Ανακοινώθηκαν
τελικά οι όροι αυξήσεων κεφαλαίου στις τράπεζες.
Ένας από τους βασικούς
όρους, είναι γνωστός εδώ και πολύ καιρό και απορώ πως πολλοί δήλωσαν
έκπληκτοι.
Η τιμή διάθεσης των κοινών μετοχών στις επικείμενες αυξήσεις κεφαλαίου θα είναι ίση ή κατώτερη από την μικρότερη των δύο ακόλουθων τιμών:
1. ποσοστό 50% επί της μέσης χρηματιστηριακής τιμής της μετοχής του μέσου όρου 50 ημερών
2. την τιμή κλεισίματος της μετοχής κατά την ημέρα διαπραγμάτευσης που προηγείται της ημερομηνίας καθορισμού της τιμής διάθεσης των μετοχών.
Ο πρώτος όρος νομίζω ήταν γνωστός, αυτό που νομίζω ότι δεν ήταν τόσο γνωστό είναι ο δεύτερος όρος.
Ας πάρουμε ένα παράδειγμα... Χτες ο μέσος όρος 50 ημερών της ΕΤΕ ήταν 2 ευρώ. Αν η αύξηση κεφαλαίου γινόταν σήμερα, η τιμή διάθεσης θα ήταν στο 1 ευρώ.
Αλλά, αν η τιμή της ΕΤΕ στο ταμπλό ήταν 70 cents, άσχετα αν η μέση τιμή 50 ημερών ήταν 2 ευρώ, η τιμή διάθεσης θα ήταν όχι στο 1 ευρώ, αλλά στα 70 cents.
Τα λεγόμενα CoCos θα εκδοθούν με επιτόκιο 7%, που θα αυξάνεται κατά 0,5% κάθε χρόνο!!! Αυτό βασικά σημαίνει ότι δεν υπάρχει περίπτωση οι τράπεζες να μπορούν να πληρώσουν αυτό τον τόκο και παράλληλα να περισσέψουν και χρήματα για να αποπληρώσουν τα CoCos.
Το σημαντικό όμως είναι το εξής. Μέσα σε 5 χρόνια θα πρέπει οι τράπεζες να έχουν αγοράσει πίσω αυτά τα CoCos, διότι σε διαφορετική περίπτωση μετατρέπονται σε κοινές μετοχές στο ήμισυ της προηγούμενης τιμής αύξησης!! Στο παράδειγμα μας πιο πάνω, σημαίνει ότι η μετατροπή CoCos σε μετοχές της ΕΤΕ θα γινόταν στα 35 cents αν η αύξηση είχε γίνει στα 70 cents ή στα 50 cents αν η αύξηση είχε γίνει στο 1 ευρώ!
Επίσης, αν η κεφαλαιακή διάρθρωση των τραπεζών πέσει κάτω από ορισμένα επίπεδα, τότε τα CoCos αυτομάτως μετατρέπονται σε κοινές μετοχές χωρίς καμία κουβέντα.
Το επενδυτικό ερώτημα είναι το εξής. Μπορούν οι τράπεζες να εξαγοράσουν πίσω το συνολικό ποσό των 50 δισ. ευρώ σε 5 χρόνια (το συνολικό πόσο της αύξησης με διαφόρων ειδών χρεόγραφα), προκειμένου ορισμένοι να μπορούν να κρατήσουν τα μαγαζάκια τους και να μην πέσουν οι τράπεζες στην αγκαλιά του ΤΧΣ;
Ούτε 1 στο 1 δισ. λέω εγώ. Θεωρώ αδύνατον κάθε χρονιά οι τράπεζες να μπορούν να εξοικονομήσουν ένα ποσό ίσον με το 5% του ΑΕΠ (αν υποθέσουμε ότι το συνολικό ποσό θα είναι 50 δισ. ευρώ) για να μπορέσει να ξεδιπλώσει αυτή η συναλλαγή.
Ιδίως δε διότι η κρίση αυτή δεν θα έχει τελειώσει. Αν τελείωνε η κρίση με αυτή την αύξηση και αν η Ευρώπη είχε ανάπτυξη 3-4%, τότε ίσως (τονίζω το ίσως) να είχαν οι μέτοχοι πιθανότητα.
Ενδεικτικά θα σας πω, το σκάνδαλο S&L των ΗΠΑ την δεκαετία του ΄80, έκανε 11 χρόνια να ξεδιπλώσει και πάλι το αμερικανικό δημόσιο κατέληξε να έχει χασούρα.
Θεωρώ ότι δεν υπάρχει περίπτωση οι μέτοχοι να μπορούν να αγοράσουν πίσω αυτά τα μετατρέψιμα ομόλογα προκειμένου να μην πάθουν dilution μυθικών διαστάσεων.
Και για να μην μου πείτε ότι δεν σας το έχω πει, διαβάστε τι σημαίνει dilution μυθικών διαστάσεων στο άρθρο με τίτλο: “Η λογική της αγοράς”.
Συμπέρασμα: Ο Άγιος Πέτρος αναμένει τους μετόχους των τραπεζών με μεγάλη αγωνία στην πύλη...
Γιώργος Καισάριος
Η τιμή διάθεσης των κοινών μετοχών στις επικείμενες αυξήσεις κεφαλαίου θα είναι ίση ή κατώτερη από την μικρότερη των δύο ακόλουθων τιμών:
1. ποσοστό 50% επί της μέσης χρηματιστηριακής τιμής της μετοχής του μέσου όρου 50 ημερών
2. την τιμή κλεισίματος της μετοχής κατά την ημέρα διαπραγμάτευσης που προηγείται της ημερομηνίας καθορισμού της τιμής διάθεσης των μετοχών.
Ο πρώτος όρος νομίζω ήταν γνωστός, αυτό που νομίζω ότι δεν ήταν τόσο γνωστό είναι ο δεύτερος όρος.
Ας πάρουμε ένα παράδειγμα... Χτες ο μέσος όρος 50 ημερών της ΕΤΕ ήταν 2 ευρώ. Αν η αύξηση κεφαλαίου γινόταν σήμερα, η τιμή διάθεσης θα ήταν στο 1 ευρώ.
Αλλά, αν η τιμή της ΕΤΕ στο ταμπλό ήταν 70 cents, άσχετα αν η μέση τιμή 50 ημερών ήταν 2 ευρώ, η τιμή διάθεσης θα ήταν όχι στο 1 ευρώ, αλλά στα 70 cents.
Τα λεγόμενα CoCos θα εκδοθούν με επιτόκιο 7%, που θα αυξάνεται κατά 0,5% κάθε χρόνο!!! Αυτό βασικά σημαίνει ότι δεν υπάρχει περίπτωση οι τράπεζες να μπορούν να πληρώσουν αυτό τον τόκο και παράλληλα να περισσέψουν και χρήματα για να αποπληρώσουν τα CoCos.
Το σημαντικό όμως είναι το εξής. Μέσα σε 5 χρόνια θα πρέπει οι τράπεζες να έχουν αγοράσει πίσω αυτά τα CoCos, διότι σε διαφορετική περίπτωση μετατρέπονται σε κοινές μετοχές στο ήμισυ της προηγούμενης τιμής αύξησης!! Στο παράδειγμα μας πιο πάνω, σημαίνει ότι η μετατροπή CoCos σε μετοχές της ΕΤΕ θα γινόταν στα 35 cents αν η αύξηση είχε γίνει στα 70 cents ή στα 50 cents αν η αύξηση είχε γίνει στο 1 ευρώ!
Επίσης, αν η κεφαλαιακή διάρθρωση των τραπεζών πέσει κάτω από ορισμένα επίπεδα, τότε τα CoCos αυτομάτως μετατρέπονται σε κοινές μετοχές χωρίς καμία κουβέντα.
Το επενδυτικό ερώτημα είναι το εξής. Μπορούν οι τράπεζες να εξαγοράσουν πίσω το συνολικό ποσό των 50 δισ. ευρώ σε 5 χρόνια (το συνολικό πόσο της αύξησης με διαφόρων ειδών χρεόγραφα), προκειμένου ορισμένοι να μπορούν να κρατήσουν τα μαγαζάκια τους και να μην πέσουν οι τράπεζες στην αγκαλιά του ΤΧΣ;
Ούτε 1 στο 1 δισ. λέω εγώ. Θεωρώ αδύνατον κάθε χρονιά οι τράπεζες να μπορούν να εξοικονομήσουν ένα ποσό ίσον με το 5% του ΑΕΠ (αν υποθέσουμε ότι το συνολικό ποσό θα είναι 50 δισ. ευρώ) για να μπορέσει να ξεδιπλώσει αυτή η συναλλαγή.
Ιδίως δε διότι η κρίση αυτή δεν θα έχει τελειώσει. Αν τελείωνε η κρίση με αυτή την αύξηση και αν η Ευρώπη είχε ανάπτυξη 3-4%, τότε ίσως (τονίζω το ίσως) να είχαν οι μέτοχοι πιθανότητα.
Ενδεικτικά θα σας πω, το σκάνδαλο S&L των ΗΠΑ την δεκαετία του ΄80, έκανε 11 χρόνια να ξεδιπλώσει και πάλι το αμερικανικό δημόσιο κατέληξε να έχει χασούρα.
Θεωρώ ότι δεν υπάρχει περίπτωση οι μέτοχοι να μπορούν να αγοράσουν πίσω αυτά τα μετατρέψιμα ομόλογα προκειμένου να μην πάθουν dilution μυθικών διαστάσεων.
Και για να μην μου πείτε ότι δεν σας το έχω πει, διαβάστε τι σημαίνει dilution μυθικών διαστάσεων στο άρθρο με τίτλο: “Η λογική της αγοράς”.
Συμπέρασμα: Ο Άγιος Πέτρος αναμένει τους μετόχους των τραπεζών με μεγάλη αγωνία στην πύλη...
Γιώργος Καισάριος
politika-gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου