Πανεπιστημιακό -2

Το ένα πουλάκι:

Τεχνοφασισμός!

Μην το ψάχνετε, η λέξη δεν υπάρχει στα λεξικά, ούτε καν στο «λεξικό των –ισμών» του Αντώνη Διαμαντίδη (όχι του «Νταλαγκά», του άλλου).

Ας το θεωρήσουμε μια ακόμη συμβολή του ΣΥΡΙΖΑ, στον γλωσσικό, αυτή φορά, πλούτο της χώρας μας.

Θα σας εξηγήσω και θα καταλάβετε.

Όπως λέγαμε χθες, σε πολλά πανεπιστήμια της χώρας έχει ολοκληρωθεί η εκλογή των Συμβουλίων Διοίκησης, τα μέλη των οποίων προκύπτουν μετά από καθολική ψηφοφορία των μελών του διδακτικού προσωπικού κάθε πανεπιστημίου.

Το όργανο αυτό, το Συμβούλιο Διοίκησης, προβλέπεται από τον νέο νόμο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και η αντίσταση στην εκλογή του θεωρείται αντίσταση στον νόμο, τον οποίο, θυμίζω, έχει ψηφίσει η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού κοινοβουλίου...

Όχι του σημερινού κακού, μνημονιακού, ενός προηγούμενου κοινοβουλίου.

Βεβαίως, μπορεί να υποστηρίξει κανείς ότι οι νόμοι θα πρέπει να βρίσκονται σε αρμονία με το λαϊκό αίσθημα, ακόμη κι αν είναι νόμοι ο που ψηφίζονται από δημοκρατικά εκλεγμένα κοινοβούλια.

Ας το δεχτούμε. Πώς φαίνεται όμως αν ένας νόμος βρίσκεται σε αρμονία ή σε αντίθεση με το λαϊκό αίσθημα; Ποιοι και πόσοι είναι αυτοί που εκφράζουν το αίσθημα αυτό;  Με ποιον τρόπο το κάνουν; Να κάποια ερωτήματα στα οποία αξίζει να σταθούμε.

Διότι, αν το λαϊκό αίσθημα το εκφράζουμε ΕΜΕΙΣ, γενικώς και αορίστως, και αν εμείς είμαστε εκείνοι που αντιδρούν, που φωνάζουν, που κάνουν φασαρία, μπορεί να δώσουμε (ακόμα και στους εαυτούς μας) την εντύπωση ότι είμαστε οι περισσότεροι και (άρα) έχουμε δίκιο.

Για παράδειγμα, οι αρνητές του νόμου για τα πανεπιστήμια υποστήριζαν (και υποστηρίζουν) πως είναι οι περισσότεροι, τη στιγμή που η ΠΟΣΔΕΠ, το επίσημο συλλογικό όργανο των μελών ΔΕΠ, είχε εκφραστεί επισήμως θετικά υπέρ του νόμου.

Αυτό βεβαίως θα φαινόταν καθαρότερα και με τη διεξαγωγή εκλογών, τις οποίες οι αρνητές του νόμου θεωρούσαν «δούρειο ίππο» για την επιβολή του νόμου, και έτσι, το καλύτερο που είχαν να κάνουν ήταν να τις εμποδίσουν.

Το άλλο πουλάκι:

Έτσι ερχόμαστε στον «τεχνοφασισμό».

Διότι πολλά πανεπιστήμια της χώρας, αφού είδαν και αποείδαν, αποφάσισαν να κάνουν εκλογές με… ηλεκτρονική ψηφοφορία.

Τι είδαν και αποείδαν; Εκφοβισμούς, τραμπουκισμούς, προπηλακισμούς, αρπαγές κάλπης, διακοπή εκλογικής διαδικασίας και ό,τι άλλο μπορεί να θέσει σε εφαρμογή το αίσθημα περί δημοκρατίας ορισμένων φοιτητών.

Τι έγινε λοιπόν, στην ηλεκτρονική ψηφοφορία;

Το είπαμε χθες. Οι πανεπιστημιακοί ψήφισαν στη συντριπτική τους πλεινότητα και εξέλεξαν τους εκπροσώπους τους στα Συμβούλια Διοίκησης.

Για προσέξτε όμως και την ακόλουθη ανακοίνωση:

«Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ συμφωνεί και υποστηρίζει τις συλλογικότητες των πανεπιστημίων που αντιστέκονται στην εφαρμογή αυτού του νόμου και δηλώνει απερίφραστα ότι καμιά νομιμοποίηση στην άσκηση διοίκησης δεν μπορεί και δεν πρέπει να δοθεί στα Συμβούλια Ιδρύματος που θα προκύψουν από το σύστημα ηλεκτρονικής ψηφοφορίας».

Γιατί; Για ποιον λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ δηλώνει ότι δεν θεωρεί νομίμως εκλεγμένους τους εκπροσώπους των πανεπιστημιακών;

Θα το δούμε στη συνέχεια, ας διαβάσουμε όμως πρώτα μια είδηση από τον τύπο:

«Σε εξέλιξη βρίσκεται κινητοποίηση φοιτητών του Πανεπιστημίου Αιγαίου, στο οποίο είχε προγραμματιστεί διεξαγωγή εκλογών για το Συμβούλιο Διοίκησης με το σύστημα ηλεκτρονικής ψηφοφορίας.

Όπως καταγγέλλει ο πρόεδρος τη ΠΟΣΔΕΠ Νίκος Σταυρακάκης, σήμερα το πρωί [2/11] φοιτητές από το Τμήμα Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου πήγαν στο κτίριο του κεντρικού υπολογιστή, παραβίασαν όλες τις πόρτες που οδηγούν στον server και την τελευταία στιγμή τους σταμάτησε ο αρμόδιος υπάλληλος, ο οποίος, στη συνέχεια, υποχρεώθηκε να κατεβάσει τον διακόπτη του ρεύματος που τροφοδοτεί τον κεντρικό υπολογιστή του Ιδρύματος».

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Καταλάβατε;

Για όσους δεν κατάλαβαν διαβάζω τώρα παρακάτω από την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ ο οποίος… «εκφράζει την ανησυχία του για τους κινδύνους που εγκυμονεί μια τέτοια εξέλιξη, γιατί αύριο, ο τεχνοφασισμός (νάτος, επιτέλους) με τον οποίο πειραματίζονται μέσω ηλεκτρονικής ψηφοφορίας στα Πανεπιστήμια-ΤΕΙ σήμερα, μπορεί να επεκταθεί σε κάθε δημοκρατική εκλογή εκπροσώπων για τη διοίκηση της χώρας».

Τεχνοφασισμός, λοιπόν, η ψηφοφορία με ηλεκτρονικό τρόπο, υποθέτω επειδή κάποιοι τεχνοφασίστες μπορούν να μπουν δια της βίας στον server και να αλλοιώσουν τα αποτελέσματα ή απλώς να κατεβάσουν τον γενικό και να ματαιωθεί η ψηφοφορία.

Ή μήπως δεν κατάλαβα καλά το πνεύμα της ανακοίνωσης και κάνω λάθος;

Εσείς τι συμπέρασμα βγάζετε;

Σας παραπέμπω πάντως να δείτε πάρα πολλές ανακοινώσεις πανεπιστημιακών οι οποίες μιλούν για το αδιανόητο της εκχώρησης του εκλογικού τους δικαιώματος.

Αδιανόητο, όχι όμως για όλους.

Εγώ, για την ιστορία, θυμίζω δημοσίευμα στις 8 Οκτωβρίου, που μιλούσε για ηλεκτρονική ψηφοφορία σε κάποια άλλη δημοκρατική εκλογή εκπροσώπων για τη διοίκηση της χώρας την οποία θεωρούσε «κλειδί για ειρηνικές εκλογές».

Πού; Στη Βενεζουέλα του συντρόφου ( ή μήπως του «τεχνοφασίστα»;) Τσάβες!

Διαβάστε επίσης: Πανεπιστημιακό -1