Τις τελευταίες μέρες έχουν βρεθεί αρκετοί χαρτοπαίχτες και τζογαδόροι.
Μιλάνε όλοι οι πολιτικοί με όρους χαρτιών λες και αντί να
τρέχει αίμα στις φλέβες τους, τρέχουν μάρκες και τράπουλες.
Βγαίνουν οι
αριστεροί και αναφέρονται σε “μπλόφες” των Ευρωπαίων, οι απειλές είναι
τζούφιες.
Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, και οι ψηφοφόροι του, όντως πιστεύουν ότι
η “Ευρώπη θα τρομάξει και θα δώσει τα χρήματα στην Ελλάδα”.
Οι
προειδοποιήσεις των Ευρωπαίων από την άλλην είναι “απειλές” που ποτέ δεν
θα πραγματοποιηθούν γιατί φοβούνται τις συνέπειες...
Ζούνε σε ένα
φανταστικό κόσμο χωρίς συνέπειες. Και αυτοί που πιστεύουν ότι εκτός Ευρώ
είναι “καλύτερα” δεν κατανοούν από απλή αριθμητική (πόσο μάλλον από
αρχές οικονομίας).
Δεν είμαι έμπειρος παίκτης του Πόκερ, αλλά έχω παίξει Πόκερ με τους
καλύτερους traders (αυτά τα Golden Boys – ρίξτε flame!) σε Τόκυο και
Χονγκ Κονγκ (αυτοί οι Καπιταλιστικοί παράδεισοι). Δεν μπορώ να πω ότι τα
έχω πάει ιδιαιτέρως καλά απέναντί τους, αλλά έμαθα κάποια πράγματα
τουλάχιστον. Το κυριότερο πράγμα: ι πότε κανένας στο Πόκερ ΔΕΝ
“μπλοφάρει με τα ρέστα του“. Μόνο ένας αναιδής και ριψοκίνδυνος άνθρωπος
θα μπλόφαρε τα ρέστα του, ειδικά όταν αυτά είναι δανεισμένα.
Η μπλόφα δεν είναι χαζή κίνηση από μόνη της, εάν ο παίχτης γνωρίζει
από πιθανότητες και τον αντίπαλο του μπορεί να κερδίσει κάποιες παρτίδες
με σωστές κινήσεις. Είναι χαζή και προπάντων επικίνδυνη όταν ο παίχτης
δείχνει στον αντίπαλο τις προθέσεις του, τα χαρτιά του, την οικονομική
του θέση και φυσικά την απειρία του. Ο Κ. Τσίπρας και οι συνιστώσες του,
είχαν συνηθίσει στην κοινωνία της Ελλάδος να φωνάζουν, να γκαρίζουν
και να ζητάνε. Δεν έχουν κάνει ποτέ κανένα σχέδιο, δεν είχαν ποτέ
ευθύνες και αρκετοί τους είναι άεργοι με πτυχίο στον “επαναστατικό
αγώνα”. Οι Έλληνες θέλουν να εμπιστευθούν τον μέλλον τους σε ένα άνθρωπο
που το μόνο του κατόρθωμα είναι η διοργάνωση διαδηλώσεων όταν ήταν
μαθητής.
Είναι ντροπή και αίσχος η γενιά που έζησε και εκμεταλλεύτηκε τις
εποχές των παχιών αγελάδων της ΕΕ τώρα λόγω κακών επιλογών της κοινωνίας
να ρισκάρει να καταδικάσει την τρέχουσα γενιά (πού θέλει να φάει και
αυτή από την Ευρώπη με λάθος τρόπο) σε μέλλον εκτός της Ευρώπης και στο
περιθώριο. Είναι έγκλημα οι επόμενες γενεές να θυσιαστούν για να
επιζήσουν (εάν δεν γίνει πλήρη κατάρρευση με δραχμή) τα καρκινώματα της
Ελληνικής Κοινωνίας (μην τα αναφέρουμε όλα αλλά σε μεγάλο ποσοστό
-Κομματόσκυλα- Αγρότες με ψευδής εκτάσεις -Συνδικαληστές που δεν
επιτρέπουν στου άλλους να εργαστούς – Φοιτητές αμόρφωτοι με πτυχία
-ΔΕΚΟ).
Όσο για την μπλόφα ότι οι Ευρωπαίοι δεν θα τολμήσουν να ρισκάρουν
αποτελεί την πιο ανεύθυνη στάση. Η Ευρώπη δεν μπορεί να ασχολείται άλλο
με την Ελλάδα. Να θυμίσω στους αναγνώστες ότι η ιστορία είναι γεμάτη με
παραδείγματα από περιπτώσεις όπου κάποιες κοινωνίες αναγκάστηκαν να
θυσιάσουν τον πιο αδύναμο κρίκο για να επιβιώσουν ή για να κατευνάσουν
τα πνεύματα. Τώρα με όλη την Ευρώπη να χρειάζεται βοήθεια περιμένει η
“Συμμορία της δραχμής” ότι θα σώσουν την Ελλάδα με κάθε κόστος? Μα πόσο
αφέλεια! Άντε οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ (και οι Τσουρουφλισμένοι) τέτοιοι είναι.
Αυτοί που τους πιστεύουν και τους ψηφίζουν (αλλά καλά τόσα χρόνια το
ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αρκεί να γινόταν το ρουσφέτι).
Η Ευρώπη θα συνεχίσει να υπάρχει με ή χωρίς την Ελλάδα. Μπορεί για
την Ευρώπη η έξοδος της Ελλάδος να είναι ένα δυσάρεστο γεγονός που θα
πληγώσει την Ευρώπη, αλλά θα ακρωτηριάσει την Ελλάδα. Οι πληγές μπορούν
να κλείσουν, τα άκρα δεν κολλάνε ξανά. Η έξοδος της Ελλάδος μπορεί να
λειτουργήσει και σαν καταλύτης για τις εξελίξεις στην Ευρώπη, αφού όμως η
Ελλάδα θα κοιτά έξω από το Κτίριο και θα παρακολουθεί αδύναμη ενώ άλλες
χώρες θα εισέρχονται – Κροατία πχ).
Ας μιλήσουμε και εμείς με όρους Πόκερ. Βρισκόμαστε στο τελευταίο γύρο
του τραπεζίου στο τουρνουά. Σίγουρα δεν θα υπάρχει νικητής. Η Ελλάδα
πρέπει να στείλει κάποιον να την εκπροσωπήσει και να κάνει παιχνίδι. Η
Ελλάδα δεν έχει άλλες μάρκες και αυτές που χρησιμοποιεί τις δανείζει η
Ευρώπη και το ΔΝΤ. Για 3 χρόνια η Ελλάδα έχει πάρει μάρκες αλλά έχει
κάνει πολύ κακή διαχείριση ρίχνοντας τις μάρκες σε κουλοχέρηδες των
παλαιών εποχών (ΔΕΚΟ, γραφειοκρατία). Οι “κακοί ξένοι” ζήτησαν από τον
παίκτη Ελλάδα να σταματήσει την κακή σπατάλη και να βάλει τάξη στην
εμφάνιση του και στην συμπεριφορά του. Τίποτα δεν έγινε. Ο παίχτης (το
πολιτικό σύστημα) προτίμησε να πάρει μάρκες από αυτούς που εκπροσωπεί
(τον Ελληνικό λαό) παρά να τα βάλει με τα κομμάτια που τον στήριξαν για
30 έτη.
Τώρα επιλέγουν νέο παίχτη και θέλουν να επιλέξουν κάποιον νέο, που
όμως εκπροσωπεί πραγματικά το χειρότερο πρόσωπο της Ελληνικής κοινωνίας,
υποστηριζόμενος από τα καρκινώματα. Όπως γίνεται στο πόκερ μόλις γίνει
η μοιρασιά των χαρτιών στου παίκτες και πέσουν τα στοιχήματα, κανένας
δεν μπορεί να ακυρώσει τις κινήσεις του. Ο λαός είναι έτοιμος να
στείλει το άτομο που θα επιδεινώσει την κατάσταση με την μόνη πρόταση
να περιορίζεται στο “θα διστάσουν να μας διώξουν και θα πληρώσουν γιατί
φοβούνται το ντόμινο”. Κάτι τελευταίο, οι καλύτεροι παίχτες στο πόκερ
δεν είναι οι τσαμπουκαλάδες, ούτε οι μάγκες, αλλά αυτοί που είναι ήρεμοι
και ελέγχουν τα συναισθήματα τους, ειδικά αυτοί με ψηλό EQ .
Δυστυχώς
το EQ (emotional Quotient) στην Ελληνική κοινωνία είναι μια έννοια
άγνωστή, με την βία, τον λαϊκισμό και τον τραμπουκισμό να αποτελεί τον
κύριο τρόπος έκφρασης της κοινωνίας.
Για να μην θεωρηθεί μεροληπτικό το κείμενο, ο άλλος υποψήφιος την ΝΔ
είναι και αυτός της ίδιας κοπής, αλλά τουλάχιστον δεν θα πετάξει την
Ελλάδα εκτός Ευρώπης. Αυτός που θα το κάνει η Ιστορία θα τον καταγράψει
επίσημα ως τον μέγα καταστροφέα των επομένων γενεών.
Γιώργος Καισάριος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου