Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2013

«Τσούλες» και «Καθάρματα»


994383_726458447383473_1257591317_n

Δεν είναι πρώτη φορά που ένας νόμος κάνει άνω κάτω μια κοινωνία.

Η δημόσια συζήτηση για το «αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου» πυροδότησε μίση και πάθη στη Γαλλία.

Ο πόλεμος ανάμεσα στα «Καθάρματα», που υποστηρίζουν το δικαίωμα στον «αγοραίο έρωτα», και σε όσους αντιδρούν στην εμπορευματοποίηση του γυναικείου σώματος καλά κρατεί. 


Αφορμή στάθηκε το νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση Ολάντ στη γαλλική Εθνοσυνέλευση και προέβλεπε την τιμωρία των πελατών των ιερόδουλων με πρόστιμο 1.500 ευρώ...

Η πρώτη αντίδραση προήλθε από μια μερίδα διανοουμένων, ηθοποιών, συγγραφέων καλλιτεχνών. Συνέταξαν το «Μανιφέστο» των «343 Καθαρμάτων» με τίτλο «Κάτω τα χέρια από την πόρνη μου!». «Πιστεύουμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να πουλάει ελεύθερα τα θέλγητρά του, ακόμα και να το απολαμβάνει. Και δεν δεχόμαστε να θεσπίζουν βουλευτές κανόνες στις επιθυμίες και στις απολαύσεις μας…», υποστήριξαν ισάριθμοι άντρες με επικεφαλής τον συγγραφέα Φρεντερίκ Μπεϊζμπεντέρ. Το ιδιαίτερα προκλητικό κείμενο, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Κοζέρ», θυμίζει το διάσημο «Μανιφέστο» του 1971, που είχε συνταχθεί από τη Σιμόν ντε Μποβουάρ και τις 343 αυτοαποκαλούμενες «Τσούλες», όπως η Ζαν Μορό, η Μαργερίτ Ντιράς, η Φρανσουάζ Σαγκάν, η «ωραία της ημέρας» Κατρίν Ντενέβ, διεκδικώντας το δικαίωμα στην άμβλωση.
«Οι ‘‘343 Τσούλες’’ ζητούσαν την αυτοδιάθεση του δικού τους σώματος, ενώ τα ‘‘343 Καθάρματα’’ ζητούν τη διάθεση του σώματος των άλλων», ήταν η αποστομωτική απάντηση της Νατζάτ Βαλό Μπελκασέμ, υπουργού για τα Δικαιώματα των Γυναικών. Το νομοσχέδιο που κατατέθηκε από το Σοσιαλιστικό Κόμμα έχει ως στόχο τη διάλυση των ξένων δικτύων μαστροπείας και τη βοήθεια των γυναικών που εμπλέκονται στη βιομηχανία του σεξ και θέλουν να σταματήσουν. Όμως, «κόκκινο» πανί για πολλούς Γάλλους είναι το άρθρο 16, το οποίο προβλέπει την τιμωρία του ατόμου που θα πληρώσει για σεξ.
«Επιθυμώ να ζω σε μια χώρα όπου ο καθένας μπορεί να κάνει σεξ όπως και όποτε το επιθυμεί, σεβόμενος πάντα τον νόμο», λέει καταθέτοντας τη δική της άποψη η Ελίζαμπεθ Λεβί, διευθύντρια του περιοδικού «Κοζέρ», η οποία υποστηρίζει ότι υπάρχουν ήδη νόμοι για τη βία και το εμπόριο λευκής σαρκός. Στην άλλη πλευρά στέκονται οι φεμινίστριες, θεωρώντας την πορνεία ως «αρχαϊκή μορφή δουλείας».
Πώς αντέδρασαν οι ίδιες οι ιερόδουλες; Περίπου 300 γυναίκες που ασκούν το «αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου» κατέβηκαν σε μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας με συνθήματα «Είμαστε πόρνες, είμαστε περήφανες, πόλεμος στο Σοσιαλιστικό Κόμμα» και «Πελάτες τιμωρημένοι, πόρνες δολοφονημένες».
Μπορεί, άραγε, ένας νόμος να εξαλείψει την πορνεία; Μήπως η τιμωρία των πελατών κάνει πιο ευάλωτες τις πόρνες και τις οδηγήσει στο περιθώριο, στην εκμετάλλευσή τους από ξένες συμμορίες; Μπορεί ένα κράτος να νομοθετεί αναφορικά με τη σεξουαλικότητα του κάθε ατόμου, κρίνοντας τι είναι σωστό και τι λάθος; «Δίχως να επιθυμούμε ούτε να υποστηρίξουμε ούτε να καταδικάσουμε την πορνεία, αρνούμαστε την πρόταση για τιμωρία των πελατών των ιερόδουλων», υποστηρίζει μια δεύτερη διακήρυξη, ένα λιγότερο προκλητικό «Μανιφέστο», που το υπογράφουν οι Τζακ Λανγκ, Κλοντ Λελούς, Ζαν Μορό, Κατρίν Ντενέβ.
Την απάντηση στον περιβόητο νόμο την έχει ήδη δώσει η ίδια η κοινωνία. Σε πρόσφατη δημοσκόπηση για το υπουργείο Προστασίας των Γυναικών, το 73% των Γάλλων συμφωνεί με το νομοσχέδιο, ωστόσο μόνο το 22% υποστηρίζει την ποινικοποίηση του πληρωμένου σεξ και τη χρηματική τιμωρία του πελάτη.     Κωστούλα Tωμαδάκη    

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου