Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

Ασκήσεις θάρρους σε δύσκολες εποχές

“Αν χάσετε το θάρρος σας, χάνετε τα πάντα”  
– Γκαίτε
Θάρρος σημαίνει να  βρίσκεις την εσωτερική δύναμη και γενναιότητα να αντιμετωπίσεις κάποιον κίνδυνο, μια δυσκολία ή την αντίδραση των άλλων. 
Το θάρρος είναι το ενεργειακό κύμα που βρίσκεται πίσω από κάθε μεγάλη πράξη, η σπίθα που ανάβει τη φωτιά στα πρώτα δειλά βήματα της ανάπτυξης, η δύναμη που φουσκώνει τα πανιά σου και σε σπρώχνει μπροστά στο ταξίδι της ζωής.
Θάρρος σημαίνει να αψηφάς την κριτική, να στηρίζεσαι στον εαυτό σου και – κυρίως – να είσαι πρόθυμος να δεχτείς και να διδαχτείς από τις συνέπειες των επιλογών σου...
Σημαίνει να πιστεύεις στον εαυτό σου και να ζεις τη ζωή σου όπως τη θέλεις, κόβοντας τα νήματα με τα οποία σε κρατούν οι άλλοι και σε τραβούν εδώ κι εκεί.

Τεχνικές για να ενεργείς από θέση δύναμης
Το θάρρος είναι κάτι που το αποκτάς μπροστά στην κάθε πρόκληση, και όχι μια ιδιότητα που κατακτιέται μια για πάντα. Ακολουθούν μερικές τεχνικές που θα σε βοηθήσουν να αντιμετωπίσεις τους άλλους από θέση δύναμης και αυτοπεποίθησης, σε τυπικές “θυματοποιητικές” καταστάσεις της καθημερινότητας:
  • Από τη στιγμή αυτή σταμάτα να ζητάς την άδεια των άλλων για να μιλήσεις, να σκεφτείς, να πράξεις. Κατάργησε την παράκληση προς όφελος της δήλωσης. Αντί για “θα σας πείραζε να ρωτήσω κάτι;” πες: “Θα ήθελα να μάθω για…”. Αντί για “θα σας παρακαλούσα, αν είναι δυνατόν, να μου αντικαταστήσετε αυτό”, δοκίμασε το “σας το επιστρέφω γιατί δεν μου κάνει”. Αντί για “θα σε πείραζε να πάω μια  ώρα στο γυμναστήριο αγάπη μου;” απλά πες “θα βγω για γυμναστική, θέλεις τίποτα; “. Μόνο οι δούλοι και οι φυλακισμένοι ζητούν την  άδεια να κάνουν κάτι, και δεν υπάρχουν ευτυχισμένοι δούλοι.
  • Μίλα στον ενικό στα άτομα που έχεις συνηθίσει να προσφωνείς με τον τίτλο τους. Ο δυτικότροπος  ”πληθυντικός της ευγενείας” δεν έχει καμία σχέση με την αληθινή ευγένεια. Στο κάτω κάτω με τον οδοντίατρο, το γιατρό, τον προϊστάμενό σου, το δικηγόρο σου κοκ έχεις μια σχετική οικειότητα και μπορεί να ξέρουν προσωπικά πράγματα για  σένα. Αν φοβάσαι ή νιώθεις ντροπή να το κάνεις, τότε εξέτασε γιατί νιώθεις άβολα να κάνεις κάτι τόσο απλό όσο να μιλήσεις στον ενικό σ΄ έναν συνάνθρωπό σου. Μετά ξεπέρασε τις αναστολές και κάντο. Θα νιώσεις υπέροχα και θα διαπιστώσεις ότι η επικοινωνία με τον άλλο συνήθως βελτιώνεται (όπως και η αυτοπεποίθησή σου)!
  • Κοίταζε κατάματα τους ανθρώπους με τους οποίους μιλάς. Οταν χαμηλώνεις τα μάτια ή κοιτάζεις πλάγια δίνεις το σήμα της ανασφάλειας και επιτρέπεις να σε θεωρήσουν θύμα. Κοιτάζοντας κατάματα, ακόμα κι αν νιώθεις ταραγμένος, εκπέμπεις το μήνυμα ότι δεν φοβάσαι να αντιμετωπίσεις οτιδήποτε και οποιονδήποτε  καταπρόσωπα.
  • Η γλώσσα του σώματος είναι πολύ σημαντική. Φρόντιζε να είσαι ευθυτενής. Οταν κάθεσαι, μην καμπουριάζεις. Ούτε να σκεπάζεις το πρόσωπό σου με τα χέρια σου, ούτε να παίζεις νευρικά με τα δάχτυλά σου. Εξασκήσου να μιλάς με φωνή δυνατή και σταθερή, όχι με σιγανή και αδύναμη. Αν λειτουργείς με αυτοπεποίθηση μπορείς να εξαλείψεις τα τικ, τις γκριμάτσες, ακόμη και το κοκκίνισμα, ακόμα κι αν στην αρχή νιώθεις άβολα και προτιμάς ν΄ανοίξει η γη να σε καταπιεί (μετά από λίγο θα το ξεπεράσεις).
  • Δούλεψε μεθοδικά την ομιλία σου, φροντίζοντας να αφαιρέσεις τα κενά του τύπου “εεεε…”, “χμ…”. Οι συνήθειες αυτές προδίδουν ανασφάλεια και εμποδίζουν τη ροή της επικοινωνίας. Αν δυσκολεύεσαι, εξασκήσου κι άλλο και προτίμησε να μιλάς πιο αργά και με περίσκεψη.
  • Οταν θέτεις υποψηφιότητα για κάποια θέση ποτέ μη λες πράγματα όπως: “δεν ξέρω αν θα τα βγάλω πέρα”, “δεν έχω εκπαιδευτεί γι΄αυτό αλλά μάλλον μπορώ να προσπαθήσω” κλπ. Μπορείς να μάθεις τα πάντα, γιατί έχεις δοκιμάσει τον εαυτό σου σε τόσο διαφορετικές καταστάσεις,  που γνωρίζεις καλά ότι διαθέτεις την απαιτούμενη προσαρμοστικότητα. Εχε λοιπόν την πρόθεση να βάλεις τέλος στις συμπεριφορές αυτο-υπονόμευσης μια και καλή.
  • Εκπαίδευσε τον εαυτό σου να λέει “όχι” χωρίς ενοχές (ναι συχνά χρειάζεται εκπαίδευση και γι΄ αυτό!). Δεν είναι τυχαίο που η σχετική ανάρτηση του Newagemama είναι από τις πιο δημοφιλείς του ιστολογίου.
Φυσικά το θέμα δεν εξαντλείται εδώ. Μόλις που το αγγίξαμε. Το πιο βασικό όμως είναι να κρατήσουμε ζωντανή την πρόθεση να λειτουργούμε με θάρρος και να καλλιεργήσουμε τις αντίστοιχες συμπεριφορές. Ακόμα και μια μικρή φαινομενικά αλλαγή, όπως το να μιλάμε συνειδητά στον ενικό ή να κρατάμε στητό το κορμί μας, μπορεί να φέρει εξαιρετικά αποτελέσματα.
Για μένα το  καλύτερο κλείσιμο σ΄αυτή την ανάρτηση είναι ένα απόσπασμα από το Ανθρωποι και Υπεράνθρωποι του Τζόρτζ Μπέρναρ Σω, που συνόψισε εκπληκτικά σε λίγες αράδες το αίσθημα της δύναμης και της ικανοποίησης που νιώθει κανείς όταν τολμά:
Αυτή είναι η αληθινή χαρά της ζωής, να αφιερώνεσαι σ΄ένα σκοπό που αναγνωρίζεις εσύ ο ίδιος σαν ανώτερο (…) να είσαι μια δύναμη της φύσης αντί ένα τρεμάμενο εγωϊστικό κουρέλι γεμάτο αρρώστιες και κακίες, που παραπονιέται γιατί ο κόσμος δεν ασχολείται με την ευτυχία του.

Πηγές: 1. Cherie Carter – Scott If life is a game, these are the rules (Crown Archetype, 1998). Για την ελληνική γλώσσα: Αν η ζωή είναι παιχνίδι αυτοί είναι οι κανόνες του (εκδ. Δυναμική της επιτυχίας), 2. Wayne W. Dyer, Pulling your own strings ( HarperTorch, 1994)). Στα ελληνικά Να κινείς τα δικά σου νήματα, εκδ. Γλάρος.
Oι εμπνευσμένες  φωτογραφίες  είναι του  Yasin Hassan.
http://newagemama.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου