Σε πάνω από 500 εκατομμύρια ευρώ εκτιμώνται οι δουλειές του Ανδρέα
Ροσσώνη με το Πολεμικό Ναυτικό.
Και δεν είναι μόνο αυτά: ως εκπρόσωπος
ιταλικών εταιρειών ο σύζυγος της Μαρίνας Παπακωνσταντίνου - το όνομα
του οποίου ήλθε στην επικαιρότητα λόγω της εμπλοκής του πρώην «τσάρου»
Γιώργου Παπακωνσταντίνου στην υπόθεση της «λίστας Λαγκάρντ» - είχε
εισχωρήσει και στην Πολεμική Αεροπορία και στο Λιμενικό Σώμα.
Χαρακτηριστικό είναι το
γεγονός ότι φρεγάτες, πυραυλάκατοι, αρματαγωγά αλλά και κανονιοφόροι
«φορούν» κατά κύριο λόγο τα ιταλικά πυροβόλα που έχουν προτιμηθεί για
τις επιχειρησιακές ανάγκες στο Αιγαίο.
Συνολικά υπολογίζεται ότι τις τελευταίες δεκαετίες το Πολεμικό Ναυτικό έχει προμηθευθεί 49 Οτο Μελάρα, των οποίων το σημερινό κόστος ανέρχεται σε περίπου 300 εκατομμύρια ευρώ - η τιμή εκάστου υπολογίζεται στα 6-7 εκατομμύρια. Τόσο μεγάλη ήταν η «πέραση» των συγκεκριμένων πυροβόλων, που τη δεκαετία του 1980 η Ελλάδα παράγγειλε ειδική μελέτη για τη φρεγάτα «Λήμνος», ώστε να μπορεί να μπει και δεύτερο. Δύο Οτο Μελάρα φέρει και η φρεγάτα «Ελλη». Αλλα 7 πυροβόλα Οτο Μπρέντα, τα οποία εκπροσωπεί επίσης ο κ. Ροσσώνης, έχουν πωληθεί στο Πολεμικό Ναυτικό και στο Λιμενικό Σώμα, με το καθένα από αυτά να τιμάται προς περίπου 5 εκατομμύρια.
ΠΥΡΟΜΑΧΙΚΑ. Πηγές που γνωρίζουν καλά τα μεγέθη των αναλωσίμων για τα εξοπλιστικά συστήματα αναφέρουν στα «ΝΕΑ» πως τα πυροβόλα αποτελούν μόνο ένα μέρος της εξίσωσης. «Θα ήταν εντελώς άχρηστα αν δεν υπήρχαν τα πυρομαχικά, τα οποία προμηθεύονται από την ίδια φίρμα», λένε. Οι ίδιες πηγές εκτιμούν πως οι ανάγκες των 53 πυροβόλων Οτο Μελάρα και Οτο Μπρέντα του Πολεμικού Ναυτικού σε βλήματα μπορεί να ξεπερνούν τα 40 εκατομμύρια την 5ετία - ήτοι, από τη δεκαετία του 1990 μέχρι σήμερα πρέπει να έχουν δαπανηθεί πάνω από 150 εκατομμύρια ευρώ για την προμήθεια τέτοιου είδους πυρομαχικών. Κάποιες χρονιές λόγω των ασκήσεων ξοδεύονταν περισσότερα βλήματα απ' ό,τι άλλες. Σήμερα εκτιμάται ότι η προμήθεια ώστε να καλυφθούν τα αποθέματα πυρομαχικών για τα συγκεκριμένα πυροβόλα ξεπερνά τα 45 εκατομμύρια ευρώ.
Ως εκπρόσωπος των ιταλικών ναυπηγείων Fincantieri, ο κ. Ροσσώνης έπαιξε σημαντικό ρόλο και στην κατασκευή του πετρελαιοφόρου «Προμηθέας», το οποίο στοίχισε περί τα 100 εκατομμύρια ευρώ. Το εν λόγω πλοίο, που λειτουργεί υποστηρικτικά στον στόλο του Πολεμικού Ναυτικού, κατασκευάστηκε στα Ναυπηγεία Ελευσίνας με σχέδια της ιταλικής εταιρείας την οποία εκπροσωπεί ο σύζυγος της κ. Μαρίνας Παπακωνσταντίνου.
ΕΠΙΣΚΕΥΕΣ. Πέρα από τον «Προμηθέα», ο κ. Ροσσώνης ενεπλάκη στις εργασίες για τον εκσυγχρονισμό 6 φρεγατών τύπου S, καθώς και των πυραυλακάτων τύπου Λάσκος - συγκεκριμένα ασχολήθηκε με την επισκευή των πυροβόλων που έφεραν. Και οι δύο συμβάσεις για τα συγκεκριμένα προγράμματα εκσυγχρονισμού υπογράφηκαν το 2003 από τον τότε υπουργό Αμυνας Γιάννο Παπαντωνίου. Οι εργασίες στις φρεγάτες τύπου S ολοκληρώθηκαν το 2010, ενώ στις πυραυλακάτους τύπου Λάσκος άρχισαν δύο χρόνια μετά την υπογραφή της σύμβασης και ολοκληρώθηκαν το 2011.
Ο κ. Ροσσώνης επιχείρησε να συμμετάσχει και στην προμήθεια των νέων υποβρυχίων τύπου 214 με τορπίλες Blackshark, ωστόσο ο συγκεκριμένος διαγωνισμός δεν ευοδώθηκε.
Πέρα από τις μπίζνες με το Ναυτικό ο κ. Ροσσώνης είχε ανοίξει τα φτερά του και στις προμήθειες της Πολεμικής Αεροπορίας, σε συνεργασία με τον κ. Θ. Ασημακόπουλο μέσω της εκπροσώπησης των αεροσκαφών Allenia C-27. Κατά τον διαγωνισμό του 2010 ελήφθη η απόφαση για την απόκτηση 12 αεροσκαφών από τα οποία, σύμφωνα με πληροφορίες, σήμερα πετάει το ένα.
Είχε επιτυχία στις δεξιώσεις
Ανθρωποι που έχουν έρθει σε επαφή με τον σύζυγο της κ. Παπακωνσταντίνου αναφέρουν ότι οι δεξιώσεις που διοργάνωνε κατά τη δεκαετία του 1990 στον Αστέρα Βουλιαγμένης είχαν τρομερή επιτυχία. «Μπορεί να γίνονταν για τον δειγματισμό εξοπλιστικών συστημάτων, όμως αυτά τα πάρτι έχουν μείνει πραγματικά αξέχαστα», λένε και περιγράφουν τον κ. Ροσσώνη ως έναν ιδιαίτερα ήρεμο και μετρημένο άνθρωπο με σύστημα και μεθοδικότητα. «Ηταν πάντα μελετημένος και φαινόταν ότι ασχολείτο πραγματικά με τον εξοπλισμό που εκπροσωπούσε» θυμούνται άνθρωποι που τον έχουν γνωρίσει.
Χάρης Καρανίκας
***
Οταν ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου στο περιθώριο ενός Eurogroup κανόνιζε με τη σημερινή πρόεδρο του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ να παραλάβει λίστα με ονόματα ελλήνων καταθετών στην HSBC της Ελβετίας, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι περίπου δύο χρόνια αργότερα θα βρισκόταν στον προθάλαμο του Ειδικού Δικαστηρίου.
Το ταξίδι της «λίστας Λαγκάρντ», όπως βαφτίστηκε τελικά εκείνος ο κατάλογος, έκρυβε φουρτούνες για τον πρώην τσάρο της ελληνικής οικονομίας για τον οποίο οι πρώην συνάδελφοί του - βουλευτές τριών κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση - ζητούν την ποινική του δίωξη για το κακούργημα της νόθευσης εγγράφου και το πλημμέλημα της παράβασης καθήκοντος.
Η 1η παράδοση
Περί τα τέλη του 2010 το γαλλικό υπουργείο Οικονομικών παρέδωσε στον έλληνα πρέσβη στο Παρίσι Κωνσταντίνο Χαλαστάνη έναν ψηφιακό δίσκο CD με ονόματα ελλήνων καταθετών και τις κινήσεις των λογαριασμών τους.
Εκεί που τελείωσε η άτυπη τελετή παράδοσης - παραλαβής της λίστας άρχισε να διαγράφεται ο κύκλος των ευθυνών του πρώην υπουργού Οικονομικών, όπως αυτές αποτυπώνονται στην πρόταση για τη σύσταση προκαταρκτικής εξέτασης κατά του Γιώργου Παπακωνσταντίνου που συνυπογράφουν 71 βουλευτές .
Τον Οκτώβριο του 2010 παραδόθηκε, δια της επίσημης διπλωματικής οδού, το υλικό χωρίς να πρωτοκολληθεί.
Για «λόγους ασφαλείας», κατά την εκδοχή Παπακωνσταντίνου, αντέγραψε το CD σε μορφή stick (USB). Μόνο που κατά έναν ανεξήγητο τρόπο από το χρονικό αυτό σημείο και μετά το πρωτότυπο και αυθεντικό CD χάθηκε και ουδείς γνωρίζει πού βρίσκεται ή αν έχει καταστραφεί.
«Το αρχικό αρχείο με τη συνοδευτική επιστολή το έδωσα για φύλαξη στο γραφείο μου. Δεν ξέρω πού είναι. Δυστυχώς, δεν ξέρω πού είναι σήμερα», είχε πει ο Γ. Παπακωνσταντίνου απαντώντας στη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Η ομολογία του προκάλεσε την πρώτη μεγάλη θύελλα, που έδειχνε ότι υπάρχουν πολλές μαύρες τρύπες στην υπόθεση της διαχείρισης της περίφημης λίστας Λαγκάρντ.
Οι οικονομικοί εισαγγελείς Γρηγόρης Πεπόνης και Σπύρος Μουζακίτης δρομολόγησαν την άφιξη της πρωτότυπης λίστας στέλνοντας έγγραφο στον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, ο οποίος μερίμνησε αμέσως ώστε να φτάσει το αυθεντικό ηλεκτρονικό αρχείο στη Δικαιοσύνη.
Από την ημέρα που η πρώτη λίστα περιήλθε στην κατοχή του πρώην υπουργού μεσολάβησαν αρκετοί μήνες μέχρι το τέλος του 2010 ή τις αρχές του 2011 που παρέδωσε στον τότε επικεφαλής του ΣΔΟΕ Γιάννη Καπελέρη άτυπα όχι ολόκληρο τον κατάλογο, όπως εύλογα θα ανέμενε κανείς, αλλά ένα μικρό μέρος αυτού.
Συγκεκριμένα, όπως αποτυπώνεται και στο έγγραφο για τη σύσταση της προκαταρκτικής επιτροπής, τού έδωσε «ένα απλό χαρτί με 10-11 ονόματα που υποθετικά περιλαμβάνονταν στο CD, ώστε να διενεργηθεί φορολογική έρευνα».
Ο Γ. Καπελέρης τον ενημέρωσε πως «από τα πρώτα στοιχεία που είχε συλλέξει προέκυπτε ότι παρόμοιου ύψους καταθέσεις δεν μπορούσαν να δικαιολογηθούν από το οικονομικό προφίλ των συγκεκριμένων ατόμων. Με βάση αυτά τα πρώτα στοιχεία ήταν σαφής η ανάγκη για τη συνέχιση της έρευνας από το ΣΔΟΕ των ελέγχων, κάτι το οποίο ζήτησα στο πλαίσιο βεβαίως των δυσκολιών που διενεργούσε η φύση των στοιχείων».
Ολόκληρο πλέον το στικάκι, αλλά όχι το CD, τα ίχνη του οποίου αγνοούνται, ο Γ. Παπακωνσταντίνου το παρέδωσε και πάλι άτυπα, τον Ιούνιο του 2011 στον διάδοχο του Γ. Καπελέρη στο ΣΔΟΕ, πρώην εισαγγελέα Ιωάννη Διώτη.
Δύο μήνες αργότερα ο τότε επικεφαλής του ΣΔΟΕ στην πρώτη συνάντηση που είχε με τον σημερινό πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλη Βενιζέλο, ο οποίος με τη σειρά του διαδέχθηκε τον Γ. Παπακωνσταντίνου στο υπουργείο Οικονομικών, τον ενημέρωσε για πρώτη φορά περί την ύπαρξη του συγκεκριμένου αποδεικτικού υλικού, τα συμπεράσματα της μελέτης του και την εκτίμησή του ότι δεν μπορούσε να αξιοποιηθεί γιατί δεν ήταν νόμιμο αποδεικτικό μέσο.
Η 2η παράδοση
Τα αποκαλυπτήρια έγιναν μετά την άφιξη της πρωτότυπης λίστας που εκ νέου παραδόθηκε στην ελληνική αποστολή, όταν αυθημερόν μετέβη στο Παρίσι. Επιστρέφοντας παραμονές των Χριστουγέννων, όταν την άνοιξαν οι οικονομικοί εισαγγελείς και οι συνεργάτες τους στο ΣΔΟΕ βρήκαν τα τρία ηλεκτρονικά αρχεία που δεν υπήρχαν στο στικάκι, το οποίο αντέγραψε ο Γ. Παπακωνσταντίνου για λόγους ασφαλείας από το πρωτότυπο CD, πριν αυτό χαθεί.
Η αλλοίωση της λίστας ήταν δεδομένη για τους εισαγγελείς, καθώς οι Γάλλοι διαβεβαίωσαν επισήμως τις ελληνικές Αρχές ότι «ο εκ νέου παραδοθείς ψηφιακός δίσκος είναι πανομοιότυπος με εκείνον που είχε παραδοθεί στο ελληνικό υπουργείο Οικονομικών και κατά το παρελθόν».
Μίνα Μουστάκα
ΝΕΑ
Συνολικά υπολογίζεται ότι τις τελευταίες δεκαετίες το Πολεμικό Ναυτικό έχει προμηθευθεί 49 Οτο Μελάρα, των οποίων το σημερινό κόστος ανέρχεται σε περίπου 300 εκατομμύρια ευρώ - η τιμή εκάστου υπολογίζεται στα 6-7 εκατομμύρια. Τόσο μεγάλη ήταν η «πέραση» των συγκεκριμένων πυροβόλων, που τη δεκαετία του 1980 η Ελλάδα παράγγειλε ειδική μελέτη για τη φρεγάτα «Λήμνος», ώστε να μπορεί να μπει και δεύτερο. Δύο Οτο Μελάρα φέρει και η φρεγάτα «Ελλη». Αλλα 7 πυροβόλα Οτο Μπρέντα, τα οποία εκπροσωπεί επίσης ο κ. Ροσσώνης, έχουν πωληθεί στο Πολεμικό Ναυτικό και στο Λιμενικό Σώμα, με το καθένα από αυτά να τιμάται προς περίπου 5 εκατομμύρια.
ΠΥΡΟΜΑΧΙΚΑ. Πηγές που γνωρίζουν καλά τα μεγέθη των αναλωσίμων για τα εξοπλιστικά συστήματα αναφέρουν στα «ΝΕΑ» πως τα πυροβόλα αποτελούν μόνο ένα μέρος της εξίσωσης. «Θα ήταν εντελώς άχρηστα αν δεν υπήρχαν τα πυρομαχικά, τα οποία προμηθεύονται από την ίδια φίρμα», λένε. Οι ίδιες πηγές εκτιμούν πως οι ανάγκες των 53 πυροβόλων Οτο Μελάρα και Οτο Μπρέντα του Πολεμικού Ναυτικού σε βλήματα μπορεί να ξεπερνούν τα 40 εκατομμύρια την 5ετία - ήτοι, από τη δεκαετία του 1990 μέχρι σήμερα πρέπει να έχουν δαπανηθεί πάνω από 150 εκατομμύρια ευρώ για την προμήθεια τέτοιου είδους πυρομαχικών. Κάποιες χρονιές λόγω των ασκήσεων ξοδεύονταν περισσότερα βλήματα απ' ό,τι άλλες. Σήμερα εκτιμάται ότι η προμήθεια ώστε να καλυφθούν τα αποθέματα πυρομαχικών για τα συγκεκριμένα πυροβόλα ξεπερνά τα 45 εκατομμύρια ευρώ.
Ως εκπρόσωπος των ιταλικών ναυπηγείων Fincantieri, ο κ. Ροσσώνης έπαιξε σημαντικό ρόλο και στην κατασκευή του πετρελαιοφόρου «Προμηθέας», το οποίο στοίχισε περί τα 100 εκατομμύρια ευρώ. Το εν λόγω πλοίο, που λειτουργεί υποστηρικτικά στον στόλο του Πολεμικού Ναυτικού, κατασκευάστηκε στα Ναυπηγεία Ελευσίνας με σχέδια της ιταλικής εταιρείας την οποία εκπροσωπεί ο σύζυγος της κ. Μαρίνας Παπακωνσταντίνου.
ΕΠΙΣΚΕΥΕΣ. Πέρα από τον «Προμηθέα», ο κ. Ροσσώνης ενεπλάκη στις εργασίες για τον εκσυγχρονισμό 6 φρεγατών τύπου S, καθώς και των πυραυλακάτων τύπου Λάσκος - συγκεκριμένα ασχολήθηκε με την επισκευή των πυροβόλων που έφεραν. Και οι δύο συμβάσεις για τα συγκεκριμένα προγράμματα εκσυγχρονισμού υπογράφηκαν το 2003 από τον τότε υπουργό Αμυνας Γιάννο Παπαντωνίου. Οι εργασίες στις φρεγάτες τύπου S ολοκληρώθηκαν το 2010, ενώ στις πυραυλακάτους τύπου Λάσκος άρχισαν δύο χρόνια μετά την υπογραφή της σύμβασης και ολοκληρώθηκαν το 2011.
Ο κ. Ροσσώνης επιχείρησε να συμμετάσχει και στην προμήθεια των νέων υποβρυχίων τύπου 214 με τορπίλες Blackshark, ωστόσο ο συγκεκριμένος διαγωνισμός δεν ευοδώθηκε.
Πέρα από τις μπίζνες με το Ναυτικό ο κ. Ροσσώνης είχε ανοίξει τα φτερά του και στις προμήθειες της Πολεμικής Αεροπορίας, σε συνεργασία με τον κ. Θ. Ασημακόπουλο μέσω της εκπροσώπησης των αεροσκαφών Allenia C-27. Κατά τον διαγωνισμό του 2010 ελήφθη η απόφαση για την απόκτηση 12 αεροσκαφών από τα οποία, σύμφωνα με πληροφορίες, σήμερα πετάει το ένα.
Είχε επιτυχία στις δεξιώσεις
Ανθρωποι που έχουν έρθει σε επαφή με τον σύζυγο της κ. Παπακωνσταντίνου αναφέρουν ότι οι δεξιώσεις που διοργάνωνε κατά τη δεκαετία του 1990 στον Αστέρα Βουλιαγμένης είχαν τρομερή επιτυχία. «Μπορεί να γίνονταν για τον δειγματισμό εξοπλιστικών συστημάτων, όμως αυτά τα πάρτι έχουν μείνει πραγματικά αξέχαστα», λένε και περιγράφουν τον κ. Ροσσώνη ως έναν ιδιαίτερα ήρεμο και μετρημένο άνθρωπο με σύστημα και μεθοδικότητα. «Ηταν πάντα μελετημένος και φαινόταν ότι ασχολείτο πραγματικά με τον εξοπλισμό που εκπροσωπούσε» θυμούνται άνθρωποι που τον έχουν γνωρίσει.
Χάρης Καρανίκας
***
Οταν ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου στο περιθώριο ενός Eurogroup κανόνιζε με τη σημερινή πρόεδρο του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ να παραλάβει λίστα με ονόματα ελλήνων καταθετών στην HSBC της Ελβετίας, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι περίπου δύο χρόνια αργότερα θα βρισκόταν στον προθάλαμο του Ειδικού Δικαστηρίου.
Το ταξίδι της «λίστας Λαγκάρντ», όπως βαφτίστηκε τελικά εκείνος ο κατάλογος, έκρυβε φουρτούνες για τον πρώην τσάρο της ελληνικής οικονομίας για τον οποίο οι πρώην συνάδελφοί του - βουλευτές τριών κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση - ζητούν την ποινική του δίωξη για το κακούργημα της νόθευσης εγγράφου και το πλημμέλημα της παράβασης καθήκοντος.
Η 1η παράδοση
Περί τα τέλη του 2010 το γαλλικό υπουργείο Οικονομικών παρέδωσε στον έλληνα πρέσβη στο Παρίσι Κωνσταντίνο Χαλαστάνη έναν ψηφιακό δίσκο CD με ονόματα ελλήνων καταθετών και τις κινήσεις των λογαριασμών τους.
Εκεί που τελείωσε η άτυπη τελετή παράδοσης - παραλαβής της λίστας άρχισε να διαγράφεται ο κύκλος των ευθυνών του πρώην υπουργού Οικονομικών, όπως αυτές αποτυπώνονται στην πρόταση για τη σύσταση προκαταρκτικής εξέτασης κατά του Γιώργου Παπακωνσταντίνου που συνυπογράφουν 71 βουλευτές .
Τον Οκτώβριο του 2010 παραδόθηκε, δια της επίσημης διπλωματικής οδού, το υλικό χωρίς να πρωτοκολληθεί.
Για «λόγους ασφαλείας», κατά την εκδοχή Παπακωνσταντίνου, αντέγραψε το CD σε μορφή stick (USB). Μόνο που κατά έναν ανεξήγητο τρόπο από το χρονικό αυτό σημείο και μετά το πρωτότυπο και αυθεντικό CD χάθηκε και ουδείς γνωρίζει πού βρίσκεται ή αν έχει καταστραφεί.
«Το αρχικό αρχείο με τη συνοδευτική επιστολή το έδωσα για φύλαξη στο γραφείο μου. Δεν ξέρω πού είναι. Δυστυχώς, δεν ξέρω πού είναι σήμερα», είχε πει ο Γ. Παπακωνσταντίνου απαντώντας στη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Η ομολογία του προκάλεσε την πρώτη μεγάλη θύελλα, που έδειχνε ότι υπάρχουν πολλές μαύρες τρύπες στην υπόθεση της διαχείρισης της περίφημης λίστας Λαγκάρντ.
Οι οικονομικοί εισαγγελείς Γρηγόρης Πεπόνης και Σπύρος Μουζακίτης δρομολόγησαν την άφιξη της πρωτότυπης λίστας στέλνοντας έγγραφο στον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, ο οποίος μερίμνησε αμέσως ώστε να φτάσει το αυθεντικό ηλεκτρονικό αρχείο στη Δικαιοσύνη.
Από την ημέρα που η πρώτη λίστα περιήλθε στην κατοχή του πρώην υπουργού μεσολάβησαν αρκετοί μήνες μέχρι το τέλος του 2010 ή τις αρχές του 2011 που παρέδωσε στον τότε επικεφαλής του ΣΔΟΕ Γιάννη Καπελέρη άτυπα όχι ολόκληρο τον κατάλογο, όπως εύλογα θα ανέμενε κανείς, αλλά ένα μικρό μέρος αυτού.
Συγκεκριμένα, όπως αποτυπώνεται και στο έγγραφο για τη σύσταση της προκαταρκτικής επιτροπής, τού έδωσε «ένα απλό χαρτί με 10-11 ονόματα που υποθετικά περιλαμβάνονταν στο CD, ώστε να διενεργηθεί φορολογική έρευνα».
Ο Γ. Καπελέρης τον ενημέρωσε πως «από τα πρώτα στοιχεία που είχε συλλέξει προέκυπτε ότι παρόμοιου ύψους καταθέσεις δεν μπορούσαν να δικαιολογηθούν από το οικονομικό προφίλ των συγκεκριμένων ατόμων. Με βάση αυτά τα πρώτα στοιχεία ήταν σαφής η ανάγκη για τη συνέχιση της έρευνας από το ΣΔΟΕ των ελέγχων, κάτι το οποίο ζήτησα στο πλαίσιο βεβαίως των δυσκολιών που διενεργούσε η φύση των στοιχείων».
Ολόκληρο πλέον το στικάκι, αλλά όχι το CD, τα ίχνη του οποίου αγνοούνται, ο Γ. Παπακωνσταντίνου το παρέδωσε και πάλι άτυπα, τον Ιούνιο του 2011 στον διάδοχο του Γ. Καπελέρη στο ΣΔΟΕ, πρώην εισαγγελέα Ιωάννη Διώτη.
Δύο μήνες αργότερα ο τότε επικεφαλής του ΣΔΟΕ στην πρώτη συνάντηση που είχε με τον σημερινό πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλη Βενιζέλο, ο οποίος με τη σειρά του διαδέχθηκε τον Γ. Παπακωνσταντίνου στο υπουργείο Οικονομικών, τον ενημέρωσε για πρώτη φορά περί την ύπαρξη του συγκεκριμένου αποδεικτικού υλικού, τα συμπεράσματα της μελέτης του και την εκτίμησή του ότι δεν μπορούσε να αξιοποιηθεί γιατί δεν ήταν νόμιμο αποδεικτικό μέσο.
Η 2η παράδοση
Τα αποκαλυπτήρια έγιναν μετά την άφιξη της πρωτότυπης λίστας που εκ νέου παραδόθηκε στην ελληνική αποστολή, όταν αυθημερόν μετέβη στο Παρίσι. Επιστρέφοντας παραμονές των Χριστουγέννων, όταν την άνοιξαν οι οικονομικοί εισαγγελείς και οι συνεργάτες τους στο ΣΔΟΕ βρήκαν τα τρία ηλεκτρονικά αρχεία που δεν υπήρχαν στο στικάκι, το οποίο αντέγραψε ο Γ. Παπακωνσταντίνου για λόγους ασφαλείας από το πρωτότυπο CD, πριν αυτό χαθεί.
Η αλλοίωση της λίστας ήταν δεδομένη για τους εισαγγελείς, καθώς οι Γάλλοι διαβεβαίωσαν επισήμως τις ελληνικές Αρχές ότι «ο εκ νέου παραδοθείς ψηφιακός δίσκος είναι πανομοιότυπος με εκείνον που είχε παραδοθεί στο ελληνικό υπουργείο Οικονομικών και κατά το παρελθόν».
Μίνα Μουστάκα
ΝΕΑ
-reportergr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου