Κάποιοι λένε ότι στη δύση τα κόμματα δεν είναι παρά παραρτήματα των μεγάλων επιχειρήσεων.
Ότι δηλαδή όλο το πολιτικό παιγνίδι δεν είναι παρά ο πόλεμος - με άλλα μέσα - για την επικράτηση μεγάλων οικονομικών συμφερόντων.
Αυτή φυσικά είναι μια συζήτηση χωρίς τελειωμό αλλά όπως και να το δεις - στη δύση - δεν υπάρχει σοβαρό κυβερνητικό κόμμα που να μην εκφράζει κάποια επιχειρηματικά συμφέροντα (αν και οι πραγματικά μεγάλοι εκπροσωπούνται "οριζόντια" μέσα στα κόμματα, σου λέει δηλαδή ο άλλος γιατί να χρηματοδοτώ ένα δικό μου κόμμα και να μην "έχω πολλούς φίλους" σε όλα τα κόμματα;)...
Μπορούμε να το διατυπώσουμε και αλλιώς.
Κανένα κόμμα δεν μπορεί να πάρει την κυβέρνηση αν δεν έχει πίσω του ισχυρούς οικονομικούς προστάτες.
Οι Συριζαίοι δείχνουν να πιστεύουν ότι θα κυβερνήσουν.
Αρχίζοντας τώρα σιγά σιγά (σαν το πουλάκι που μαθαίνει να πετάει, άτσαλα στην αρχή, καλύτερα με τόν καιρό, ώσπου να διασχίζει περήφανο τους αιθέρες)
να μαθαίνουν πως παίζεται το παιγνίδι καί έχοντας ήδη κάνει τις πρώτες συνεννοήσεις προσπαθούν να εξηγήσουν τα ανεξήγητα (αριστερό επαναστατικό κόμμα και να μιλάει με ισχυρά συμφέροντα ??, τι θα πούν οι συνιστώσες και αυτοί που πιστεύουν αυτά που λέγονται απο τα στελέχη??) μιλάνε τώρα για σχέδιο με εθνικούς πρωταθλητές και άλλα τέτοια...
Εκτός του ότι επειδή είναι πρωτάρηδες στην πιάτσα είναι άτσαλοι και καρφώνονται , έχουμε να πούμε ότι αυτά τα πράματα θέλουν και μία ρέγουλα...
Αν ο Τσίπρας θέλει να εξηγήσει τις επαφές του με τις παπαρολογίες πε΄ρι εθνικών πρωταθλητών (δεν είναι κακή ιδέα) θα πρέπει να το κάνει συντονισμένα , με (επικοινωνιακό) σχέδιο και - σιγά σιγά - να κόψει τον αέρα σε κατι αριστεράτζες του προηγούμενου αιώνα που βγαίνουν στα κανάλια και αλλαχού εκφράζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ, να τους υποσχεθεί πχ χρήμα και εξουσία (με τρόπο όμως μην προσβληθούνε κλπ) και γενικώς να συμμαζεψει το κόμμα του...
Διότι αλλιώς θα τον πάρει ο κόσμος στο ψιλό...
Εν πάσει περιπτώσει διαβάστε την πρώτη (μετά τις απίστευτες παπαριές με τις οποίες μας έχει φλομώσει επί χρόνια) απόπειρα του ΣΥΡΙΖΑ να μιλήσει σαν κόμμα που διεκδικεί την εξουσία δηλαδή να ξεκαθαρίσει στην πιάτσα με ποιούς θα πάει και ποιούς θα αφήσει...
Άντε, να γίνει ένα καλό παιγνίδι, και ας νικήσει ο (οικονομικά) ισχυρότερος...
Διαβάστε απο το ΒΗΜΑ.
Σύμφωνα με επιχειρηματικούς παράγοντες, οι οποίοι συχνά αποκωδικοποιούν τις λεπτομέρειες διαφορετικά, ο κ. Τσίπρας εμφανίστηκε για πρώτη φορά με αξιώσεις ως συνομιλητής ενός επιχειρηματικού κλάδου: της φαρμακοβιομηχανίας, η οποία στη συγκεκριμένη περίπτωση βρέθηκε απέναντι στο υπουργείο Υγείας στο θέμα της επίμαχης τροπολογίας.
Παρά ταύτα, αυτό που εξελήφθη από κάποιους ως θετικό μήνυμα, δεν έγινε κατανοητό από τους πολίτες και οδήγησε σε ένα επικοινωνιακό «Βατερλό» το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το οποίο ολοκληρώθηκε με μια θλιβερή κοινοβουλευτική εικόνα κατά την ημέρα ψηφοφορίας της επίμαχης τροπολογίας.
Τι ήθελε να πει η Κουμουνδούρου
Εκεί είχε υπογραμμίσει ότι η φαρμακευτική δαπάνη δεν μπορεί να πέσει κάτω από 2,250 δισ. ευρώ και στο πλαίσιο αυτό κάλεσε την κυβέρνηση «να πει ένα "όχι" στην τρόικα», η οποία πιέζει προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Η θέση του φαρμακευτικού κλάδου στην Ελλάδα συμπίπτει με εκείνη του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ως εκ του θεσμικού του ρόλου, συνομιλεί πλέον με σχεδόν όλους τους παραγωγικούς φορείς της χώρας.
Αυτό το στοιχείο επιχείρησε να αναδείξει ο κ. Τσίπρας, χωρίς επιτυχία, με αφορμή την τροπολογία για το φάρμακο. Και αυτό που καταλογίζουν στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ακόμη και στελέχη του κόμματος είναι ότι αντί να επιλέξει μια εποικοδομητική στάση, προτίμησε να ανοίξει ένα μέτωπο με προσωπικές επιθέσεις και καταγγελίες κατά του υπουργού Υγείας κ. Αδ. Γεωργιάδη, χωρίς εν τέλει κανένα πολιτικό όφελος.
Παρά ταύτα, υπήρξαν παράγοντες της αγοράς και της οικονομικής ζωής της χώρας οι οποίοι ερμήνευσαν τη στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως το πρώτο δείγμα της πρόθεσής της να συνομιλήσει με τον επιχειρηματικό κόσμο - κάτι που δεν πέρασε απαρατήρητο και από διπλωματικούς εκπροσώπους ευρωπαϊκών κυβερνήσεων στην Αθήνα.
Η επιλογή αυτή της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποτελεί στην πραγματικότητα μόνον ένα σκέλος μιας ευρύτερης απόπειρας προγραμματικής επανατοποθέτησης του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία βρίσκεται στο στάδιο της επεξεργασίας, με ορίζοντα τις εθνικές εκλογές. Στον πυρήνα της προσπάθειας αυτής βρίσκεται η επιδίωξη κωδικοποίησης μιας πρότασης για την «επαναβιομηχάνιση» της χώρας, με χαρακτηριστικά που παραπέμπουν, παρά τις ριζικές διαφορές τους, στην κεντρική πολιτική επιλογή παλαιότερων κυβερνήσεων του ΠαΣοΚ, με στόχο τη δημιουργία «εθνικών πρωταθλητών», επιχειρήσεων δυναμικών και εξωστρεφών που θα λειτουργούσαν ως αναπτυξιακά οχήματα.
Στον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα απορρίπτουν τον όρο, κυρίως λόγω της αρνητικής φόρτισης που δημιουργήθηκε, όταν οι «εθνικοί πρωταθλητές» κατέληξαν σε ένα σχέδιο δύσκαμπτο και «στεγανό», που εν τέλει ποτέ δεν υλοποιήθηκε όπως είχε σχεδιαστεί και περιορίστηκε κατ' ουσίαν στις συγχωνεύσεις τραπεζών. Παρά ταύτα, κορυφαία στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης παραδέχονται ότι βρίσκονται στη φάση σχεδιασμού ενός αντίστοιχου μοντέλου, με στόχο τη στήριξη και ενίσχυση συγκεκριμένων κλάδων που θα μπορέσουν να λειτουργήσουν ως παράγοντες ανάσχεσης της οικονομικής αιμορραγίας της χώρας σε πρώτη φάση, και ανάπτυξης εν συνεχεία.
Κεντρικό στοιχείο της πρότασης αυτής, για την ολοκλήρωση της οποίας καταβάλλεται μεγάλη προσπάθεια στον ΣΥΡΙΖΑ (δεν έχουν όλοι ως γνωστόν την ίδια προσέγγιση), είναι κατ' αρχάς η στήριξη επιχειρήσεων που μέχρι σήμερα έχουν επιβιώσει και εν συνεχεία η δημιουργία δικτύων παραγωγής - διακίνησης προϊόντων και υπηρεσιών.
Οπως λένε οι γνωρίζοντες τις λεπτομέρειες, κεντρική παράμετρος του σχεδίου είναι η επιβίωση του ιδιωτικού τομέα, ειδικώς δε των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Στο πλαίσιο αυτό, οι ίδιες πηγές δεν αρνούνται τα ενδεχόμενα εταιρικών συγκεντρώσεων, όμως απορρίπτουν τη δημιουργία νέων μονοπωλίων.
Παράλληλα, τονίζουν ότι το σχέδιο αυτό δεν μελετάται σε συνθήκες ανάκαμψης, αλλά ως μέσο ανάσχεσης της «καταστροφής που συντελείται στη χώρα» και σε δεύτερη φάση ως βασική προϋπόθεση για την αργή, έστω, αναζωογόνηση της οικονομίας.
Το ενδιαφέρον για τη φαρμακοβιομηχανία
Στο ίδιο σχέδιο εντάσσονται αντίστοιχες φιλοδοξίες και μελέτες και σε άλλους τομείς, με αιχμές στους κλάδους της ενέργειας και του αγροτοδιατροφικού συμπλέγματος δραστηριοτήτων. Σύμφωνα με τους υπευθύνους των σχετικών επεξεργασιών, και τα δύο αυτά πεδία παρουσιάζουν ευκαιρίες για την ανάδειξη δυναμικών επιχειρήσεων, ξεκινώντας από την επιστημονική έρευνα και περνώντας στην παραγωγή, δικτύωση, διακίνηση και τις εξαγωγές προϊόντων και υπηρεσιών.
Οι τρεις εκδοχές
Το σχέδιο για τις υπερχρεωμένες επιχειρήσεις
Αξιοσημείωτη είναι μία προγραμματική πρόταση που μελετάται στον ΣΥΡΙΖΑ, σε συνδυασμό με τη νέα εκδοχή των «εθνικών πρωταθλητών». Πρόκειται για ένα σχέδιο για τη στήριξη των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων. Σε πρώτη ανάγνωση, η πρωτοβουλία αυτή παραπέμπει στην πρακτική που ακολουθήθηκε από το ΠαΣοΚ της τετραετίας 1981-85, το περίφημο σχέδιο για τις προβληματικές επιχειρήσεις, που οδηγήθηκε σε ναυάγιο και προκάλεσε πολύ περισσότερα προβλήματα από όσα υποτίθεται ότι θα έλυνε.
Στον ΣΥΡΙΖΑ ξεκινούν από την ίδια ή παρόμοια αφετηρία, τονίζουν όμως ότι δεν επιδιώκουν σε καμία περίπτωση μία επανάληψη του σχεδίου κρατικοποίησης επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα. Πρόκειται ίσως για τη σημαντικότερη προγραμματική αναπροσαρμογή που φιλοδοξεί να παρουσιάσει ο ΣΥΡΙΖΑ στην πορεία προς τις εκλογές, χωρίς πάντως να είναι βέβαιον ότι θα αποφευχθούν οι εσωτερικές τριβές και οι αντιδράσεις της ριζοσπαστικής πτέρυγας.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το σχέδιο για τις υπερχρεωμένες επιχειρήσεις λαμβάνει υπόψη τρεις εκδοχές/εναλλακτικές δυνατότητες, που περιλαμβάνουν εργαλεία της αγοράς και όχι παραδοσιακά «αριστερές» λύσεις. Ειδικότερα: α) αγορά δανείων των επιχειρήσεων από funds και εκκίνηση διαδικασιών αναχρηματοδότησης χρεών, β) μετοχοποιήσεις χρεών, με συμμετοχές επενδυτών στις υπό εξυγίανση επιχειρήσεις ή γ) διαδικασία εξυγίανσης μέσω τραπεζικού τομέα (τραπεζών ειδικού σκοπού κ.λπ.).
Μπορούμε να το διατυπώσουμε και αλλιώς.
Κανένα κόμμα δεν μπορεί να πάρει την κυβέρνηση αν δεν έχει πίσω του ισχυρούς οικονομικούς προστάτες.
Οι Συριζαίοι δείχνουν να πιστεύουν ότι θα κυβερνήσουν.
Αρχίζοντας τώρα σιγά σιγά (σαν το πουλάκι που μαθαίνει να πετάει, άτσαλα στην αρχή, καλύτερα με τόν καιρό, ώσπου να διασχίζει περήφανο τους αιθέρες)
να μαθαίνουν πως παίζεται το παιγνίδι καί έχοντας ήδη κάνει τις πρώτες συνεννοήσεις προσπαθούν να εξηγήσουν τα ανεξήγητα (αριστερό επαναστατικό κόμμα και να μιλάει με ισχυρά συμφέροντα ??, τι θα πούν οι συνιστώσες και αυτοί που πιστεύουν αυτά που λέγονται απο τα στελέχη??) μιλάνε τώρα για σχέδιο με εθνικούς πρωταθλητές και άλλα τέτοια...
Εκτός του ότι επειδή είναι πρωτάρηδες στην πιάτσα είναι άτσαλοι και καρφώνονται , έχουμε να πούμε ότι αυτά τα πράματα θέλουν και μία ρέγουλα...
Αν ο Τσίπρας θέλει να εξηγήσει τις επαφές του με τις παπαρολογίες πε΄ρι εθνικών πρωταθλητών (δεν είναι κακή ιδέα) θα πρέπει να το κάνει συντονισμένα , με (επικοινωνιακό) σχέδιο και - σιγά σιγά - να κόψει τον αέρα σε κατι αριστεράτζες του προηγούμενου αιώνα που βγαίνουν στα κανάλια και αλλαχού εκφράζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ, να τους υποσχεθεί πχ χρήμα και εξουσία (με τρόπο όμως μην προσβληθούνε κλπ) και γενικώς να συμμαζεψει το κόμμα του...
Διότι αλλιώς θα τον πάρει ο κόσμος στο ψιλό...
Εν πάσει περιπτώσει διαβάστε την πρώτη (μετά τις απίστευτες παπαριές με τις οποίες μας έχει φλομώσει επί χρόνια) απόπειρα του ΣΥΡΙΖΑ να μιλήσει σαν κόμμα που διεκδικεί την εξουσία δηλαδή να ξεκαθαρίσει στην πιάτσα με ποιούς θα πάει και ποιούς θα αφήσει...
Άντε, να γίνει ένα καλό παιγνίδι, και ας νικήσει ο (οικονομικά) ισχυρότερος...
Διαβάστε απο το ΒΗΜΑ.
ΣΥΡΙΖΑ: Σχέδιο Τσίπρα για «εθνικούς πρωταθλητές» Τι έδειξε η πρώτη προσπάθεια του να συνομιλήσει με τον επιχειρηματικό κόσμο
Ο κ. Αλ. Τσίπρας αποτόλμησε την προηγούμενη εβδομάδα ένα μεγάλο άλμα. Ωστόσο ο ίδιος και το κόμμα του έπεσαν σε ένα πολιτικό και επικοινωνιακό κενό, παρά τις φιλοδοξίες τους. Η στάση που τήρησε ο ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα της τροπολογίας για τη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης άφησε με μια μεγάλη απορία ένα τμήμα της κοινής γνώμης και μια διόλου ευκαταφρόνητη ομάδα στελεχών του κόμματος. Ποια ήταν η πρόθεση του κ. Τσίπρα;
Σύμφωνα με επιχειρηματικούς παράγοντες, οι οποίοι συχνά αποκωδικοποιούν τις λεπτομέρειες διαφορετικά, ο κ. Τσίπρας εμφανίστηκε για πρώτη φορά με αξιώσεις ως συνομιλητής ενός επιχειρηματικού κλάδου: της φαρμακοβιομηχανίας, η οποία στη συγκεκριμένη περίπτωση βρέθηκε απέναντι στο υπουργείο Υγείας στο θέμα της επίμαχης τροπολογίας.
Παρά ταύτα, αυτό που εξελήφθη από κάποιους ως θετικό μήνυμα, δεν έγινε κατανοητό από τους πολίτες και οδήγησε σε ένα επικοινωνιακό «Βατερλό» το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το οποίο ολοκληρώθηκε με μια θλιβερή κοινοβουλευτική εικόνα κατά την ημέρα ψηφοφορίας της επίμαχης τροπολογίας.
Τι ήθελε να πει η Κουμουνδούρου
Η στάση του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ στο συγκεκριμένο θέμα συνδυάζεται με μια σειρά παραμέτρων που πέρασαν απαρατήρητες στο διάστημα που προηγήθηκε. Μία από αυτές ήταν, για παράδειγμα, η θέση του ΣΦΕΕ (Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος), η οποία συνοψίζεται στα όσα είχε αναφέρει ο πρόεδρος του συνδέσμου κ. Κ. Φρουζής, γενικός διευθυντής της Novartis, σε συνέντευξη Τύπου προ ημερών.
Εκεί είχε υπογραμμίσει ότι η φαρμακευτική δαπάνη δεν μπορεί να πέσει κάτω από 2,250 δισ. ευρώ και στο πλαίσιο αυτό κάλεσε την κυβέρνηση «να πει ένα "όχι" στην τρόικα», η οποία πιέζει προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Η θέση του φαρμακευτικού κλάδου στην Ελλάδα συμπίπτει με εκείνη του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ως εκ του θεσμικού του ρόλου, συνομιλεί πλέον με σχεδόν όλους τους παραγωγικούς φορείς της χώρας.
Αυτό το στοιχείο επιχείρησε να αναδείξει ο κ. Τσίπρας, χωρίς επιτυχία, με αφορμή την τροπολογία για το φάρμακο. Και αυτό που καταλογίζουν στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ακόμη και στελέχη του κόμματος είναι ότι αντί να επιλέξει μια εποικοδομητική στάση, προτίμησε να ανοίξει ένα μέτωπο με προσωπικές επιθέσεις και καταγγελίες κατά του υπουργού Υγείας κ. Αδ. Γεωργιάδη, χωρίς εν τέλει κανένα πολιτικό όφελος.
Παρά ταύτα, υπήρξαν παράγοντες της αγοράς και της οικονομικής ζωής της χώρας οι οποίοι ερμήνευσαν τη στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως το πρώτο δείγμα της πρόθεσής της να συνομιλήσει με τον επιχειρηματικό κόσμο - κάτι που δεν πέρασε απαρατήρητο και από διπλωματικούς εκπροσώπους ευρωπαϊκών κυβερνήσεων στην Αθήνα.
Η επιλογή αυτή της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποτελεί στην πραγματικότητα μόνον ένα σκέλος μιας ευρύτερης απόπειρας προγραμματικής επανατοποθέτησης του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία βρίσκεται στο στάδιο της επεξεργασίας, με ορίζοντα τις εθνικές εκλογές. Στον πυρήνα της προσπάθειας αυτής βρίσκεται η επιδίωξη κωδικοποίησης μιας πρότασης για την «επαναβιομηχάνιση» της χώρας, με χαρακτηριστικά που παραπέμπουν, παρά τις ριζικές διαφορές τους, στην κεντρική πολιτική επιλογή παλαιότερων κυβερνήσεων του ΠαΣοΚ, με στόχο τη δημιουργία «εθνικών πρωταθλητών», επιχειρήσεων δυναμικών και εξωστρεφών που θα λειτουργούσαν ως αναπτυξιακά οχήματα.
Στον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα απορρίπτουν τον όρο, κυρίως λόγω της αρνητικής φόρτισης που δημιουργήθηκε, όταν οι «εθνικοί πρωταθλητές» κατέληξαν σε ένα σχέδιο δύσκαμπτο και «στεγανό», που εν τέλει ποτέ δεν υλοποιήθηκε όπως είχε σχεδιαστεί και περιορίστηκε κατ' ουσίαν στις συγχωνεύσεις τραπεζών. Παρά ταύτα, κορυφαία στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης παραδέχονται ότι βρίσκονται στη φάση σχεδιασμού ενός αντίστοιχου μοντέλου, με στόχο τη στήριξη και ενίσχυση συγκεκριμένων κλάδων που θα μπορέσουν να λειτουργήσουν ως παράγοντες ανάσχεσης της οικονομικής αιμορραγίας της χώρας σε πρώτη φάση, και ανάπτυξης εν συνεχεία.
Κεντρικό στοιχείο της πρότασης αυτής, για την ολοκλήρωση της οποίας καταβάλλεται μεγάλη προσπάθεια στον ΣΥΡΙΖΑ (δεν έχουν όλοι ως γνωστόν την ίδια προσέγγιση), είναι κατ' αρχάς η στήριξη επιχειρήσεων που μέχρι σήμερα έχουν επιβιώσει και εν συνεχεία η δημιουργία δικτύων παραγωγής - διακίνησης προϊόντων και υπηρεσιών.
Οπως λένε οι γνωρίζοντες τις λεπτομέρειες, κεντρική παράμετρος του σχεδίου είναι η επιβίωση του ιδιωτικού τομέα, ειδικώς δε των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Στο πλαίσιο αυτό, οι ίδιες πηγές δεν αρνούνται τα ενδεχόμενα εταιρικών συγκεντρώσεων, όμως απορρίπτουν τη δημιουργία νέων μονοπωλίων.
Παράλληλα, τονίζουν ότι το σχέδιο αυτό δεν μελετάται σε συνθήκες ανάκαμψης, αλλά ως μέσο ανάσχεσης της «καταστροφής που συντελείται στη χώρα» και σε δεύτερη φάση ως βασική προϋπόθεση για την αργή, έστω, αναζωογόνηση της οικονομίας.
Το ενδιαφέρον για τη φαρμακοβιομηχανία
Με βάση αυτά, ο φαρμακευτικός κλάδος βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του ΣΥΡΙΖΑ και αποτελεί μάλιστα, σύμφωνα με τις παραδοχές κορυφαίων στελεχών, έναν από τους πυλώνες του σχεδίου των «μίνι εθνικών πρωταθλητών», καθώς συνδυάζει δυναμικά χαρακτηριστικά στην έρευνα, την παραγωγή, τη διακίνηση-εξαγωγές, κ.λπ.
Στο ίδιο σχέδιο εντάσσονται αντίστοιχες φιλοδοξίες και μελέτες και σε άλλους τομείς, με αιχμές στους κλάδους της ενέργειας και του αγροτοδιατροφικού συμπλέγματος δραστηριοτήτων. Σύμφωνα με τους υπευθύνους των σχετικών επεξεργασιών, και τα δύο αυτά πεδία παρουσιάζουν ευκαιρίες για την ανάδειξη δυναμικών επιχειρήσεων, ξεκινώντας από την επιστημονική έρευνα και περνώντας στην παραγωγή, δικτύωση, διακίνηση και τις εξαγωγές προϊόντων και υπηρεσιών.
Οι τρεις εκδοχές
Το σχέδιο για τις υπερχρεωμένες επιχειρήσεις
Αξιοσημείωτη είναι μία προγραμματική πρόταση που μελετάται στον ΣΥΡΙΖΑ, σε συνδυασμό με τη νέα εκδοχή των «εθνικών πρωταθλητών». Πρόκειται για ένα σχέδιο για τη στήριξη των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων. Σε πρώτη ανάγνωση, η πρωτοβουλία αυτή παραπέμπει στην πρακτική που ακολουθήθηκε από το ΠαΣοΚ της τετραετίας 1981-85, το περίφημο σχέδιο για τις προβληματικές επιχειρήσεις, που οδηγήθηκε σε ναυάγιο και προκάλεσε πολύ περισσότερα προβλήματα από όσα υποτίθεται ότι θα έλυνε.
Στον ΣΥΡΙΖΑ ξεκινούν από την ίδια ή παρόμοια αφετηρία, τονίζουν όμως ότι δεν επιδιώκουν σε καμία περίπτωση μία επανάληψη του σχεδίου κρατικοποίησης επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα. Πρόκειται ίσως για τη σημαντικότερη προγραμματική αναπροσαρμογή που φιλοδοξεί να παρουσιάσει ο ΣΥΡΙΖΑ στην πορεία προς τις εκλογές, χωρίς πάντως να είναι βέβαιον ότι θα αποφευχθούν οι εσωτερικές τριβές και οι αντιδράσεις της ριζοσπαστικής πτέρυγας.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το σχέδιο για τις υπερχρεωμένες επιχειρήσεις λαμβάνει υπόψη τρεις εκδοχές/εναλλακτικές δυνατότητες, που περιλαμβάνουν εργαλεία της αγοράς και όχι παραδοσιακά «αριστερές» λύσεις. Ειδικότερα: α) αγορά δανείων των επιχειρήσεων από funds και εκκίνηση διαδικασιών αναχρηματοδότησης χρεών, β) μετοχοποιήσεις χρεών, με συμμετοχές επενδυτών στις υπό εξυγίανση επιχειρήσεις ή γ) διαδικασία εξυγίανσης μέσω τραπεζικού τομέα (τραπεζών ειδικού σκοπού κ.λπ.).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου