Δευτέρα 10 Μαρτίου 2014

Τα «κλάματα» των Αμερικανών

Μιχάλης Ιγνατίου

Μερικές φορές τα φέρνει έτσι η μοίρα -ή αν προτιμάτε- οι σχεδιασμοί των μεγάλων δυνάμεων, και οι «θύτες» γίνονται «θύματα» και ανάποδα. 
Η υπόθεση της Ουκρανίας έφερε στην επιφάνεια την άνευ προηγουμένου υποκρισία της Ουάσιγκτον, των Βρυξελλών και της Μόσχας, που έχουν αναμιχθεί στο παιγνίδι επικράτησης, που παίζεται στη γειτονιά της Ρωσίας.
Άξαφνα, ο Πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα και οι σύμμαχοί του στην Ευρώπη, ανακάλυψαν το Διεθνές Δίκαιο, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη Δημοκρατία και σκίζουν τα ιμάτια τους επειδή ο Βλαντιμίρ Πούτιν καταπάτησε -όπως αναφέρουν οι ανακοινώσεις τους- όλες τις αρχές και όλους τους διεθνείς νόμους...


Ακούσαμε για την παραβίαση της ανεξαρτησίας, της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας. 
Ακούσαμε ιαχές πολέμου από τους σκληρούς της Ουάσιγκτον και τους άσφαιρους των Βρυξελλών, σε σημείο που αναγκάστηκε να τους προσγειώσει ο σταθερά αντιπολεμικός κ. Ομπάμα, διότι η Ρωσία ούτε Ιράκ είναι, ούτε η φτωχή Κύπρος των 500 χιλιάδων, που αφέθηκε μόνη να αντιμετωπίσει την πολεμική μηχανή της Τουρκίας. Και εάν δεν είχε προδοθεί το νησί από τους χουντικούς αξιωματικούς και μερικούς Έλληνες και Κύπριους πολιτικούς, που υπηρέτησαν τότε πιστά τα σχέδια της CIA, η Άγκυρα θα είχε χάσει.
Τα «κλάματα» των Αμερικανών και των Ευρωπαίων για την Ουκρανία δεν είναι αληθινά, είναι ψεύτικα. 
Δεν τους ενδιαφέρουν οι πολίτες της χώρας, αλλά νοιάζονται για να εξυπηρετήσουν τα στρατηγικά τους συμφέροντα, απέναντι στον Βλαντιμίρ Πούτιν, τον ανέκφραστο και χωρίς αισθήματα πρόεδρο της Ρωσίας, ο οποίος δείχνει έτοιμος να πάει και σε πόλεμο για να προστατεύσει την επικυριαρχία του στην περιοχή. 
Και την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, ο κ. Ομπάμα ήταν αυτός που ζητούσε απεγνωσμένα διπλωματική λύση, διότι έχει αντιληφθεί εδώ και καιρό ότι ο Ρώσος ηγέτης κυριαρχείται από την ίδια μεγαλομανία, που συναντούσαμε μόνο επί Σοβιετικής Ένωσης.

Η εισβολή είναι εισβολή, όποιος και αν την εκτελεί. Τελεία και παύλα και όσοι αμφισβητούν τη θέση αυτή είναι παράφρονες. Ειλικρινά δεν μπορώ να ακούω συμπατριώτες μου να «σκίζονται» για τη Μόσχα, τη στιγμή που ένα κομμάτι του Ελληνισμού, η Κύπρος, είναι θύμα εισβολής από την Τουρκία. Δέχομαι ότι παραδοσιακά η Ρωσία είναι ένας πιστός σύμμαχος για το νησί, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως διέπραξε ό,τι ακριβώς και η Τουρκία: εισβολή σε χώρα-μέλος του ΟΗΕ.

Η υποκρισία των Αμερικανών και των Ευρωπαίων δεν έχει όρια. Στην Ουκρανία απαιτούν σεβασμό στην κυριαρχία και την ακεραιότητά της. Και στην Κύπρο εκβιάζουν για να επιβάλουν μία ρατσιστική λύση, τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, που συνθλίβει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Και προσφέρει την Κύπρο λάφυρο στη χώρα-εισβολέα, την Τουρκία.

Όλη την περασμένη εβδομάδα, οι ηγέτες της Κύπρου και της Ελλάδας δεινοπάθησαν περπατώντας σε τεντωμένο σχοινί. 
Αν μιλούσαν για εισβολή στην Ουκρανία, ως όφειλαν, θα στεναχωρούσαν τη ρωσική αρκούδα. 
Αν θύμιζαν την υποκρισία της Ουάσιγκτον και των Βρυξελλών, που με τα σχέδιά τους στέλλουν τον κυπριακό λαό στα τάρταρα, θα είχαν να αντιμετωπίσουν την οργή των δανειστών. 
Και ενώ για πρώτη φορά η ελληνική και η κυπριακή διπλωματία έχουν ενώπιόν τους αυτό που ονομάζουν διεθνώς «win-win situation» -με λίγα λόγια ό,τι και να επιλέξουν κερδισμένοι θα 'ναι η Κύπρος και ο λαός της- είναι ανίκανοι να εκμεταλλευθούν αυτό το «δώρο», που για τους Ουκρανούς, βεβαίως, είναι κατάρα...

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, και οι αντιδράσεις των Αμερικανών και των Ευρωπαίων δίνει το δικαίωμα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να αλλάξει επιτέλους θέσεις στο Κυπριακό. 
Η λύση που επιχειρείται να επιβληθεί στον κυπριακό λαό είναι αναχρονιστική και απαράδεκτη και δεν θα αντέξει, διότι η Τουρκία παραμένει σταθερή στον απαράδεκτο όρο της για πλήρη έλεγχο του νησιού. 
Τώρα είναι η ώρα να απαιτήσει για την Κύπρο, τα ίδια ακριβώς που ζητά ο πρόεδρος Ομπάμα, η Άνγκελα Μέρκελ και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι ηγέτες για την Ουκρανία...

ΣΗΜΕΙΩΣΗ Ι: Μεγάλο λάθος του ΔΗΚΟ η στήριξη που πρόσφερε στο Προεδρικό Μέγαρο για τις αποκρατικοποιήσεις. Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν γίνεται να κάνεις τόση φασαρία και να αποχωρείς από την Κυβέρνηση, και το επόμενο πρωί να την στηρίζεις για ένα θέμα, που αφορά μάλιστα την περιουσία της Κυπριακής Δημοκρατίας και του λαού της.
Εάν ο κ. Νικόλας Παπαδόπουλος πραγματικά επιθυμεί να μείνει στην ιστορία του τόπου, πρέπει να καθαρίσει τον σταύλο του απαξιωμένου κόμματος, που παρέλαβε από τον κ. Καρογιάν. Πρέπει να διώξει αυτούς που εισήλθαν φτωχοί στην πολιτική και τώρα είναι πλούσιοι...
Και να αλλάξει τη νοοτροπία των οπαδών του, που νοιάζονται μόνο για διορισμούς στο κράτος και στις τράπεζες. 
Εάν δεν το πράξει άμεσα, σε ένα χρόνο θα τον έχουν «καταπιεί»...

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑ ΦΟ: Έχω την εντύπωση ότι κάτι συμβαίνει αρμόδιε υπουργέ για την ενέργεια και μας το κρύβετε... Οι Εβραιο–αμερικανοί «μουρμουρούν» ότι η Λευκωσία εγκατέλειψε τους σχεδιασμούς για συνεργασία με το Ισραήλ και ότι προκρίνεται η λύση του Κυπριακού εις βάρος των ερευνών για το φυσικό αέριο. Είτε μείνετε στο υπουργείο, είτε φύγετε, περιμένω να τοποθετηθείτε ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ σ’ αυτό το πολύ σημαντικό εθνικό θέμα.

Μιχάλης Ιγνατίου


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου