Του Δημήτρη Μουζά*
Είναι στιγμές που καταλαβαίνεις ότι έχουν να γίνουν πάρα πολλά ακόμα. Είναι στιγμές που αντιλαμβάνεσαι ότι μικρά πράγματα, αυτονόητα για τη μεγάλη πλειοψηφία, απασχολούν και ταλαιπωρούν συμπατριώτες μας και μάλιστα νέα παιδιά.
Αφορμή στάθηκαν τα μηνύματα που έλαβα από νέους και νέες της Ζώνης και των Πετρωτών. Δύο οικισμοί του Δήμου Ορεστιάδας που βρίσκονται κυριολεκτικά πάνω στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Δύο οικισμοί που χτυπήθηκαν από τη μετανάστευση και όσοι κάτοικοι έμειναν πίσω προσπαθούν να κρατηθούν και να επιβιώσουν στη γη των προγόνων τους.
Τι ζητάνε αυτά τα παιδιά;
Ζητάνε ίντερνετ. Να μπορούν να επικοινωνήσουν με τον υπόλοιπο κόσμο. Να μπορούν να μελετήσουν, να μάθουν, να διασκεδάσουν, έστω και διαδικτυακά.
Ζητούν να νιώσουν όπως και τα άλλα ελληνόπουλα της ηλικίας τους.
Κι όμως. Διαφέρουν τόσο πολύ. Ζουν πάνω στα σύνορα. Αγωνίζονται με τους γονείς τους να μείνουν στον τόπο τους. Καθημερινά διανύουν πολλά χιλιόμετρα για να πάνε στο σχολείο, στο φροντιστήριο, στο γυμναστήριο. Με χιόνια, με παγωνιές, με βροχές.
Προσπάθησα να πάρω απαντήσεις από τους αρμόδιους. Δυστυχώς ακόμα δεν το κατάφερα και περιμένω να επικοινωνήσουν μαζί μου και να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Βλέπετε όλες οι ιδιωτικές εταιρείες κοιτάνε πρώτα το οικονομικό κόστος και το όφελος που θα έχουν οι ίδιες.
Δυστυχώς, για μια ακόμη φορά γίνονται αναπόφευκτες συγκρίσεις. Πληρώνουμε τους ίδιους φόρους με την υπόλοιπη Ελλάδα. Έχουμε το ίδιο ΦΠΑ. Είμαστε στην ίδια μοίρα με το πετρέλαιο θέρμανσης κι ας βρισκόμαστε στη βορειότερη περιοχή της Ελλάδας.
Κατά τα άλλα, συνεχίζουμε να ακούμε μεγάλα λόγια. Ότι είμαστε «οι ακρίτες που φυλάνε Θερμοπύλες». Ναι, είμαστε και θα συνεχίσουμε να είμαστε. Απλά θα πρέπει να ξέρουν όλοι, ότι θα εισπράττουν την ίδια συμπεριφορά. Όπως απαντάνε τώρα οι ιδιωτικές εταιρείες, έτσι θα απαντάμε κι εμείς όταν ζητάνε τη βοήθεια του Δήμου για οποιοδήποτε ζήτημα.
Όσοι μας σέβονται, θα πρέπει να το δείχνουν εμπράκτως. Τα μεγάλα λόγια τα χορτάσαμε. Μπορεί να είμαστε «πινέζες» στο χάρτη, αλλά έχουμε γινάτι. Εμείς, οι «πινέζες» για όλους τους άλλους, είμαστε γερά καρφωμένοι σ` αυτόν τον τόπο και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε και να αγωνιζόμαστε.
Ας διαβάσουν οι κάθε λογής υπεύθυνοι δύο από τα μηνύματα που έλαβα κι αν έχουν λίγη ευαισθησία, ας ντραπούν για την ολιγωρία τους:
«Καλησπέρα σας, με λένε ….. και είμαι από τη Ζώνη.
Το κύριο θέμα και πρόβλημά μας είναι ότι δεν έχουμε γραμμές ίντερνετ. Όλα τα χωριά εδώ γύρω έχουν, ακόμη και τα πιο μικρά, αλλά εμάς δεν μας έβαλαν τόσα χρόνια. Χρειαζόμαστε επειγόντως ίντερνετ στο χωριό μας, εμείς οι νέοι εργαζόμαστε και το θέλουμε για τη δουλειά μας. Επίσης οι ηλικιωμένοι δε μπορούν να γράψουν τα φάρμακά τους γιατί πλέον γράφονται ηλεκτρονικά και έτσι αναγκάζεται ο γιατρός να τα γράφει σε άλλο χωριό. Σας παρακαλώ κάντε κάτι γι` αυτό. Μη μας αναγκάζετε να φύγουμε απ` το χωριό ενώ έξω υπάρχει κρίση. Στο παρελθόν απευθυνθήκαμε στον ΟΤΕ, κάναμε αιτήσεις να μας βάλουν γραμμές, αλλά δεν έγινε τίποτα. Απλά μας αγνόησαν. Δείτε το λίγο αυτό το θέμα, αν γίνεται να μας βάλουν γραμμές. Εμείς οι κάτοικοι κάναμε ό,τι περνούσε απ` το χέρι μας».
«Κύριε Μουζά, ονομάζομαι …………. και φοιτώ στην Αμερικανική Γεωργική Σχολή. Πρόσφατα έχω ακούσει πολλά παράπονα από τους κατοίκους του χωριού μου, της Ζώνης. Εδώ και περίπου ένα χρόνο περιμένουμε να μας συνδέσουν τη γραμμή που θα έχουμε internet, όμως ακόμα δεν έχει γίνει κάποια κίνηση, παρ` όλο που υπάρχουν δηλώσεις για το ότι θέλουμε internet. Πριν λίγο καιρό οι γραμμές κινητής τηλεφωνίας δε λειτουργούσαν, με αποτέλεσμα να μη μπορούμε να επικοινωνήσουμε με τους δικούς μας ανθρώπους. Επί μια εβδομάδα η μητέρα μου κι εγώ προσπαθούσαμε να επικοινωνήσουμε. Σίγουρα αυτό δεν είναι το μόνο παράδειγμα. Με όλο το σεβασμό, θα σας παρακαλούσα να δώσετε λίγη παραπάνω σημασία σε μικρά χωριά όπως το δικό μου και τα αιτήματα αυτά να γίνουν πράξεις. Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας».
* Ο Δημήτρης Μουζάς είναι Δήμαρχος της Ορεστιάδας, του βορειοανατολικότερου Δήμου της Ελλάδας, με σύνορα και με την Τουρκία και με τη Βουλγαρία.
http://infognomonpolitics.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου