Δημοσιεύματα αλλά και μαρτυρίες κάνουν λόγο για χιλιάδες εργαζόμενους οι οποίοι αναζητούν εργασία.
Σε μια συζήτηση που είχα τις προάλλες με έναν φίλο που κατοικεί στο Μόναχο, αναρωτήθηκα ποιες είναι οι δουλειές που κάνουν οι Έλληνες στη χώρα «δυνάστη» της Ευρώπης.
«Γιατροί;» ρώτησα με απορία. «Σφαγείς» μου απάντησε.
Οι περισσότεροι Έλληνες, και κυρίως οι νέοι, εργάζονται σε σφαγεία, ανάμεσα σε εκατοντάδες Ρουμάνους, Πολωνούς και Βούλγαρους εργάτες οι οποίοι «ζουν σαν σκλάβοι» όπως ισχυρίζονται τα ίδια τα Γερμανικά Μέσα...
Οι περισσότεροι Έλληνες, και κυρίως οι νέοι, εργάζονται σε σφαγεία, ανάμεσα σε εκατοντάδες Ρουμάνους, Πολωνούς και Βούλγαρους εργάτες οι οποίοι «ζουν σαν σκλάβοι» όπως ισχυρίζονται τα ίδια τα Γερμανικά Μέσα...
Η αποκάλυψη των άθλιων συνθηκών εργασίας στα γερμανικά σφαγεία έγινε στο παρελθόν από τουλάχιστον δύο «έγκυρες» εφημερίδες πλατιάς κυκλοφορίας, την «Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε», και την «Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ», η οποία έκανε λόγο για κινέζικες συνθήκες εργασίας, αλλά και το κανάλι ARD με το ντοκιμαντέρ «Μισθωτοί σκλάβοι στην Γερμανία».
Eίναι γνωστά άλλωστε τα σκάνδαλα που ξέσπασαν στις βιομηχανίες Tönnies, το μεγαλύτερο σφαγείο στη χώρα, και την Danish Crown. Αν και οι αμοιβές των εργατών κυμαίνονται από 13-16 ευρώ την ώρα, το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των χρημάτων πηγαίνουν στους υπεργολάβους, με αποτέλεσμα τα χρήματα που μένουν στους εργάτες είναιπερίπου 4 με 5 ευρώ.
Τα φθηνά εργατικά χέρια είναι αυτό που κρατάει αυτές τις βιομηχανίες ζωντανές, λόγω του μεγάλου ανταγωνισμού στον χώρο. Είναι αυτό που ρίχνει τα κόστη και που τους επιτρέπει να εκμεταλλεύονται μετανάστες οι οποίοι δεν έχουν καμία άλλη επιλογή και βρίσκονται σε απόγνωση.
Eίναι γνωστά άλλωστε τα σκάνδαλα που ξέσπασαν στις βιομηχανίες Tönnies, το μεγαλύτερο σφαγείο στη χώρα, και την Danish Crown. Αν και οι αμοιβές των εργατών κυμαίνονται από 13-16 ευρώ την ώρα, το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των χρημάτων πηγαίνουν στους υπεργολάβους, με αποτέλεσμα τα χρήματα που μένουν στους εργάτες είναιπερίπου 4 με 5 ευρώ.
Τα φθηνά εργατικά χέρια είναι αυτό που κρατάει αυτές τις βιομηχανίες ζωντανές, λόγω του μεγάλου ανταγωνισμού στον χώρο. Είναι αυτό που ρίχνει τα κόστη και που τους επιτρέπει να εκμεταλλεύονται μετανάστες οι οποίοι δεν έχουν καμία άλλη επιλογή και βρίσκονται σε απόγνωση.
Στα ρεπορτάζ βλέπει κάνεις εικόνες που θυμίζουν στρατόπεδα συγκέντρωσης. Καλύβες με συρματοπλέγματα, δωμάτια στοιβαγμένα με εργάτες. Μετά τις αποκαλύψεις η Εισαγγελία του Ντίσελντορφ ξεκίνησε ελέγχους στις βιομηχανίες με αποτέλεσμα κάποιες συζητήσεις για βελτιώσεις στις συνθήκες εργασίας το οποίο αποτέλεσε σημαντικό θέμα και στο πολιτικό παρασκήνιο της χώρας, αλλά τα Γερμανικά Μέσα επιμένουν πως τίποτε δεν έχει αλλάξει έως σήμερα.
Οι εργάτες εξακολουθούν να αντλούνται από τους Ευρωπαίους πολίτες «δεύτερης κατηγορίας».Όταν ακούω την ευκολία με την οποία κάποιοι Έλληνες προτείνουν την φυγή από την Ελλάδα γίνομαι πολύ επιφυλακτική.
Ποιο θα είναι το μέλλον τους άραγε;
Βρίσκουν καλοπληρωμένες δουλειές, τους δίνονται απλόχερα ευκαιρίες; Θα αναβαθμιστούν οι Έλληνες από εργάτες σεεπιχειρηματίες, σε εστιάτορες, σε ιδιόκτητες μαγαζιών;
Νομίζω ότι δεν θα είναι τόσο εύκολο.
Οι προγνώσεις για τις μελλοντικές ευκαιρίες στην Ευρώπη αλλά και στην Αμερική είναι περιορισμένες και η οικονομική ύφεση δεν φαίνεται να υποχωρεί.
Οι θέσεις εργασίας που ανοίγουν στις οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες είναι εκείνες που δεν καταδέχεται να κάνει κανείς άλλος.
Νταντάδες στην Αγγλία, σφαγείς στη Γερμανία.
Μήπως τελικά είναι καλύτερα να είμαστε τα γκαρσόνια της Ευρώπης;
Nα πουλάμε ήλιο και θάλασσα και να τα πουλάμε ακριβά, σε ωραίο αμπαλάζ και με χαμόγελο στα χείλη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου