Στη σκηνή φτάνουν κιβώτια με μπουκάλια σαμπάνιας Moet & Chandon, κάποια άλλα είναι άδεια και σκορπισμένα πάνω στη σκηνή σαν πανέρια από γαρύφαλλα. Ο λαοφιλής τραγουδιστής λέει στα γκαρσόνια να μην ανοίξουν ακόμα τα νέα κιβώτια: «αυτά θα δει ο Σόιμπλε και θα περπατήσει… θαύμα παιδιά! Σηκώθηκε ο Σόιμπλε και περπάτησε ο πούστης»…
Λίγο αργότερα θα χαρακτήριζε την Γερμανίδα καγκελάριο «κουφάλα»...
«…Το πλήθος ζητωκραύγαζε και γέλαγε σε κάθε σχόλιο του τραγουδιστή για την αναπηρία του υπουργού Οικονομικών, που προκλήθηκε από την απόπειρα δολοφονίας εναντίον του το 1990», σχολίαζε δύο μέρες μετά η γερμανική εφημερίδα Bild.
«… Το μόνο που κάνω είναι να τραγουδώ και να προσπαθώ να διασκεδάζω τον κόσμο. Έκανα χιούμορ που εκφράζεται πολλές φορές στην υπερβολή, αλλά χιούμορ. Το χιούμορ του μέσου Ελληνα! Σε αυτούς ανήκω και εγώ και με αυτόν τον τρόπο αντιδρούμε στη σκληρή, σημερινή πραγματικότητα στην οποία μας έχουν επιβάλλει να ζούμε» απάντησε ο τραγουδιστής.
Η αλήθεια είναι πως, πράγματι, ο κ. Ρέμος μπορεί να κάνει λόγο για «χιούμορ του μέσου Έλληνα» σατιρίζοντας ίσως ακόμα και την αναπηρία ενός ανθρώπου που προκλήθηκε από δολοφονική απόπειρα εναντίον του. Και μπορεί να το ισχυριστεί διότι δεν ήταν η πρώτη φορά που ακούστηκαν παρόμοιες εκφράσεις, ούτε έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που σατιρικοί καλλιτέχνες έκαναν το ίδιο «χιούμορ».
Χιούμορ, άλλωστε, χαρακτηρίστηκε πρόσφατα και από τον Σταμάτη Κραουνάκη στίχος του τραγουδιού που απευθυνόταν στη σύζυγο του υπουργού Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη:«ξανθιά, κουλή να σε λέει μπουμπούκο… ξυνή, νευρική Ευγενία… αναρωτιέμαι η καριόλα τι χρώμα φοράει βρακί… τα βούρλα φυτρώνουν στο βούρκο… ένα σόι ένα τίποτα».
Χιούμορ του μέσου Έλληνα χαρακτηρίστηκε κι αυτό.
Χιούμορ του μέσου Έλληνα χαρακτηρίστηκε κι αυτό.
Όπως χιούμορ χαρακτηρίζονται και οι προσβλητικές εκφράσεις που χρησιμοποιεί στα σόου του ο Λάκης Λαζόπουλος.
Μπορεί, όμως, ένας λαός σαν τον ελληνικό, που για να ισοσκελίσει την ανυπαρξία σύγχρονων επιτευγμάτων, επικαλείται διαρκώς την αρχαιοελληνική του καταγωγή, να αντιλαμβάνεται ως χιούμορ την λοιδορία της αναπηρίας ενός ανθρώπου; Η οποία, μάλιστα, προκλήθηκε από δολοφονική απόπειρα εναντίον του;
Η απάντηση του κ. Ρέμου παρουσιάζει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον στο σκέλος που αναφέρει πως με αυτό το «χιούμορ» «αντιδρούμε στη σκληρή, σημερινή πραγματικότητα στην οποία μας έχουν επιβάλλει να ζούμε».
Στην εποχή του άκρατου λαϊκισμού -όπου θεωρείται κοινός τόπος ότι τη σημερινή κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει μας την έχουν «επιβάλει» -όπως λέει και ο τραγουδιστής- οι κακοί ξένοι, ενώ εμείς ουδεμία ευθύνη φέρουμε- η ατάκα του κ. Ρέμου ταιριάζει γάντι παντού. Σε κάθε περίσταση! Πλην μιας.
Της προκειμένης. Διότι, δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι σε έναν χώρο όπου καταναλώθηκαν (όπως υπολογίστηκε) 300 μπουκάλια σαμπάνιας, μία μάλιστα 6 λίτρων κόστους 25.000 ευρώ, το «πούστη Σόιμπλε» και «κουφάλα Μέρκελ» ειπώθηκαν ως αντίδραση «στη σκληρή, σημερινή πραγματικότητα στην οποία μας έχουν επιβάλλει να ζούμε».
Η αλήθεια είναι πως πολλοί Έλληνες ζουν σκληρή πραγματικότητα. Όχι, όμως, εκείνοι στους οποίους απευθύνθηκε ο κ. Ρέμος.
Η αλήθεια είναι πως πολλοί Έλληνες ζουν σκληρή πραγματικότητα. Όχι, όμως, εκείνοι στους οποίους απευθύνθηκε ο κ. Ρέμος.
Οι φιλολαϊκές αντιμνημονιακές κορώνες, εν προκειμένω. κάθε άλλο παρά «δίκαια αντίδραση στη σκληρή πραγματικότητα που μας επέβαλαν» μπορούν να θεωρηθούν. Η οποία σκληρή πραγματικότητα, εάν πράγματι θέλει κανείς να δει την κατάσταση όπως είναι, έχει ρίζες στις βαθύτερες παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας. Πέρα από τις αναποτελεσματικές πολιτικές και τους ανεπαρκείς σε κάποιες περιπτώσεις πολιτικούς η σημερινή δύσκολη πραγματικότητα είναι αποτέλεσμα της λάθος αντίληψης που είχαμε για χρόνια για την έννοια του πολίτη. Αυτού που για χρόνια διεκδικούσε πλήθος δικαιωμάτων ξεχνώντας και τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις του. Όπως φερ’ ειπείν την εκπλήρωση των στρατιωτικών υποχρεώσεων…
Έχουν περάσει 8 χρόνια από το 2005, τότε που ο κ. Ρέμος είχε γίνει πρωτοσέλιδο με αφορμή την στρατιωτική του θητεία. Η επιτροπή τότε επανεξέτασε την κατάσταση της υγείας του τραγουδιστή σχετικά με το πρόβλημα που είχε δηλώσει ότι αντιμετώπιζε και βάσει του οποίου είχε τύχει απαλλαγής στράτευσης και απεφάνθη ότι ο κ. Ρέμος είναι κατάλληλος να στρατευθεί. Εφόσον, όμως, με τις αναβολές είχε ήδη φτάσει 35 ετών, υπηρέτησε στην αεροπορία μόλις 45 ημέρες. Στην καταιγιστικών ρυθμών lifestyle επικαιρότητα, βέβαια, ποιος θυμάται τι συνέβη πριν από 8 χρόνια;
Αυτό που σίγουρα, όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι η μεγαλειώδους σημασίας φράση πως «η αισθητική είναι η ηθική του μέλλοντος». Και, ίσως, ήταν υπερβολή που ειπώθηκε ότι ήταν ανήθικο το θέαμα στην Ψαρρού, αλλά σίγουρα ήταν αντιαισθητικό.
ΥΓ. Ζητώ προκαταβολικά συγνώμη για την απρέπεια που θα πω εντός εισαγωγικών παρακάτω, αλλά θέλω να εκφράσω μία ειλικρινή απορία: Τι θα έγραφαν (απολύτως δίκαια) ελληνικές εφημερίδες, περιοδικά και πώς θα απαντούσαν κανάλια και ραδιόφωνα εάν ένας Γερμανός καλλιτέχνης έλεγε από σκηνής ανάμεσα σε κιβώτια με σαμπάνια «αυτά κάνουμε και θα αρχίσει να βλέπει ο…Κουρουμπλής»;
Ας το συνειδητοποιήσουμε. Κάποια πράγματα ποτέ και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να θεωρηθούν «χιούμορ»…
Κατερίνα Παναγοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου