Σε επικίνδυνες ατραπούς για τη στοιχειωδώς εύρυθμη λειτουργία της χώρας
εισέρχεται η προεκλογική διαμάχη, καθώς τέσσερα 24ωρα πριν ανοίξουν οι
κάλπες στον δημόσιο διάλογο κυριαρχεί μια πρωτοφανούς έκτασης
κινδυνολογία για τον…μουτζούρη της επόμενης ημέρας. Την ώρα όπου η οικονομική δραστηριότητα καταρρέει, μαζί με τα δημόσια έσοδα,
οι εκροές καταθέσεων συνεχίζονται με ηπιότερο ρυθμό και το κίνημα «δεν
πληρώνω» αποκτά μαζικές διαστάσεις, τα κόμματα αλλά και μέρος της
Ευρώπης επενδύουν ακόμη περισσότερο στην ανασφάλεια, που προκαλεί όλα τα παραπάνω συμπτώματα, αυξάνοντας τον κίνδυνο ελεγχόμενου, έστω, «ατυχήματος» την επομένη των εκλογών...
«Αντί να μιλάμε για τον joker των εκλογών, μιλάμε συνεχώς για τον… μουτζούρη και στο τέλος θα βρεθούμε με αυτόν», σημειώνει έμπειρο πολιτικό στέλεχος, που δεν συμμετέχει σε αυτές τις εκλογές.
Κανείς πια δεν αποκλείει τον κίνδυνο η χώρα να βρεθεί αντιμέτωπη μετά τις εκλογές με ένα ελεγχόμενο ατύχημα.
Δηλαδή να επαναληφθούν σε εντονότερη μορφή προβλήματα όπως η έλλειψη
φαρμάκων, να γενικευθεί το κίνημα «δεν πληρώνω», ό,τι αυτό συνεπάγεται
στα δημόσια έσοδα, ή να ενταθούν η εκροή καταθέσεων και τα ταμειακά
προβλήματα στο τομέα της ενέργειας.
Πρόκειται για ορατούς κινδύνους, σύμφωνα με στελέχη της αγοράς, καθώς η
πρωτοφανής κινδυνολογία έχει εκτινάξει στα ύψη την αβεβαιότητα των
πολιτών και έχει δαιμονοποιήσει την εκλογή του ενός ή του άλλου κόμματος.
Πρακτικά, οι πολιτικοί προτρέπουν τους πολίτες εμμέσως πλην σαφώς να ακολουθήσουν μια συγκεκριμένη στάση στην περίπτωση εκλογής του ενός ή του άλλου κόμματος. «Πρόκειται για καταστροφική λογική καθώς θα την πληρώσει όλη η χώρα», τονίζει στο Euro2day επιχειρηματίας που επιθυμεί να κρατήσει την ανωνυμία του.
Η αρχική παράδοξη τακτική των κομμάτων, αλλά και της Ευρώπης εξηγείται, σύμφωνα με τον ίδιο, από διαφορετικές στοχεύσεις, που οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα.
Η πόλωση μεταξύ της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ έχει πετύχει ήδη, σύμφωνα με διαρροές, σημαντική συσπείρωση της εκλογικής βάσης που είχαν τα δύο κόμματα την 6η Μαΐου. Η ένταση της μεταξύ τους πόλωσης στοχεύει στην προσέλκυση αναποφάσιστων ή ψηφοφόρων άλλων κομμάτων στις προηγούμενες εκλογές.
Η Ν.Δ. επενδύει στον φόβο της εξόδου από το ευρώ που προκαλεί η πρόθεση του ΣΥΡΙΖΑ να καταγγείλει το μνημόνιο, απευθυνόμενη στα αντανακλαστικά όσων έχουν να χάσουν κάτι. Ο ΣΥΡΙΖΑ απευθύνεται σε όσους επιλέγουν την αντισυστημική ψήφο.
Ταυτόχρονα, με την ένταση της πόλωσης καθιστούν επικυρίαρχη την άποψή τους για τις μετεκλογικές συμπράξεις της επόμενης ημέρας.
Η Ν.Δ. επιδιώκει να σύρει το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ στην ανάγκη δημιουργίας κυβέρνησης, η οποία να περιλαμβάνει τα κόμματα που έχουν ως προτεραιότητα την παραμονή στο ευρώ. Ο ΣΥΡΙΖΑ πιέζει από αριστερά τη ΔΗΜΑΡ και δευτερευόντως το ΠΑΣΟΚ να μη συμπράξουν σε μια κυβέρνηση με τη Ν.Δ., αλλά να στηρίξουν μια αριστερή κυβέρνηση στη βάση της δικής του πλατφόρμας.
Και οι δύο απορρίπτουν το ενδεχόμενο οικουμενικής ή κυβέρνησης συνευθύνης που προτάσσουν η ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ.
Ταυτόχρονα, όμως, με τις προεκλογικές στοχεύσεις της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ σε κάποιους κύκλους της Ευρώπης αλλά και της Ελλάδας αναπτύσσεται η λογική ενός ελεγχόμενου σοκ.
Όσοι τη διακινούν ποντάρουν στο ότι η ένταση των ταμειακών προβλημάτων του κράτους και η τυχόν αδυναμία εξυπηρέτησης κάποιων εκ των άμεσων υποχρεώσεών του θα δράσει σαν σοκ στην κοινωνία ώστε να αντιληφθεί την κατάσταση της χώρας.
Πρόκειται για παιχνίδι όχι απλώς με τη φωτιά, αλλά με τα θεμέλια της κοινωνίας, καθώς αντί να συνετίσει, όπως προσδοκά η άποψη όσων τη διακινούν, ενδέχεται να οδηγήσει σε έκρηξη θυμού, αγανάκτησης και σε ακόμη πιο αντισυστημικές επιλογές.
Πρακτικά, οι πολιτικοί προτρέπουν τους πολίτες εμμέσως πλην σαφώς να ακολουθήσουν μια συγκεκριμένη στάση στην περίπτωση εκλογής του ενός ή του άλλου κόμματος. «Πρόκειται για καταστροφική λογική καθώς θα την πληρώσει όλη η χώρα», τονίζει στο Euro2day επιχειρηματίας που επιθυμεί να κρατήσει την ανωνυμία του.
Η αρχική παράδοξη τακτική των κομμάτων, αλλά και της Ευρώπης εξηγείται, σύμφωνα με τον ίδιο, από διαφορετικές στοχεύσεις, που οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα.
Η πόλωση μεταξύ της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ έχει πετύχει ήδη, σύμφωνα με διαρροές, σημαντική συσπείρωση της εκλογικής βάσης που είχαν τα δύο κόμματα την 6η Μαΐου. Η ένταση της μεταξύ τους πόλωσης στοχεύει στην προσέλκυση αναποφάσιστων ή ψηφοφόρων άλλων κομμάτων στις προηγούμενες εκλογές.
Η Ν.Δ. επενδύει στον φόβο της εξόδου από το ευρώ που προκαλεί η πρόθεση του ΣΥΡΙΖΑ να καταγγείλει το μνημόνιο, απευθυνόμενη στα αντανακλαστικά όσων έχουν να χάσουν κάτι. Ο ΣΥΡΙΖΑ απευθύνεται σε όσους επιλέγουν την αντισυστημική ψήφο.
Ταυτόχρονα, με την ένταση της πόλωσης καθιστούν επικυρίαρχη την άποψή τους για τις μετεκλογικές συμπράξεις της επόμενης ημέρας.
Η Ν.Δ. επιδιώκει να σύρει το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ στην ανάγκη δημιουργίας κυβέρνησης, η οποία να περιλαμβάνει τα κόμματα που έχουν ως προτεραιότητα την παραμονή στο ευρώ. Ο ΣΥΡΙΖΑ πιέζει από αριστερά τη ΔΗΜΑΡ και δευτερευόντως το ΠΑΣΟΚ να μη συμπράξουν σε μια κυβέρνηση με τη Ν.Δ., αλλά να στηρίξουν μια αριστερή κυβέρνηση στη βάση της δικής του πλατφόρμας.
Και οι δύο απορρίπτουν το ενδεχόμενο οικουμενικής ή κυβέρνησης συνευθύνης που προτάσσουν η ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ.
Ταυτόχρονα, όμως, με τις προεκλογικές στοχεύσεις της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ σε κάποιους κύκλους της Ευρώπης αλλά και της Ελλάδας αναπτύσσεται η λογική ενός ελεγχόμενου σοκ.
Όσοι τη διακινούν ποντάρουν στο ότι η ένταση των ταμειακών προβλημάτων του κράτους και η τυχόν αδυναμία εξυπηρέτησης κάποιων εκ των άμεσων υποχρεώσεών του θα δράσει σαν σοκ στην κοινωνία ώστε να αντιληφθεί την κατάσταση της χώρας.
Πρόκειται για παιχνίδι όχι απλώς με τη φωτιά, αλλά με τα θεμέλια της κοινωνίας, καθώς αντί να συνετίσει, όπως προσδοκά η άποψη όσων τη διακινούν, ενδέχεται να οδηγήσει σε έκρηξη θυμού, αγανάκτησης και σε ακόμη πιο αντισυστημικές επιλογές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου