Πόσο έχει χτυπηθεί η χώρα μας τα τελευταία 6 χρόνια της κρίσης/ύφεσης;
Προσπαθούμε διακαώς να συγκρατήσουμε μια χώρα η οποία «γονάτισε» από τη μέρα που ανατινάχθηκε η φούσκα των ακίνητων στις ΗΠΑ με μέτρα νομισματικά και δημοσιονομικά τα οποία εμμέσως πλην σαφώς επιβλήθηκαν από εξωτερικούς παράγοντες.
Το γεγονός όμως είναι ότι η φήμη μας έχει χαλάσει(;).
Μπορούμε να αναδημιουργήσουμε την εικόνα της χώρας μας;
Ας ξεκινήσουμε από κάτι απλούστερο, τι πιστεύουμε εμείς για τη χώρα μας. Πως κοιτάμε δηλαδή αυτή την πανέμορφη αλλά και συνάμα πολυχτυπημένη χώρα...
Ας ξεκινήσουμε την εξέταση του θέματος από τη βασική αρχή του Branding, το οποίο μπορούμε να το ορίσουμε με μια απλή λέξη χωρίς περαιτέρω επιστημονικές τεκμηριώσεις. Το branding είναι η φήμη, μια φήμη που διέπει όλη τη ζωή μιας χώρας/επιχείρησης/ατόμου. Το branding είναι μια εικόνα που την σχηματίζει κάποιος βάσει διαφόρων παραγόντων. Απαραίτητο είναι να κατανοήσουμε και μια άλλη έννοια, το Brand. Αυτό το περιβόητο brand είναι το κάθε άτομο ξεχωριστά, Brands είναι τα άτομα, οι οικογενειακές επιχειρήσεις και οι πολυεθνικές. Brand/Φίρμα (από τον αγγλικό όρο Firm) είναι τι πιστεύουμε και τι εξωτερικεύουμε για εμάς σαν άτομο/επιχείρηση/χώρα και το επικοινωνούμε στο εξωτερικό και το εσωτερικό μας περιβάλλον.
Άρα υπό την έννοια Brand θα σκεφτόμαστε πως «πουλάμε» τον εαυτό μας σε τρίτους ενώ Branding, πως σκέφτονται οι άλλοι το δικό μας Brand.
Υπάρχει ένα παλιό γνωμικό το οποίο λέει καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα. Λέτε να ισχύει; Φυσικά και ισχύει... Ίσως αυτό το γνωμικό να ήταν το «εναρκτήριο λάκτισμα» για να γεννηθεί η επιστήμη του Marketing.
Η Ελλάδα του 2013
Η Ελλάδα της δεύτερης δεκαετίας του 2000 εξέλεξε ένα εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα το οποίο τις τελευταίες μέρες κατηγορήθηκε ως εγκληματική-ναζιστική οργάνωση. Η ίδια Ελλάδα το 2011 χωρίς εκλογές έχρησε πρωθυπουργό της ένα τεχνοκράτη, έναν διεθνώς αναγνωρισμένο τραπεζίτη. Η χώρα κατάφερε να αυξήσει τις αυτοκτονίες κατά 20% και να αυξήσει το δημογραφικό πρόβλημα κατά 10%. Νομίζω ότι δε χρειάζεται να συνεχίσω περαιτέρω. Το πρόβλημα όμως δεν είναι η χώρα, γιατί η χώρα χτίζεται πάνω σε ανθρώπους. Το πρόβλημα κτίστηκε και διογκώθηκε από εμάς τους ίδιους, τους πολίτες της.
Ας υποθέσουμε τώρα ότι μέχρι και το 2010 η εικόνα μας, σα χώρα και σα λαός, δεν ήταν τέλεια αλλά ήταν καλή (μη ξεχνάμε μια "Ευρώπη χωρίς Ελλάδα θα ήταν ένα παιδί χωρίς μητέρα" Giscard d' Estaing). Μετά το 2010 η παγκόσμια κοινότητα ουκ ολίγες φορές μας χαρακτήρισε το τροχοπέδη της Ευρώπης, τεμπέλικο λαό. Εν μέρει έχουν δίκιο αλλά δεν ισχύει καθολικά. Τίποτα δεν ισχύει καθολικά.
Παρόλα αυτά αυτή είναι η εικόνα (φήμη) που έχουμε στο εξωτερικό μας περιβάλλον, στους πελάτες μας, στους προμηθευτές μας αλλά και για τους ίδιους τους εαυτούς μας.
Ο Peter Economides πάρα πολύ εύστοχα είπε ότι για να αλλάξουμε την γνώμη του κόσμου για μας πρέπει πρώτα να πιστέψουμε σ' αυτό που πουλάμε. Δεν υπάρχει περίπτωση να καταφέρεις να πουλήσεις κάτι που ο ίδιος προσωπικά δεν το υποστηρίζεις.
Το μέλλον μας
Πάρα πολλές φορές συζητάω με γνωστούς, φίλους, συμφοιτητές κ.τλ. για τα σχέδια του μέλλοντος. Ελάχιστοι είναι αυτοί που πιστεύουν ότι το μέλλον τους μπορεί να υπάρξει στην Ελλάδα. Ξέρετε όλοι το γιατί, το μέλλον δε βρίσκεται στη χώρα μας γιατί δεν μας δίνει τα κίνητρα και τη βοήθεια για να το χτίσουμε εδώ.
Στο σημείο όμως αυτό έρχεται και η ερώτηση, ποιος θα μείνει για να ξαναχτίσει, όχι μόνο το όνομα και τη φήμη της χώρα και του λαού αλλά ολόκληρη την Ελλάδα. Η γενιά Χ δεν είναι το μέλλον της, πλέον φαντάζει ένα μακρινό της παρελθόν, το μέλλον της είναι οι νέοι (Gen Y-iGen), εμείς είμαστε αυτοί που θα ξαναχτίσουμε αυτή τη χώρα, όσο δύσκολο και αν φαίνεται αυτό, όσο απίθανο κι αν ακούγεται το βάρος και η ευθύνη είναι πλέον στους ώμους μας.
Rebrand Ourselves- Rebrand Greece
Χώρες ανά τον κόσμο δημιουργούν διαφημιστικές εκστρατείες και καμπάνιες για να εδραιώσουν μια οπτική της χώρας τους και του λαού τους. Είναι γνωστό ότι έχουμε μια χώρα πανέμορφη τόσο σε παραλίες όσο και σε βουνά. Μπορούμε να προσελκύσουμε λοιπόν όχι μόνο τον καλοκαιρινό τουρισμό αλλά και τον χειμερινό.
Αυτά όμως ήδη προβάλλονται (με τις επιτυχίες και τις αποτυχίες τους) στα μέσα μαζικής επικοινωνίας (MME). Φέτος είχαμε αύξηση του τουρισμού στη χώρας μας, κατά 20% (ΕΛΣΤΑΤ, 2013). Ο κόσμος γνωρίζει την Ελλάδα για τον τουρισμό της, φυσικά και μπορεί να αξιοποιηθεί περισσότερο.
Το κακό είναι ότι το logo της Ελλάδας ο ΕΟΤ το άλλαξε 14 φορές από το 1990 και οι καμπάνιες της Ελλάδας επίσης αλλάζουν κάθε χρόνο. Αυτό είναι το τροχοπέδη της Ελλάδας. Ξεχάσαμε να πουλάμε (με την καλή έννοια φυσικά) όταν αντιμετωπίσαμε την πατρίδα μας σαν εχθρό.
Το 2012 στην Time Square της Νέας Υόρκης προβλήθηκαν διαφημιστικά σποτ για την Ελλάδα. Έμμεσος στόχος ήταν η αύξηση της επισκεψιμότητας των τουριστών αλλά άμεσος ήταν η εδραίωση της ξανά όχι μόνο ως τουριστικός προορισμός αλλά ως λαός, που δουλεύει σκληρά για να κατακτήσει τις αγορές.
Πιστεύετε ότι ο ΕΟΤ λάνσαρε αυτή την καμπάνια; Όχι, δεν το έκανε, ήταν ιδιωτική πρωτοβουλία marketer ελληνικής καταγωγής οι οποίοι κατανοώντας την δυσμενή κατάσταση της χώρας προσπάθησαν με τον δικό τους τρόπο να την αναδείξουν, κυριολεκτικά από τις στάχτες της.
Το συμπέρασμα είναι ένα. Πρέπει να τοποθετήσουμε και πάλι την Ελλάδα στους τουριστικούς/επενδυτικούς κ.τλ. προορισμούς, πρέπει να δείξουμε ξανά και ξανά, και να εδραιώσουμε το U.S.P. (Unique Selling Proposition) της Ελλάδας και του λαού της. Οι «πελάτες» μας θα πειστούν μόνο εάν πιστέψουμε στο προϊόν μας.
Δημήτρης Παρλιάρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου