Ελλάδα: η συνείδηση και η αξιοπρέπεια της ανθρωπότητας

Είναι γνωστόν σε όλους ότι η Ιστορία είναι η μνήμη και ο καθρέπτης της ανθρωπότητας, ότι η σωστή γνώση και ο σεβασμός αυτής προστατεύει τα έθνη από τις συγχύσεις και τις δυνάμεις του σκότους και της καταστροφής. 

Η Πατρίδα μας ήταν ανέκαθεν μια φτωχή χώρα η οποία όμως εμπλούτισε την ανθρωπότητα με την δύναμη του πνεύματος και του φωτός. Θεωρείται ως το  λίκνο του Παγκόσμιου Πολιτισμού. 

Ο μεγάλος Johann Wolfgang von Goethe (Γκαίτε) ) είπε για την σημασία του Ελληνικού Πολιτισμού και τα αμέτρητα δώρα των Ελλήνων εις την ανθρωπότητα: 

«κανείς χρόνος, καμία δύναμη είναι σε θέση να κομματιάσει μία ολοκληρωμένη μορφή, η οποία αιώνια και ζωντανή μεταλλάσσεται συνεχώς».

Είναι η μοίρα της Ελλάδος να ευρίσκεται πάντοτε εις το επίκεντρο της παγκόσμιας ιστορίας...

Όταν η ανθρωπότητα διέρχεται κρίσεις σκότους, απελπισίας, ένδειας, υποτέλειας και απώλειας της αξιοπρέπειας, τότε αφυπνίζεται η συνείδηση των λαών οι οποίοι για την σωτηρία τους αναζητούνε την δύναμη εις την σοφία του ελληνικού πνεύματος.

Τεράστια και μοναδική είναι η συμβολή των Ελλήνων σοφών εις την χειραφέτηση του ανθρωπίνου πνεύματος, αυτή η αναβίωση των αξιών της κλασσικής αρχαιότητας εις την Αναγέννηση και τον Διαφωτισμό οι οποίες είχαν παραμερισθεί εις τον Μεσαίωνα, μία μεγάλη περίοδο του σκότους και της απελπισίας. Οι ανθρώπινες συνειδήσεις γαλουχήθηκαν στα ιδεώδη του αναγεννησιακού ανθρωπισμού, σε αληθινά αριστουργήματα ύφους και πνεύματος.

Δυστυχώς ο 20^ος Αιώνας προκάλεσε τώρα πολλά δεινά σε όλη την ανθρωπότητα. 

Θεωρείται ως μία νέα περίοδος του σκότους και της απελπισίας, με τους καταστροφικούς πολέμους, με την τεράστια οικονομική εκμετάλλευση, αφαίμαξη και εξαθλίωση δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Με την συγκέντρωση τεράστιου πλούτου εις τα χέρια μερικών ολίγων, η οποία φέρει το ψευδώνυμο «παγκοσμιοποίηση του κεφαλαίου». Μία «νέα τάξη πραγμάτων» που θέλει όλο τον κόσμο υπόδουλο σε μία παγκόσμια κυβέρνηση η οποία θα τον ελέγχει απόλυτα. Ένα κόσμο χωρίς παιδεία και πολιτισμό, χωρίς σεβασμό στα έθνη, την πολιτισμικότητα και τον πολιτισμό τους. Όλως αντίθετη με τον διεθνισμό, ο οποίος περικλείει σεβασμό στον πολιτισμό, την γλώσσα της κάθε χώρας και των ανθρώπων της, με την ενίσχυση της αλληλεγγύης των λαών.

Οι πρώτοι διεθνιστές ήταν οι Έλληνες, οι οποίοι ενώθηκαν πολιτιστικά και πνευματικά με άλλους λαούς και είχαν οραματισθεί και την Ευρώπη των Λαών και όχι το άθλιο αυτό κατασκεύασμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η οποία ως εντολοδόχος των ισχυρών ενεργεί ως εξολοθρευτικής και δυνάστης των λαών, εντός αλλά και εκτός αυτής της Ευρώπης. Όλα αυτά τα οποία διαδραματίζονται σήμερα εις την Ευρώπη, μετά την εισαγωγή του «Ευρώ», αποτελούν μία μοναδική και ατράνταχτη απόδειξη της ηθικής κατάπτωσης, της αθλιότητας και κατάντιας των Ευρωπαίων Ηγετών, το αποκορύφωμα της επιθετικότητας, της υπονόμευσης της αξιοπρέπειας, της ασέβειας της  ιστορίας,  εις βάρος των λαών της Ευρώπης.

Αυτά τα οποία συμβαίνουν τώρα εις την Ευρώπη με την έναρξη της οικονομικής κρίσης (2008-09), σε συνάρτηση με την παγκόσμια οικονομική κρίση, αλλά και αυτά τα οποία πληροφορηθήκαμε μόλις πρόσφατα για τα συμβάντα εις τις Κάννες (2011), πρέπει να ανησυχούνε όχι μόνον εμάς τους Έλληνες και τους Ευρωπαίους πολίτες, αλλά και όλη την ανθρωπότητα. Διότι πίσω από τις δήθεν «αρχές, τις αξίες και την αλληλεγγύη της Ε.Ε.»(!) υποκρύπτεται το πραγματικό πρόσωπό της: η συστηματική κατάργηση της Δημοκρατίας, αυτή η υποταγή των λαών. Εις την Σύνοδο Κορυφής των G20 στις Κάννες έχουμε  την απαρχή αυτής της πρόθεσης και των δεινών εις βάρος των κοινωνιών. Η αποπομπή π.χ. από την πρωθυπουργία των εκλεγμένων κ.κ. Παπανδρέου, Μπερλουσκόνι και λίγο μετά του Θαπατέρο, η οποία δυστυχώς πέρασε απαρατήρητη, χωρίς τα σχετικά σχόλια από τα μεγάλα ΜΜΕ, αποτελούνε άκρως ανησυχητικά φαινόμενα για το μέλλον της Ευρώπης και της ανθρωπότητας.

Ενώ η κρίση χρέους της Ε.Ε. διέρχεται ήδη το 7^ο έτος, κανείς δεν διερωτήθηκε γιατί η Ελλάδα ευρίσκεται εις το επίκεντρο της παγκόσμιας δημοσιότητας. 

Μία χώρα το ΑΕΠ της οποίας αποτελεί μόλις το 1.69% της Ε.Ε. και το 0.10% της παγκόσμιας οικονομίας. 

Εις την περίπτωση της Ελλάδος σημαίνει ότι η ζημία των δανειστών είναι πολύ ασήμαντη, όταν το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα διακινεί παράγωγα πλέον των 700 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Οι δήθεν  επίπονες και ατέρμονες συζητήσεις των Αξιωματούχων της Ε.Ε., του ΔΝΤ, των G20, ο δήθεν κίνδυνος κατάρρευσης των ελληνικών τραπεζών, του bank run, αλλά και οι συνέπειες από τον κίνδυνο του «Grexit», με τον ακρωτηριασμό της Ελλάδος, το Σχέδιο «Ζ» κλπ., όλα αυτά  δημιουργούνε σοβαρές υποψίες, ότι κάτι άλλο συμβαίνει, το οποίο επιμελώς αποκρύπτεται ως επτασφράγιστο μυστικό. Ότι όλα αυτά τα χρόνια η Ελλάδα χρησιμοποιείται ως πειραματόζωο για την συστηματική υποταγή της Ευρώπης και της ανθρωπότητας. Υποψίες με τις οποίες κανείς δεν ασχολήθηκε ενδελεχώς, ώστε να βγάλει τα σχετικά συμπεράσματα για την λύση του προβλήματος και για την χάραξη μίας νέας πορείας της ανθρωπότητας.

Ως προαναφέρθηκε,  η ανθρωπότητα διέρχεται σήμερα μία νέα περίοδο σκότους, και απελπισίας. 

Μία τεράστια ανθρωπιστική κρίση ένδειας και ύπαρξης, αλλά και εθνικής υποτέλειας, μία κρίση η οποία κάποια μέρα  ως βραδυφλεγής βόμβα, θα τινάξει εις το αέρα ολόκληρη την υφήλιο, με απρόβλεπτες συνέπειες. Ο μεγάλος αυτός κίνδυνος είναι γνωστός εις τους υπαίτιους και πρωταγωνιστές της παγκόσμιας αθλιότητας. Ως ήδη γνωστόν, από το 2009 οι πρωταγωνιστές αυτής έχουν τονίσει επανειλημμένως, ότι η Ελλάδα αποτελεί μια «ειδική περίπτωση». Αυτός ο χαρακτηρισμός, αν και πέρασε απαρατήρητος σε όλους τους ειδήμονες της παγκόσμιας πολιτικής, αλλά και εις τους Αξιωματούχους των Αθηνών, αφήνει να εννοηθεί ότι οι πρωταγωνιστές των δεινών της ανθρωπότητας φοβούνται, ότι με την αποπομπή της Ελλάδος «Grexit» από την Ευρωζώνη ή με την εφαρμογή του Σχεδίου «Ζ» θα αφυπνισθούν οι συνειδήσεις των λαών υπέρ της Ελλάδος. Ότι η τιμωρία και η αποπομπή της Ελλάδος θα έχει ως συνέπεια μία παγκόσμια αναταραχή η οποία θα οδηγήσει εις την ολοσχερή κατάρρευση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος,  την αποτίναξη της υποτέλειας και της καταδυνάστευσης των λαών, και την χάραξη μίας νέας πορείας για όλη την ανθρωπότητα.

Σεβόμενοι την ιστορία της Πατρίδας μας οι Αξιωματούχοι των Αθηνών οφείλουν τώρα να αναθεωρήσουν την υποτακτική στάση τους απέναντι των δανειστών για να βγάλουν την χώρα από το αδιέξοδο.  

Γεώργιος Εμ. Δημητράκης    

      

Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία στη Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά στην Αθήνα. Διετέλεσε επί 5 χρόνια υπάλληλος της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας.