Παγάνες τα Χριστούγεννα του 1970

Ένα εορταστικό κομμάτι του ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΗΡΟΠΟΥΛΟΥ, με νοσταλγία και γλαφυρότητα,μια ακόμη τιμή γι αυτούς που μας έμαθαν να ζούμε...

Το χιόνι σκέπαζε δρόμους, μονοπάτια, αλλά και την ανθρώπινη διάθεση. 

Από νωρίς, τη χρονιά εκείνη, από τη γιορτή του Αϊ-Δημήτρη, ο καιρός έδειξε τα δόντια του. 

Εκεί πάνω στα βουνά, οι άνθρωποι μαζεύτηκαν από καιρό στα σπίτια και στα καφενεία. Αλλοι καιροί, άλλες ανάγκες, άλλοι τρόποι ζωής. Δυτική Ροδόπη, 1970, σαράντα τρία χρόνια πριν...
Κάποτε, ρώτησα έναν παππού που είχε γεννηθεί στα 1880 στη μακρινή και ευλογημένη γη της Μικράς Ασίας γιατί ζούσε εκεί ψηλά, τι τον κρατούσε εκεί πάνω...

«Εδώ», είπε, «μπορώ να σκέφτομαι, να δουλεύω και να λέω ό,τι με λέει η καρδιά μου και όχι το ραδιόφωνο και οι εφημερίδες... Εδώ», συνέχισε, 

«έχει κυνήγι μπόλικο, έχει ξύλα... και αστυνόμο δεν έχει». 

Ακούγεται παράταιρα, αταίριαστα, σαράντα τόσα χρόνια μετά, αλλά αυτό ήταν τότε μια πραγματικότητα. Ο κανόνας του δάσους.

• Λεπτομέρειες στην έντυπη έκδοση του «Εθνους - Κυνήγι»