Το παράδειγμα της καπνοβιομηχανίας «Καρέλια», που σε περίοδο χρεοκοπίας της χώρας, μοίρασε χρηματικές και υλικές επιβραβεύσεις αξίας 2,5 εκατομμυρίων ευρώ στους εργαζομένους της, είναι χαρακτηριστικό τι μπορεί να προσφέρει ο ιδιωτικός τομέας στην χειμαζόμενη ελληνική οικονομία.
Είναι χαρακτηριστικό πόσο η εξωστρέφεια των επιχειρήσεων μπορεί να λειτουργήσει απολύτως ανταποδοτικά προς όφελος των επιχειρηματιών, των εργαζομένων και του τόπου.Η καπνοβιομηχανία «Καρέλιας», είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση στην Ελλάδα, αλλά και σ’ ολόκληρη την Ευρώπη...
Απολύτως αυτοδύναμη, κατάφερε ν’ αντέξει τον πολυεθνικό ανταγωνισμό και μάλιστα να βρεθεί σε ισχυρότατη θέση παγκοσμίως.
Οι επιχειρηματίες της δεν υπέκυψαν στο εύκολο χρήμα εξαγοράς τους από κολοσσιαίες πολυεθνικές, ούτε είχαν έφεση σε επιδείξεις και γκλαμουριές.
Αντιθέτως, με οδηγό την εξωστρέφεια και την εμπιστοσύνη στα στελέχη και τους εργαζομένους τους, κατάφεραν παράγουν διακεκριμένα προϊόντα που τα εξάγουν σε 65 χώρες!
Κι όχι μόνο αυτό.
Έχουν κέρδη που υπερβαίνουν τα 60 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, ταμιακές ροές που ξεπερνούν τα 200 εκατομμύρια, ενώ δεν έχουν δανεισμό αφού αυτοχρημαδοτούν τις συνεχείς επενδύσεις εκσυγχρονισμού των εργοστασίων τους.
Κι αφού έχουν επιτύχει αυτά, σε περιβάλλον μιζέριας και απολύτως αντιεπιχειρηματικό, επειδή δεν είναι προφανώς άπληστοι, μοιράζουν 2,5 εκατομμύρια ευρώ στους εργαζομένους τους, ως επιπρόσθετες αμοιβές.
Το παράδειγμα της «Καρέλιας» προσφέρεται προς μίμηση.
Μακριά από λούμπεν ματαιόδοξες λογικές και πρακτικές, μακριά από κάθε είδους παρασιτικό κρατισμό, μακριά εν πολλοίς από την ανάγκη του κράτους –πατερούλη και τους ανεπρόκοπους συνδικαλιστάδες της συμφοράς.
Και, προσέξτε: Χωρίς κανένας κερατάς να μπορεί να βγάλει τους εργαζομένους σε
πεζοδρόμια και απεργίες…
Η τελευταία ήταν στο μακρινό…1982!
Εδώ, όμως, έχει μεγάλη σημασία ο τρόπος που αντέδρασε ο ΣΥΡΙΖΑ σε όλη αυτή την ιστορία με το μοίρασμα των 2,5 εκατομμυρίων ευρώ στους εργαζομένους.
Βγήκε, που λέτε, ένας βουλευτής, κάποιος Πετράκος και κατέθεσε ερώτηση στη Βουλή, με τις οποίες χαρακτηρίζει «αδικαιολόγητες τις απολύσεις υπαλλήλων, την ώρα που δίνονται τέτοια ποσά για μπόνους»…
Ποιες απολύσεις;
Τεσσάρων ατόμων που έγιναν πριν….τρεις μήνες, επειδή δεν πληρούσαν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και δεν μπορούσαν να ενσωματωθούν στο εργασιακό περιβάλλον….
Την ίδια ώρα που γίνονταν άλλες 35 προσλήψεις….
Τσιμουδιά γι’ αυτές ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αντιθέτως, καταγγέλλει ότι «ο επιχειρηματίας, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις αυξημένες παραγγελίες, ασκεί πιέσεις στους εργαζόμενους να αυξήσουν την παραγωγικότητά τους….Οι απολύσεις και η εντατικοποίηση της εργασίας έχουν δημιουργήσει κλίμα ανασφάλειας στους εργαζόμενους»….
Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να κάνουμε κανένα σχόλιο.
Η βλακεία είναι αήττητη!
Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου