Εγώ θέλω να πάω στο φεγγάρι

Ανακοινώθηκε λοιπόν η προγραμματική συμφωνία μεταξύ των τριών εμπλεκόμενων κομμάτων της νέας κυβέρνησης και το κύριο χαρακτηριστικό είναι πάρα πολλοί φιλόδοξοι στόχοι. 

Πολλά από αυτά που συμφωνήθηκαν είναι σωστά, αλλά τα περισσότερα είναι διαχρονικοί στόχοι, που καταπατήθηκαν στο παρελθόν από όλους με το ανέλαβαν την κυβέρνηση.

Επειδή έχω εκφραστεί πολλές φορές υπέρ κυβερνήσεων συνεργασίας, θα ήθελα να πιστέψω ότι αυτή τη φορά τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Αν και κρατώ μικρο καλάθι, θέλω να είμαι αισιόδοξος.

Έχοντας όμως πει αυτό, πολλά από αυτά που διάβασα δεν είναι τίποτα άλλο παρά προσδοκίες για επιστροφή στο παρελθόν. Για μένα πολλές από αυτές τις προσδοκίες είναι αδύνατων να επιτευχθούν, και πολλές άλλες δεν θα πρέπει να επιτευχθούν.

Ας δούμε ορισμένα από αυτά...

Πρώτο στη λίστα, όχι απολύσεις στον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Απολύσεις μόνο στον ιδιωτικό τομέα παρακαλώ!

Όχι περικοπές μισθών και συντάξεων. Ναι βέβαια, θα αφαιμάξουμε και το τελευταίο ευρώ από τον μέσο Έλληνα φορολογούμενο, προκειμένου οι της ΔΕΗ να συνεχίζουν να παίρνουν 2500 σύνταξη τον μήνα. Δεν νομίζω να είναι κανείς υπέρ της μείωσης μισθών και συντάξεων κανείς δεν το έχει σαν στόχο. Το ερώτημα όμως είναι που θα βρεθούν λεφτά για να διατηρηθούν πολλές από αυτές τις δαπάνες. Χωρίς μεγάλες αλλαγές στη λειτουργία του κράτους, χωρίς αλλαγές τέτοιες που να πυροδοτήσουν μια έκρηξη επιχειρηματικότητας, η απάντηση για μένα είναι ότι δεν θα βρεθούν. Το να λέμε απλά ότι δεν θέλουμε μειώσεις είναι καλό, αλλά του τι κάνουμε προκειμένου να μην έχουμε μειώσεις είναι κάτι άλλο.

Αγροτική Τράπεζα: Επανακεφαλαιοποίηση και εξυγίανσή της. Διαφύλαξη του χαρτοφυλακίου υποθηκών αγροτικής γης. . Οι άλλες τράπεζες δεν έχουν ψυχή; Η μήπως δίνουμε προτεραιότητα στην ΑΤΕ για να έχει λεφτά να δανείζει στα κόμματα; Αλλά πέραν αυτού, αυτή η καραμέλα περί του όποιος έχει την ΑΤΕ έχει και τις υποθήκες της Ελληνικής γης, είναι από τα μεγαλύτερα παραμύθια στα παγκόσμια χρονικά! Απίστευτο! Για όποιον ανησυχεί, η ΑΤΕ είναι ήδη 94% κρατικοποιημένη και πιστέψτε με, δεν υπάρχει κανένας (μα κανένας) που έχει ενδιαφέρον να την αγοράσει.

Μείωση ΦΠΑ στην εστίαση, στα αγροτικά εφόδια, σπόρους, λιπάσματα, φυτοφάρμακα και ζωοτροφές. Από το τίποτα καλό είναι, αλλά χρειάζεται συνολική μείωση του ΦΠΑ.

Σταδιακή αύξηση του αφορολόγητου ορίου στους ευρωπαϊκούς μέσους όρους. Το σταδιακά δεν το καταλαβαίνω, αφού η μείωση του αφορολόγητου έγινε μαχαίρι.

Ρύθμιση για δανειολήπτες, η δόση των χρεών θα είναι το ανώτερο έως το 30% του μισθού. Ναι συμφωνώ, αλλά είναι το ίδιο σαν να γίνεται ένα κουρέματα στα στεγαστικά. Αν απλά μειώσεις τον τόκο (διότι δεν βλέπω άλλο τρόπο που κάτι τέτοιο μπορεί να επιτευχθεί), on a mark to market basis, τα στεγαστικά δάνεια αυτά είναι σαν να τα έχεις κουρέψεις από 50% και πάνω. Άρα οι ζημίες για τις τράπεζες θα είναι οι ίδιες. Άρα είναι καλύτερα να γίνουν κουρέματα σε στεγαστικά δάνεια σήμερα (στα όρια των πραγματικών τιμών της αγοράς όπως έχω αναλύσει), με σκοπό να παρθούν γρήγορα οι ζημιές και να αποκατασταθεί η λειτουργία της κτηματαγοράς γρήγορα. Για παράδειγμα, αν δεν μειωθούν τα στεγαστικά δάνεια στις πραγματικές τιμές των ακινήτων, μεταβιβάσεις και πωλήσεις δεν θα γίνονται.

Επιστροφή από τον Σεπτέμβριο στα προηγούμενα επίπεδα των συλλογικών συμβάσεων. Μάλιστα, δηλαδή ότι λίγα πέτυχε η προηγούμενη κυβέρνηση όσο αναφορά την αγορά εργασίας, τώρα ξαφνικά θα γυρίσουμε στο μηδέν.

Στήριξη της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας με νέα χρηματοδοτικά εργαλεία σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Η καινοτομία και η επιχειρηματικότητα δεν στηρίζονται με την ΕΤΕπ, αλλά με απλοποίηση των διαδικασιών όπως, παντελώς κατάργηση της υποχρέωσης εγγραφής στα επιμελητήρια και του κώδικα βιβλίων και στοιχείων.

Άμεση προτεραιότητα έχουν και πρόσθετα μέτρα κοινωνικής προστασίας για πολίτες και νοικοκυριά. Ναι σωστό, αλλά τι ακριβώς θα κάνουν; Αναμένω να δω τι θα κάνουν για τους πολύτεκνους και ορισμένες άλλες ευπαθές ομάδες. Περιμένω λεπτομέρειες.

Μεταρρύθμιση στη Δικαιοσύνη: Βελτιώσεις για ταχύτερη απονομή. Εξωδικαστική επίλυση των διαφορών. Κωδικοποίηση του δικαίου. Το καλύτερο που διάβασα και όταν το δω, θα το πιστέψω.

Αναμόρφωση των κανόνων του «Τειρεσία. Πολύ σωστά, αλλά δεν ξέρω τι εννοούν με αυτό. Μια σκέψη είναι ότι διαγράφονται τα πιστωτικά ιστορικά μετά από 5 η 7 χρόνια όπως σε πολλές χώρες του εξωτερικού. Αυτό από την μια θα κάνει το πιστωτικό ίδρυμα να σκεφτεί 3 φορές αν θα δανείσει κάποιον η όχι και από την άλλη, θα δώσει την ευκαιρία σε κάποιον να ξεκινήσει από την αρχή όταν κάνει λάθος.

Ενίσχυση της ασφάλειας του πολίτη. Το ερώτημα είναι πως; Τι ακριβώς δηλαδή θα πρέπει να γίνει για να νιώθει ο μέσος πολίτης περισσότερη ασφάλεια; Επίσης, πως θα πληρωθεί αυτό και πως θα οργανωθεί κτλ κτλ κτλ.

Μείωση κατά 20% της κρατικής επιχορήγησης των κομμάτων. Καλό για αρχή.

Κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης για νεοεισερχόμενους βουλευτές/πλαφόν για τους παλαιότερους. Το ερώτημα είναι, γιατί κατάργηση μόνο για τους καινούργιους; Δεν το καταλαβαίνω αυτό καθόλου. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να παίρνουν οι βουλευτές σύνταξη, αλλά να παίρνουν μόνο μια σύνταξη και να είναι σε λογικά επίπεδα συγκριτικά με τις δυνατότητες του κράτους αλλά και με τις συντάξεις που δίδονται στους υπολοίπους. Τις πολλαπλές συντάξεις που παίρνουν σήμερα ορισμένοι βουλευτές δηλαδή δεν θα τις καταργήσουν;

Δήμευση περιουσιών σε πολιτικά πρόσωπα εφόσον δεν μπορούν να αποδείξουν από που προήλθαν τυχόν έσοδα.

Αναδρομικός έλεγχος πόθεν έσχες όλων των πολιτικών μεταξύ των οποίων και των αρχηγών.

Υποτίθεται τόσα χρόνια ότι το πόθεν έσχες το είχαμε φτιάξει για αυτό τον σκοπό. Υποτίθεται (νομίζω) ότι αυτές τις εκθέσεις πόθεν έσχες κάποιος τις κοίταζε. Πέραν όμως αυτού, δεν χρειάζεται να αποδείξεις ότι είσαι κλέφτης μέσα από το πόθεν έσχες, η φορολογική σου δήλωση είναι υπέρ αρκετή.

Είναι αυτονόητο ότι αν δεν έχεις το απαιτούμενο εισόδημα, όπως αυτό καταγράφεται μέσα από τη φορολογική σου δήλωση, σημαίνει ότι από κάπου αλλού βρήκες τα λεφτά. Ποτέ δεν κατάλαβα την χρησιμότητα του πόθεν έσχες, πέραν από το να κοροϊδεύουμε τον κόσμο και να έχουμε άλλο ένα επίπεδο γραφειοκρατίας στο όνομα του ότι κάτι κάνουμε.

Κατάληξη:

Σε γενικές γραμμές πολλοί από τους στόχους είναι προς την σωστή κατεύθυνση. Δεν έχω πρόβλημα με το τι θέλουμε να πετύχουμε, έχω πρόβλημα με το πως να το πετύχουμε. Πολλοί από αυτούς τους στόχους είναι διαχρονικά στα προγράμματα πολλών κομμάτων αλλά ουδέποτε επιτεύχθηκαν.

Πολλοί από τους στόχους όμως δεν είναι τίποτα άλλο από επιστροφή στο παρελθόν. Επίσης, πολλοί από αυτούς τους στόχους είναι ανέφικτοι. Θέλω και εγώ να τελειώσει η κρίση και τα πράγματα να επανέλθουν στα προ της κρίσης επίπεδα. Όλοι το θέλουμε αυτό, το πως το κάνουμε όμως είναι το ερώτημα. Δεν βλέπω τίποτα για τις λεπτομέρειες.

Διότι με το ίδιο νόμισμα εγώ θέλω να πάω στο φεγγάρι. Τι νόημα έχει όμως να έχω σαν στόχο της ζωής μου να πάω στο φεγγάρι, αφού υπό τις παρούσες συνθήκες είναι αδύνατον. Αν σε 20 χρόνια μειωθεί το κόστος τόσο πολύ, ώστε να είναι εφικτό, να το επιδιώξω. Τι νόημα έχει να το κοπανάω συνέχεια και να το έχω σαν προγραμματικό στόχο, αν δεν θα γίνει ποτέ;

Γιώργος Καισάριος