Ο κερδισμένος της κρίσης θα είναι η "Χρυσή Αυγή"... Αν..!.

Η αδυναμία των εκλογών
Αν, πρώτα  με το καλό, ολοκληρωθούν και  οι επόμενες  εκλογές το πιθανότερο σενάριο είναι το αποτέλεσμα να μην εγγυάται το τέλος του πολιτικού αδιεξόδου για τη χώρα.
Τα πλέον πιθανά σενάρια είναι να διεκδικήσουν την πρώτη θέση η ΝΔ ή ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αν κερδίσει η ΝΔ είναι πιθανό να σχηματίσει κυβέρνηση με μια σχετικά μικρή  πλειοψηφία στη Βουλή. 

Η κυβέρνηση αυτή δύσκολα όμως θα μπορέσει να υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα, γιατί η ισχυρή παρουσία της αριστεράς εντός και εκτός Βουλής, εγκλωβισμένη στη ρητορική της κάθετης ρήξης θα εμποδίσει κάθε προσπάθεια.
Πόσο μάλλον που η ηγεσία της ΝΔ όπως και ολόκληρου του πολιτικού σκηνικού εκτός από τα τραγικά λάθη τακτικής και στρατηγικής είναι χρεωμένη με ένα σημαντικό μερίδιο της ευθύνης της χρεοκοπίας.
Αν πρώτο κόμμα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση με κορμό τον ίδιο, η απόσταση των...

προγραμματικών διακηρύξεων από την πραγματικότητα είναι τέτοιου μεγέθους που οι διασκεδαστικές «κωλοτούμπες» θα αποδειχτούν κατά πάσα  πιθανότητα θανάσιμα άλματα στο κενό και για τον ίδιο το ΣΥΡΙΖΑ αλλά κυρίως για τη χώρα.
Καθώς είθισται να μην έχεις  να λάβοις εκ του μη έχοντος, είναι δύσκολο να αναδιανείμεις τα μη ληφθέντα από τους «έχοντας» και κατέχοντας.
Και στις δύο περιπτώσεις, και σ’ αυτήν που κυβέρνηση θα σχηματίσει η ΝΔ και σ΄ αυτήν που θα σχηματίσει ο ΣΥΡΙΖΑ το κλίμα εμπιστοσύνης στη χώρα είναι απίθανο να βελτιωθεί. Το πιθανότερο σενάριο εντός του θέρους παραμένει  μια ανεξέλεγκτη οικονομική και κρατική κατάρρευση.
Στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες είχε δημιουργηθεί μια «λαθραία» μεσαία τάξη με την αναδιανομή του πλούτου των κρατικών χρεών και πλασματικών ευρωπαϊκών επιδοτήσεων.
Στην Ελλάδα τη μεσαία τάξη δεν την συνέθεταν οι επιχειρηματίες και τα στελέχη του τουρισμού και της παραγωγικής οικονομίας, αλλά οι ευνοημένοι του πελατειακού κομματικού κράτους που νέμονταν την δυνατότητα τις χώρας να δανείζεται και να ζει σε βάρος των επόμενων γενεών.
Η έξοδος της χώρας από τις αγορές σταμάτησε την ροή δανεικών προς αυτή με αποτέλεσμα να απαιτηθεί προσαρμογή στα νέα δεδομένα. Την προσαρμογή αυτή ανέλαβε την οργανώσει το μνημόνιο. Το μνημόνιο είναι αποτέλεσμα της χρεοκοπίας και όχι η αιτία των συνεπειών της χρεοκοπίας, όπως προβάλουν οι δημαγωγοί.
Η προσπάθεια να μην γίνουν απολύσεις και δραστική μείωση των δαπανών  στο σκληρό πυρήνα του πελατειακού κράτους που είναι το δημόσιο, είχε σαν συνέπεια το κόστος της ελληνικής  χρεοκοπίας να το πληρώσει μόνο ο ιδιωτικός τομέας.
Οι εξελίξεις αυτές είχαν σαν συνέπεια τη δημιουργία μιας κρίσιμης μάζας ψηφοφόρων που μετακινήθηκαν προς το «ΣΥΡΙΖΑ», τους «Ανεξάρτητους Έλληνες» και τη «Χρυσή Αυγή».
Ο πρώτος μάλιστα, έχει πολλές πιθανότητες να είναι πρώτο κόμμα και ενδεχομένως αν συνεχιστεί η δυναμική, να έχει  και αυτοδυναμία. Μπορεί να επαναφέρει το επίπεδο ζωής της περιόδου της ευημερίας με δανεικά χωρίς τα δανεικά; Αν δεν τα καταφέρει που είναι  και το πιθανότερο, το κοινωνικό δυναμικό των εκπεπτωκότων μικροαστών που αναζητεί λύτρωση στην εξάλειψη του μνημονίου θα δεχθεί με ηρεμία την διάψευση των «κούφιων» προσδοκιών που καλλιεργούνται.
Από τα τρία κόμματα που αποτελούν πόλους του αντιμνημονιακού μπλοκ, αυτό που εμφανίζει να διαθέτει σοβαρή οργανωτική διάρθρωση κάθετη  και οριζόντια σε όλη τη χώρα, πέραν των κοινοβουλευτικών εκλογικών  αναγκών, είναι η Χρυσή Αυγή. Σε περιόδους αποδυνάμωσης της κεντρικής κρατικής εξουσίας οι οργανώσεις με οργανωτική δομή αναλαμβάνουν να υποκαταστήσουν την απουσία του κράτους.

Αν το εκλογικό αποτέλεσμα  δεν καταφέρει να επαναφέρει το πολιτικό σύστημα σε μια ισορροπία και το κράτος σε εγγυητή της ομαλότητας, ο κερδισμένος της κρίσης θα είναι η "Χ.Α".

Κώστας Στούπας  / Capital

Πηγή:www.capital.gr