ το γήπεδο είναι ορθογώνιο, με διαστάσεις 18 x 9 μέτρα. Περικλείεται από μία ελεύθερη ζώνη πλάτους τριών μέτρων τουλάχιστον, και ένα πεδίο όρασης μέχρι και 8 μέτρα από το έδαφος. Για τα επίσημα εθνικά πρωταθλήματα, η ελεύθερη ζώνη θα πρέπει να είναι 5 μέτρα τουλάχιστον από τις πλάγιες γραμμές του γηπέδου και 8 μέτρα από τις ακριανές.
Eίναι μία παραλλαγή του δημοφιλέστερου σπορ στον κόσμο, του ποδοσφαίρου. Παίζεται με δύο ομάδες των πέντε παικτών και ο αγώνας έχει διάρκεια τρία δωδεκάλεπτα, ενώ οι παίκτες δεν φορούν παπούτσια, με μόνη πιθανή βοήθεια τις επιστραγαλιδες. Τα όρια του γηπέδου και των περιοχών ορίζονται με νοητές γραμμές που δημιουργούνται από τις πλαστικές σημαίες που τοποθετούνται στα ακριβή σημεία. Οι διαστάσεις του γηπέδου είναι 28 x 36 μαλακής άμμου.
Παραλλαγή του αθλήματος της χειροσφαίρισης, παίζεται αποκλειστικά στην άμμο με ανάλογους κανονισμούς. Oι παίκτες στο ποδόσφαιρο είναι περισσότεροι από εκείνους της χειροσφαίρισης. Ο αγώνας χωρίζεται σε δύο ημίχρονα, από τα οποία το καθένα διαρκεί 30 λεπτά. Ανάμεσα σε αυτά υπάρχει μία διακοπή δεκαπέντε λεπτών. Σκοπός του παιχνιδιού είναι να επιτευχθούν τέρματα, με νικήτρια ομάδα να είναι εκείνη που πετυχαίνει τα πιο πολλά από αυτά. Οι διαστάσεις του χώρου όπου διεξάγονται οι αγώνες είναι 40Χ20 μ. Το γήπεδο χωρίζεται στα δύο από μία κεντρική γραμμή (κατά πλάτος). Στο κέντρο των δύο ακριανών γραμμών κατά πλάτος του γηπέδου βρίσκονται δύο εστίες , με ύψος 2 μέτρα και μήκος 3 μέτρα. Η περιοχή του τέρματος ορίζεται στα 6 μέτρα. Μια γραμμή σε σχήμα ημικύκλιου επιτρέπει να ξεχωρίζει η περιοχή αυτή.
Είναι ένα άθλημα, παραλλαγής του πόλο με άλογα, μόνο που παίζεται στην άμμο. Το έφιππο πόλο στην άμμο δεν είναι πολύ αντίθετο από το χόκεϊ, μόνο που παίζεται πάνω σε άλογο. Έχουμε από δύο ομάδες των τριών ατόμων αντί τεσσάρων που είναι στο πόλο και χωρίζεται σε τέσσερις 7λεπτες περιόδους (chukkers ). Σκοπός του είναι να πετύχει κάποιος γκολ στο τέρμα σε μία μεγάλη αρένα των 300 γιαρδών, περίπου 275 μέτρων μήκους, που αντιστοιχεί σε δυο γήπεδα ποδοσφαίρου.
Το ράγκμπι στην άμμο δεν διαφέρει καθόλου με το παραδοσιακό ράγκμπι, ενώ είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στην Ιταλία. Υπάρχει το παιχνίδι με ομάδες των 15 παικτών (ράγκμπι γιούνιον), αλλά είναι διαδεδομένες επίσης μορφές ράγκμπι με ομάδες 13 παικτών (ράγκμπι λιγκ) και 7 παικτών (σύντομης διάρκειας). Σκοπός του παιχνιδιού είναι οι δύο ομάδες, να πετύχουν όσο το δυνατόν περισσότερα γκολ.
Το κρίκετ στην άμμο είναι ένα δημοφιλές και διασκεδαστικό άθλημα στην Αυστραλία, στην Ινδία και σε άλλες χώρες που έχουν παράδοση στο κρίκετ. Συνήθως παίζεται με μπάλα τένις, με ένα ξύλο όπου το λένε bat και άλλα έξι κυκλικά ξύλα όπου τα λένε stamps, τα οποία είναι φτιαγμένα από διάφορα υλικά, όπως ξεβρασμένα από τη θάλασσα ξύλα και κάδους απορριμμάτων. Γενικά, στο κρίκετ έχουμε δύο ομάδες των 11 παικτών. Εάν η μπάλα πέσει στο νερό, μπορεί να βγει άουτ ή να αποτελέσει μία συναρπαστική στιγμή του παιχνιδιού, αφού οι παίκτες μπορεί να την πιάσουν με θεαματικό τρόπο. Συχνά στο κύλισμα της μπάλας απαιτούνται πλήρεις εκτινάξεις, εξαιτίας της ασυνεπούς αναπήδησης στην άμμο, ενώ οι λεγόμενοι batsmen συχνά θα πρέπει να ξανασχηματίζουν σημαντικά όρια του γηπέδου, καθώς το κύμα συχνά θα τα «σβήνει». Μάλιστα, επειδή το beach cricket παίζεται δίπλα στο κύμα, γενικά η «παλίρροια» παίζει σημαντικό ρόλο σχετικά με το αν η άμμος είναι βρεγμένη ή όχι, κάνοντας πιο εύκολο ή πιο δύσκολο το παιχνίδι.
Το beach tennis, το οποίο από το 2007 έγινε επίσημο άθλημα της ITF, είναι ένας συνδυασμός τένις και βόλεϊ καθώς είναι μεν παρόμοιο με το κλασσικό τένις, με την διαφορά ότι παίζεται σε γήπεδο του Beach Volley με το δίχτυ να διαμορφώνεται στο 1,70m. To παιχνίδι διεξάγεται με δύο ή με τέσσερα άτομα, και οι δύο ομάδες χτυπούν ένα μπαλάκι χαμηλής πίεσης (orange ball I.T.F stage 2) πάνω από το δίχτυ με βολέ χωρίς να αφήνουν την μπάλα να αγγίξει το έδαφος -και μόνο με ένα βολέ για κάθε ομάδα, καθώς απαγορεύεται οι παίκτες να δώσουν ο ένας πάσα στον άλλο. Έχουμε κερδισμένο πόντο κάθε φορά που ο αντίπαλος δεν πετυχαίνει τα όρια του γηπέδου μας ή που αφήσει την μπάλα να σκάσει στο γήπεδο του. Οι πόντοι μετράνε όπως στο κλασσικό τένις χωρίς να υπάρχει πλεονέκτημα (15, 30, 40, game). Ένας αγώνας μπορεί να παιχτεί best of 3 sets (μια ομάδα χρειάζεται να κερδίσει 2 σετ) ή best of 5 set (μια ομάδα πρέπει να κερδίσει 3 σετ). Η επιλεγμένη μορφή πρέπει να ανακοινωθεί εκ των προτέρων.
Το παιχνίδι γεννήθηκε περισσότερο από τέσσερις δεκαετίες πριν, και η εν λόγω τροποποιημένη έκδοση του μπάσκετ, αποτελεί ιδέα του Filip Bryant. Παίζεται 3 με 3, με εως 2 αναπληρωματικούς. Οι μπασκέτες βρίσκονται σε απόσταση 12-15 μέτρα η μία από την άλλη και το παιχνίδι διαρκεί 2Χ5 λεπτά συνεχόμενα. Οι κανόνες είναι βασικά αυτοί του μπάσκετ ή του streetball με εξαίρεση ότι δεν επιτρέπεται το χτύπημα της μπάλας στα γήπεδα και δεν υπάρχει άουτ (το γήπεδο δεν έχει πλαίσια). Το ότι δεν επιτρέπεται το χτύπημα της μπάλας, καθώς δεν είναι εφικτό λόγω άμμου, το κάνει πιο ομαδικό άθλημα σε σχέση με τα κανονικά μπάσκετ ή το streetball, διότι απαιτεί πάσες και τρέξιμο, άρα περισσότερη συνεργασία.
Είναι ένα νέο στιλ πάλης που υιοθετήθηκε από την FILA μετά από απόφαση του Συνεδρίου της το 2004. Η επιφάνεια όπου διεξάγονται οι αγώνες αποτελείται από ένα κύκλο διαμέτρου 6 μέτρων οριοθετημένο από μία κόκκινη κορδέλα πάχους 10 εκατ. η οποία δεν περιλαμβάνει μεταλλικά τμήματα, ενώ πρέπει να είναι γεμισμένη με λεπτή άμμο τουλάχιστον 30 εκ. Η διάρκεια των αγώνων είναι 3 λεπτά για όλες τις κατηγορίες ηλικίας και βάρους ανδρών και γυναικών. Η πάλη στην άμμο διεξάγεται μόνο σε όρθια θέση ενώ νίκη μπορεί να κατοχυρωθεί με έναν από τους παρακάτω 4 τρόπους: *Με πτώση εφόσον ένας παλαιστής κρατήσει τους δύο ώμους του αντιπάλου του στο έδαφος. *Με προβολή, εφόσον ένας παλαιστής επιτύχει να θέσει τον αντίπαλό του στο έδαφος δύο φορές κατά τη διάρκεια του ματς (οποιοδήποτε μέρος του σώματος του) *Με έξοδο, εφόσον ένας παλαιστής επιτύχει να βγάλει δύο φορές τον αντίπαλό του από τον αγωνιστικό χώρο *Με απόφαση διαιτησίας, εάν στο τέλος των 3 λεπτών δεν έχει εκτελεστεί καμία ενέργεια, ο διαιτητής καθορίζει τον νικητή βάσει της εμφανούς δραστηριότητας των δύο παλαιστών
Το Ποδοβόλεϊ γεννήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 60’ όταν ένας Καριόκα, θέλοντας να διασκεδάσει με τους φίλους του στην παραλία της Copacabana, εμπνεύστηκε ένα νέο παιχνίδι που συνδυάζει το μπιτς βόλεϊ και το ποδόσφαιρο. Παίζεται με τα πόδια σε γήπεδο του βόλεϊ στην άμμο και η κάθε ομάδα αποτελείται από δυο παίκτες. Οι επαφές που έχει ο κάθε παίκτης είναι απεριόριστες αρκεί η μπάλα να είναι στον αέρα, και η ‘’πάσα’’ που μπορούν να κάνουν εντός γηπέδου είναι μία και αυτή στον αέρα! Ο αγώνας τελειώνει στα 2 νικηφόρα σετ των 21 πόντων, ενώ το γήπεδο είναι ορθογώνιο, με διαστάσεις 18 x 9 μέτρα. Περικλείεται από μία ελεύθερη ζώνη πλάτους τριών μέτρων τουλάχιστον, και ένα πεδίο όρασης μέχρι και 8 μέτρα από το έδαφος. Για τα επίσημα εθνικά πρωταθλήματα, η ελεύθερη ζώνη θα πρέπει να είναι 5 μέτρα τουλάχιστον από τις πλάγιες γραμμές του γηπέδου και 8 μέτρα από τις ακριανές.
Eίναι μία παραλλαγή του δημοφιλέστερου σπορ στον κόσμο, του ποδοσφαίρου. Παίζεται με δύο ομάδες των πέντε παικτών και ο αγώνας έχει διάρκεια τρία δωδεκάλεπτα, ενώ οι παίκτες δεν φορούν παπούτσια, με μόνη πιθανή βοήθεια τις επιστραγαλιδες. Τα όρια του γηπέδου και των περιοχών ορίζονται με νοητές γραμμές που δημιουργούνται από τις πλαστικές σημαίες που τοποθετούνται στα ακριβή σημεία. Οι διαστάσεις του γηπέδου είναι 28 x 36 μαλακής άμμου.
Παραλλαγή του αθλήματος της χειροσφαίρισης, παίζεται αποκλειστικά στην άμμο με ανάλογους κανονισμούς. Oι παίκτες στο ποδόσφαιρο είναι περισσότεροι από εκείνους της χειροσφαίρισης. Ο αγώνας χωρίζεται σε δύο ημίχρονα, από τα οποία το καθένα διαρκεί 30 λεπτά. Ανάμεσα σε αυτά υπάρχει μία διακοπή δεκαπέντε λεπτών. Σκοπός του παιχνιδιού είναι να επιτευχθούν τέρματα, με νικήτρια ομάδα να είναι εκείνη που πετυχαίνει τα πιο πολλά από αυτά. Οι διαστάσεις του χώρου όπου διεξάγονται οι αγώνες είναι 40Χ20 μ. Το γήπεδο χωρίζεται στα δύο από μία κεντρική γραμμή (κατά πλάτος). Στο κέντρο των δύο ακριανών γραμμών κατά πλάτος του γηπέδου βρίσκονται δύο εστίες , με ύψος 2 μέτρα και μήκος 3 μέτρα. Η περιοχή του τέρματος ορίζεται στα 6 μέτρα. Μια γραμμή σε σχήμα ημικύκλιου επιτρέπει να ξεχωρίζει η περιοχή αυτή.
Είναι ένα άθλημα, παραλλαγής του πόλο με άλογα, μόνο που παίζεται στην άμμο. Το έφιππο πόλο στην άμμο δεν είναι πολύ αντίθετο από το χόκεϊ, μόνο που παίζεται πάνω σε άλογο. Έχουμε από δύο ομάδες των τριών ατόμων αντί τεσσάρων που είναι στο πόλο και χωρίζεται σε τέσσερις 7λεπτες περιόδους (chukkers ). Σκοπός του είναι να πετύχει κάποιος γκολ στο τέρμα σε μία μεγάλη αρένα των 300 γιαρδών, περίπου 275 μέτρων μήκους, που αντιστοιχεί σε δυο γήπεδα ποδοσφαίρου.
Το ράγκμπι στην άμμο δεν διαφέρει καθόλου με το παραδοσιακό ράγκμπι, ενώ είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στην Ιταλία. Υπάρχει το παιχνίδι με ομάδες των 15 παικτών (ράγκμπι γιούνιον), αλλά είναι διαδεδομένες επίσης μορφές ράγκμπι με ομάδες 13 παικτών (ράγκμπι λιγκ) και 7 παικτών (σύντομης διάρκειας). Σκοπός του παιχνιδιού είναι οι δύο ομάδες, να πετύχουν όσο το δυνατόν περισσότερα γκολ.
 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου