Δεν είναι η dream team, ας περιμένουμε όμως

Του Άγγελου Στάγκου

Με εξαίρεση την επιλογή του Β. Ράπανου στη νευραλγική θέση του υπουργού Οικονομικών, η νέα κυβέρνηση έχει έντονο νεοδημοκρατικό χρώμα.  Υπάρχουν και κάποια άλλα πρόσωπα που δεν προέρχονται από τις τάξεις του πρώτου σε δύναμη κόμματος στις τελευταίες εκλογές, αλλά δεν αλλοιώνουν τα βασικά χαρακτηριστικά της.  Αλλωστε, οι πάντες ήξεραν, ακόμη και πριν από τις εκλογές, ότι θα προέκυπτε κυβέρνηση με βασικό κορμό είτε τη Νέα Δημοκρατία είτε τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού αποκλειόταν η δυνατότητα αυτοδυναμίας. Και η απροθυμία των Ευ. Βενιζέλου και του Φ. Κουβέλη να μετάσχουν με στελέχη των κομμάτων τους συνέβαλε ίσως ώστε το χρώμα της κυβέρνησης να είναι εντονότερα νεοδημοκρατικό... Είναι πολύ νωρίς για να διατυπωθεί η οποιαδήποτε γνώμη για την κυβέρνηση που σχημάτισε ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς. Μόνον ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να ασκήσει κριτική και να την κακοχαρακτηρίσει, πριν ακόμη ανακοινωθεί η σύνθεσή της, επιβεβαιώνοντας την αμετροέπεια που αποτελεί ένα από τα κύρια γνωρίσματα του ιδίου και του κόμματός του. Μπορούν όμως να διατυπωθούν απόψεις και ερωτήματα για τη συγκρότηση του κυβερνητικού σχήματος στην κρίσιμη σημερινή συγκυρία. Κάπως θεωρητικά όλα αυτά, είναι η αλήθεια, και πάντως με την παραδοχή ότι η κυβέρνηση έχει μπροστά της εξαιρετικά κακοτράχαλο δρόμο και θα κριθεί εκ του αποτελέσματος. Κατ’ αρχάς, από όσα προηγήθηκαν και τις συζητήσεις γύρω από ονόματα, είχε δοθεί η εντύπωση ότι το υπουργείο Οικονομικών και τα υπουργεία που το πλαισιώνουν, δηλαδή ο τομέας της οικονομίας με την ευρεία έννοια, θα ενισχύονταν με πρόσωπα που θα μπορούσαν να στηρίξουν τον Β. Ράπανο στο πολύ δύσκολο έργο που αναλαμβάνει, προφανώς από αίσθημα καθήκοντος και όχι απλής φιλοδοξίας. Πρόσωπα με πείρα, που έχουν εργαστεί για να μπει η Ελλάδα στην ΟΝΕ και να παραμείνει στην Ευρωζώνη. Αυτό δεν έγινε και δεν είναι ξεκάθαρο αν οφείλεται στον πρωθυπουργό, στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ή και στους δύο. Ας ελπίσουμε ότι εκείνοι που επιλέχθηκαν θα αποδειχθούν άξιοι, αλλά είναι βέβαιο ότι στην πορεία ο Β. Ράπανος θα χρειαστεί ενίσχυση. Η τρόικα καταφθάνει αύριο στην Αθήνα και φάνηκε ήδη ότι θα χρειαστούν πολύ σκληρές διαπραγματεύσεις προκειμένου να μας δοθεί η χρονική ανάσα που διεκδικούμε για την επίτευξη των στόχων και γενικά η στήριξη που χρειαζόμαστε. Τα προβλήματα στο εσωτερικό είναι πολλά, τεράστια και θα απαιτηθεί συντονισμένη προσπάθεια από πολλούς για να «τραβήξουν το κάρο»... Από πολλούς τίθεται το ερώτημα αν ο Αντ. Σαμαράς τοποθέτησε τους καταλληλότερους και πιο άξιους από τη Νέα Δημοκρατία στα διάφορα υπουργεία. Αυτό θα φανεί στη συνέχεια, από την άλλη πλευρά όμως πρέπει να επισημανθεί ότι η Ν.Δ. δεν διέθετε τα τελευταία χρόνια περίσσευμα δοκιμασμένων και επιτυχημένων στελεχών. Οπως δε συμβαίνει και με κάθε άλλο κόμμα που φτάνει στην εξουσία, ο πρωθυπουργός λαμβάνει υπ’ όψιν και τις εσωκομματικές ισορροπίες και προωθεί «δικούς του» ανθρώπους όταν καταρτίζει την κυβέρνησή του. Στη σημερινή συγκυρία, βεβαίως, αυτές οι συνήθειες θα έπρεπε να παίζουν ελάχιστο ρόλο, αλλά δεν είναι δυνατόν να ξεπεραστούν εντελώς. Δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι η κυβέρνηση κέρδισε από την πρώτη στιγμή τις εντυπώσεις. «Χλωμή» την βρίσκουν όσοι είχαν για διαφόρους λόγους μεγαλύτερες προσδοκίες. Θα πρέπει, όμως, να προστεθεί ότι είναι αρκετοί εκείνοι που από την πρώτη στιγμή άρχισαν να μουτζουρώνουν την εικόνα της. Είναι οι δυσαρεστημένοι του ΠΑΣΟΚ που δεν συμφωνούν με τη στάση του Ευ. Βενιζέλου και επιθυμούσαν να γίνουν πάλι υπουργοί, είναι οι άλλοι από τη Νέα Δημοκρατία που θεωρούν ότι αδικήθηκαν επειδή δεν πήραν κυβερνητικά πόστα και γνωρίζουμε επίσης ότι στην Ελλάδα ανθεί το σπορ της κατεδάφισης των πάντων, ακόμη και πριν δοκιμαστούν. Η κυβέρνηση δεν είναι σίγουρα η «dream team», αλλά θα την κρίνουμε στην πορεία της. Προς το παρόν, να ευχηθούμε να τα καταφέρει στοιχειωδώς και να αντέξει ώς τις ευρωεκλογές του 2014, τουλάχιστον. Καθημερινή