Φανταστική ιστορία αναγνώστη του blog
Ο Κρίτων Καλάμης συνήλθε από την ονειροπόλησή του ταυτόχρονα με την έξοδο του αυτοκρατορικού διαστημοπλοίου ‘Απεμπέδηση’ από το υπερδιάστημα.
Ο Κρίτων Καλάμης συνήλθε από την ονειροπόλησή του ταυτόχρονα με την έξοδο του αυτοκρατορικού διαστημοπλοίου ‘Απεμπέδηση’ από το υπερδιάστημα.
Από καιρό είχε κάποιες αναστολές για τη συμμετοχή του στην
αποστολή της Απεμπέδησης, αναστολές που εξελίχθηκαν σε τύψεις όταν
έμαθε από τη Γη ότι… όχι δεν θα το ξανασκεφτόταν.
Είχε ήδη τυραννήσει τον εαυτό του αρκετά για γεγονότα που δεν
μπορούσαν να αποφευχθούν, δεν μπορούσαν να διορθωθούν…
Νέοι κόσμοι
απλώνονταν μπροστά στη καριέρα του για εξερεύνηση, νέες ζωές ανοίγονταν
στο πεπρωμένο του, όσο έτρεχε μακρυά γρηγορότερα από το φως το παρελθόν
του δεν θα προλάβαινε να τον προφτάσει. Μπήκε στον θάλαμο διακυβέρνησης
ανέκφραστος, και αντίκρυσε έναν κάτασπρο πλανήτη να απλώνεται μπροστά
από την Απεμπέδηση, σε τέλεια αντίθεση με το ερεβώδες διάστημα.
«Ώστε αυτός είναι ο Πλανήτης των Χριστουγέννων», παρατήρησε ξερά. «Τον ονόμασαν έτσι από όλο αυτό το χιόνι;»
«Χιόνι;» ρώτησε ο πλοηγός. «Α, αυτά είναι
σύννεφα. Όχι, από κάτω επικρατούν τροπικές περιβαλλοντικές συνθήκες.
Δεν υπάρχουν μεγάλες ηπειρωτικές μάζες και ο πλανήτης βρίσκεται αρκετά
κοντά στον αστέρα του. Από ό,τι ακούω επικρατεί πάντα καλοκαίρι.»
«Αλλοκοτό όνομα για έναν τροπικό πλανήτη», είπε ο Κρίτων ξερά, στρίβωντας ένα διαστημικό τσιγάρο1.
«Ονομάστηκε έτσι από τον καπετάνιο του διαστημοπλοίου ‘Σπινθηροβόλος’. Ήταν Χριστούγεννα όταν τον ανακαλύψανε.»
«Και φυσικά ο μπάσταρδος καπετάνιος ούτε
που έκανε τον κόπο να ρωτήσει τους ιθαγενείς πως καλούν το κόσμο τους…» ο
Καλάμης σχολίασε κυνικά.
«Σύμφωνα με τα αρχεία αυτό ήταν ένα από
τα πρώτα πράγματα που συζητήθηκαν όταν ο μεταφραστής εξοικιώθηκε με τα
βασικά της γλώσσας των ιθαγενών. Αποκάλυψαν ότι τον καλούν:
‘Χρεστ’Γκένουν’».
«Η ιστορία μας καταδιώκει, επειδή δεν
αλλάζουμε. Πιστεύαμε ότι με το να φτάσουμε τα άστρα θα γινόμασταν
αυτόματα πιό ευγενείς ως είδος, πιό ανεπτυγμένοι… Αλλά εξακολουθούμε να
χώνουμε την κουλτούρα μας στο λαιμό οποιουδήποτε πολιτισμού θεωρούμε
λιγότερο ‘ανεπτυγμένο’ από τον δικό μας…»
«…Λέγανε ότι είχανε αυτό το όνομα από
χιλιετίες. Όλοι στο πλήρωμα του Σπινθιροβόλου γέλασαν πολύ με αυτή τη
σύμπτωση. Έγινε μία μεγάλη γιορτή και οι Γήινοι έδωσαν ως δώρο βιβλία
φυσικής και μαθηματικών στους Χριστουγεννίτες…»
«Χωρίς αμφιβολία καταπνίγωντας τη δική
τους φυσική! Πως ξέρουμε ότι δεν είχαν βρει το τρόπο να ταξιδεύουν ήδη
στο σύμπαν με τη δική τους σαμανιστική κοσμοθεωρία; Ποιός μας έδωσε την
εξουσία να κρίνουμε ότι απλά επειδή εμείς έχουμε τεράστια υπερδιαστημικά
διαστημόπλοια κατανοούμε το σύμπαν καλύτερα από τους λαούς του Πλανήτη
των Χριστουγέννων;»
«Ε…»
«Η ανθρωπότητα με αηδιάζει. Τέλοσπάντων,
πρέπει να κάνουμε το καθήκον μας. Θα οδηγήσω την ομάδα εδάφους στον
πλανήτη όταν μπούμε σε χαμηλή τροχιά. Συνέχισε τη δουλειά σου..»
Η
τροχιακή άκατος προσεδαφίστηκε σε έναν μεγάλο ανοιχτό χώρο του
μεγαλύτερου από μία συστάδα νησιών σε ένα ωκεάνιων διαστάσεων
αρχιπέλαγος. Ο αέρας αναπνεόταν, και έτσι ο Κρίτων και άλλοι επτά
αστροναύτες βγήκαν έξω με ακάλυπτα κεφάλια. Ο Κρίτων κάπνιζε ένα
κανονικό τσιγάρο2. Κοίταξε τριγύρω και είδε δεκάδες μωβ
κουκούλια να φτερουγίζουν πάνω από το έδαφος, ερχόμενα προς το μέρος
τους. Οι Χριστουγεννίτες είχαν εξελιχθεί από ένα τοπικό είδος που
έμοιαζέ πολύ με τα γήινα σελάχια. Είχαν διατηρήσει αυτό το κύριο
μορφολογικό χαρακτηριστικό, όμως αιωρούνταν πάνω σε οργανικά μπαλόνια
υδρογόνου, που τους ανύψωναν εύκολα στη χαμηλή βαρύτητα του πλανήτη
τους. Απο κάτω, λεπτά, σχεδόν τριχοειδή πλοκάμια σέρνονταν μέχρι το
έδαφος, λειτουργώντας σαν χέρια και αισθητήρες. Αν και φαινομενικά
εύθραυστα, πύκνωναν δημιουργώντας σχοινώδεις απολήξεις ικανής ισχύος για
την χρησιμοποίηση αντικειμένων. Μπορούσαν να μιλήσουν με έναν τρόπο σαν
σφύριγμα και είχαν εξαιρετική ακοή.
«Καλοσήρθατε Γήινοι», σφύριξε ένας
Χριστουγεννίτης και μεταφράστηκε στα ακουστικά των αστροναυτών. «Μας
δίνει ανείπωτη χαρά η άφιξή σας. Πρέπει να ετοιμάσουμε μία μεγάλη
γιορτή.»
«Καλώς σας βρήκαμε», μουρμούρισε ο
Κρίτων. «Ακούστε, είναι κάτι που πρέπει να συζητήσουμε πριν αρχίσουμε
τις γιορτές και τις οικειότητες, κάτι που πρέπει να φύγει από τη μέση.»
«Φυσικά», ο Χριστουγεννίτης απάντησε αθώα. «Είμαστε όλοι στη διάθεσή σας.»
Ο Κρίτων τον πλησίασε, απομακρυνόμενος
από τους άλλους αστροναύτες, που δέχονταν με χαρά τοπικά δώρα από τους
ιθαγενείς. «Κάπου απόμακρα. Είναι ένα ζήτημα μεγάλης σημασίας.»
Ο Χριστουγεννίτης τον κόιταξε καλοκάγαθα και έγνεψε. «Ό,τι θέλεις εσύ. Είναι χαρά μας να σε εξυπηρετήσουμε.»
Περπατήσανε3 μέχρι μία
ευρύχωρη καλύβα από πλεγμένα Χριστουγεννίτικα φύκια και εκεί ο Κρίτων
άναψε ένα άλλο τσιγάρο και μίλησε σοβαρά στον εξωγήινο συνομιλητή του.
«Άκου, τα πράγματα δεν είναι τόσο ροδερά και αθώα όσο νομίζετε εσείς εδώ. Οι Γήινοι… θέλουν κάτι από εσάς.»
Ο Χριστουγεννίτης αναπήδησε από χαρά.
«Και εμείς ζητήσαμε παραπάνω επιστημονικά συγγράματα. Έχουμε επιτεύξει
τόσα από τότε που μας επισκέφτηκε το προηγούμενό σας διαστημόπλοιο, αλλά
η περιέργειά μας είναι μεγάλη. Θα είναι μεγάλη χαρά μας να δώσουμε κάτι
σαν ανταπόδωση για αυτά τα θαύματα γνώσης.»
«Δεν καταλαβαίνεις… Αχ, το ανόητο πρωτόγονο μυαλό σου… Οι Γήινοι θέλουν κάτι από εσάς! Θα σας δώσουμε όλα τα βιβλία που ζητήσατε αλλά θέλουν κάτι σε ανταπόδωση.»
«Ναι, αυτό ακούγεται λογικό.»
Ο Κρίτων ρούφηξε το τσιγάρο του και ξεφύσηξε δραματικά. «Έχει μαθευτεί στη Γη ότι έχετε κάποια μορφή τέχνης… δραματικής τέχνης…»
Ο Χριστουγεννίτης απάντησε με χαρά που
κατάφερε κάπως να μεταδωθεί από το μεταφραστικό πρόγραμμα στο ακουστικό
του Κρίτωνα. «Ναι! Είναι το Χριστουγεννίτικο θέατρο! Είναι αρχαία και
υψηλή μορφή τέχνης. Κάποιες τραγωδίες μας είναι δεκάδων χιλιάδων
χρόνων!»
«Ε, λοιπόν αυτές τις τραγωδίες τις θέλουν οι Γήινοι! Κινηματογραφημένες. Τρισδιάστατα.»
«Θα είναι τιμή μας…»
«Μα δεν καταλαβαίνεις? Αυτές οι τραγωδίες είναι κάτι του πολιτισμού σας, είναι κάτι δικό σας! Πως μπορείτε να τις δώσετε τόσο φτηνά στους Γήινους?»
«Μα είναι χαρά μας να μοιραζόμαστε τον πολιτισμό μας και ανυπομονούμε να μάθουμε περισσότερα για τον δικό σας…»
«Μα έτσι χάνετε κάτι που έχετε μόνο
εσείς! Κάτι μοναδικό και μυστικό! Ο κάθε τεμπέλης γήινος θα μπορεί να το
δει από τη πολυθρόνα του χωρίς να σηκωθεί από τον πλανήτη του! Χωρίς να
ταξιδέψει για χρόνια στο διάστημα και να εργαστεί για περισσότερα
χρόνια ώστε να κερδίσει την εμπιστοσύνη σας ώστε να καταφέρει να το δει
στη κατάλληξη μίας τρομερής μυσταγωγίας!»
«Μα είναι χαρά μας…»
Ο Κρίτων είχε πλέον γίνει κόκκινος στο πρόσωπο, ενώ ο Χριστουγεννίτης πάσχιζε να υπερνικήσει το χάσμα αντίληψης.
«Σας εκμεταλευόμαστε! Πέρνουμε κάτι που δεν έχουμε διανοηθεί στη Γη, και σε αντάλλαγμα σας δίνουμε φτηνά βιβλία επιστήμης!»
«Μα αυτά τα βιβλία τα θέλουμε…»
«Αυτά τα βιβλία θα είναι το τέλος σας!
Ακούστε τη προειδοποίησή μου! Ως αξιωματικός δεν μπορώ παρά να εκτελέσω
τις διαταγές μου και να αφήσω αυτή την ανταλλαγή να γίνει, αλλά εσείς
έχετε τη δύναμη να την απορρίψετε! Μπορείτε να μείνετε αγνοί!»
«Μα θέλουμε να μάθουμε περισσότερα για το σύμπαν…»
«Βλέπω πως δεν μπορώ να σας πείσω.
Φαίνεται πως η ανθρώπινη απληστία διαδώθηκε ήδη στον παράδεισό σας. Σας
αφήνω με αυτή τη προειδοποίηση. Ναι, με αυτή τη προειδοποίηση.»
Ο Κρίτων περιέφερε το βλέμα του τριγύρω
δραματικά, και βγήκε λυπηρά από τη καλύβα. Ο Χριστουγεννίτης, για λίγο
μόνος και αμήχανος, τινάχτηκε και κίνησε πίσω του. «Αναπτύξαμε
ραδιοφωνία! Πότε θα μας δώσετε τα καινούργια βιβλία?»
Οι
επόμενες μέρες πέρασαν σε κλίμα χαράς και γιορτών για τους
περισσότερους αστροναύτες και τους ιθαγενείς. Οι Χριστουγεννίτες
επιστήμονες παρέλαβαν τα βιβλία τους σαν να καλωσορίζαν ιερά κειμήλια,
και οι Γήινοι παρακολούθησαν με δέος πολλές φαντασμαγορικές
Χριστουγεννίτικες τραγωδίες, τις οποίες κατέγραψαν επιμελώς για αποστολή
στη Γη. Μόνο ο Κρίτων Καλάμης, αρχηγός της αποστολής, απέφευγε τα πλήθη
και αποζητούσε άγριες και δυσπρόσιτες μεριές του νησιού.
Όταν έφτασε η ώρα για αναχώρηση, αυτός
ήταν άφαντος. Οργανώθηκαν ομάδες αναζήτησης, μέχρι που βρήκαν ένα
βιντεο-μήνυμα που είχε αφήσει πίσω στις παρυφές ενός δάσους. Δεν είχε
ξυριστεί από τη μέρα της άφιξης, και στο βίντεο το μάτι του γυάλιζε.
Έλεγε τα εξής.
«Είμαι προδότης του πλανήτη μου. Το λέω
με περηφάνεια, γιατί δεν μπορώ αλλιώς να συμμορφώσω τη συνείδησή μου με
ό,τι κάνουμε σε αυτό τον πλανήτη. Δεν θα επιστρέψω ποτέ στη Γη – είμαι
πιά Χριστουγεννίτης. Θα μάθω να ζω σε αυτή την αγνή γη, μαθαίνοντας το
τρόπο ζωής των ιθαγενών και προσαρμοζόμενος στις συνήθειές τους. Είναι
το ελάχιστο που μπορώ να κάνω ερχόμενος σε επαφή με αυτό τον πολιτισμό.
Δεν θα πάρω τίποτα από αυτούς εκτός από ό,τι μου δώσουν χωρίς
αντάλλαγμα, και δεν θα τους δώσω τίποτα επιζήμιο για τον πολιτισμό τους.
Αυτός ο πλανήτης είναι ζωντανός, και είναι δικός τους. Εμείς είμαστε
απλά επισκέπτες, και πρέπει η παρουσία μας εδώ να συνοδεύεται από
απέραντο σεβασμό και ταπεινότητα. Ο πλανήτης θα παρέχει για εμένα,
επειδή είμαι ταπεινός…»
«Είναι τρελός!», παρατήρησε ένας
αστροναύτης. Οι υπόλοιποι έγνεψαν σε συμφωνία, και οι Χριστουγεννίτες
που ήταν μαζί τους, ίσως από κάποια περίεργη δική τους αίσθηση,
προμηνύθηκαν μπελάδες. Ο Κρίτων συνέχιζε να μιλάει, χαϊδεύοντας το χώμα
και κοιτώντας τον ουρανό.
«… και όλα τα είδη της πλάσης θα τραγουδούν για μένα το δικό τους μυστικό τραγούδι. Τα φρούτα και τα φυτά…»
«Είναι τοξικά για ανθρώπους!» Φώναξε στην οθόνη ένας αστροναύτης.
«…θα με τέρπουν με την όψη τους ενώ εγώ, σε ένα τόσο δα μικρό κομματάκι γης, θα έχω τις ταπεινές μου ανθρώπινες καλλιέργειες…»
«Το κιτ διαβίωσης! Περιέχει σπόρους!5»
«… Σιγά σιγά θα μάθω περισσότερα από ό,τι
φαντάζονται οι αλλαζόνες, που αλλάζουν έναν ολόκληρο κόσμο για να τον
εκμεταλευτούνε. Εδώ θα βρω γαλήνη.»
Το μήνυμα τελείωσε. Οι έρευνες
συνεχίστηκαν για εβδομάδες, αλλά ο Κρίτων κρυβόταν καλά, και πιθανότατα
είχε φτιάξει ένα πλοιάριο για να πηγαίνει ταχύτατα σε διπλανά νησάκια.
Τελικά, οι αστροναύτες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις έρευνες και να
επιστρέψουν στη Γη. Έγινε ένα μεγάλο γλέντι αναχώρησης και ο πλανήτης
επέστρεψε στον ενθουσιώδη του ρυθμό επιστημονικής και τεχνολογικής
προόδου, ενώ ο Γήινος πολιτισμός άλλαξε βαθέως υπό την επίδραση της
Χριστουγεννίτικης κουλτούρας. Σε μερικές δεκαετίες, οι πανέξυπνοι
Χριστουγεννίτες ήδη έκαναν τα πρώτα τους πειράματα πάνω σε διαστημικές
πτήσεις.
****
Πενήντα
χρόνια μετά από αυτά τα συμβάντα, όλα τα νησιά τους είχαν καταληφθεί
από γήινα φυτά, προερχόμενα από τις καλλιέργειες του Κρίτωνα Καλάμη, που
ποτέ δεν εντοπίστηκε. Αποδείχθηκαν εξελικτικά ανώτερα από τα τοπικά
είδη και υπερίσχυσαν. Το χερσαίο οικοσύστημα του πλανήτη κατέρρευσε
ολοκληρωτικά, και μαζί με αυτό ο παράξενος και τόσο πολλά υποσχόμενος
Χριστουγεννίτικος πολιτισμός.
****
Πίσω στη Γη ανακαλύφτηκε ότι ο σκύλος του
Κρίτωνα Καλάμη δεν είχε πεθάνει από αμέλεια, όπως αυτός νόμιζε, αλλά
ότι κατά τη διάρκεια της αποστολής του απολάμβανε τροφή και φροντίδα στο
σπίτι ενός γείτονα.
1
Το 90% της μάζας του οποίου αποτελείται από ευρεσιτεχνίες για να
αποφευχθεί η διάχυση καπνού και στάχτης στο περιβάλλον έλλειψης
βαρύτητας ενός διαστημοπλοίου. Το Μέλλον είναι θαυμαστό.
2Το
οποίο, για διάφορους κοινωνικο-οικονομικούς λόγους πολύ πολύπλοκούς για
να αναπτυχθούν εδώ, ήταν ακριβώτερο από ένα διαστημικό τσιγάρο και πολύ
πιό δυσεύρετο.
3Οι
Χριστουγεννίτες, παρά τη φυσική τους ικανότητα να αιωρούνται στον αέρα,
παρέμεναν σε αρκετά χαμηλά ύψη ώστε να μπορούν να καθοδηγούν τη πορεία
τους με τα πλοκάμια τους, σαν να περπατάνε. Νεαροί και ριψοκίνδυνοι
Χριστουγεννίτες ενίοτε αφήνονταν να παρασυρθούν από τον αέρα στα ύψη,
καθώς κυκλοφορούσε η φήμη ότι η εμπειρία είναι πιό διεγερτική από το σεξ4.
Οι πηγές αυτής της φήμης είναι αμφιβόλου προέλευσης, καθότι σε τέτοιες
περιπτώσεις το συνηθέστερο ήταν ριπές ανέμου να τους φυσούν σε ολοένα
και μεγαλύτερα ύψη, μέχρι το μπαλόνι υδρογόνου τους να σκάσει από την
πίεση και αυτοί να βρεθούν στο έδαφος σε μία κατάσταση που δεν
επιδεχόταν εξιστόρησης εμπειριών.
4Το
Χριστουγεννίτικο σεξ είναι πολύπλοκο και έχει να κάνει με πολλά
πλοκάμια σε πολλά παράξενα μέρη. Κανένας Γήινος δεν έχει κάνει ακόμα
σοβαρές οντολογικές μελέτες πάνω στο θέμα, εν μέρει επειδή η εγγύτητα σε
ένα τέτοιο συμβάν τείνει να ξυπνάει αρχέγονους τρόμους στους
περισσότερους Γήινους.
5Τα
διαστημικά κιτ διαβίωσης είναι θαυμαστά επιτεύγματα, καθότι κανείς
σχεδιαστής δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι ένας χαμένος αστροναύτης θα
βρεθεί σε έναν πλανήτη με μακροπρόθεσμες πηγές ανθρώπινης τροφής, ή με
οποιεσδήποτε πηγές τροφής, ή ότι θα βρεθεί καν σε κάποιο πλανήτη. Το
θαυμαστότερο είναι ότι χωράνε σε μία μεγάλη τσέπη.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥΔΗΣ - ΑΘΗΝΑΙ 2009
by Αντικλείδι , http://antikleidi.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου