Αν δεν μπορείτε, δώστε τη δουλειά αλλού…

Η αποκάλυψη σειράς νέων περιπτώσεων πώλησης εισαγόμενων, αλλά και εγχωρίως παραγόμενων φαρμάκων σε υπέρογκες τιμές, 

βάσει επώνυμων και στοιχειοθετημένων καταγγελιών, τις οποίες ο γ.γ. Διαφάνειας του υπουργείου Δικαιοσύνης Γ. Σούρλας διαβίβασε στον πρόεδρο της Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων, Αντεισαγγελέα Εφετών Β. Φλωρίδη, επιβεβαιώνει για ακόμη μία φορά ότι, παρά τις έως τώρα προσπάθειες αντιμετώπισής του, το «πάρτι» στον τομέα της υγείας καλά κρατεί.  
Θέτει, δε, η επιβεβαίωση του γεγονότος αυτού ένα εύλογο ερώτημα: γιατί έξω τα καταφέρνουν καλύτερα από ό,τι εδώ στην Ελλάδα; ...


Γιατί επιτρέπουμε στη χώρα μας να παραμένει ξέφραγο αμπέλι, το οποίο απομυζούν τα όποια κυκλώματα, εις βάρος των ασφαλισμένων, των αναξιοπαθούντων και εν τέλει του οποιουδήποτε έχει ανάγκη αυτά τα φάρμακα; 

Αποτελεί το συγκεκριμένο ερώτημα ίσως ένα από τα πιο παλιά σε αυτόν τον τόπο, αλλά από ό,τι φαίνεται δεν έχει βρει ακόμη την απάντησή του και έτσι το βάζουμε για ακόμη μία φορά στο τραπέζι. 

Πώς είναι δυνατόν ένα ραδιοφάρμακο, το οποίο εισάγεται στην τιμή των 623 ευρώ, να διατίθεται στους ασθενείς έναντι 3.300 ευρώ στην Ελλάδα, ενώ στη Γαλλία το ίδιο φάρμακο χορηγείται με1.087 ευρώ;
Πώς είναι δυνατόν άλλο ραδιοφάρμακο, που εισάγεται στην τιμή των 238 ευρώ, να διατίθεται στην πατρίδα μας έναντι 3.000 ευρώ, ενώ στο εξωτερικό μόλις με 1.000 ευρώ; 

Αντίστοιχα, πώς είναι δυνατόν φάρμακα τα οποία παράγονται στην Ελλάδα, και άρα κατά πάσα βεβαιότητα γενόσημα, να διατίθενται στα ελληνικά εργαστήρια στην τιμή των 700-850 ευρώ, ενώ στα αντίστοιχα ευρωπαϊκά έναντι 200-250 ευρώ; 

Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε στην έλλειψη ανταγωνισμού ή στην ύπαρξη διαφθοράς και κυκλωμάτων ή στην πριμοδότηση κάποιων καρτέλ και να ανακυκλώσουμε μια συζήτηση που κρατά πολλά χρόνια στην πατρίδα μας. 

Όμως, όχι. Είναι τζάμπα κόπος και τζάμπα λόγια. 

Το μόνο που καθίσταται σαφές είναι ότι απλώς στην Ελλάδα ούτε μπορούμε να φέρουμε ξαστεριά, ούτε και θέλουμε να υπάρξει. 

Αν όμως είναι έτσι τα πράγματα και το πάρτι στον χώρο της υγείας καλά κρατεί, έπειτα από 3 χρόνια αιματηρών περικοπών και σαφούς υποβάθμισης των παρεχόμενων υπηρεσιών στον τομέα, τότε η λύση βρίσκεται αλλού… 

Αν εμείς είμαστε είτε ανίκανοι, είτε διεφθαρμένοι και οι «ξένοι» κάνουν τη δουλειά καλύτερα, δώστε τη δουλειά σε αυτούς. 

Με άλλα λόγια, φέρτε το εξωτερικό στην Ελλάδα. Αναπαράξτε το «περιβάλλον» που υφίσταται στα νοσοκομεία του εξωτερικού, σε αυτά της Ευρώπης και της Αμερικής, στην πατρίδα μας και βρείτε την υγεία σας… 

Η μέθοδος ιδιαίτερα απλή: προκηρύξτε, φίλτατοι, που κρατάτε τα ηνία του κλάδου της υγείας έναν διεθνή διαγωνισμό, ο οποίος θα απευθύνεται στις υφιστάμενες διοικήσεις νοσοκομείων της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Βρετανίας, και άλλων Ευρωπαίων εταίρων μας, με αντικείμενο την ανάληψη της διοίκησης των ελληνικών νοσοκομείων. 

Μόνη προϋπόθεση να γίνεται στην Ελλάδα ακριβώς ό,τι γίνεται και στο «μητρικό» νοσοκομείο. 

Ίδιες τιμές προμήθειας φαρμάκων, ίδιες τιμές εμφυτευμάτων, ορθοπεδικών, καρδιολογικών συσκευών και οποιουδήποτε άλλου απαραίτητου υλικού ισχύουν στα νοσοκομεία του Λονδίνου, του Παρισιού, του Βερολίνου κ.α. να ισχύουν και στα νοσοκομεία της πατρίδας μας.

Πόσο δύσκολο είναι αυτό; Πόσο δύσκολο είναι να γίνει πιλοτικά κάτι τέτοιο για ένα και μόνο νοσοκομείο και στη βάση αυτής της πρώτης εμπειρίας να επεκταθεί ή όχι το μέτρο και στα λοιπά νοσοκομεία; 

Γιατί να πετάμε τα λεφτά του φορολογούμενου στον υπόνομο, μόνον και μόνον για να μην παραδεχτούμε ότι η δουλειά γίνεται καλύτερα από κάποιους άλλους; 

Στα «δύσκολα» θέματα υγείας, όταν και αν μπορεί, στο εξωτερικό δεν πάει ο Έλληνας να βρει την υγειά του; 

Ε, λοιπόν, φέρτε το εξωτερικό στην πατρίδα μας και τελειώνετε με αυτήν την απίθανη κοροϊδίαστον τομέα της υγείας… 

του Ν.Γ. Δρόσου
euro2day