Κυριακή 10 Μαρτίου 2013

Η Ευρώπη του Καραμανλή, δεν είναι η Ευρώπη του Σαμαρά

Από όποια πλευρά κι αν κοιτάξεις, η κατάσταση στη χώρα δείχνει να έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. 


Χθες το ελληνικό χρηματιστήριο κυριολεκτικά γκρεμίστηκε, όταν μάλιστα το διεθνές χρηματιστηριακό κλίμα είναι στα καλύτερά του. 
Τι δείχνει αυτό; Πολύ απλά το ελληνικό χρηματιστήριο προεξοφλεί την παταγώδη αποτυχία σε όλους τους τομείς. 
Τα χειρότερα όχι μόνο δεν έχουν περάσει όπως θέλει να μας πείσει το Μαξίμου αλλά δυστυχώς βρίσκονται μπροστά μας....
Κι αυτό συμβαίνει διότι δεν υπάρχει στρατηγικό κέντρο διακυβέρνησης κι ο καθένας κάνει κυριολεκτικά ό,τι του κατέβει. 
Οι οικονομικοί εισαγγελείς καταγγέλλουν τραπεζίτες πως αποκρύπτουν στοιχεία. 
Ο πρόεδρος της εξεταστικής για τη λίστα Λαγκάρντ Χρήστος Μαρκογιαννάκης δηλώνει «τα έχω πάρει στο κρανίο με το ΣΔΟΕ…». 
Δικαστήριο αθωώνει δραπέτες γιατί λέει είναι άθλιες οι συνθήκες στις φυλακές οπότε καλά έκαναν και την κοπάνισαν. 
Όμως οι συλλήψεις επιχειρηματιών συνεχίζονται με μορφή χιονοστιβάδας και είναι να απορεί κανείς τι είδους ανάπτυξη προσδοκά η κυβέρνηση όταν κλείνει μέσα τον ένα μετά τον άλλο, αυτούς που θα μπορούσαν να πάρουν το ρίσκο και να επιχειρήσουν, να κάνουν τζίρους, να δημιουργήσουν δουλειές. 
Η Αστυνομία στη Χαλκιδική κάνει προανάκριση με ΜΑΤ και δακρυγόνα, την ώρα που οι έφεδροι καταδρομείς απειλούν την ΕΛΑΣ από την ιστοσελίδα τους πως θα έχει πλέον να κάνει μαζί τους! 
Σε όλα αυτά προσθέστε πως αύριο το πρωί το κέντρο της Αθήνας θα είναι κλειστό από τις διαμαρτυρίες απόστρατων και εν ενεργεία αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων. 
Την ίδια ώρα οι υπουργοί κάνουν ο καθένας τις δικές του «εξυπηρετήσεις». 
Μαθαίνω πως Τσαυτάρης ετοιμάζεται να ανοίξει τις πόρτες για τα μεταλλαγμένα, πράγμα καθόλου παράξενο για έναν άνθρωπο που τα «ακαδημαϊκά ενδιαφέροντά του» σχετίζονταν με πολλούς κλάδους της Γενετικής και της Βιοτεχνολογίας. 
Επίσης μαθαίνω πως ο Σκορδάς ετοιμάζεται να δώσει στη γαλακτοβιομηχανία την επιμήκυνση που ζητάει για τη διάρκεια «ζωής» στο φρέσκο γάλα. Δηλαδή θα έχουμε φρέσκο γάλα 10 ημερών!!! 
Ταυτόχρονα ο Στουρνάρας θέλοντας προφανώς να βελτιώσει το επενδυτικό κλίμα στη χώρα δίνει συνέντευξη στη γερμανική εφημερίδα Βild, εξομολογούμενος πως δεν τολμάει να βγει έξω από το σπίτι του. Τη σκέφτηκε μόνος του αυτή την ατάκα ή είχε και «επικοινωνιακό σύμβουλο»; 
Α, να μην ξεχάσω και τον Κεδίκογλου που πήγε στη Μόσχα να φέρει επενδύσεις…. 
«Δουλευόμαστε» κανονικά όλοι δηλαδή. 
Ο Σαμαράς δικαιώνει σήμερα τις δηλώσεις του Παπακωνσταντίνου περί «Τιτανικού». Δυστυχώς επεφύλαξε για τον εαυτό του και τους στενούς συνεργάτες του τον ρόλο της χαρωπής και ανέμελης ορχήστρας που παίζει τραγουδάκια για να μην δημιουργηθεί πανικός. 
Το καράβι όμως βουλιάζει. Κι απορώ ειλικρινά πως ένας στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού, όπως ο Χρύσανθος Λαζαρίδης έχει αφήσει αδιαμαρτύρητα να εξελιχθεί αυτή η άνευ όρων παράδοση στους Γερμανούς. 
Όπως επίσης πρέπει να ομολογήσω πόσο μεγάλη είναι η διάψευση των προσδοκιών από τον Υπουργό Επικρατείας Δημήτρη Σταμάτη, για τον οποίο είχα γράψει (http://rizopoulospost.com/o-ypourgos-epikratias/) πως το στοίχημά του είναι όχι το να μην δημιουργεί αλλά το να λύνει προβλήματα. Τελικά, δεν τα κατάφερε. 
Τι μένει λοιπόν; Μένει ο Μουρούτης να διαμαρτύρεται στο twitter και να τα βάζει με την ΕΣΗΕΑ επειδή ένα περιοδικό έκανε εξώφυλλο τον Σαμαρά «μαυρισμένο» στο ξύλο. 
Αυτό είναι δηλαδή το πρόβλημα της χώρας αυτή τη στιγμή; Και εν πάση περιπτώσει και τα γερμανικά περιοδικά δείχνουν τη Μέρκελ να «τρώει» μακαρονάδες στο κεφάλι, τι έγινε; 
Συμπερασματικά, η μπάλα έχει χαθεί, οι τροικανοί και οι διαπλεκόμενοι αλωνίζουν ανενόχλητοι ( είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του ΟΠΑΠ, όπου η «ακινησία» στη διαδικασία της αποκρατικοποίησης εξυπηρετεί την Intralot) και το Μαξίμου αδυνατεί φανερά πλέον να δώσει κατεύθυνση. 
Η χώρα όχι μόνο στερείται εθνικής ηγεσίας αλλά και στοιχειώδους διακυβέρνησης. 
ΥΓ1: Το μνημόσυνο στον Καραμανλή ήταν η επιτομή της παρακμής. 
Όλοι προσήλθαν με μια λογική ισορροπιών για να μη θίξουν ο ένας τον άλλο. Όμως η αλήθεια είναι μία. 
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έπαιρνε αποφάσεις με γνώμονα τα εθνικά συμφέροντα. 
Η επιλογή της Ευρώπης τότε τα διασφάλιζε. Σήμερα είναι βέβαιο πως θα ανήκε σε αυτούς που βλέπουν πως η επιλογή της Ευρώπης τα υπονομεύει. Γιατί η Ευρώπη του Καραμανλή δεν είναι η Ευρώπη του Σαμαρά. 
ΥΓ2: Το μόνο που κατάφερε ο Μουρούτης είναι να ξεπουλήσει το Unfollow στα περίπτερα.
Σπύρος Ριζόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου