Έχουμε πέσει στην περίπτωση πατριώτες

Έχοντας ήδη υποσχεθεί στους Γάλλους ψηφοφόρους ότι δεν θα περάσει η Γαλλία αυτό που έχει περάσει η Ελλάδα, 

ανακοινώθηκε ότι η γαλλική κυβέρνηση αναζητεί τρόπους μείωσης των δαπανών κατά 33 δισ. ευρώ το 2013.

Ως συνήθως, το πρώτο πράγμα που έχουν στο νου τους οι Ευρωπαίοι γραφειοκράτες είναι αυξήσεις στους φόρους. 

Έτσι λοιπόν, η Γαλλία θα αυξήσει από φέτος την φορολογία στις εταιρείες και στους πλούσιους, με σκοπό να εξευρεθούν φορολογικοί πόροι 6-10 δισ. ευρώ για το 2012. Η μείωση του δημοσίου, λένε οι Γάλλοι, θα πρέπει να περιμένει το 2013.

Και όπως και στην Ελλάδα, αυτοί που μέχρι σήμερα χάνουν τις δουλείες τους είναι αυτοί που δουλεύουν στον ιδιωτικό τομέα...

Και όχι μόνο αυτό, αλλά στο μάτι έχει μπει και το γενναιόδωρο κοινωνικό σύστημα της Γαλλίας, κάτι που πάρα πολλοί εκτιμούν ότι θα ασκήσει μεγάλη πίεση στις χαμηλά αμειβόμενες κοινωνικές τάξεις.

Οι τελευταίες εκτίμησες αναφέρουν ότι η Γαλλία θα δει ανάπτυξη 0,4% για το 2012, χαμηλότερα όμως από το 0,7% της προηγούμενης εκτίμησης. 

Το ερώτημα είναι, τι θα γίνει αν του χρόνου το ΑΕΠ της Γαλλίας σημειώσει συρρίκνωση αντί για οριακή αύξηση; 

Η απάντηση είναι ότι όλοι οι σχεδιασμοί θα πέσουν έξω και μάλλον θα δούμε πιο επιθετικές πολιτικές μείωσης δαπανών.

Και μέσα σε όλα αυτά, ο νέος πρόεδρος της Γαλλίας έχει υποσχεθεί 60.000 νέες προσλήψεις εκπαιδευτικού προσωπικού τα επόμενα 5 χρόνια.

Το πιο πάνω διάγραμμα μας έρχεται από την Lombard Street Research, όπου δείχνει ότι η μείωση στις λιανικές πωλήσεις στην Ολλανδία ήταν 11% τον Απρίλιο. Μάλιστα, ξεπέρασαν και την Ισπανία, που σημείωσε μείωση 9,7% στις λιανικές πωλήσεις την ανάλογη περίοδο.

Για να καταλάβετε πιο καλά το πιο πάνω διάγραμμα, ο δείκτης ξεκινάει από το 100 το 2005 και σήμερα είναι στο 91. Με λίγα λόγια, οι λιανικές πωλήσεις στην Ολλανδία είναι χαμηλότερες σχεδόν κατά 10% από ό,τι ήταν το 2005!!!

Η αλήθεια είναι ότι η ολλανδική οικονομία δεν είναι σε άσχημη θέση, ειδικά το ολλανδικό κράτος. Το πρόβλημα στην Ολλανδία δεν είναι τόσο το κράτος, αλλά η κατάσταση του μέσου πολίτη.

Για παράδειγμα, το ιδιωτικό χρέος στην Ολλανδία είναι 249% του ΑΕΠ, το μεγαλύτερο στην Ευρώπη. Οι απούλητες νεόδμητες κατοικίες στην Ολλανδία είναι σχεδόν ανάλογες της Ισπανίας. Οι νέες άδειες ανέγερσης οικοδομών έχουν πέσει στα χαμηλότερα επίπεδα από το 1953. Όχι μόνο δηλαδή υπάρχει τεράστιο απόθεμα, αλλά ουσιαστικά η κατασκευαστική δραστηριότητα έχει πιάσει πάτο. Για να καταλάβετε πόσο απόθεμα υπάρχει, σε σχέση με τις ΗΠΑ, οι απούλητες κατοικίες σε κατά κεφαλήν επίπεδο είναι διπλάσιες. Τέλος, σύμφωνα με την Rabobank, σε απόλυτες τιμές, η μέση κατοικία έχει μειωθεί κατά 15% από το 2008 (και συνεχίζει).

Οι δε Ιταλοί ετοιμάζονται για την ψυχρολουσία της ζωής τους. Σε λίγο καιρό θα τους έρθει το ειδικό χαράτσι με τον κωδικό IMU. Δεν είναι τίποτα άλλο από το χαράτσι επί της ακίνητης περιουσίας. Στόχος της ιταλικής κυβέρνησης είναι να συγκεντρωθούν 10 δισ. ευρώ από αυτό τον φόρο. Και να φανταστείτε ότι αυτός ο φόρος δεν θα επιβληθεί στην πρώτη κατοικία (τι στοίχημα πάτε ότι του χρόνου δεν θα εξαιρεθεί ούτε αυτή).

Πολλοί εκτιμούν ότι του χρόνου θα δούμε τέτοια μείωση της καταναλωτικής εμπιστοσύνης στην Ιταλία, που θα τρίβουμε τα μάτια μας.

Τέλος, χτες έκανα μια μικρή έρευνα στους διάφορους δείκτες PMI και τρόμαξα. Θα σας απασχολήσω σε άλλο άρθρο.

Που θέλω να καταλήξω. Δεν φτάνει η κακή κατάσταση που έχουμε στη χώρα μας, δεν φτάνει η κρίση χρέους στην Ευρώπη (που κανένας δεν έχει ιδέα πως να λύσει), έχουμε πέσει και στην περίπτωση, διότι σχεδόν όλη η Ευρώπη ετοιμάζεται ή είναι ήδη σε ύφεση.

Διότι άλλο είναι να κολυμπάς, έχοντας δίπλα σου ορισμένους άλλους που ξέρουν πολύ καλά κολύμπι και μπορεί να σε βοηθήσουν αν κάτι δεν πάει καλά και είναι άλλο όταν και οι άλλοι δίπλα σου επίσης δεν ξέρουν κολύμπι.

Εν ολίγοις πέσαμε στην περίπτωση αγαπητέ αναγνώστη... 

Γιώργος Καισάριος