Σκέψου, λέει, να είσαι 30 χρονών, με μάστερ και διδακτορικό, και να έχεις την ατυχία να είσαι Έλληνας. Δηλαδή, άνεργος. Με λαμπρές σπουδές, όπως θα έλεγαν οι παλιότεροι.
Σκέψου, λέει, να έχεις και πέντε -έξι συνομήλικους φίλους, με τα ίδια προσόντα. Επίσης Έλληνες και, συνεπώς, επίσης άνεργους.
Σκέψου, λέει, ότι ξυπνάς ένα πρωί, προσπαθώντας να διαχειριστείς την κατάθλιψή σου, και ξαφνικά ακούς ότι ο Χρήστος Παπουτσής ορίστηκε επρόσωπος στην Παγκόσμια Τράπεζα.
«Ο ποιος;» σκέφτεσαι… Ο Χρήστος Παπουτσής...
«Μα αυτός», συνεχίζεις να σκέφτεσαι, «δεν είναι ο 60χρονος πρώην βουλευτής, ευρωβουλευτής, υπουργός, υποψήφιος δήμαρχος, αλλά και επίτροπος στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Δεν είναι εκείνος που απέτυχε να εκλεγεί πέρυσι στις εκλογές ως υποψήφιος στην Α’ Αθηνών»;
Προφανώς ο ίδιος είναι, αφού άλλον Παπουτσή δεν ξέρεις.
Αρχίζεις να ψάχνεις, τότε, για τις σπουδές και την επαγγελματική του εμπειρία.
«Δεν μπορεί», λες, «θα έχει μεταπτυχιακούς τίτλους στην Οικονομία και εμπειρία σε μεγάλες τράπεζες. Πώς αλλιώς θα έπαιρνε αυτή τη θέση»;
Αρχίζεις να ψάχνεις, τότε, για τις σπουδές και την επαγγελματική του εμπειρία.
«Δεν μπορεί», λες, «θα έχει μεταπτυχιακούς τίτλους στην Οικονομία και εμπειρία σε μεγάλες τράπεζες. Πώς αλλιώς θα έπαιρνε αυτή τη θέση»;
Τζίφος. Τίποτα από όλα αυτά δεν υπάρχει. Άρα;
«Άρα, τον επέλεξε ο Βενιζέλος για να εξευμενίσει την ομάδα των γεωργοπαπανδρεϊκών;» αναρωτιέσαι.
«Είναι δυνατόν να έχει γίνει τέτοια μικροκομματική συναλλαγή ανάμεσα στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και τον ‘παρά τρίχα’ συνυποψήφιό του για την κομματική ηγεσία»;
«Άρα, τον επέλεξε ο Βενιζέλος για να εξευμενίσει την ομάδα των γεωργοπαπανδρεϊκών;» αναρωτιέσαι.
«Είναι δυνατόν να έχει γίνει τέτοια μικροκομματική συναλλαγή ανάμεσα στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και τον ‘παρά τρίχα’ συνυποψήφιό του για την κομματική ηγεσία»;
Όση καλή διάθεση κι αν διαθέτεις, άλλη εκδοχή δεν βλέπεις. Πρέπει να δεχθείς ότι κυριάρχησαν τα πιο ευτελή παλαιοκομματικά παζάρια… Του τύπου «θα σε βάλω εκεί, αλλά πες και συ στους δικούς σου να σκάσουν, μη βγαίνουν κάθε τρεις και λίγο και κάνουν κριτική»…
Τότε ακριβώς χάνεις τον έλεγχο και αρχίζεις τα γαμωσταυρίδια. Για εκείνους που κυβέρνησαν και οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία, για εκείνους που κυβερνούν με τον ίδιο και απαράλλαχτο τρόπο. Περιφρονώντας κάθε έννοια αξιοκρατίας και επιβάλλοντας, στη καθημαγμένη Ελλάδα, το δίκαιο του κολλητού, του συγχωριανού, του κουμπάρου, του κομματικού φίλου ή αντιπάλου.
Όλα αυτά τη στιγμή που η ανεργία έχει φτάσει το 28% και στους νέους έχει ξεπεράσει το 60%…
Το «ουστ» που σε ακούω να λες είναι το λιγότερο που θα περίμενα…
Το «ουστ» που σε ακούω να λες είναι το λιγότερο που θα περίμενα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου