του Αλέξανδρου Μαλλιά,
πρέσβη ε.τ.
Παρά τις δηλώσεις διαφόρων αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πολιτικών προσωπικοτήτων συγκεκριμένων κρατών-μελών που, εδώ και χρόνια, επιδίδονται σε ένα αναποτελεσματικό « διαγωνισμό καλλιστείων» έναντι της ΠΓΔΜ, κυρίως όταν επισκέπτονται τα Σκόπια, δεν μπορώ να διανοηθώ αλλαγή των δεδομένων στο ζήτημα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων.
Το βασικό νέο στοιχείο είναι η βούληση της Γαλλίας για μεγαλύτερη εμπλοκή της σε όλα τα ανοικτά βαλκανικά ζητήματα. Δεν μπορώ να επιβεβαιώσω ότι δεν γίνεται και με αμερικανική προτροπή.
Δυστυχώς, ενώ η επικοινωνιακή επίθεση του κ. Ν.Γκρουέβσκι ήταν αναμενόμενη και προβλέψιμη, διερωτώμαι για ποιο λόγο η ελληνική πλευρά δεν φροντίζει από την πλευρά της να δημοσιοποιεί τη θέση μας. Το γεγονός ότι, λόγω της κρίσης, έχουμε διαχρονικά έλλειμμα κύρους και αξιοπιστίας δεν μπορεί να αποτελεί πρόσχημα...
Τα πράγματα είναι πολύ απλά και θα μπορούσαν να αποτελέσουν το περίγραμμα της ελληνικής θέσης:
Παρά τις αντιδράσεις υπολογισμού τμήματος της κοινής γνώμης, του πολιτικού κόσμου και, κυρίως της ελληνικής Ομογένειας, η ελληνική κυβέρνηση, επί πρωθυπουργίας του Κώστα Καραμανλή, πήρε μια θαρραλέα απόφαση το Σεπτέμβριο του 2007, μεταβάλλοντας δημόσια τη θέση της Ελλάδος στο ζήτημα του ονόματος.
Λέγω δημόσια διότι στην πραγματικότητα, ήδη από το Μάϊο του 1993, όλες οι κυβερνήσεις, όλοι οι πρωθυπουργοί και όλοι οι υπουργοί εξωτερικών διαπραγματεύθηκαν σύνθετη ονομασία. Στην πρωτοβουλία της κυβέρνησης Καραμανλή, τα Σκόπια, και δη ο κ.Γκρουέβσκι, απήντησαν με πρωτοφανείς αλυτρωτικές και εθνικιστικές προκλήσεις. Παρέμειναν δε άκαμπτοι στις θέσεις τους.
Από τον Ιανουάριο του 2007 έχουμε καταγεγραμμένη μια σειρά εκδηλώσεων και χειρονομιών του κ.Γκρουέβσκι και της ηγετικής του ομάδας έναντι της Ελλάδος που δεν συνάδουν με το κριτήριο της Κοπεγχάγης περί «καλής γειτονία». Οι μετονομασίες δρόμων και αεροδρομίων και η μεθόδευση της « αρχαιοποίησης» των Σκοπίων ως μοναδικό στόχο είχε να ενοχλήσει την Ελλάδα και να προκαλέσει την οργή της ελληνικής κοινής γνώμης.
Ταυτόχρονα ο Γκρουέβσκι, με επιστολή του στον τότε πρωθυπουργό Κ.Καραμανλή, θέτει επίσημα θέμα « μακεδονικής» μειονότητας στην Ελλάδα κατά παράβαση συγκεκριμένων άρθρων της Ενδιάμεσης Συμφωνίας. Σημειωτέον ότι τον Ιανουάριο του 1999, με επιστολή του στον τότε υπουργό Εξωτερικών Θεόδωρο Πάγκαλο, ο τότε πρωθυπουργός Λιούπτσο Γκεοργκέβσκι είχε αποδοκιμάσει γραπτώς την έγερση μειονοτικού από τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Αλεκσάνταρ Ντιμιτρώφ κατά τη συνάντηση της 22ας Δεκεμβρίου 1998 στα Σκόπια.
Μάλιστα την επιστολή αυτή είχε – εμπιστευτικά- φέρει στην Αθήνα, τον Ιανουάριο του 1999, ο τότε υφυπουργός Εξωτερικών και εν συνεχεία Πρόεδρος Μπόρις Τραϊκόβσκι. Ας μην κάνει κανείς από τα Σκόπια τον κόπο να διαψεύσει αυτά, διότι υπάρχουν τα γραπτά κείμενα.
Μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009, σύμφωνα με τα επίσημα κείμενα που έχουν δει το φως της δημοσιότητας λόγω των WIKILEAKS, άνοιξε « ένα παράθυρο ευκαιρίας» για τη δρομολόγηση λύσης. Μάλιστα, ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου συναντήθηκε με τον ομόλογό του κ. Γκρουέβσκι 10 ή 11 φορές από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι την αποχώρησή του.
Στόχος των συναντήσεων - όπως προκύπτει μεταξύ άλλων και από επίσημες δηλώσεις των κ.κ. Δημ. Δρούτσα και Στ. Λαμπρινίδη στη Βουλή- ήταν η οικοδόμηση εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο πλευρών. Χάριν της απευθείας αυτής διαδικασίας συνομιλιών σε πρωθυπουργικό επίπεδο, πάγωσαν – στην πραγματικότητα- οι, υπό τον κ.Μ.Νίμιτς, συνομιλίες των διαπραγματευτών πρέσβεων Βασιλάκη και Γιολέβσκι.
Αιτιολογώντας αυτό το «πάγωμα», ο κ. Νίμιτς δήλωνε επίσημα τότε ότι « δεν υφίσταται ανάγκη λόγω των απευθείας συνομιλιών σε πρωθυπουργικό επίπεδο που οικοδομούν «κλίμα εμπιστοσύνης».
Μετά τη δέκατη συνάντησή τους -το καλοκαίρι του 2011- ο Γκρουέβσκι έστησε στην πλατεία των Σκοπίων το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Δείχνοντας έτσι στην πράξη πώς αντιλαμβάνεται τη διαδικασία οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Επιπλέον, όμως, εκθέτοντας και τον κ. Γ.Παπανδρέου στα μάτια της ελληνικής κοινής γνώμης. Με άλλα λόγια, ο κ.Γκρουέβσκι έκανε ό,τι μπορούσε, για να υπονομεύσει και τη διαδικασία απευθείας συνομιλιών μεταξύ των δύο πρωθυπουργών.
Συμπληρώνω ότι τη διαδικασία αυτή επεδίωκε πάντοτε, τότε και τώρα, ο κ.Γκρουέβσκι. Ο ίδιος έδειξε, με τη συμπεριφορά του, ότι την υπονόμευσε. Ας μη μέμφεται λοιπόν, σήμερα τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά. Δεν είναι πολιτικός με τον οποίο να μπορείς να οικοδομήσεις σχέση εμπιστοσύνης.
Η Ελλάδα, επιτέλους, πρέπει να ρίξει στη φαρέτρα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, τόσο με το ΝΑΤΟ όσο και με την Ευρωπαϊκή Ένωση, την προοπτική του δημοψηφίσματος.
Πριν από δύο χρόνια, μετά την Απόφαση –κόλαφο του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για την οποία – σημειωτέον- ουδέποτε αποδόθηκαν πολιτικές και άλλες ευθύνες, στην ημερίδα που οργάνωσε στις 12 Ιανουαρίου 2012 στο Υπουργείο Εξωτερικών το ΕΛΙΑΜΕΠ, είχα αναφερθεί στη σημασία προσφυγής και στο δημοψήφισμα. Σήμερα, πέραν των καμωμάτων του κ. Γκρουέβσκι, το καθιστά, κατά την ταπεινή μου γνώμη, αναπόφευκτο και η μεταβολή των όρων και μεγεθών του πολιτικού μας συστήματος.
Ο αναπόφευκτος κατακερματισμός του δεν μπορεί να οδηγήσει σε ισχυρές, ομοιογενείς πολιτικά, πλειοψηφίες.
Να γιατί το δημοψήφισμα είναι και αυτό μία λύση στο συγκεκριμένο θέμα.
Ας είμαστε ειλικρινείς.
Έχω συζητήσει το θέμα, εδώ και χρόνια, με αρκετούς πολιτικούς μας.
Ο δισταγμός τους συνδέεται λιγότερο με τα Σκόπια και περισσότερο με το προηγούμενο που θα δημιουργηθεί, κατά κύριο λόγο, για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτή η συλλογιστική, ας δεχθώ ότι είχε κάποια βάση πριν από μερικά χρόνια. Σήμερα όμως ερωτώ : γιατί είναι τόσο ασήμαντο, διπλωματικά και πολιτικά, έναντι της Τουρκίας, των εταίρων και των συμμάχων μας όπλο να γνωρίζουν ότι στην Ελλάδα θα χρειασθεί και στην περίπτωση αυτή δημοψήφισμα;
ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ!
Γνωρίζει κανείς στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στο ΝΑΤΟ και στον Ο.Α.Σ.Ε. ότι εδώ και δύο τουλάχιστον χρόνια , κρατείται στις φυλακές των Σκοπίων INDRIZOVO ο Αρχιεπίσκοπος Αχρίδας Ιωάννης;
Σκοπός μου δεν είναι να ασχοληθώ με το ζήτημα της αυτοαποκαλούμενης « Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Μακεδονίας». Είναι σχισματική. Ουδείς έχει αναγνωρίσει το « αυτοκέφαλό» της. Κανονικά θα έπρεπε να βάζω τα εισαγωγικά και στον τίτλο του αρχιεπίσκοπου. Δημιουργήθηκε όπως άλλωστε η γλώσσα και η ταυτότητα με απόφαση του ΑΣΝΟΜ.
Πρόσφατα όμως έλαβα ορισμένα στοιχεία, που αποδεικνύουν – ως εάν υπήρχε ανάγκη- τον καθεστωτικό χαρακτήρα της κυβέρνησης του Νικόλα Γκρουέβσκι. Μου γράφουν ότι διώκεται για τις ιδέες του. Για τις απόψεις και τις θέσεις του. Ο Ιωάννης είναι διδάκτωρ Θεολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Και όμως για την δίωξη και τη φυλάκιση του επικρατεί σιωπή!
Να ένα θέμα που θα μπορούσε να αναδείξει η ευαισθησία της ελληνικής κοινής γνώμης για καθαρά ανθρωπιστικούς λόγους.
Μαλλιάς,Αλ.,(2014), Πού βρίσκεται η υπόθεση των Σκοπίων.ΑΜΥΝΑ & Διπλωματία, 22-23
http://history-of-macedonia.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου