Μαύρη μέρα για το Ευρωκοινοβούλιο. Hμέρα ντροπής για την Ελλάδα της παράδοσης και των αξιών.

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Η 4η Φεβρουαρίου 2014 καταγράφεται ως μια από τις χειρότερες μέρες στην ιστορία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Τη μέρα αυτή πέρασε με μεγάλη πλειονοψηφία ψήφισμα υπέρ της επιβολής ως φυσιολογικής της νοοτροπίας και της ηθικής των ομοφυλοφίλων στους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης! 

Η ίδια μέρα καταγράφεται ως ημέρα ντροπής για την Ελλάδα της παράδοσης και των αξιών, αφού ούτε ΕΝΑΣ από τους 22 ευρωβουλευτές της δεν βρέθηκε να καταψηφίσει το ψήφισμα!

Το ψήφισμα έχει τον τίτλο ” Χάρτης πορείας της ΕΕ κατά της ομοφοβίας και των διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου”. 

Προετοιμάσθηκε από την...

Αυστριακή ευρωβουλευτή της Ομάδας των Πρασίνων Ούλρικε Λούνατσεκ, με την υποστήριξη του ισχυρότατου στις Βρυξέλλες λόμπι των ΛΟΑΔΔ (λεσβιών, ομοφυλοφίλων, αμφιφυλοφίλων, διεμφυλικών (τρανσέξουαλ) και διαφυλικών) ατόμων. Με βάση το ψήφισμα η ομάδα των ΛΟΑΔΔ ξεχωρίζει από όλες τις άλλες ομάδες πολιτών και αποκτά ιδιαίτερα προνόμια. Πέραν δηλαδή του γενικού πλαισίου περί σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κάθε ευρωπαίου πολίτη με το ψήφισμα ζητείται η ιδιαίτερη μέριμνα για την “προαγωγή και προστασία της άσκησης όλων των ανθρώπινων δικαιωμάτων από τα ΛΟΑΔΔ”.
Για να περάσει η επιβολή στην Ευρώπη ως φυσικής και φυσιολογικής της συμπεριφοράς των ΛΟΑΔΔ με το ψήφισμα ζητείται η Ευρ. Επιτροπή “να δημιουργήσει ειδικά προγράμματα για τη νεολαία και την εκπαίδευση” και “να διευκολύνει την ανταλλαγή ορθών πρακτικών (Σημ.;;;;) μεταξύ των κρατών μελών στους τομείς της νεολαίας και της εκπαίδευσης…”. 

Ήδη στη Γαλλία και εν ονόματι των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων συζητείται στο μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία να προστεθεί και η διδασκαλία της ομοφυλοφιλικής σεξουαλικής συμπεριφοράς. Ζητείται ακόμη στο ψήφισμα να διασφαλίζεται ο σεβασμός στις “παρελάσεις υπερηφανείας” των ΛΟΑΔΔ (Σημ. Έτσι ονομάζονται τα gay pride και gay parade). Ακόμη ζητείται να επεκταθεί και στα ΛΟΑΔΔ η απόφαση του Συμβουλίου για την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του ποινικού δικαίου και να συμπεριληφθεί ως άλλη μορφή εγκλημάτων η κριτική για την ομοφυλοφιλία, με την αιτιολογία ότι αποτελεί “πρακτική υποκίνησης μίσους για λόγους προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου”. Με το ίδιο ψήφισμα τα κράτη μέλη της ΕΕ καλούνται “να θεσπίσουν ποινική νομοθεσία που να απαγορεύει την υποκίνηση μίσους λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου”. 

Οι σκοταδιστικές αυτές απαγορεύσεις και το αίτημα για ποινικοποίηση της άποψης σε βάρος της ομοφυλοφιλίας ζητούνται γιατί, κατά το ψήφισμα, “ο όποιος περιορισμός στην επιβολή των απόψεων των ΛΟΑΔΔ ( λεσβιών, ομοφυλοφίλων, αμφιφυλοφίλων, διεμφυλικών – τρανσέξουαλ και διαφυλικών) ατόμων παραβιάζει τις αξίες στις οποίες βασίζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση”. Πού κατάντησαν οι “αξίες” της Ευρώπης…Ξεχνιούνται όλοι οι μεγάλοι σοφοί της, ξεχνιέται η χριστιανική παράδοσή της, παραλείπονται και πετιούνται στον κάλαθο των αχρήστων ακόμη και οι φιλόσοφοι του διαφωτισμού και ένας πλέον κυριαρχεί, ο μαρκήσιος ντε Σαντ με τις διαστροφές του….Αυτού πλέον είναι οι κυρίαρχες αξίες της Ευρώπης, ντυμένες με ένα περιτύλιγμα πομπωδών λέξεων, κενών περιεχομένου. Αυτές οι απόψεις του ντε Σαντ θεωρούνται “προοδευτικές” (;;;) και επιδιώκεται η γενική και βίαιη επιβολή τους στην Ευρώπη.
Ενδεικτική της τάσης υπέρ των ομοφυλοφίλων στην ΕΕ είναι και η Γνωμοδότηση της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων. Σ’ αυτήν η εν λόγω Επιτροπή «υπογραμμίζει ότι θα πρέπει να παρέχονται στα άτομα ΛΟΑΔΜ επιλογές όσον αφορά την αναπαραγωγή και υπηρεσίες που αφορούν τη γονιμότητα, σε πλαίσιο που δεν θα εισάγει διακρίσεις». Επίσης «ζητεί από τα κράτη μέλη να αναγνωρίζουν, σύμφωνα με τους κανόνες της ΕΕ (Σημ.;;;;;;), όλες τις μορφές γάμου, συμφώνων συμβίωσης και γονικής ιδιότητας που έχουν συναφθεί αλλού και αφορούν ανθρώπους που κατοικούν ή εργάζονται εντός των συνόρων τους και καλεί την Επιτροπή να λάβει μέτρα κατά των κρατών μελών που δεν συμμορφώνονται». Ακόμη «ζητεί από τα κράτη μέλη να διαφαλίσουν την πρόσβαση των μόνων γυναικών και των λεσβιών σε θεραπείες γονιμότητας, υποβοηθούμενη αναπαραγωγή»….

Πώς ψήφισαν οι Έλληνες και οι άλλοι ευρωβουλευτές
Είναι ντροπή για τους Έλληνες ευρωβουλευτές και για όλους τους άλλους που έριξαν θετική ψήφο στην επιβολή της ομοφυλοφιλίας ως κάτι του ισότιμου και ισάξιου με την φυσιολογική και φυσική κατάσταση του ανθρώπου, που πρέπει μάλιστα να περάσει και στα σχολεία…Επί 642 παρόντων ευρωβουλευτών 394 (61%) έδωσαν θετική ψήφο στο ψήφισμα, 176 (27%), προς τιμήν τους, το καταψήφισαν και 72 (11%) έριξαν λευκό. Από τους 22 Έλληνες ευρωβουλευτές 13 έδωσαν θετική ψήφο, 4 έριξαν λευκό και 5 ήσαν απόντες από τη ψηφοφορία.
Από τις ομάδες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα ετάχθη κατά του ψηφίσματος, με το επιχείρημα ότι τα θέματα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, καθώς και το θέμα της σεξουαλικής ταυτότητας και συμπεριφοράς είναι θέματα που αφορούν τα εθνικά κράτη και δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο, καθώς επίσης ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα αφορούν όλους τους πολίτες και δεν μπορούν να διασπώνται στις διάφορες ομάδες και τις ιδιαιτερότητες της κάθε μιας. Τη γραμμή του ΕΛΚ δεν ακολούθησαν οι Έλληνες ευρωβουλετές της Νέας Δημοκρατίας, που ψήφισαν υπέρ των ομοφυλοφίλων!. Αντίθετα την ακολούθησαν και καταψήφισαν το ψήφισμα οι περισσότεροι Γερμανοί Χριστιανοδημοκράτες, οι Γάλλοι του Κόμματος του κ. Σαρκοζί UMP, και οι Αγγλοι, μέλη του κυβερνώντος Συντηρητικού Κόμματος. Αυτοί είναι λιγότερο “προοδευτικοί” από τους Έλληνες ευρωβουλευτές…Επίσης, ανεξάρτητα από Κόμμα, καταψήφισε το ψήφισμα η μεγίστη πλειονοψηφία των Πολωνών και των Ούγγρων ευρωβουλευτών, που πράγματι πιστεύουν στις ευρωπαϊκές αξίες. Κατά του ψηφίσματος ετάχθη και η δεξιά ομάδα “Ευρώπη της Ελευθερίας και Δικαιοσύνης”, αλλά οι Έλληνες ευρωβουλευτές του ΛΑΟΣ, που ανήκουν σ’ αυτήν, δεν ακολούθησαν την γραμμή της.
Υπέρ του Ψηφίσματος τάχθηκαν το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, η Αριστερά, οι Πράσινοι, και οι Φιλελεύθεροι. Πού κατάντησε η αριστερά και η σοσιαλδημοκρατία. Εγκατέλειψαν τις αρχές των ιδρυτών τους, που οραματίζονταν μια κοινωνία προοδευτική, με αξίες και κοινωνική και οικονομική δικαιοσύνη και χωρίς να έχουν πια τίποτε άλλο να προωθήσουν ακολουθούν το κίνημα των ομοφυλοφίλων, για μια “προοδευτική” κοινωνία, όπως τα ΛΟΑΔΔ επιδιώκουν να την διαμορφώσουν…
Για την ιστορία οι Έλληνες ευρωβουλετές ψήφισαν ως ακολούθως το Ψήφισμα για τους ομοφυλόφιλους:
Από τους οκτώ ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ οι έξι ( Κρ. Αρσένης, Σπ. Δανέλλης, Μαρ. Κοππά, Α. Ποδηματά, Συλβ. Ράπτη, Γ. Σταυρακάκης) ψήφισαν υπέρ του ψηφίσματος και δύο ( Δημ. Δρούτσας και Χρ. Παλιαδέλη) απουσίασαν από την ψηφοφορία.
Από τους οκτώ βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, που είχαν επιλεγεί από τον τότε αρχηγό Κ. Καραμανλή και είχαν εκλεγεί ( Σημ. Μετά την εκλογή του κ. Σαμαρά αποχώρησε ο συνεργάτης της κας Ντ. Μπακογιάννη Θεόδ. Σκυλακάκης και εντάχθηκε στην ομάδα των Φιλελευθέρων) οι τέσσερις ψήφισαν υπέρ των ομοφυλοφίλων (Γ.Κουμουτσάκος, Ρόδη Κράτσα – Τσαγκαροπούλου, Κων. Πουπάκης και Θεόδ. Σκυλακάκης), μία, η κα Μαρ. Γιαννάκου, ψήφισε λευκό και τρεις (Γ. Παπανικολάου, Γ. Παπαστάμκος και Ι. Τσουκαλάς) απουσίασαν από την ψηφοφορία. 

Στην πενταετή θητεία τους και στην πιο κρίσιμη ώρα ζυγίστηκαν όλοι τους και βρέθηκαν λειψοί. Η ψηφοφορία αυτή ήταν η πιο κρίσιμη από όλες όσες συμμετέσχον, γιατί αφορούσε την ψυχή της Ευρώπης, το μέλλον της. Γι’ αυτό και ό, τι άλλο κι αν έχουν κάνει σε επίπεδο κοινωνικό ή εθνικό γκρεμίστηκε με την ψήφο τους αυτή, που ήταν και αντίθετη με τη γραμμή του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Η Νέα Δημοκρατία αλήθεια, σε κεντρικό επίπεδο, τι λέγει για την ψήφο των βουλευτών της; Αν το θέμα περάσει έτσι και πεταχτεί στα σκουπίδια, τότε πάει να πει ότι εξελίχθηκε και αυτή σε Κόμμα που συμβαδίζει με τις απόψεις του ντε Σαντ…Και τότε είναι σαν να διώχνει όσους ψηφοφόρους δεν συμφωνούν με τον Γάλλο μαρκήσιο.
Ο κ. Νικ. Χουντής του ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε υπέρ των ομοφυλοφίλων, αφού ακολουθεί στο θέμα αυτό την “προοδευτικότητα” του Κόμματός του και της Αριστερής ομάδας του Ευρωκοινοβουλίου. Οι δύο βουλευτές του ΚΚΕ (Χαρ. Αγγουράκης και Γ. Τούσσας), παρά τη γραμμή της Αριστεράς, ακολούθησαν την γραμμή του ΚΚΕ και έριξαν λευκό. Αντίθετα οι δύο ευρωβουλετές του ΛΑΟΣ δεν ακολούθησαν τη γραμμή της ομάδας που ανήκουν και η μεν κα Νίκη Τζαβέλλα ψήφισε υπέρ των ομοφυλοφίλων, ο δε κ. Νικ. Σαλαβράκος έριξε λευκή ψήφο.
Για την ιστορία να σημειωθεί ότι το Ψήφισμα δεν έχει υποχρεωτική ισχύ για τα κράτη μέλη, όμως δείχνει την ηθική στάση που υπάρχει στα απερχόμενα μέλη του Ευρωκοινοβουλίου. Είναι ένα ακόμη σύμπτωμα της παρακμής της Ευρώπης. Επίσης ότι από τα 28 κράτη μέλη μόνο τα δέκα ( Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Ηνωμ. Βασίλειο, Ισπανία, Ιταλία, Κάτω Χώρες, Κροατία, Μάλτα και Πορτογαλία) έχουν θεσπίσει πολιτικές υπέρ των ομοφυλοφίλων και σε ορισμένες από αυτές υπάρχει έντονη η αντίδραση της κοινής γνώμης.

Αντιδράσεις
Μεταξύ των πρώτων που αντέδρασαν στο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την ομοφυλοφιλία ήταν ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας των Ενώσεων Καθολικών Οικογενειών στην Ευρώπη Αντουάν Ρενάρ. Στην αρχή της δήλωσης του έθεσε το ερώτημα στους ευρωβουλευτές « η ιδιωτική σεξουαλική ζωή μπορεί να αποτελεί κριτήριο για τις πολιτικές της ΕΕ;» Ο ίδιος απαντά αρνητικά και προσθέτει: « Η ΕΕ οφείλει να εξασφαλίζει σε όλους τους πολίτες να απολαμβάνουν τα θεμελιώδη δικαιώματα… Όποιες κι αν είναι οι ιδιωτικές επιλογές στον τομέα της σεξουαλικότητας, τα θεμελιώδη δικαιώματα είναι ίδια για όλους….Στην ουσία το ψήφισμα παρεμβαίνει στους τομείς που αφορούν αποκλειστικά τις αρμοδιότητες των κρατών μελών, σύμφωνα με το οικογενειακό τους δίκαιο, και όχι της ΕΕ».
Από την πλευρά τους οι Πολωνοί επίσκοποι σε εγκύκλιο τους προς τον Πολωνικό λαό τονίζουν την αξία της οικογένειας, ως θεμελίου για την ψυχική ισορροπία και την φυσιολογική ανάπτυξη του ανθρώπου και καταδικάζουν την κατασκευή της ιδεολογίας του φύλου, που επιδιώκει να υποκαταστήσει τη φύση και την πραγματικότητα.
Επίσης ο Λέο Βαν Ντόεσμπουργκ, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Χριστιανικής Πολιτικής Κίνησης, θεωρεί ότι με το ψήφισμά του το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο «επιχειρεί να δημιουργήσει μια καινούργια στρατηγική θεμελιωδών δικαιωμάτων σύμφωνα με τα ειδικά δικαιώματα και προνόμια μιας ομάδας πολιτών, λόγω της προσωπικής και σεξουαλικής τους συμπεριφοράς». Ο κ. Ντόεσμπουργκ τονίζει ότι η Ευρώπη χρειαζεται δικαιώματα για όλους και όχι για ορισμένους, που θα οδηγήσουν σε κοινωνία πολιτών δύο τάξεων, των ομοφυλόφιλων «πατρικίων» και των άλλων «πληβείων». Τέλος επικρινει το Ευρ. Κοινοβούλιο ότι ψήφισε χωρίς συζήτηση στην Ολομέλεια και ότι όλο το ψήφισμα στηρίζεται στην ιδεολογία του λόμπι των ομοφυλόφιλων και δεν έχει καμία επιστημονική ή ηθική βάση.

http://www.pentapostagma.gr