Έτσι δουλεύει ο ένας τον άλλον...

Οι δανειστές «κόπτονται» για την μικρή ΔΕΗ.

Η κυβέρνηση δήθεν έχει προτάσεις για την μικρή ΔΕΗ που σπάνε κόκαλα ενώ (για την Ελλάδα) είναι άσε να δούμε...

Ο ΣΥΡΙΖΑ δουλεύει τους πάντες σκίζοντας μνημόνια, συμφωνίες και συμβάσεις... 

Τα καλόπαιδα της ΓΕΝΟΠ κατεβάζουν διακόπτες δήθεν για το καλό του λαού. 

Και οι εισαγωγείς ρεύματος τρίβουν τα χέρια τους περιμένοντας την «σύγκρουση»...

Η τελευταία (εντός της κρίσης) πολυήμερη «μεγαλειώδης αναμέτρηση» (πολλών ημερών) των «μαχητών» της ΓΕΝΟΠ για την προστασία του κρατικού μονοπωλίου της ΔΕΗ με στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ έβαζε την Επιχείρηση μέσα 5 εκατ. ευρώ την ημέρα...
 
Ποιος όμως νοιάστηκε για τις ζημιές αυτές; 
Και ποιος θα νοιαστεί σήμερα για το πλήγμα σε καταναλωτές, αρρώστους, τουρισμό, ΔΕΗ και οικονομία; 
Έχουν δικές τους γεννήτριες… απαντάνε οι «παλικαράδες» της ΓΕΝΟΠ. 
Οι εισαγωγές και οι εισαγωγείς να είναι καλά που μας ξελάσπωσαν… και θα μας ξελασπώσουν και πάλι. 
Είναι ντροπή και αίσχος να εκτίθεται ένας ολόκληρος λαός στο αναγκαστικό καραγκιοζιλίκι και το πολιτικό λαϊκό θέατρο που ξεκινάει από σήμερα με «παντιέρα» την μικρή ΔΕΗ σε βάρος των αιχμάλωτων- καταναλωτών που παρακολουθούν (αναγκαστικά) τις γελοιότητες αδύναμοι να αντιδράσουν. 
Υποκρισία και οι υποκριτές σε όλο το μεγαλείο τους. 
Οι δανειστές θέλουν πίσω τα λεφτά τους και όπως είναι φυσικό βάζουν και θα βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό για το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων. 
Τώρα θα μου πείτε ότι στην περίπτωση της μικρής ΔΕΗ και, αύριο στην περίπτωση της μεγάλης ΔΕΗ, δεν βλέπουν ότι στην Ελλάδα θα παιχτεί το θέατρο του «εμφυλίου»; 
Το βλέπουν, αλλά αντιλαμβάνονται ότι όλα αυτά θα επηρεάσουν θετικά και τις εισαγωγές και την σοσιαλιστικά κλειστή ελληνική ενεργειακή αγορά, με την οποία οι κυβερνήσεις δουλεύουν εδώ και 15 χρόνια την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους καταναλωτές ότι η ελληνική παραγωγή ρεύματος είναι ασυναγώνιστη… 
Πώς να μην είναι, αφού το άνοιγμα-«μαϊμού» της εσωτερικής ενεργειακής αγοράς με τον Νόμο 2773/1999 προστάτεψε ακόμη περισσότερο το κρατικό μονοπώλιο. 
Άνοιγμα σε εισαγωγές ηλεκτρικού ρεύματος αλλά με κόστος 60% πάνω στην τιμή που θα το εισάγεις… (για να καλυφθούν φόροι και ειδικά χαράτσια υπέρ του κράτους) ούτε στους έλληνες ιθαγενείς, που τρώνε τα πάντα, δεν περνάει… 
Η αλήθεια είναι ότι η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) και οι επικεφαλής της (προς τιμή τους) δεν έκρυψαν την ντροπή για τον συγκεκριμένο νόμο και υπέδειξαν αλλαγές και συμμαζέματα. 
Αλλά ποιος θα ακούει την ΡΑΕ μπροστά στο «μεγάλο αφέντη» της ΔΕΗ, την ΓΕΝΟΠ, που έχει ως πιστεύω της «…Να κλείσουν οι βιομηχανίες αν δεν μπορούν να πληρώσουν τα τιμολόγια της ΔΕΗ όπως τα φτιάχνουμε…» 
Φεύγουμε από τους δανειστές και πάμε στις κυβερνήσεις που, από το 1990, το πρωί δήθεν «επιχειρούσαν» εκσυγχρονισμό του ενεργειακού δικτύου και άνοιγμα της αγοράς… αλλά το βράδυ έδιωχναν με τις κλωτσιές όλες τις Διοικήσεις που τόλμησαν να πουν ότι οι ελλείψεις μας σε ρεύμα μάς κάνουν ενεργειακά υπόδουλους στην Βουλγαρία, την Αλβανία, την Τουρκία και στα Σκόπια, πέρα από την Ιταλία και άλλους μνηστήρες… 
Μέχρι «ρατσιστή» αποκάλεσαν Διοικητή της ΔΕΗ που τόλμησε να δικαιώσει διαμαρτυρόμενους περιβαλλοντολόγους, ότι εισάγουμε τα σκουπίδια της πυρηνικής ενέργειας της Βουλγαρίας… 
Οπότε και στην περίπτωση της κυβερνητικής πολιτικής μέχρι σήμερα οι εισαγωγές καλά κρατούν… για να καλύπτουν τις έκτακτες ανάγκες της χώρας… 

Πάμε στον ΣΥΡΙΖΑ τώρα, ο οποίος αποδίδεται ήδη σε δεύτερη ανάγνωση των πάντων… Στο πόσο ευρωπαϊκό προφίλ πρέπει να έχει… Στο πόσο κεντροαριστερή πρέπει να είναι η στροφή του… Στο ποια πρέπει να είναι τα φετίχ του γιατί αυτό με το νόμισμα του κάνει κακό. Και στο κατά πόσο θα σκίσει… μνημόνια, νόμους και συμφωνίες πριν τα ξαναδιαβάσει προσεκτικά… 
Η ανάγκη του ΣΥΡΙΖΑ να έχει στις καρέκλες των συγκεντρώσεών του τα πρώην παλικάρια του «αλά ΠΑΣΟΚ σοσιαλισμού» τον κάνουν να κλείνει τα μάτια στις εισαγωγές και στους εισαγωγείς ρεύματος, οι οποίοι βεβαίως και θα τον ευγνωμονούν… 
Για την ΓΕΝΟΠ δεν χρειάζεται να πούμε τίποτε. 
Θα μιλήσουν από μόνα τους τα τεράστια κέρδη μετά την νέα αναμέτρηση… Τότε θα τα αποτιμήσουμε και εμείς. 
Όλο αυτό το θέατρο, λοιπόν, για να ωφεληθούν μεσάζοντες (συμφωνιών) και εισαγωγείς για ένα νομοσχέδιο που μετά την (μάλλον βεβαία) ψήφισή του θα χρειασθούν (αν δεν το σκίσει… ο ΣΥΡΙΖΑ) δέκα κυβερνήσεις για να εφαρμόσουν τις προβλεπόμενες αποφάσεις και εκτελεστικές πράξεις. 
Γιατί στην Ελλάδα είναι άλλο πράγμα να περάσει ένας νόμος-πλαίσιο αποκρατικοποίησης. Άλλο πράγμα να εφαρμοστεί. Άλλο πράγμα να υπάρξει ενδιαφέρον για την εξαγορά. Άλλο πράγμα να υπογραφούν οι συμφωνίες με τους αγοραστές. Και άλλο πράγμα να εκδοθούν οι αποφάσεις για να κάνουν οι αγοραστές τις επενδύσεις. Μην ανησυχείτε όμως... Μέχρι τότε θα μας καλύπτουν οι εισαγωγές ρεύματος...

Του Γιώργου Κράλογλου 
george.kraloglou@capital.gr